Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2017

"Tα Χριστούγεννα του Παπαδιαμάντη"

*
stavrosx1
***
*

Ενα διήγημα

του ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ
με ήρωα τον κυρ Αλέξανδρο


Ο ουρανός έβρεχε διαρκώς λεπτόν νερόχιονον, ο γραίος αδιάκοπος εφύσα και ήτο ψύχος και χειμών τας παραμονάς των Χριστουγέννων του έτους…

Ο κυρ Αλέξανδρος είχε νηστεύσει ανελλιπώς ολόκληρον το Σαρανταήμερον και είχεν εξομολογηθεί τα κρίματά του (Παπά-Δημήτρη το χέρι σου φιλώ!). Και αφού εγκαίρως παρέδωσε το χριστουγεννιάτικον διήγημά του εις την «Ακρόπολιν» και διέθεσεν ολόκληρον την γλίσχρον αντιμισθίαν του προς πληρωμήν του ενοικίου και των ολίγων χρεών του, γέρων ήδη κεκμηκώς υπό των ετών και της νηστείας, αποφεύγων πάντοτε την πολυάσχολον τύρβην, αλλά φιλακόλουθος πιστός, έψαλεν, ως συνήθως, με την βραχνήν και σπασμένην φωνήν του, πλήρη όμως ενθέου πάθους, ως αριστερός ψάλτης, εις το παρεκκλήσιον του Αγίου Ελισσαίου τας Μεγάλας Ώρας, σχεδόν από στήθους, και ότε επανήλθεν εις το πτωχικόν του δωμάτιον, δεν είχεν ακόμη φέξει!

Ήναψε το κηρίον του και τη βοηθεία του κηρίου (και του Κυρίου!) έβγαλε το υπόδημά του το αριστερόν, διότι τον ηνώχλει ο κάλος, και ημίκλιντος επί της πενιχράς στρωμνής του, πολλά ρεμβάζων και ουδέν σκεπτόμενος, ήκουε τας ορυγάς του κραταιού ανέμου και τους κρότους της βροχής και έβλεπε νοερώς τον πορφυρούν πόντον να ρήγνυται εις τους σκληρούς αιχμηρούς βράχους του νεφελοσκεπούς και χιονοστεφάνου Άθω.

Εκρύωνεν. Αλλά το καφενείον του κυρ Γιάννη του Αγκιστριώτη ήτο κλειστόν. Αλλά και οβολόν δεν είχε να παραγγείλει:

– Πάτερ Αβραάμ, πέμψον Λάζαρον! (ένα ποτηράκι ρακή ή ρώμι).

Εκείνην την χρονιάν τα Χριστούγεννα έπεσαν Παρασκευήν. Τόσον το καλύτερον. Θα νηστεύσει και πάλιν, ως το είχε τάμα να νηστεύει δια βίου κάθε Παρασκευήν δια να εξαγνισθεί ο αμαρτωλός δούλος του Θεού από το μέγα κρίμα της νεότητός του, που είδε τυχαίως από την κλειδαρότρυπαν την νεαράν του εξαδέλφην να γδύνεται.

Έκαμε τον σταυρόν του κι εσκεπάσθη με την διάτρητον βατανίαν του, όπως ήτο ντυμένος και με τα υποδήματα – πλην του αριστερού.

Και τότε ευρέθη εις την προσφιλήν του νήσον των παιδικών του χρόνων με τα ρόδιν’ ακρογιάλια, τας αλκυονίδας ημέρας, τας χλοϊζούσας πλαγιάς, με τα κρίταμα, την κάππαριν και τας αρμυρήθρας των παραθαλασσίων βράχων και με τους απλούς παλαιούς ανθρώπους, θαλασσοδαρμένους ή ναυαγούς, ζωντανούς και κεκοιμημένους.

