... 14 εκατ. ευρώ για αγώνες που δεν έγιναν ποτέ ...

*
Παντελής Μπουκάλας
***
*

Σιγά τους Φαραώ

*

Το ότι είμαστε ασυναγώνιστα γαλαντόμοι όποτε αναλαμβάνουμε αθλητικούς αγώνες είναι από παλιά και παγκοίνως γνωστό. Ισως γι’ αυτό άλλωστε οι διάφορες διοργανώτριες αρχές, ευρωπαϊκού ή οικουμενικού βεληνεκούς, μας αναθέτουν τη διοργάνωση αγώνων με μια συχνότητα που δεν ανταποκρίνεται στη θέση μας στον χάρτη. Μπορεί να ευθύνεται γι’ αυτήν την προνομιακή αντιμετώπιση και η αίγλη της Ολυμπίας, όση επιτρέψαμε να απομείνει με τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα ντοπαρίσματος, αλλά για τους κάθε λογής «αθανάτους» δεν είναι αυτό το μείζον· το κριτήριό τους είναι η χλιδή που θα απολαύσουν οι ίδιοι και η όχι και τόσο αθλητικού χαρακτήρα καλοπέραση των αθλητών, πράγματα που εδώ προσφέρονται εκ παραδόσεως πλουσιοπάροχα. Για τούτο και γκρινιάζουν τώρα και απειλούν ορισμένοι από αυτούς, πληροφορηθέντες ότι στη σπάταλη χώρα μας ξανασκεφτόμαστε έντρομοι τα υπέρογκα κονδύλια που δεσμευτήκαμε να δαπανήσουμε για να αναστήσουμε το φάντασμα των Μεσογειακών Αγώνων.

Και καλά. Να δείχνουμε όλη μας τη χουβαρντοσύνη όταν πράγματι διοργανώνουμε αγώνες όπως τους Ολυμπιακούς του 2004, λ. χ., τότε που, μεθυσμένοι, βαρύναμε την Ελλάδα με άχρηστα γιγαντοέργα· αποδείξαμε βέβαια έτσι ότι οι Φαραώ έπασχαν από αθεράπευτη σεμνοτυφία συγκρινόμενοι με το δικό μας σύνδρομο μεγαλείου, πληρώνουμε όμως ακόμα, και θα πληρώνουμε για πολύ, τα θηριώδη κέρδη των ολίγιστων. Αλλά ποιος θεός το θέλει να σκορπίζουμε, με τον αέρα του οινοβαρούς που ρίχνει τις γύρες του σε νυχτερινή πίστα, τις δεσμίδες των ευρώ για εκδηλώσεις που δεν έγιναν ποτέ;

Ναι, συνέβη και αυτό το απίστευτο, όπως μας πληροφορούσε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Θάνου Μπλούνα στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής: Δεκατέσσερα εκατομμύρια ευρώ μάς κόστισε το 2006 (σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε υπογραφεί επί υφυπουργίας του κ. Γ. Ορφανού), η διοργάνωση της τελετής απονομής των διεθνών βραβείων «FIFPro World Player Awards». Τι είδους είναι αυτά τα βραβεία δεν το γνωρίζω, άρα δεν μπορώ να είμαι σίγουρος αν το υψηλότατο κόστος υπαγορευόταν από το επίσης υψηλότατο κύρος τους. Δεν καλοθυμάμαι επίσης αν πολιτικός προϊστάμενος του κ. Ορφανού, ως (και) υπουργός Πολιτισμού, ήταν τότε ο κ. Κ. Καραμανλής, αλλά επειδή πιθανότατα ούτε και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός θα το θυμάται, έχουμε ισοπαλία. Το γεγονός πάντως ότι πληρώσαμε δεκατέσσερα εκατομμύρια για μια τελετή που ουδέποτε έλαβε χώρα, βεβαιώνει ότι οι κυβερνήτες μας δεν φοβήθηκαν ποτέ το κόστος, όχι το πολιτικό, το άλλο, το ευρωμετρούμενο. Και γιατί να μην είναι ανοιχτοχέρηδες; Το δικό τους βαλάντιο αδυνάτιζαν; Από το δικό του βαλάντιο αποσπούσε ο διάδοχος του κ. Ορφανού, ο κ. Γιάννης Ιωαννίδης, μισό εκατομμύριο ευρώ τον μήνα για να αποζημιώνει τους 800 νοματαίους που στελέχωναν εβδομήντα βαθυνούστατες επιτροπές, το έργο των οποίων, όπως είναι οφθαλμοφανές, σημάδεψε την πορεία της χώρας;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies