Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

... "αξιοποιείστε τον στρατό" !!!

*
Ενα δείγμα για το τί μας επιφυλάσσουν οι εξουσιαστές
Και το λένε ξεκάθαρα ...
"... όταν κινδυνεύει η συνοχή του κράτους ...
... να αξιοποιήσει ό,τι εργαλεία έχει ...
... ακόμη και τον στρατό." !!!
Σας θυμίζει μήπως κάτι; Στους παλιότερους ίσως;
Θαυμάστε πρόθυμο κονδυλοφόρο !!!
Και θαυμάστε πώς επιπλήττει καθεστωτικούς υπουργούς, εμμέσως πλην σαφώς, ως ελαστικούς !!!
Θαυμάστε ...
... και έρρωσθε ...

*
του αρθρογράφου των "Νέων"





         







Δημήτρη Μητρόπουλου
***
*
Τανκς
*
ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ή τανκς! Πείτε ό,τι θέλετε για τον Θόδωρο Πάγκαλο. Ο αντιπρόεδρος ξέρει να συμπυκνώνει το zeitgeist σε μια φράση. Zeitgeist γερμανιστί είναι το πνεύμα των καιρών. Αφού οι τύχες μας εξαρτώνται σε τέτοιον βαθμό από το Βερολίνο, ας αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε γερμανική ορολογία.
Ο ΠΑΓΚΑΛΟΣ εξέφρασε με υπερβολή αυτό που όλοι φοβόμαστε. Οτι η Ελλάδα θα ζήσει τριτοκοσμικές σκηνές. Λογικό. Σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης - Moody's και Σία - δεν είμαστε πλέον χώρα της Ευρώπης, αλλά του Τρίτου Κόσμου. Δεν υπάρχει χρεοκοπία χωρίς πολιτική και κοινωνική αναταραχή. Και μάλιστα αναταραχή τόσο ακραία που να μην τη βγάζει πέρα η Αστυνομία και να χρειάζεται να βγει ο στρατός στους δρόμους. Στην Αθήνα έχουμε, προς το παρόν, τους «Αγανακτισμένους». Στην Μπανγκόκ, όμως, είχαμε πέρσι τα «κόκκινα πουκάμισα» σε οδομαχίες με τις κυβερνητικές δυνάμεις.
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Αμυνας Πάνος Μπεγλίτης - φίλος του Πάγκαλου - βγήκε ως όφειλε και ζήτησε «να μην εμπλέκεται το στράτευμα στην εσωτερική και κοινωνική ζωή». Αλλος είναι ο ρόλος του. Σωστό. Οταν όμως απειλείται η συνοχή ενός κράτους, τότε αυτό είναι υποχρεωμένο να αξιοποιήσει ό,τι εργαλεία έχει. Αρα και τον στρατό. Στην πραγματικότητα ο Πάγκαλος ζωγράφισε με τα λόγια του σκηνές από μια χρεοκοπία. Ακόμη περισσότερο: προσπάθησε να δείξει ότι ο δρόμος της οικονομικής πολιτικής μπορεί να είναι δύσβατος, αλλά πάει μόνον μπροστά.
ΚΑΝΟΝΙΚΑ, ήδη πριν από έναν χρόνο, η κυβέρνηση Παπανδρέου έπρεπε να είχε βάλει το δίλημμα «Μνημόνιο ή Δραχμή». Για να σταματήσουν οι τζάμπα μαγκιές μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης. Δεν το έκανε. Κι ας αγωνιούσαν τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2010 σε κατ' ιδίαν συζητήσεις κορυφαίοι υπουργοί - όχι με οικονομικό χαρτοφυλάκιο - «μήπως το Βερολίνο θέλει να μας οδηγήσει στη δραχμή». Τέτοια πράγματα όμως δεν λέγονται από κυβερνητικά χείλη. Ακόμη και χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις Πάγκαλου, τις χαρακτήρισε υποθετικό σενάριο. Τι άλλο να κάνει;
Η - ΜΠΑΣΑ - χροιά του Πάγκαλου προστίθεται στην ανήσυχη φωνή της Μαρίας Δαμανάκη. Η επίτροπος είπε εκ Βρυξελλών ότι, αν δεν συμμαζέψουμε τα δημοσιονομικά μας, η Ευρώπη έχει στο συρτάρι σενάριο δραχμής. Ο Θόδωρος εξήγησε τι σημαίνει η δραχμή όχι γι' αυτούς αλλά για εμάς. Δεν γυρίζεις από σκληρό νόμισμα σε μαλακό. Ούτε επιστρέφεις στο παρελθόν. Για να το πούμε βιβλικά, δεν κοιτάς πίσω για να μην την πάθεις σαν τη γυναίκα του Λωτ.
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ αυτά ένα είδος ψυχολογικής τρομοκρατίας; Είναι. Είναι όμως και κάτι αναγκαίο σε φάση που ανθεί ο εθνικός μας παραλογισμός για την οικονομία.
 