Και ήλθεν ο Χριστός με το τεθλιμμένον πρόσωπον, η Παναγία η Γλυκοφιλούσα με το λευκόν και ένθεον Βρέφος της, ο Άγιος Στυλιανός, ο φίλος και φρουρός των νηπίων, η Αγία Βαρβάρα και η Αγία Κυριακή με τους σταυρούς και τους κλάδους των φοινίκων εις τας χείρας, ο όσιος Αντώνιος και Ευθύμιος και Σάββας με τας γενειάδας και τα κομβοσχοίνιά των· και ήλθε και ο όσιος Μωϋσής ο Αιθίοψ, «άνθρωπος την όψιν και θεός την καρδίαν», η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια κρατούσα εις τας χείρας το μικρόν της ληκύθιον, το περιέχον τα λυτήρια όλων των μαγγανειών και επωδών, ο Άγιος Ελευθέριος, η Αγία Μαρίνα και είτα ο Άγιος Γεώργιος και ο Άγιος Δημήτριος με τα χαντζάρια των, με τας ασπίδας και τους θώρακάς των – ολόκληρον το Τέμπλον του παρεκκλησίου της Παναγίας της Γλυκοφιλούσης εκεί επάνω εις τον βράχον τον μαστιζόμενον από θυέλλας και λαίλαπας και λικνιζόμενον από το πολυτάραχον και πολύρροιβδον κύμα….

Φέγγος εαρινόν και θαλπωρή διεχύθησαν εντός του υγρού δωματίου και ο κυρ Αλέξανδρος λησμονήσας τον κάλον του ανεσηκώθη να φορέσει και το αριστερόν του υπόδημα δια ν’ ασπασθεί ευλαβώς τους πόδας του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων.

Αλλ’ η οπτασία εξηφανίσθη και ιδού ευρέθη εις τον Άι Γιάννην τον Κρυφόν, που εγιάτρευε τους κρυφούς πόνους κι εδέχετο την εξαγόρευσιν των κρυφών αμαρτιών. Πλήθος πιστών είχεν ανέλθει από την πολίχνην, ζωντανοί και συγχωρεμένοι, να παρακολουθήσουν την Λειτουργίαν, την οποία ετέλει ο παπά-Μπεφάνης βοηθούμενος από τον μπάρμπ’ Αναγνώστην τον Παρθένην.

Κατά περίεργον αντινομίαν των στοιχείων, ήτο καλοκαίρι κι η Λειτουργία είχε τελειώσει και ήτον δεν ήτον τρίτη πρωϊνή, ότε η αμφιλύκη ήρχισε να ροδίζει εις τον αντικρυνόν ζυγόν του βουνού.

Όλοι γείτονες, λάλοι και φωνασκοί, εκάθηντο κατά γης πέριξ εστρωμένης καθαράς οθόνης. Τέσσερ’ αρνιά, τρία πρόβατα, δύο κατσίκια, αστακοουρές, κεφαλόπουλα καπνιστά της λίμνης, αυγοτάραχον και εγχέλεις αλατισμένοι, πίττες, κουραμπιέδες, μπακλαβάδες, πορτοκάλια και μήλα – όλα τα καλούδια, προϊόντα της μικρής και ωραίας νήσου, περιέμενον τους συνδαιτυμόνας.

– Καλώς ώρισες κυρ Αλέξαντρε, κάτσε κ’ η αφεντιά σου, του είπεν η θεια η Αμέρσα.

Αλλά τι βλέπει γύρω του; Όλους τους ήρωας και τας ηρωίδας των Χριστουγεννιάτικων διηγημάτων του. Εκεί ήτον η θεια-Αχτίτσα, φορούσα καινουργή μανδήλαν και νέα πέδιλα, επιδεικνύουσα μετ’ ευγνωμοσύνης το συνάλλαγμα των δέκα λιρών, το οποίον μόλις έλαβε από τον ξενητευμένον εις την Αμερικήν υιόν της. Δίπλα της εκάθητο κι ο Γιάννης ο Παλούκας, ο προσποιηθείς τον Καλλικάντζαρον την Παραμονήν των Χριστουγέννων και ληστεύσας τον Αγγελήν, τον Νάσον, τον Τάσον – όλα τα παιδιά τα οποία κατήρχοντο από την Επάνω ενορίαν, αφού είχαν ψάλει τα Κάλανδα. Εσηκώθη και παρέδωσεν εις τον κυρ Αλέξανδρον τας κλεμμένας πεντάρας -δεν είχε πως να μεθύσει και εορτάσει τα Χριστούγεννα εκείνην την χρονιάν (συχωρεμένος ας είναι!).

