Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

... όταν ο ντε Σαντ συνάντησε τον Μαρά ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

"Δεν μπορούμε να χτίσουμε
αν δε γκρεμίσουμε τα πάντα
ως τα θεμέλια"

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου  η σημερινή. Ο ένοικος της στήλης παραμερίζει. Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι από το κολοσσιαίο έργο του μεγάλου Πέτερ Βάις «Η δολοφονία του Μαρά» (εκδόσεις «Δωδώνη») σε αξεπέραστη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη.


Ο Πέτερ Βάις επινοεί μια συνάντηση μεταξύ του Μαρκήσιου ντε Σαντ με τον Ζαν Πωλ Μαρά.

Από τη μια ο ηδονιστικός εγωκεντρισμός. Από την άλλη η φλόγα της Επανάστασης.

Από τη μια ο ατομικισμός που ποζάρει τον μηδενισμό του σαν «ελευθερία».

Από την άλλη ένα «κατηγορώ» τόσο προς τους πατρίκιους που ζουν μακριά από το λαό και θεωρούν το λαό σαν μια άπλαστη και άμορφη μάζα, όσο και προς εκείνους που στο όνομα του λαού επιδιώκουν να υποβιβάσουν τα δικαιώματα του λαού το πολύ μέχρι το επίπεδο της «αξιοσέβαστης φτώχειας». 

***

ΣΑΝΤ«Εμείς, μονάχα εμείς, δίνουμε κάποια σημασία στη ζωή μας, η Φύση θα ‘μενε σιωπηλή και αδιάφορη ακόμα κι αν ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή αφανιζόταν. Μισώ τη Φύση, θέλω να τήνε δυναστέψω, θέλω να τήνε πολεμήσω με τα δικά της τα όπλα (…).

Πάντα και πάντα, δεν πασχίζαμε, στης Φύσης να υπακούσουμε το νόμο, που παραδίνει τον αδύναμο γυμνό στο έλεος του δυνατού; Πάντα και πάντα, δεν πνίξαμε την ψεύτικη αρετή κάτω από την πιο χοντροκομμένη πονηριά; Πάντα και πάντα, δεν κάναμε πειράματα στα εργαστήρια πριν φτάσουμε στα τελικά βασανιστήρια; (…). 

Η συμπόνια, Μαρά, είναι χτήμα των προνομιούχων. Όταν σκύβει ο “πονετικός” να ελεήσει ένα ζητιάνο, είναι γεμάτος περιφρόνηση, καμώθηκε πως συγκινήθηκε για να δείξει τα πλούτη του κι η ελεημοσύνη που δίνει δεν είναι παρά κλωτσιά στα πισινά.

Όχι, Μαρά, ασ’ τα φτηνοαισθήματα, ξέρω πως άλλα έχεις στο νου σου. Για σένα, όπως και για μένα, μόνο το απόλυτο έχει σημασία».

*

ΜΑΡΑ«Αν είμαι απόλυτος εγώ τότε δεν είμαι απόλυτος με το δικό σου τρόπο. Ενάντια στη σιωπή της Φύσης ορθώνω εγώ τη δράση. Μες στην απέραντη αδιαφορία της βρίσκω ένα νόημα. Κι αντί να μένω ατάραχος, ρίχνομαι στη μέση και λέω πως τούτο ή εκείνο είναι ψέμα κι άδικο και πασχίζω να τα’ αλλάξω και να τα καλυτερέψω. Αλλά, γι’ αυτό, πρέπει ν’ αρπάξεις τον εαυτό σου απ’ τα μαλλιά και να τoνε σηκώσεις αψηλά, να γυρίσεις τα μέσα σου έξω κι όλα να τα’ αντικρίσεις με καινούργια μάτια (…).

Πόσον καιρό μας λέγαν πως οι βασιλιάδες είναι οι καλοί μας πατερούληδες που, κάτω από τη σκιά τους, ζούσαμε ειρηνικά, και μας τραγουδούσαν τα κατορθώματά τους πουλημένοι ποιητές. Ευλαβικά μαθαίναν οι απλοϊκοί οικογενειάρχες το τροπάρι ετούτο στα παιδιά τους (…).

Και τα παιδιά ξαναμασούσαν το τροπάρι και το πίστευαν όπως πιστεύουμε καθετί που ακούμε ολοένα κι ολοένα. Έτσι ακούγαμε και τους παπάδες να μας λένε: “Η ευσπλαχνία μας αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση, ούτε σύνορα, ούτε κράτη μπορούν να μας χωρίσουν, είμαστε όλοι ένας λαός, είμαστε όλοι αδέρφια”.

Και οι παπάδες βλέπανε μπροστά τους την αδικία μα σώπαιναν και διαλαλούσαν: “Η βασιλεία μας δεν είν’ του κόσμου τούτου, η γης αυτή δεν είναι παρά τόπος προσκυνήματος, μας πρέπει μόνο υπομονή και ταπεινοσύνη”.

Κι έτσι ρουφούσαν από τους φτωχούς την τελευταία τους πεντάρα και τηνε φύλαγαν ηδονικά μέσα στους θησαυρούς τους και τρωγοπίναν με τους άρχοντες κα λέγανε στους πεινασμένους: “Υποφέρετε, υποφέρετε όπως Εκείνος πάνω στο Σταυρό γιατί έτσι θέλει ο Θεός” (…).

Και καθετί που ακούμε ολοένα κι ολοένα στο τέλος το πιστεύουμε κι έτσι χορταίναν οι πεινασμένοι με την εικόνα του Σταυρωμένου, του Ματωμένου, του Καθηλωμένου, και προσκυνούσαν την εικόνα της δικής τους δυστυχίας κι ερημιάς.

Κι οι παπάδες έλεγαν: “Σηκώστε τα χέρια σας στο ουρανό κι υπομείνετε χωρίς παράπονα τον πόνο σας, προσεύχεστε για τους δημίους σας, γιατί οι προσευχές κι οι ευλογίες σας είναι τα μόνα σας όπλα για να κερδίσετε την βασιλεία των Ουρανών”.

Έτσι τους αλυσόδεναν στην αγραμματοσύνη τους για να μην ξεσηκωθούν ενάντια στους αφέντες τους, που βασιλεύανε απάνω τους με την απάτη κάποιας “θεικής αποστολής” (…).

Κι αν δε βλέπετε πια τόση μιζέρια, είναι επειδή την έχουμε κρυμμένη κι αν κερδίζετε χρήματα και μπορείτε κάτι ν’ αγοράστε απ’ τα “καλά” που οι βιομηχανίες σας πασάρουν, κι αν σας φαίνεται πως η καλοπέραση έφτασε στην πόρτα σας, μην ξεχνάτε πως όλ’ αυτά δεν είναι παρά απάτη εκείνων που έτσι κι αλλιώς έχουνε πάντα πιο πολλά από σας.

Μην τους πιστεύετε όταν σας χτυπάνε φιλικά την πλάτη και λένε πως δεν υπάρχουν πια διαφορές ανάμεσά σας πως δεν αξίζει να μιλάμε πια γι’ αυτές και να φιλονικούμε, γιατί ίσα - ίσα τότε βρίσκονται στο κορύφωμα της δύναμής τους μες στους καινούργιους πύργους τους όλο μάρμαρο κι ατσάλι απ΄ όπου ξεγυμνώνουνε τον κόσμο ολόκληρο με την πρόφαση πως “διαδίδουν τον πολιτισμό”.

Φυλαχτείτε γιατί μόλις τους γουστάρει θα σας στείλουν να διαφεντέψετε το χρυσάφι τους σε πολέμους, όπoυ τα όπλα τους, με τη γοργή εξέλιξη της πουλημένης επιστήμης, όλο και πιο άγρια θα χτυπάν κι όλο μυριάδες, από σας θα κομματιάζουν
 (…)».