---
ένα σχόλιο του Νίκου Μπογιόπουλου:
. 
«Οταν, όμως, απειλείται η συνοχή ενός κράτους, τότε αυτό είναι υποχρεωμένο να αξιοποιήσει ό,τι εργαλεία έχει. Αρα και τον στρατό»...
*
Αυτό γράφτηκε χτες - και όχι πριν 40 χρόνια - στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ».
Γράφτηκε σε ένα κείμενο που είχε τον εξής τίτλο: «Τανκς».
Η στήλη των «Νέων» όπου γράφτηκαν τα παραπάνω έχει τον τίτλο «Αγιογραφίες».
Γράφτηκε για να αγιογραφηθεί η δήλωση του Πάγκαλου περί των «τανκς», αφού - κατά την άποψη του «αγιογράφου» - είναι μια δήλωση που συμπυκνώνει «το πνεύμα των καιρών».
Οτι αυτό που γράφτηκε χτες στην εφημερίδα «Τα ΝΕΑ» αποτυπώνει το δημοκρατικό πνεύμα του «αγιογράφου» είναι το έλασσον. Το μείζον είναι ότι συμπυκνώνει - πράγματι - το πνεύμα της Δημοκρατίας τους.
---
*

... η ώρα της πραγματικής μάχης ...

*
Γιώργος Γιουκάκης
***
*
Δεν προλαβαίνουμε
.
να μετράμε ...μέτρα
 *

Η συνταγή δοκιμάστηκε με απόλυτη επιτυχία στη Χιλή το 1973, στη Βραζιλία και στην Αργεντινή λίγο πριν και λίγο αργότερα, στη Βενεζουέλα το 1985 και εγγύτερά μας στη Βρετανία το 1984-85. Η έναρξη του "πολέμου" σε όλες αυτές τις περιπτώσεις έγινε με τέτοια πυκνότητα και ισχύ "πυρός", που ο αντίπαλος παρέλυε κατά κυριολεξία, αδύναμος ακόμη και να συνειδητοποιήσει τι του είχε συμβεί. Σε κάθε περίπτωση, όταν αποφασιζόταν να εξαπολυθεί η νεοφιλελεύθερη επίθεση, σε ακαριαίο χρόνο έμπαιναν σε ισχύ όλες οι "ρυθμίσεις": η αμοιβή της εργασίας κατέβαινε αμέτρητες κλίμακες, το κόστος διαβίωσης (είδη πρώτης ανάγκης, υπηρεσίες, βασικά αγαθά που τελούσαν υπό διατίμηση) αυξανόταν θεαματικά, οι κοινωνικές παροχές εξαφανίζονταν, οτιδήποτε δημόσιο γινόταν ιδιωτικό με συνακόλουθη εκτόξευση του κόστους του, ο δημόσιος πλούτος έβγαινε στην... πλειοδοσία προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για να "αναταχθεί" η οικονομία...

Σε κάποιες περιπτώσεις οι μάχες υπήρξαν πραγματικές. Οταν η Βρετανία έπρεπε να συνειδητοποιήσει τι εστί Θατσερισμός, και μαζί της ολόκληρη η Ευρώπη, απέναντι στους ανθρακωρύχους αναπτύχθηκαν 8.000 μόνιμοι και 3.000 έκτακτοι αστυνομικοί. Οι τραυματίες εργάτες ξεπέρασαν τους 700 και οι απολυμένοι τους 1.000. Με τέτοιες και άλλες μεθόδους επήλθε μία από τις συντριπτικότερες ήττες σε ευρωπαϊκό συνδικάτο, από το οποίο εξαρτιόταν ο ηλεκτρισμός και η θέρμανση για τους Βρετανούς. Η "ιδιωτική γαλήνη" εξαπλώθηκε; Μέρες που είναι, τώρα που δεν προλαβαίνουμε καν να μετράμε, όχι να συνειδητοποιούμε, μέτρα και ρυθμίσεις, καλό είναι να θυμόμαστε.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... σε άλλον κόσμο ζουν ...