Ιδού κι ο Μπάρμπ’ Αλέξης, ο Καλοκαιρής, που δεν είχεν ανάγκην του πορθμείου του Χάρωνος δια να πηδήσει εις τον άλλον κόσμον· είχε το ιδικόν του, υπόσαθρον πλοιάριον, αυτόχρημα σκυλοπνίχτην. Μαζί του ήτον κι ο σύντροφός του ο Γιάννης ο Πανταρώτας ο ναυτολογημένος ως Ιωαννίδης και διατελών εν διαρκεί απουσία κατά τας ώρας της εργασίας.

– Να φροντίσεις, του είπεν ο Πανταρώτας, να πάρω την σύνταξή μου!

Και λησμονών την ιερότητα της στιγμής εμούντζωσε το κενόν συνοδεύων την άσεμνον χειρονομίαν με την ασεμνοτέραν βλασφημίαν:

 Όρσε, κουβέρνο!

Εκεί ήτον κι ο Μπάρμπα-Διόμας, ευτυχής διότι εγλύτωσεν από το ναυάγιον και ερρόφησεν απνευστί επί του διασώσαντος αυτόν τρεχαντηρίου ολόκληρον φιάλην πλήρη ηδυγεύστου μαύρου οίνου δια να συνέλθει – ω πενιχρά, αλλ’ υπερτάτη ευτυχία του πτωχού!

Αλλ’ ιδού έτρεξε να του σφίξη την χείρα και ο βοσκός ο Σταθ’ς του Μπόζα, του οποίου δύο αίγες είχον βραχωθή εις τον κρημνόν υπεράνω της αβύσσου, όπου έχαινεν ο πόντος και ήτο αδύνατον να σωθούν, αν δεν τον κατεβίβαζαν δια σχοινίου εις τον βράχον με κίνδυνον της ζωής του.

– Την Ψαρή την έχω τάξει ασημένια στην Παναγιά. Τη Στέρφα (την άλλην αίγα) θα την σφάξω για σένα, να την φάμε.

Και η Ασημίνα του μαστρο-Στεφανή του βαρελά, με τας τέσσαρας κακοτυχισμένας θυγατέρας, τη Ροδαυγή, την Ελένη, τη Μαργαρώ και την Αφέντρα, η Ασημίνα, που την μίαν ημέραν εώρτασε τους γάμους της Αφέντρας με τον Γρηγόρη της Μονεβασάς και την άλλην ημέραν επένθησεν τον θάνατον του υιού της του Θανάση.

Τέλος, ω! της εκπλήξεως, ενεφανίσθη και ο έτερος εαυτός του, ο Αλέξανδρος Παπαδημούλης, ο πτωχαλαζών, ο ασχολούμενος εις έργα μη κοινώς παραδεδεγμένης χρησιμότητος!

Ο κυρ Αλέξανδρος ησθάνθη τύψεις, ότι έπλασεν όλους αυτούς τους ανθρώπους του λαού τόσον δυστυχείς και ταπεινούς ή τόσον αμαρτωλούς (ουδείς αναμάρτητος!) και τον εαυτόν του τόσον επηρμένον!…

Αλλά την στιγμήν εκείνην τον διέκοψεν η οκταόκαδος τσότρα, η περιφερομένη από χειρός εις χείρα. Δεν επρόλαβε να την εναγκαλισθή και ήχησαν τα λαλούμενα (βιολιτζήδες ντόπιοι και τουρκόγυφτοι με κλαρινέτα) και … εξύπνησεν.

Ποτέ ο κοσμοκαλόγηρος κυρ Αλέξανδρος δεν εξύπνησε τόσον χορτάτος, όσον εκείνην την αγίαν ημέραν, ο νήστις του Σαρανταημέρου και ο νήστις όλης της ζωής του! – ζωήν να έχει!

---
*

Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2017

Κατασχέσεις, ληξιπρόθεσμα, δεσμεύσεις...

*
stavrosx1
***
*

Η μεγάλη εικόνα και η... ευχή!