*

ΣΑΝΤ: «Έτσι, λοιπόν, εσύ (…) πιστεύεις πάντα πως μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη και πως όλοι μπορούμε να ‘μαστε ίσοι και υπεύθυνοι (…). Θαρρείς πως είναι μπορετό να ενώσεις τους ανθρώπους, ενώ βλέπεις πως ακόμα και οι λιγοστοί που ξεσηκώθηκαν να φέρουν την παγκόσμια αρμονία, μαλλιοτραβιούνται και για μικροπράγματα γίνονται εχθροί θανάσιμοι»; 

*

ΜΑΡΑ«Δεν είναι τούτα μικροπράματα, είναι αρχή και νόμος μες στην πορεία της Επανάστασης ν’ αφανίζονται οι μικρόψυχοι κι οι καιροσκόποι. Δεν μπορούμε να χτίσουμε αν δε γκρεμίσουμε τα πάντα ως τα θεμέλια».
---
*

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

... ήταν κι αυτό το '21 ...

*
stavrosx1
***
*

Επετειακό

Όχι πατριώτη,
δεν είναι έτσι ακριβώς το '21,
όπως μας το μάθανε...


Γράφει ο Μπούτιβας Κώστας - Καστρινός

«Να τη χέσω τέτοια λευτεριά». Μέσα από αυτές τις πέντε λέξεις ο «στρατηγός» Μακρυγιάννης δείχνει εμμέσως πλην σαφώς την άλλη πλευρά της ιστορίας της Επανάστασης του 1821. Την πλευρά εκείνη που μ’ επιμέλεια αγνοήθηκε και κρύφτηκε εδώ και δύο σχεδόν αιώνες από τότε. Και δείχνει κατακάθαρα ετούτη η φράση, την πικρή αλήθεια που καταχωνιάστηκε και θάφτηκε πίσω απ’ τα δαφνοστέφανα που φόρεσαν σε καλούς και κακούς πρωταγωνιστές του ξεσηκωμού, εκείνοι που έστησαν τη δική τους πατρίδα, με τη δική τους ηθική, στα θεμέλια του τάχα «εθνικού συμφέροντος» όπως το έβλεπαν αυτοί.

Και φρόντισαν να κόψουν και να ράψουν την ιστορία στα μέτρα τους, και να τη διδάξουν σ’ όλες τις μετέπειτα γενιές ακόμα και μέχρι σήμερα, με τη μισή μόνο αλήθεια. Για να μην μάθει ποτέ επίσημα ο λαουτζίκος για αρχιλαμόγια πρόσωπα, οικογένειες, φάρες, ομάδες, κι ολόκληρες περιοχές, ότι πλιατσικολόγησαν, συκοφάντησαν, βίασαν, σκότωσαν, και πλούτισαν παράνομα κι αδίστακτα.

Υπάρχουν όμως αρχεία κι άγνωστα ντοκουμέντα που αν τα ανασκάψεις λιγάκι, βγάζεις πολλές αλήθειες που σκεπάστηκαν με τα χρόνια κάτω απ’ τη σκιά του κράτους - έθνους. Κι εκεί θα δεις πια ξεκάθαρα ποιοί ήτανε κατά της Επανάστασης, ποιοι και με ποιο παρασκήνιο έστρεψαν τους Ρουμελιώτες κατά του Μοριά, ποιοί πραγματικά πρόδωσαν το Σούλι, γιατί δολοφονήθηκε ο Ανδρούτσος κι αργότερα ο Καποδίστριας, ποιοι έδειξαν βαρβαρότητα σε βάρος Ελλήνων μεγαλύτερη και απ’ αυτήν στον Τούρκο, ποιοι βγήκαν κερδισμένοι σε περιουσία κι αξιώματα, ποιοί πολέμησαν πραγματικά και ποιοι δοξάστηκαν. Κι άλλα πολλά χιλιάδες τέτοια περιστατικά και τραγικά κι ευτράπελα του αγώνα, που θάφτηκαν επίτηδες και δεν τα μάθαμε ποτέ.

Μόνο δύο τέτοια θ’ αναφέρω ενδεικτικά που έλαβαν χώρα εδώ, στα μέρη μας, στο Μεσολόγγι.

Μια στημένη δίκη, κατά ποιου λέτε, κατά του Καραϊσκάκη. (Βρήκανε άνθρωπο κι αυτοί για να δικάσουνε...) Σ’ αυτή λοιπόν τη δίκη του Καραϊσκάκη στο Μεσολόγγι, που του προσάπτανε πολλά και σοβαρά, ο στρατηγός με τη γνωστή του αθυροστομία τους έβγαλε «μπεγλάρι». Είναι χαρακτηριστικός ο διάλογος με έναν εκ των δικαστών, τον καπετάνιο Πάνο Μεγαπάνο.

Μεγαπάνος: Βρέ Καραϊσκάκη ηξεύρομεν όπου λέγεις όλο λόγια, μα γιατί τα λέγεις έτσι υβρίζοντας;
Καραϊσκάκης: Το’χω χούι κυρ Πάνο.
Μεγαπάνος: Μα τι χούι είναι αυτό, πενήντα χρονών πήγες, πότε θα το κόψεις; 
Καραϊσκάκης: Αμ δε μπορώ να το κόψω τώρα κυρ Πάνο. Κι εσύ κυρ Πάνο είσαι 80 χρονών, μα το χούι να γαμής δεν το κόβεις, ό,τι και να λέω εγώ δεν μ’ ακούς.

Η ένταση σταμάτησε με την παρέμβαση του Νοταρά.
«Τελειώσαμε για σήμερα, το κάναμε εδώ μέσα χαρέμι.»

Και το άλλο. Ο Λόρδος Βύρωνας, αμφιλεγόμενο άτομο για πολλούς, δέχτηκε να δώσει δάνειο για τις ανάγκες του αγώνα 3.000 ισπανικά τάλιρα, αλλά με το αζημίωτο. Όπως προκύπτει από ιστορικό αρχείο της εποχής: 

"Δηλοποιείται ότι ελήφθησαν παρά του εκλαμπροτάτου Λόρδου Βύρωνος δάνειο τάλιρα της Ισπανίας 3.000 επάνω εις τα εισοδήματα των αλυκών Μεσολογγίου. Το εισόδημα των αλυκών μένει εις την εξουσία της εκλαμπρότητάς του μέχρι της αποπληρωμής της ειρημένης ποσότητος".

Γι αυτό σου λέω έστω και λίγο να ασχοληθείς, δεν είναι έτσι ακριβώς το ΄21 όπως μας το μάθανε. Υπάρχει «πρωτογενές υλικό» αρκετό και ικανό να ανατρέψει μύθους που μας μεγάλωσαν εδώ και διακόσια περίπου χρόνια.
---
---
*

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2015

... ανοιχτό γράμμα στον πρωθυπουργό ...

*
Γιάννης Μηνδρινός*
***
*

Προς κύριον Αλέξη Τσίπρα,
πρόεδρο της Κυβέρνησης

Κύριε Πρόεδρε,

Συμπληρώνονται σε λίγες μέρες δυο μήνες από τότε που αναλάβατε την εξουσία και ελπίζω να μου επιτρέψετε να μεταφέρω τις σκέψεις ενός απλού Έλληνα πολίτη για την - πρώτη φορά αριστερά - διακυβέρνησή σας. Βεβαίως και νιώθω αρκετά υπερήφανος που βρέθηκε, πλέον, κάποιος να μη σκύβει το κεφάλι και να μη δέχεται τα νομοσχέδια που μας έστελναν οι τζιτζιφιόγκοι των Βρυξελλών. Αλλά, πολύ φοβάμαι, πως η υπερηφάνειά μου εξαντλείται αποκλειστικά σε αυτόν τον τομέα...

Περίμενα, κύριε Πρόεδρε, ότι το πρώτο πράγμα που θα έκανε μια αριστερή κυβέρνηση θα ήταν να στείλει τον υπουργό επί των Οικονομικών στην Ελβετία για να πιέσει και να υπογράψει μια συμφωνία φορολόγησης των καταθέσεων που έχουν «παρκάρει» στις εκεί τράπεζες κάποιοι «Ελληναράδες». Και οπωσδήποτε δεν περίμενα να κουνάει το δάχτυλο σε μια αριστερή κυβέρνηση η Ελβετίδα υπουργός Οικονομικών, λέγοντας πως περιμένει εδώ και ένα χρόνο τον Έλληνα ομόλογό της για να κλείσει το θέμα.

Περίμενα πως το πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρνατε στη Βουλή, θα αφορούσε τον διαγωνισμό για τις άδειες που ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ τα ελληνικά κανάλια. Και τη ρήξη με το mediaκό κατεστημένο, την οποία είχατε προαναγγείλει, την περίμενα και δεν την είδα πουθενά...

Περίμενα ότι στις πρώτες αποφάσεις σας θα ήταν η τοποθέτηση του συστήματος εισροών – εκροών σε όλο το φάσμα της αγοράς πετρελαίου. Όπως περίμενα μέτρα για την απ΄ ευθείας και στην πηγή απόδοση του ΦΠΑ στο κράτος. Ακόμη περιμένω...

Περίμενα, επίσης, φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Στην πιο δύσκολη στιγμή της νεώτερης ελληνικής ιστορίας –επιτέλους!- ας συνεισφέρει και μια φορά η εκκλησία! Έστω και με το ζόρι...

Περίμενα ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, με συγκεκριμένα κίνητρα σε όσους στραφούν π.χ προς τον γεωργικό ή τον κτηνοτροφικό τομέα. Εδώ και ένα χρόνο γνωρίζατε, κύριε Πρόεδρε, πως θα πάρετε την εξουσία αλλά κανείς δεν σκέφτηκε να επεξεργαστεί ένα τέτοιο σχέδιο...

Δεν περίμενα, κύριε Πρόεδρε, πως το πρώτο σχόλιο που θα έκανα για τον εαυτό μου θα ήταν «τι μ.....ας είσαι!». Το έκανα, όμως, διαβάζοντας τα εκατομμύρια που χαρίσατε με το νομοσχέδιο των 100 δόσεων. Όχι σε αυτούς που δεν έχουν. Σε αυτούς ας τα χαρίζατε όλα... Θα σας χειροκροτούσαμε κιόλας! Αλλά σε εκείνους που από σύστημα δεν πλήρωναν ποτέ. Και, πιστέψτε με, αυτή είναι η συντριπτική πλειοψηφία!

Δεν περίμενα πως η πλειοψηφία των βουλευτών σας θα έτρεχε να προλάβει για να παραλάβει τα βουλευτικά αυτοκίνητα, τα οποία ΕΣΕΙΣ τους συστήσατε να αρνηθούν. Διατηρώντας, με τον πλέον άκομψο τρόπο, τα απαράδεκτα βουλευτικά προνόμια.

- Φυσικά και δεν περίμενα, επίσης, πως θα άρχιζαν οι διορισμοί ημετέρων σε θέσεις – κλειδιά.

Δεν περίμενα με τίποτε –ειλικρινά!- να παίρνουν σβάρνα τα κανάλια κάποια στελέχη σας και να φωτογραφίζονται με τρόπο που παραπέμπει στις χειρότερες εποχές του lifestyle, αντί να αναζητούν τρόπους να κάνουν την Ελλάδα αυτάρκη οικονομικά.

Κύριε Πρόεδρε 

Παρακάμπτω το γεγονός πως δεν θα περίμενα ποτέ από μια αριστερή κυβέρνηση να συμμαχήσει με ένα δεξιό κόμμα, με ακραίες (έως και επικίνδυνες) θέσεις για σοβαρά θέματα. Ας πούμε πως δέχομαι ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς...

Όμως δεν μπορώ να παρακάμψω με τίποτε όλα όσα ανέφερα παραπάνω. Και αρκετά άλλα ακόμη, στα οποία -δυστυχώς- δεν μου επιτρέπει ο χώρος να αναφερθώ. Ομολογώ και δέχομαι πως μου αρέσει ο τρόπος που στέκεστε απέναντι στους Ευρωπαίους και στις εμμονές τους. Αλλά, κύριε Πρόεδρε, θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι αξιοπρέπεια δεν είναι μόνο η συγκεκριμένη στάση σας. Αξιοπρέπεια για τον μέσο Έλληνα πολίτη είναι να μη μπορεί κανένας κερατάς να του κουνάει το δάχτυλο. Κι αυτό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που η χώρα είναι αυτόνομη οικονομικά. Κατεύθυνση στην οποία, δυστυχώς, δεν διαπιστώνω να υπάρχει ο παραμικρός σχεδιασμός.

Αξιοπρέπεια είναι όταν δεσμεύεσαι για κάποια πράγματα, να τα πραγματοποιείς. Αν δεν μπορείς να τα πραγματοποιήσεις, απλά μη δεσμευτείς! Θα μου πείτε: Μας κρίνεις με μόλις δυο μήνες διακυβέρνησης, όταν οι άλλοι είχαν στήσει για δεκαετίες το απίστευτο πάρτι της λαμογιάς; Δυστυχώς για σας, δεν έχετε καθόλου χρόνο, κύριε Πρόεδρε. Κι αυτό είναι κάτι που μάλλον δεν το έχουν καταλάβει οι συνεργάτες σας... Γιατί αν το είχαν καταλάβει, θα είχαν ξεκινήσει τις μεταρρυθμίσεις... χθες! Mε σεβασμό και εκτίμηση.

Ένας απλός πολίτης (που εξακολουθεί και πληρώνει μέχρι σεντ τους φόρους του)

(*) Το άρθρο δημοσιεύεται στη Live Sport της Κυριακής

---
*

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

... η σβάστικα και η Ε.Ε. - όχι, ευχαριστώ ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

"Το κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι"
γέμισε… σβάστικες

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το… «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι», δεν είναι μόνο το γνωστό άντρο των οικονομικών εκβιαστών, των Μνημονίων, των τραπεζιτών και των επιτρόπων που μας εύχονται «καλό κουράγιο Έλληνες».

Είναι και… λίκνο της «δημοκρατίας». Εκείνης της «δημοκρατίας» που αρμόζει στους «θεσμούς», στους Σόιμπλε, στους Ντάισελμπλουμ και στους Ντράγκι. Ορισμένα παραδείγματα:

***

Σε επιστολή της ευρωκοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ προς τον Γιούνκερ με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απάντησε επί λέξει:
«Με επιστολή της 18ης Φεβρουαρίου 2015, με ερωτάτε ποια είναι η θέση της Επιτροπής ως προς το {...} δικαίωμα του ελληνικού λαού για την επιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, την πληρωμή των πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών από το γερμανικό κράτος. Σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 2 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, "η Ένωση ενεργεί μόνον εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη - μέλη με τις Συνθήκες (...)". Εφόσον δεν έχει ανατεθεί στην Ένωση καμία αρμοδιότητα για τα θέματα στα οποία αναφέρεστε, η Επιτροπή δε λαμβάνει θέση επί των θεμάτων αυτών».
Όπως βλέπετε ο κ. Γιούνκερ, αυτός ο φίλος της Ελλάδας, «δεν λαμβάνει θέση» για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων… Ο πρόεδρος της Κομισιόν - η οποία δεν έχει κανένα πρόβλημα να συναγελάζεται με ναζί στην Ουκρανία – πιστός στις «αξίες» και τις «αρχές» της ΕΕ, δηλώνει… αναρμοδιότητα. Τόσο ο ίδιος όσο και η Επιτροπή του δεν γνωρίζουν κάτι όσον αφορά τις οφειλές της Γερμανίας λόγω των ναζιστικών θηριωδιών και της φασιστικής κατοχής στην Ελλάδα…

***

Στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στις 21/12/2010 και για δεύτερο συνεχόμενο έτος, υιοθετήθηκε ψήφισμα με το οποίο καταδικάστηκε η ηρωοποίηση όσων συμμετείχαν στις φασιστικές λεγεώνες των «Βάφεν SS». 