1.000 κατασχέσεις την ημέρα
100 δις ληξιπρόθεσμα χρέη
1.718.371 άνθρωποι απειλούνται με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς
4.170.753 φορολογούμενοι χρωστούν στην εφορία
1.014.295 φορολογούμενοι υπέστησαν ήδη δεσμεύσεις και κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών
(στοιχεία ΑΑΔΕ)
---
*

Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Πόθεν έσχες και δικαστές

*
stavrosx1
***
*

Δικαστής, ο αυτοεξυπηρετούμενος

Πώς θα σου φαινόταν να αποφάσιζες εσύ για το ύψος του μισθού σου; Πώς θα σου φαινόταν να προσέφευγες στον …εαυτό σου για να πάρεις αναδρομικά; Πώς θα σου φαινόταν να εξαιρείς τον εαυτό σου από υποχρεώσεις που έχουν όλοι οι άλλοι γιατί το αποφάσισες εσύ;

Όλα αυτά μοιάζουν που μοιάζουν επιστημονική φαντασία για τον κάθε πολίτη, για το δικαστικό σώμα όμως είναι ένα “δικαίωμα”, όπως το ορίζουν προφανώς και πάλι οι ίδιοι οι δικαστές.

Μέσα στην κρίση, όταν εκατομμύρια πολίτες φτωχοποιήθηκαν βίαια, δικαστικές αποφάσεις δικαίωναν όλως τυχαίως τους δικαστές και επιδίκαζαν καταβολή αναδρομικών. Όταν ψηφίστηκε νόμος για την υποχρέωση υποβολής πόθεν έσχες από λειτουργούς και επαγγελματίες που έχουν σχέση με την εξουσία οι δικαστές αποφάσισαν ότι οι ίδιοι είναι ένας άλλος κόσμος, που δικαιούται να ελέγχεται και πάλι από …τον εαυτό του.

Στον πυρήνα αυτής της σκέψης υπάρχει η βεβαιότητα, κυρίως των ανώτατων δικαστικών, ότι δεν βρίσκονται εντός της κοινωνίας, αλλά πάνω απ’ αυτήν. Συγχέουν εσκεμμένα τον εαυτό τους με τον θεσμό. Η ανεξαρτησία του θεσμού, σύμφωνα με το σκεπτικό των ανώτατων δικαστικών, διασφαλίζεται όταν η εξουσία τους ελέγχεται από την εξουσία τους, και έτσι προστατεύεται η διάκριση των εξουσιών. 
  • Να θυμίσουμε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι αυτή που χρειάστηκε 19 ολόκληρα χρόνια για να φέρει στο ακροατήριο το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου;
  • Nα θυμίσουμε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι αυτή που καταδικάζει με εξοντωτικές ποινές φτωχοδιάβολους, ενώ δείχνει σκανδαλώδη ευαισθησία για πρώην και νυν “σκανδαλιάρηδες” της εκτελεστικής εξουσίας;
  • Να θυμίσουμε ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη είναι αυτή που “ξέχασε” να μεταφράσει τα έγγραφα της δικογραφίας στην υπόθεση Siemens;
  • Να θυμίσουμε ότι η «κάθαρση» στο Σώμα σταμάτησε σε κάποιους γραφικούς δικαστικούς που είχαν αδυναμία στο να μετρούν το ύψος καλλονών με τη μεζούρα;
Όλα αυτά προφανώς είναι λεπτομέρειες που δεν πλήττουν το κύρος της, το οποίο πλήττεται μόνο όταν τους ζητούν να καταθέσουν με τους ίδιους όρους που ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους, πόθεν έσχες.

Συγγνώμη, αλλά αυτό που ζούμε δεν είναι μία σύγκρουση Κυβέρνησης- Δικαστών. Είναι η προσπάθεια μιας επαγγελματικής κάστας αντί να εφαρμόζει το νόμο, να αυτοτοποθετείται υπεράνω αυτού. Κι αυτό, με όσες νομικίστικες φιοριτούρες κι αν το ντύσεις, είναι ο ορισμός της ασέβειας προς τη Δημοκρατία.
---
viewtag.gr
---
*

Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

2013 - η ΝΕΡΙΤ και τα Δεκεμβριανά

*
stavrosx1
***
*

O Σαμαράς, η ΝΕΡΙΤ
και τα Δεκεμβριανά


Όταν τo 2013 φώναξαν τον Γ. Προκοπάκη στο Μαξίμου για την... «αριστερή αφήγηση» από τη «Μηχανή του Χρόνου» 

Ο Γιώργος Προκοπάκης, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ επί Σαμαρά, αφηγείται ένα περιστατικό που έγινε τον Δεκέμβριο του 2013 και είχε να κάνει με παρέμβαση του τότε πρωθυπουργού για τον τρόπο παρουσίασης των Δεκεμβριανών από τη δημόσια τηλεόραση και συγκεκριμένα από την εκπομπή (σε επανάληψη) "Μηχανή του Χρόνου".