Το ψήφισμα καταδίκασε τις δημόσιες εκδηλώσεις δικαίωσης του ναζιστικού παρελθόντος και του ναζισμού, την ανέγερση μνημείων προς τιμήν των ναζί και των συνεργατών τους, τη βεβήλωση ή καταστροφή μνημείων προς τιμήν των αγωνιστών κατά του φασισμού και του ναζισμού, την παράνομη εκταφή ή μεταφορά των σορών των θυμάτων της φασιστικής θηριωδίας.

Το ψήφισμα υπερψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών (129) του ΟΗΕ. Υπήρξαν όμως κι εκείνοι που - για δεύτερη συνεχόμενη φορά - καταψήφισαν το ψήφισμα. Ήταν οι ΗΠΑ… Αλλά οι ΗΠΑ δεν ήταν μόνες τους. Είχαν στο πλευρό τους και την ΕΕ!

Ναι. Τα κράτη – μέλη της ΕΕ επέλεξαν να… απέχουν από την ψηφοφορία! Η ΕΕ της «δημοκρατίας» και του «πολιτισμού», αρνήθηκε να καταδικάσει στον ΟΗΕ τον ναζισμό. Απείχε

***

Η Λετονία είναι από το 2003 μέλος της ΕΕ. Στη Λετονία η 16η Μάρτη έχει ανακηρυχτεί «ημέρα του Λετονού στρατιώτη». Γιατί η συγκεκριμένη ημερομηνία; Διότι η 16η Μάρτη είναι η ημερομηνία κατά την οποία τα λετονικά Ες Ες επιτέθηκαν ενάντια στον Κόκκινο Στρατό κατά την περίοδο της χιτλερικής κατοχής...

Προχτές, λοιπόν, για μια ακόμα φορά, σε ένα κράτος – μέλος της «αντιφασιστικής» και «αντιρατσιστικής» ΕΕ, στη Λετονία, οι απόγονοι των χιτλερικών λετονικών λεγεώνων των χιτλερικών Ες Ες, φορώντας τη στολή των Λετονών «γερμανοτσολιάδων», παρέλασαν στους δρόμους της Ρίγας υπό τις επιδοκιμασίες των Αρχών.

Κάθε χρόνο, παραμονές της «επετείου» τους, εκτός τω άλλων τα αποβράσματα κάνουν επισκέψεις σε σχολεία και σε παιδικούς σταθμούς όπου και διαφημίζουν στα παιδάκια τον «ηρωισμό» των προγόνων τους και τους δίνουν να επεξεργαστούν όπλα, ρούχα και εξοπλισμό της ναζιστικής λεγεώνας...

Στην ίδια χώρα, το 1998, ένας Λετονός πολίτης, ο Βασίλι Κόνονοφ, ήρωας του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου συνελήφθη από τις αρχές της Λετονίας, δικάστηκε, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για 20 μήνες. Η κατηγορία: «Εγκληματίας πολέμου». Το «έγκλημα» του Κόνονοφ ήταν ότι το 1944, σε ηλικία 23 ετών, ήταν επικεφαλής της παρτιζάνικης σοβιετικής ομάδας που κατάφερε μετά από ηρωική μάχη να εξουδετερώσει φυλάκιο δωσίλογων συνεργατών των «SS». Σύμφωνα όμως με την φιλοναζιστική κυβέρνηση της Λετονίας, ο Κόνονοφ, με την αντιστασιακή του δράση το 1944, είχε παραβιάσει τους νόμους της Λετονίας. Όμως, οι νόμοι της Λετονίας το 1994, ήταν οι νόμοι του Χίτλερ! Τους «νόμους» των ναζί έιχε παραβιάσει ο Κόνονοφ. Και τους παραβίασε υπερασπιζόμενος με το όπλο στο χέρι την ελευθερία της πατρίδας του από τους κατακτητές.
Παρότι αρχικά ο Κόνονοφ κέρδισε το 2007 την δικαστική μάχη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, δώδεκα χρόνια μετά την πρώτη σύλληψή του, και σε ηλικία 87 ετών, βρέθηκε ενώπιον μιας νέας καταδίκης. Το ίδιο δικαστήριο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αλλά αυτή τη φορά στην Ευρεία Ολομέλειά του, και μετά από προσφυγή της ίδιας της κυβέρνησης της Λετονίας, κατέληξε στις 17 Μάη 2010 στην οριστική του απόφαση: «Ένοχος»!

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδέχτηκε τους ισχυρισμούς της λετονικής κυβέρνησης και επικύρωσε την καταδίκη του σοβιετικού Παρτιζάνου με το αιτιολογικό ότι το 1944, πολεμώντας εναντίον των γερμανοτσολιάδων της πατρίδας του, ο Κόνονοφ παρανομούσε εναντίον των νόμων της χώρας! «Παρανομούσε», δηλαδή, εναντίον των νόμων της χιτλερικής κατοχής!

Στην «δημοκρατική» Λετονία, στη χώρα - μέλος της ΕΕ, ο Κόνονοφ και οι σύντροφοί του - με τη βούλα και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου - λογίζονται «εγκληματίες». «Πατριώτες» ανακηρύσσονται οι συνεργάτες των ναζί...

***

Το 2010 σε ένα κράτος της ΕΕ, στη Λιθουανία, το δικαστήριο που συνεδρίασε στην πόλη Κλάιπεντα είχε να εξετάσει μια περίεργη υπόθεση: Τον Φλεβάρη του ίδιου έτους ομάδα φασιστών συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τη λεγόμενη μέρα της «ανεξαρτησίας» της Λιθουανίας. Το έμβλημα στα πλακάτ των φασιστών ήταν απολύτως εύληπτο: Η ναζιστική σβάστικα.

Το δικαστήριο απεφάνθη: Η σβάστικα είναι σύμβολο του... Ήλιου, αποτελεί «πολύτιμο σύμβολο» των χωρών της Βαλτικής και με την ανάρτησή του στις εθνικές εορτές δεν παραβιάζεται κανένας νόμος της χώρας, αφού η σβάστικα αποτελεί υπόμνηση της εθνικής κληρονομιάς της Λιθουανίας... 

Στη Λιθουανία, έχει απαγορευτεί διά νόμου η χρήση κομμουνιστικών συμβόλων, όπως για παράδειγμα το σφυροδρέπανο και το κόκκινο αστέρι (σσ: το κόκκινο αστέρι της πολυεθνικής «Χάινεκεν» δεν συμπεριλαμβάνεται στην απαγόρευση...).

Στη Λιθουανία, κράτος – μέλος της ΕΕ, όπου η χρήση του σφυροδρέπανου θεωρείται και διώκεται ως διαφήμιση «ολοκληρωτικού καθεστώτος», η σβάστικα, κατόπιν απόφασης δικαστηρίου, έχει ανακηρυχτεί «πολύτιμο σύμβολο»...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

... Γρηγόριος Ε΄, το κείμενο του αφορισμού ...

*
stavrosx1
***
*

Γρηγόριος Ε΄

Το κείμενο του αφορισμού
της Επανάστασης του 1821

Το παρακάτω κατάπτυστο κείμενο συνέταξε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Ε'. Με το κείμενο αυτό ο Πατριάρχης Γρηγόριος αφορίζει και καταδικάζει την Επανάσταση του 1821.

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο ελληνικό περιοδικό «Λόγιος Ερμής» που τυπώνονταν στην Βιέννη της Αυστρίας.
Το κείμενο αναφέρεται κι αργότερα στο βιβλίο Ιστορίας του Ιωάννη Φιλήμονος, του 1856. Φυσικά αυτό το κείμενο δεν διδάσκεται στα ελληνικά σχολεία.

Εκτός από τον αφορισμό, ο Γρηγόριος Ε' είχε αποστείλει και δύο ακόμη εγκυκλίους: Μία ανοιχτή για να διαβαστεί στους κληρικούς και μία ακόμη εμπιστευτική προς τους μητροπολίτες, αν αγνοία του Σουλτάνου, την οποία φυσικά κανένας δεν τον υποχρέωσε να συντάξει.

Αξίζει να σημειωθεί, πως οι «πατέρες» υπέγραψαν τον αφορισμό πάνω στην Αγία Τράπεζα (αναφέρεται άλλωστε και μέσα στο κείμενο), προσδίδοντας έτσι με αυτή την συμβολική κίνηση όλη την «ιερότητα» που απαιτούνταν και αποδεικνύοντας την σημασία που του έδιναν, διαψεύδοντας ταυτοχρόνως τους ισχυρισμούς περί εξαναγκασμού.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο του αφορισμού, μαζί με τα ονόματα όσων το προσυπέγραψαν...

Γρηγόριος ελέω Θεού αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, νέας Ρώμης και Oικουμενικός Πατριάρχης.

Οι τω καθ' ημάς αγιωτάτω, πατριαρχικώ, αποστολικώ και οικουμενικώ θρόνω υποκείμενοι ιερώτατοι μητροπολίται και υπέρτιμοι και θεοφιλέστατοι αρχιεπίσκοποι τε και επίσκοποι, εν αγίω Πνεύματι αγαπητοί αδελφοί και συλλειτουργοί, και εντιμότατοι κληρικοί της καθ' ημάς του Χριστού μεγάλης εκκλησίας και εκάστης επαρχίας ευλαβέστατοι ιερείς και οσιότατοι ιερομόναχοι, οι ψάλλοντες εν ταις εκκλησίαις της Πόλεως, του Γαλατά και όλου του Καταστένου και απανταχού, και λοιποί απαξάπαντες ευλογημένοι Χριστιανοί, τέκνα εν Κυρίω ημών αγαπητά, χάρις είη υμήν και ειρήνη παρά Θεού, παρ' ημών δε ευχή, ευλογία και συγχώρεσις.

Η πρώτη βάσις της ηθικής, ότι είναι η προς τους ευεργετούντας ευγνωμοσύνη είναι ηλίου λαμπρότερον και όστις ευεργετούμενος αχαριστεί είναι ο κάκιστος των ανθρώπων. Αυτήν την κακίαν βλέπομεν πολλαχού στηλιτευομένην και παρά των ιερών γραφών και παρ' αυτού του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ασυγχώρητον, καθώς έχομεν το παράδειγμα του Ιούδα. Όταν δε η αχαριστία ήναι συνωδευμένη και με πνεύμα κακοποιόν και αποστατικόν εναντίον την κοινής ημών ευεργέτιδος και τροφού, κραταιάς και αηττήτου βασιλείας, τότε εμφαίνει και τρόπον αντίθεον, επειδή ουκ έστι, φησί, βασιλεία και εξουσία ειμή υπό Θεού τεταγμένη όθεν και πας ο αντιττατόμενος αυτή τη θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένη κραταιά βασιλεία, τη του Θεού διαταγή ανθέστηκε.

Και τα δύο ταύτα ουσιώδη και βάσιμα ηθικά και θρησκευτικά χρέη κατεπάτησαν με απαραδειγμάτιστον θρασύτατα και αλαζονείαν ο,τε προδιορισθείς της Μολδαυίας ηγεμών ως μη ώφειλε, Μιχαήλ, και ο του γνωστού αγνώμονος και φυγάδος Υψηλάντου αγνώμων υιός Αλέξανδρος Υψηλάντης. Εις όλους τους ομογενείς μας είναι γνωστά τα άπειρα ελέη, όσα η αένναος της εφ' ημάς τεταγμένης κραταίας βασιλείας πηγή εξέχεεν εις τον κακόβουλον αυτόν Μιχαήλ' από μικρού και ευτελούς τον ανύψωσεν εις βαθμούς και μεγαλεία από αδόξου και ασήμου τον προήγαγεν εις δόξας και τιμάς· τον επλούτισε, τον περιέθαλψε, τέλος πάντων τον ετίμησε και με τον λαμπρότατον της ηγεμονίας αυτής θρόνον και τον κατέστησεν άρχοντα λαών.

Αυτός όμως, φύσει κακόβουλος ων, εφάνη τέρας έμψυχον αχαριστίας και συνεφώνησε μετά του Αλεξάνδρου Υψηλάντου, υιού του δραπέτου και φυγάδος εκείνου Υψηλάντου, όστις παραλαβών μερικούς ομοίους του βοηθούς ετόλμησε να έλθη αίφνης εις την Μολδαυίαν, και αμφότεροι απονενοημένοι επίσης, αλαζόνες και δοξομανείς, ή μάλλον ειπείν, ματαιόφρονες, εκήρυξαν του γένους ελευθερίαν και με την φωνήν αυτήν εφείλκυσαν πολλούς των εκεί κακοήθεις και ανοήτους, διασπείραντες και αποστόλους εις διάφορα μέρη δια να εξαπατήσωσι και να εφελκύσωσιν εις τον ίδιον της απωλείας κρημνόν και άλλους πολλούς των ομογενών μας.

Διά να δυνηθώσι δε τρόπον τινά να ενθαρρύνωσι τους ακούοντας μετεχειρίσθησαν και το όνομα της Ρωσσικής Δυνάμεως, προβαλλόμενοι, ότι και αυτή είναι σύμφωνος με τους στοχασμούς και τα κινήματά των πρόβλημα διόλου ψευδές και ανύπαρκτον, και μόνον της ιδικής των κακοβουλίας και ματαιοφροσύνης γέννημά τε και αποκύημα επειδή, εν ω το τοιούτον είναι αδύνατον ηθικώς και πολλής προξένον μομφής εις την ρωσσικήν αυτοκρατορίαν, και ο ίδιος ενταύθα εξοχώτατος πρέσβυς αυτής έδωκεν έγγραφον πληροφορίαν, ότι ουδεμίαν ή είδησιν ή μετοχήν έχει το ρωσσικόν κράτος εις αυτήν την υπόθεσιν, καταμεμφόμενον μάλιστα και αποτροπιαζόμενον του πράγματος της βδελυρίαν και προσεπιπλέον η αυτού εξοχότης ειδοποίησεν εξ επαγγέλματος τα διατρέχοντα, υπομνήσας το βασίλειον κράτος, ότι ανάγκη πάσα να φροντίση ευθύς εξ αρχής τον αποσκορακισμόν και την διάλυσιν των τοιούτων κακών· και τόσον εκ της ειδοποιήσεως ταύτης, όσον και από τα έγγραφα, τα οποία επιάσθησαν από μέρους των μουχαφίσιδων των βασιλικών σερχατίων, και από άλλους πιστούς ομογενείς επαρρησιάσθησαν, έγεινε γνωστή εις το πολυχρόνιον κράτος η ρίζα και η βάσις όλου αυτού του κακοήθους σχεδίου.

Με τοιαύτας ραδιουργίας εσχημάτισαν την ολεθρίαν σκηνήν οι δύο ούτοι και οι τούτων συμπράκτορες φιλελεύθεροι, μάλλον δε μισελεύθεροι, και επεχείρησαν εις έργον μιαρόν, θεοστυγές και ασύνετον, θέλοντες να διαταράξωσι την άνεσιν και ησυχίαν των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της κραταιάς βασιλείας, την οποίαν απολαμβάνουσιν υπό την αμφιλαφή αυτής σκιάν με τόσα ελευθερίας προνόμια, όσα δεν απολαμβάνει άλλο έθνος υποτελές και υποκείμενον, ζώντες ανενόχλητοι με τας γυναίκας και τα τέκνα των, με τας περιουσίας και καταστάσεις, και με την ύπαρξιν της τιμής των, και κατ' εξοχήν με τα προνόμια της θρησκείας, ήτις διεφυλάχθη και διατηρείται ασκανδάλιστος μέχρι της σήμερον επί ψυχική ημών σωτηρία.