Στενός συνεργάτης του Σαμαρά κάλεσε στο Μαξίμου τον πρόεδρο της ΝΕΡΙΤ για να του εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για την "μονομερή και λανθασμένη παρουσίαση, την παραχάραξη της ιστορίας" από τον δημόσιο φορέα. Ο Γ. Προκοπάκης του απάντησε πως δεν πρόκειται να βγάλει στο γυαλί τον τάδε και τον δείνα (συγκεκριμένα ονόματα δημοσιογράφων) για ένα τέτοιο θέμα. «Λένε τόσες βλακείες που τελικά κακό θα σας κάνουν» είπε χαρακτηριστικά στον συνεργάτη του Σαμαρά. 

Συγκεκριμένα για την... όχληση από το πρωθυπουργικό γραφείο του Σαμαρά ο Γ. Προκοπάκης γράφει στο fb:
Ο πλατφορματζής
Μέσα Δεκεμβρίου 2013 εκλήθην στο Μαξίμου από στενό συνεργάτη του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Ήμουν Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της νεαράς ΝΕΡΙΤ. Το αντικείμενο της συνάντησης (δεν είχα προηγούμενη ενημέρωση - επί τόπου το έμαθα) ήταν ο τρόπος παρουσίασης των Δεκεμβριανών. Η δημόσια τηλεόραση είχε δείξει σε επανάληψη τη "Μηχανή του Χρόνου" για το θέμα. Ούτε συζητήσεις, ούτε τίποτε. Στο "ντοκυμαντέρ" (δεν θυμάμαι καν χρονιά παραγωγής του) παρουσιαζόταν η όψη των γεγονότων από αυτό που έχει επικρατήσει ως "αριστερή αφήγηση": ειρηνικοί διαδηλωτές, απρόκλητη επίθεση από τους Άγγλους, κλπ που οδήγησε στον εμφύλιο.
Ο συνεργάτης του πρωθυπουργού (χωρίς ποτέ να χρεώσει σ' αυτόν κάτι από τα λεγόμενα) εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την "μονομερή και λανθασμένη παρουσίαση, την παραχάραξη της ιστορίας" από τον δημόσιο φορέα.
 Η απάντησή μου ήταν η εξής:
Δοθεισών των συνθηκών (το μπάχαλο της εποχής) δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο. Όμως και να μπορούσαμε, πάλι εδώ θα ήμουν αποδέκτης παραπόνων, Το ότι ως παράταξη χάσατε ή αφήσατε να χαθεί η ιδεολογική, πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία στην κοινωνία δεν είναι κάτι που είναι δουλειά μου να θεραπεύσω - ανεξαρτήτως της προσωπικής μου οπτικής. Εγώ είμαι "πλατφορματζής", παρέχω τη σκηνή για αντιπαράθεση ιδεολογική, πολιτική με τους τρόπους που μπορεί να γίνεται στο γυαλί. Με ποιότητα επιχειρημάτων, ποιότητα παραγωγής και με τους τηλεθεατές πάντα κατά νου. Δεν πρόκειται να βγάλω στο γυαλί το τάδε και τον δείνα (συγκεκριμένα ονόματα δημοσιογράφων) για ένα τέτοιο θέμα - λένε τόσες βλακείες που τελικά κακό θα σας κάνουν. Αν θέλετε να αποκαταστήσετε την "ιστορική αλήθεια" πρέπει να δουλέψετε στην κοινωνία προς αυτή την κατεύθυνση. Μέχρις ότου παραχθεί ποιοτικό υλικό, με εσωτερική συνέπεια και συνοχή και σεβασμό προς τη μεγάλη πλειονότητα του τηλεοπτικού κοινού, θα πορευόμαστε με ό,τι έχουμε ή μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας. Αν χρειασθεί τεχνική βοήθεια ή αρχειακό υλικό, πολύ ευχαρίστως να βοηθήσουμε - όπως βοηθάμε όλους. 
Θυμήθηκα την ιστορία γιατί έχουν φουντώσει στα σόσιαλ μήντια οι αντιπαραθέσεις για τα Δεκεμβριανά. Οι περισσότερες, αν όχι όλες, δεν είναι για παραέξω.
---
*