Αντί λοιπόν φιλελευθέρων εφάνησαν μισελεύθεροι, και αντί φιλογενών και φιλοθρήσκων εφάνησαν μισογενείς, μισόθρησκοι και αντίθεοι, διοργανίζοντες, φευ, οι ασυνείδητοι με τα απονενοημένα κινήματά των την αγανάκτησιν της ευμενούς κραταιάς βασιλείας εναντίον των ομογενών μας υπηκόων της, και σπεύδοντες να επιφέρωσι κοινόν και γενικόν τον όλεθρον εναντίον παντός του γένους. Και αγκαλά είναι γνωστόν, ότι, όσοι είναι κατηρτισμένοι τω όντι εις την ευσέβειαν, όσοι νουνεχείς και τίμιοι και των ιερών κανόνων και θείων νόμων ακριβείς φύλακες δεν θέλουν δώσει ευηκοιαν εις τας ψευδολογίας των αχρείων εκείνων και κακόβουλων· επειδή όμως είν' ενδεχόμενον να σηνηρπάσθησάν τινές και παρασυρθώσι και άλλοι, διά τούτο προκαταλαμβάνοντες εκ προνοίας εκκλησιαστικής υπαγορεύομεν πάσιν υμίν τα σωτήρια, και γράφοντες μετά των περί ημας ιερωτάτων συναδελφών, του μακαριωτάτου πατριάρχου των Ιεροσολύμων, των εκλαμπροτάτων και περιφανεστάτων προυχόντων του γένους, των τιμιωτάτων πραγματευτών, των αφ' εκάστου ρουφετίου προκριτωτέρων και όλων των εν τη βασιλευούση ορθοδόξων μελών εκάστης τάξεως και εκάστου βαθμού, συμβουλεύομεν και παραινούμεν και εντελλόμεθα και παραγγέλλομεν πάσιν υμίν τοις κατά τόπον αρχιερεύσι, τοις ηγουμένοις των ιερών μοναστηρίων, τοις ιερεύσι των εκκλησιών, τοις πνευματικοίς πατράσι των ενοριών, τοις προεστώσι και ευκαταστάτοις των κωμοπόλεων και χωρίων, και πάσιν απλώς τοις κατά τόπον προκρίτοις να διακηρύξετε την απάτην των ειρημένων κακοποιών και κακοβούλων ανθρώπων, και να τους αποδείξετε και να τους στηλιτεύσετε πανταχού ως κοινούς λυμεώνας και ματαιόφρονας, και να προσέχετε όσον το δυνατόν εις τας απάτας αυτών και ραδιουργίας, γινώσκοντες, ότι η μόνη απόδειξις της αθωότητος των είναι να εμφανίσωσιν όσα γράμματα λάβωσι τυχόν εις χείρας περί της αυτής υποθέσεως, ή ειδήσεις μάθωσι, και να παρρησιάσωσιν οι μεν ενταύθα εν βασιλευούση προς ημάς, οι δ' εν τοις έξω μέρεσιν εις τους κατά τόπον αρχιερείς και τους διοριζομένους παρ' ημών εκκλησιαστικούς εξάρχους και τους βασιλικούς εξουσιαστάς και διοικητάς, δηλοποιούντες και παραδίδοντες και εκείνους τους απλουστέρους, όσοι ήθελαν φωραθή ότι ενεργούν ανοίκεια του ρεαγιαδιακού χαρακτήρος, καθότι οι τοιούτοι διαταράττουσι την γενικήν ησυχίαν, και κατακρημνίζουσι τους αδυνάτους και αθώους ομογενείς μας εις της απωλείας το βάραθρον.

Και τόσον υμείς οι αρχιερείς, οι μοναστηριακοί, οι ιερωμένοι, και οι προεστώτες και ευκατάστατοι και πρόκριτοι εκάστου τόπου με την άγρυπνον προσοχήν σας, όσον και οι λοιποί εκάστης τάξεως και βαθμού άνθρωποι με τας εκ μέρους σας αδιαλείπτους συμβουλάς και νουθεσίας, και κατά τας πατρικάς και προνοητικάς εκκλησιαστικάς ημών οδηγίας και παραινέσεις να γενήτε εδραίοι και αμετακίνητοι επί του κέντρου του ρεαγιαλικίου, και εξ όλης ψυχής και καρδίας σας να διαφυλλάττετε την πίστιν και κάθε υποταγήν και ευπείθειαν εις αυτήν την θεόθεν εφ' ημάς τεταγμένην κραταιάν και αήττητον βασιλείαν, και να αποδεικνύετε εντελώς με όλα τα πραγματικά της ειλικρινείας σημεία, καθότι η μετ' ευχαριστίας και ειλικρινείας υποταγή χαρακτηρίζει και την προς Θεόν αγάπην και πίστιν, και την προς τας θείας αυτού εντολάς και τας υπαγορεύσεις των θείων νόμων και ιερών κανόνων υπακοήν, και την ευγνωμοσύνην της καρδίας ημών διά τ' άπειρα ελέη, οπού απολαμβάνομεν παρά της βασιλικής φιλανθρωπίας.

Επειδή δε προς τοις άλλοις εγένετο γνωστόν, ότι οι το σατανικόν της δημεγερσίας φρόνημα επινοήσαντες, και εταιρίαν τοιαύτην συστησάμενοι προς αλλήλους συνεδέθησαν και με τον δεσμόν του όρκου, γινωσκέτωσαν, ότι ο όρκος αυτός είναι όρκος απάτης, είναι αδιάκριτος, και όμοιος με τον όρκον του Ηρώδου, όστις, διά να μη φανή παραβάτης του όρκου του, απεκεφάλισεν Ιωάννην τον βαπτιστήν. Αν ήθελεν αθετήσει τον παράλογον όρκον του, τον οποίον επενόησεν η άλογος επιθυμία του, έζη βέβαια τότε ο θείος πρόδρομος, ώστε ενός απλού όρκου επιμονή έφερε τον θάνατον του προδρόμου. Η επιμονή άρα του όρκου εις διατήρησιν των υποσχεθέντων παρά της φατρίας αυτής, πραγματευομένης ουσιωδώς την απώλειαν ενός ολοκλήρου γένους, πόσον είναι ολεθρία και θεομίσητος είναι φανερόν· εξ εναντίας, η αθέτησις του όρκου αυτού, απαλλάττουσα το γένος εκ των επερχομένων απαραμυθήτων δεινών, είναι θεοφιλής και σωτηριώδης. Διά τούτο τη χάριτι του παναγίου Πνέυματος έχει η εκκλησία αυτόν διαλελυμένον, και αποδέχεται και συγχωρεί εκ καρδίας τους μετανοούντας και επιστρέφοντας, και την προτέραν απάτην ομολογούντας, και το πιστόν ρεαγιαλίκι αυτών εναγκαλιζομένους ειλικρινώς.

Ταύτα αμέσως να κοινολογήσετε εις όλους του γνωστούς σας, και να κατασταθήτε όλοι προσεκτικώτεροι, ανατρέποντες και διαλύοντες ως αραχνιώδη υφάσματα, όσα η απάτη και η κακοβουλία των πρωταιτίων εκείνων καθ' οιονδήτινα τρόπον συνέπλεξε. Επειδή, εάν, ο μη γένοιτο, δεν ήθελε καθαρισθή η θανατηφόρος αύτη λύμη, και φωραθώσί τινες τολμώντες εις επιχειρήματα εναντία των καθηκόντων του ρεαγιαλικίου, κοντά οπού οι τοιούτοι έχουσι να παιδευθώσι χωρίς ελέους και οικτιρμών (μη γένοιτο, Χριστέ βασιλεύ!) αμέσως θέλει εξαφθή η δικαία οργή του κράτους του καθ' ημών, και ο θυμός τής εκδικήσεως γενικός των εχλιϊσλάμιδων, και θέλουν εκχυθή τόσων αθώων αίματα αδίκως και παραλόγως, καθώς αποκριματίστως ταύτα πάντα διεσάλπισεν η κραταιά και αήττητος βασιλεία διά του εκδοθέντος και επ' ακροάσει κοινή ημών αναγνωσθέντος υψηλού βασιλικού προσκυνητού ορισμού.

Εκείνους δε τους ασεβείς πρωταιτίους και απονενοημένους φυγάδας και αποστάτας ολεθρίους να τους μισήτε και να τους αποστρέφεσθε και διανοία και λόγω, καθότι και η εκκλησία και το γένος τους έχει μεμισημένους, και επισωρεύει κατ' αυτών τας παλαμναιοτάτας και φρικωδεστάτας αράς· ως μέλη σεσηπότα, τους έχει αποκεκομμένους της καθαράς και υγιαινούσης χριστιανικής ολομελείας· ως παραβάται δε των θείων νόμων και κανονικών διατάξεων, ως καταφρονηταί του ιερού χρήματος της προς τους ευεργέτας ευγνωμοσύνης και ευχαριστίας, ως εναντίοι ηθικών και πολιτικών όρων, ως την απώλειαν των αθώων και ανευθύνων ομογενών μας ασυνειδήτως τεκταινόμενοι, αφωρισμένοι υπάρχειεν και κατηραμένοι και ασυγχώρητοι, και μετά θάνατον άλυτοι, και τω αιωνίω υπόδικοι αναθέματι, και αυτοί, και όσοι τοις ίχνεσιν αυτών κατηκολούθησαν του λοιπού, αν μη θελήσωσιν εννοήσαι την αρπαγήν και απάτην, και επιστραφήναί τε και βαδίσαι την ευθείαν της σωτηρίας οδόν, αν δεν αναλάβωσιν, ό εστι, τον εντελή χαρακτήρα του ρεαγιαδικού αυτών επαγγέλματος.

Τα αυτά δε και κατά της αρχιερωσύνης σας και ιερωσύνης σας επανατείνομεν, εαν μη βαδίσετε, εις όσα εν Πνέυματι αγίω αποφαινόμεθα δια του παρόντος εκκλησιαστικώς, εάν δεν δείξετε εν έργω την επιμέλειάν σας και προθυμίαν εις την διάλυσιν των σκευωριών, εις την αναστολήν των καταχρήσεων και αταξιών, εις την επιστροφήν των πλανηθέντων, εις την άμεσον και έμμεσον καταδρομήν και εκδίκησιν των επιμενόντων εις τα αποστατικά φρονήματα, εάν δεν συμφωνήσετε τη εκκλησία του Θεού, και, εν ενί λόγω, εάν καθ' οιονδήτινα τρόπον δολιευθήτε και κατενεχθήτε κατά της κοινής ημών ευεργέτιδος κραταιάς βασιλείας, έχομεν υμάς αργούς πάσης ιεροπραξίας, και τη δύναμει του παναγίου Πνεύματος εκπτώτους του βαθμού της αρχιεροσύνης και ιερωσύνης και το πυρί της γεέννης ενόχους, ως την κοινήν του γένους απώλειαν προτιμήσαντας. Ούτω τοίνυν γινώσκοντες, ανανήψατε προς Θεού και ποιήσατε καθώς γράφομεν εκκλησιαστικώς και γενικώς παρακελευόμεθα, και μη άλλως εξ αποφάσεως, ότι περιμένομεν κατά τάχος την αισίαν των γραφομένων αποπεράτωσιν, ίνα και η του θεού χάρις και το άπειρον έλεος είη μετά πάντων υμών.
αωκα' εν μηνί Μαρτίω.

Υπεγράφη συνοδικώς επάνωθεν του ιερού θυσιαστηρίου παρά της ημών μετριότητος και της μακαριότητός του και πάντων των συναδέλφων αγίων αρχιερέων.

Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αποφαίνεται.
Ο Ιεροσολύμων Πολύκαρπος συναποφαίνεται.
Ο Καισαρίας Ιωαννίκιος.
Ο Νικομηδείας Αθανάσιος.
Ο Δέρκων Γρηγόριος.
Ο Αδριανουπόλεως Δωρόθεος.
Ο Βιζύης Ιερεμίας.
Ο Σίφνου Καλλίνικος.
Ο Ηρακλείας Μελέτιος.
Ο Νικαίας Μακάριος.
Ο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ.
Ο Βερροίας Ζαχαρίας.
Ο Διδυμοτοίχου Καλλίνικος.
Ο Βάρνης Φιλόθεος.
Ο Ρέοντος Διονύσιος.
Ο Κυζίκου Κωνστάντιος.
Ο Χαλκηδόνας Γρηγόριος.
Ο Τουρνόβου Ιωαννίκιος.
Ο Πισειδίας Αθανάσιος.
Ο Δρύστας Ανθιμος.
Ο Σωζοπόλεως Παίσιος.
Ο Φαναρίου και Φερσάλων Δαμασκηνός.
Ο Ναυπάκτου και Άρτης Άνθιμος.
---
*

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

... εξ ορισμού "ιερόσυλο" το γκράφιτι ...

*
Ναταλί Χατζηαντωνίου
e-tetRadio
***
*

Δέκα αμφίθυμες σκέψεις για έναν τοίχο!


1. Το graffiti ως κατεξοχήν εκπρόσωπος της street art είναι εκ των πραγμάτων «ιερόσυλο», απρόβλεπτο, συχνά και προκλητικό κι επιβάλλει την αισθητική του χωρίς να μας ρωτάει. Έτσι ήταν εξαρχής, είτε αναζητήσουμε τους προγόνους του στα εγχάρακτα μηνύματα της αρχαιότητας, είτε στα συνθήματα των εξεγερμένων νέων του ΄60 και του ΄70.

2. Ταυτίστηκε ωστόσο με underground χώρους (όπως π.χ. παλιά βιομηχανικά κτίρια) ή με, έντονα φορτισμένα πολιτικά και ιστορικά, σημεία (όπως το Τείχος του Βερολίνου). Όποτε έκανε την εμφάνισή σε ιστορικά μνημεία (πράγμα που δεν είναι καθόλου ελληνικό «προνόμιο») προκαλούσε φυσικά έντονες αντιδράσεις και την λήψη…αντι-γκράφιτι μέτρων (με χαρακτηριστικό το παράδειγμα του σχετικού βρετανικού νόμου).

3. «Οι καλλιτέχνες θέλουν να υπενθυμίσουν μάλλον ότι το graffiti σαν τέχνη έχει τεράστια δυναμική χωρίς όρια και μπορεί να γίνει παντού. Όλα βάφονται: παράθυρα, αφίσες, πεζοδρόμια, στάσεις λεωφορείων, κολώνες και ό,τι άλλο φυσικό εμπόδιο υπάρχει, με ανελέητο τρόπο ακριβώς για να προκαλέσει το σοκ», εξήγησε μιλώντας στην Athens Voice «γκραφιτάς» που ατύπως εκπροσώπησε την, υπεύθυνη για το ασπρόμαυρο έργο στο Πολυτεχνείο, ομάδα «Icos & Case». Εντάξει η τέχνη δεν πρέπει να έχει έξωθεν όρια εκτός από αυτά που υπαγορεύει ένας άτυπος προσωπικός συνειδησιακός κώδικας ο οποίος οφείλει να υπάρχει. Διαφορετικά ποιος θα εμποδίσει έναν γκραφιτά να ζωγραφίσει ανελέητα τη φάτσα μου αν πέσω επάνω του; Και ποια από τις ανώνυμες ομάδες γκράφιτι θα πρωτοπρολάβει να ζωγραφίσει τον... Παρθενώνα;

4. Ναι το κτίριο του Πολυτεχνείου είναι ένα ιστορικό αρχιτεκτόνημα (1873) του Λύσσανδρου Καυταντζόγλου και κατατάσσεται στα νεώτερα αστικά μας μνημεία. Απ΄την άλλη ούτως ή άλλως σε μία ζωντανή, ιστορικά δοκιμασμένη και δημιουργικά «βέβηλη» πόλη όπως η Αθήνα εγώ στα 45 μου δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ άμωμη την πρόσοψή του. Ούτε και θα τη δω όσο το κτίριο αναπνέει και συμμετέχει -ευτυχώς- στην καθημερινότητα της πόλης.

5. Ως «παλίμψηστο» μνήμης, ιστορίας και τέχνης, εμένα προσωπικά όχι μόνο δεν μ΄ ενοχλεί το συγκεκριμένο γκράφιτι αλλά μου αρέσει. Ομως αυτή είναι μόνο μία ψήφος για κάτι που αφορά πολλές…

6. Ο,τι δεν μου αρέσει ως άποψη είναι αυτή που εκφράστηκε και πάλι δια του εκπροσώπου της ομάδας των δημιουργών του γκάφιτι«Καλό θα ήταν να μην κρίνεις αρνητικά ό,τι δεν αντιλαμβάνεται η οπτική σου αντίληψη, υπάρχουν "ψυχές" που αντιδρούν με αυτό τον τρόπο σε αυτό το παγκόσμιο δράμα που λέγεται κρίση. Εσύ αντιδράς έτσι, ο άλλος αλλιώς». Είναι μία γενίκευση που νομιμοποιεί την απόλυτη αυθαιρεσία. Και αυτή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου προς πάσα κατεύθυνση. Και την «χρυσαυγίτικη». ‘Η δεν υπάρχουν γκραφιτάδες ακροδεξιών αποκλίσεων;

7. Προσωπικά θα έβλεπα ως αναπόσπαστο μέρος του συνολικού καλλιτεχνικού αποτελέσματος και ως εύστοχο κοινωνικοπολιτικό σχόλιο για το «παγκόσμιο δράμα που λέγεται κρίση» και τον καθαρισμό του κτιρίου, σε μία αέναη σισσύφεια προσπάθεια…

8. Αν πάντως στόχος μίας καλλιτεχνικής πρότασης είναι (και) να προκαλέσει έναν ενδιαφέροντα διάλογο το γκράφιτι του Πολυτεχνείου, το πέτυχε (η φωτογραφία είναι από την Athens Voice).

9. Μου άρεσαν τα σχόλια που έκαναν πολλοί περαστικοί (στο ρεπορτάζ του inexarchia) Μερικά αντανακλούσαν εξαιρετικά έξυπνες, ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις. Θα ήθελα πολύ να διαβάσω και την τοποθέτηση των φοιτητών και των καθηγητών της από κάθε άποψη (και χωροταξική) καθ΄ ύλην αρμοδίας Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Συνήθως όμως οι καθ΄ ύλην αρμόδιοι αποφεύγουν να πάρουν θέση. Αυτό το σκεφτόμουν παρεμπιπτόντως και για την περίπτωση της αγωγής Χατζάκη κατά του Δημήτρη Καρατζά. Πήραν πολλοί θέση όχι όμως και οι καθ΄ ύλην σχετικοί από το χώρο του θεάτρου.

10. Της εισαγγελικής παρέμβασης (με την οποία ορίστηκε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το γκράφιτι) προηγήθηκε ερώτηση του βουλευτή Επικρατείας της ΝΔ Θεόδωρου Φορτσάκη προς τον αρμόδιο υπουργό, με την οποία ο και τέως Πρύτανης επανέφερε το ζήτημα της αποτελεσματικής φύλαξης των πανεπιστημιακών χώρων και ζητούσε να μάθει αν έχουν κινηθεί οι διαδικασίες ποινικής δίωξης των δραστών και πώς θα γίνει η αποκατάσταση. «Η Σύνοδος των Πρυτάνεων έχει επανειλημμένα επισημάνει στην Πολιτεία το θέμα της φύλαξης των Πανεπιστημίων τα οποία, με τις συνεχείς μειώσεις στους τακτικούς προϋπολογισμούς τους και την υποστελέχωσή τους σε διοικητικό προσωπικό μέσω της διαθεσιμότητας και όχι μόνο, είναι ανήμπορα να αντιδράσουν. Η Σύνοδος, μέσω των αποφάσεών της, έχει υποβάλλει συγκεκριμένες προτάσεις για την καθαριότητα, τη φύλαξη και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων των Πανεπιστημίων», ανέφερε ο κ. Φορτσάκης.

Και κοίτα να δεις ειρωνεία και πώς ένα έργο τέχνης που είχε την ακριβώς αντίθετη πρόθεση, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ιδανικό «εργαλείο» για την επιβολή αυταρχικών μέτρων και την νομιμοποίηση της φύλαξης από π.χ. μία ιδιωτική εταιρεία - όπως ήθελε στις πρώτες μέρες της πανεπιστημιακής του «διακυβέρνησης» ο κ. Φορτσάκης. Εμ, έτσι «είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε», που λέει κι ο Μπογιόπουλος.
---
*

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

... η "ποιότητα" της τάξης που μας κυβερνά !..

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
Σαπίλα !

Τα πέντε χρόνια που πέρασαν είχαμε:

  α) Έναν πρωθυπουργό που πήγε στις Κάννες, του είπαν εκεί η Μέρκελ, οι «εταίροι» και οι εγχώριοι «σωτήρες» ότι η θητεία του έληξε πριν την ώρα της, εκείνος το δέχτηκε, παρέδωσε την κυβέρνηση και όλα αυτά … θυμήθηκε να τα «καταγγείλει» μετά από 4 χρόνια μόνο και μόνο για να πάρει μερικά ψηφαλάκια και να μπει στη Βουλή…

  β) Έναν δεύτερο πρωθυπουργό, δοτό, που διορίστηκε από τους εγχώριους «σωτήρες» με μόνη του ιδιότητα ότι ήταν τραπεζίτης, εκλεκτός της ΕΚΤ, που συγκρότησε κυβέρνηση με κοινοβουλευτικό μανδύα τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, μόνο και μόνο για να παρθούν όλα εκείνα τα μέτρα που αφαιρούσαν το αίμα του λαού για να ποτίζονται οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι ελληνικές και κάθε «εθνικότητας» τράπεζες…

  γ) Έναν τρίτον πρωθυπουργό που έχτισε το αντιπολιτευτικό προφίλ του στην «αντιμνημονιακή» ρητορική, αλλά όταν έγινε πρωθυπουργός υπέγραψε επιστολές ότι τα Μνημόνια ήταν δικής του… «ιδιοκτησίας» και έφτασε να απολογηθεί ενώπιον της Μέρκελ για την προηγούμενη «αντιμνημονιακή» ρητορική του λέγοντας εκείνο το απίθανο «ουδείς αναμάρτητος»…

  δ) Τώρα μαθαίνουμε ότι είχαμε κι έναν υπουργό Οικονομικών, ο οποίος το διάστημα 2012 – 2014, όταν έξι εκατομμύρια Έλληνες βούλιαζαν στα Τάρταρα της φτώχειας και της ανέχειας, όταν το πολιτικό σύστημα μιλούσε στους Έλληνες για τον «πατριωτισμό των θυσιών», εκείνος φυγάδευε τα λεφτά του στο εξωτερικό, διότι φοβόταν ο καημένος μην τα χάσει λόγω της πολιτικής που εφαρμοζόταν στην Ελλάδα την οποία, όμως, οι υπόλοιποι Έλληνες έπρεπε να την υφίστανται σαν «πατριωτική»!

Αλήθεια – και χωρίς περιστροφές – αν όλα αυτά δεν αποτελούν αλάνθαστο μέτρο και αδιαφιλονίκητη απόδειξη για την «ποιότητα» της τάξης που κυβερνά αυτό τον τόπο, την ευτέλεια και ενίοτε την σαπίλα εκείνου που αποκαλείται αστικό πολιτικό σύστημα αυτής της χώρας, τότε τι είναι;

Υστερόγραφο: Και μη μας πει κανείς ότι όλα αυτά άλλαξαν μετά τις 25 Γενάρη. Τίποτα δεν άλλαξε και τίποτα δεν θα αλλάξει όσο την πολιτική εξουσία (που είναι κάτι πολύ ευρύτερο και βαθύτερο από την κυβερνητική εξουσία) θα συνεχίζει να την έχει εκείνη η τάξη που προκαλεί και στηρίζεται στην ευτέλεια και την σαπίλα. 
---
*