*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ
*
Σε άλλον...
... κόσμο μοιάζουν να ζουν οι ηγέτες του ευρώ. Θα περίμενε κανείς να αντιλαμβάνονται τη λειτουργία του ενιαίου νομίσματος καλύτερα από τον καθένα. Και όμως, ο πρόεδρός τους ο Γιούνκερ κάνει δηλώσεις σαν κι αυτές: «Είναι ανεξήγητο γιατί η ευρωζώνη έχει γίνει το επίκεντρο της κρίσης, μολονότι οι θεμελιώδεις δείκτες της ευρωζώνης είναι ουσιαστικά καλύτεροι από εκείνους της αμερικανικής ή της ιαπωνικής οικονομίας».
  .
Τον κόσμο...
 ... αυτόν, που είναι άλλος από τον δικό μας, θα μπορούσαμε να τον πούμε κόσμο της Αλίκης. «Δεν μπορεί κανείς να πιστεύει σε πράγματα που είναι αδύνατον να γίνουν», λέει στη Βασίλισσα η Αλίκη της «Χώρας των θαυμάτων». Και αυτή τής αποκρίνεται: «Μάλλον δεν έχεις αρκετή πείρα. Εγώ στα χρόνια σου πίστευα σε τέτοια πράγματα μισή ώρα την ημέρα». Ετσι και τα αφεντικά της ευρωζώνης. Πιστεύουν ότι καμιά χώρα της ευρωζώνης δεν μπορεί να χρεοκοπήσει. Και ότι καμιά χώρα της ευρωζώνης δεν πρέπει να βοηθάει οικονομικά στα χρέη της άλλης. Τώρα, αυτά τα δύο πιστεύω τους απειλούν να συντρίψουν ολόκληρο το οικοδόμημά τους. Η απάντηση, όμως, στην απορία του Γιούνκερ είχε ήδη δοθεί από χρόνια, όταν πολλοί οικονομολόγοι από όλον τον κόσμο είχαν επισημάνει τα σαθρά θεμέλιά του: η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν επικίνδυνη, επειδή, σε περίπτωση οικονομικής κρίσης, οι ασφυκτικοί δημοσιονομικοί όροι της στερούσαν από τα κράτη-μέλη τη δυνατότητα να βγουν από αυτήν με ανάπτυξη, διευρύνοντας τα ελλείμματα. Εγραφε το 2003 η Στέφανι Κέλτον, καθηγήτρια των Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κάνσας: «Επειδή οι αγορές θα θεωρήσουν μερικά μέλη της ευρωζώνης πιο αξιόχρεα από άλλα, οι υπερχρεωμένες χώρες ίσως να μην μπορέσουν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση με τους ίδιους όρους όπως και οι λιγότερο χρεωμένες ανταγωνίστριές τους. Αν οι πληρωμές των τόκων γίνουν ένα σημαντικό μέρος των συνολικών δαπανών τους, θα δυσκολευτούν να πείσουν τις αγορές να αποδεχτούν τα ομόλογά τους ώστε να εξυπηρετήσουν το αυξανόμενο χρέος τους».
 .
Οι προειδοποιήσεις...
 ... ήταν εδώ και χρόνια πολλές πως, για να είναι πραγματικά ολοκληρωμένο το ενιαίο νόμισμα, χρειαζόταν και μια ενιαία συνδιαχείριση των χρεών της ευρωζώνης. Χωρίς αυτήν, το ευρώ είναι σήμερα μια ωρολογιακή βόμβα που απειλεί να εκραγεί ακόμη και στην παραμικρή δημοσιονομική ανισορροπία των ασθενέστερων μελών της. Στην πραγματικότητα, τα αφεντικά του ευρώ έχουν σήμερα μπροστά τους ως μοναδική επιλογή αυτήν που, όπως η Αλίκη, θεωρούσαν μέχρι τώρα αδύνατη: ή να επιτρέψουν σε μια χώρα της ευρωζώνης να χρεοκοπήσει ή να αναλάβουν οι υπόλοιπες ένα μεγάλο μέρος του χρέους της.
.
Η κρίση...
... αυτή συγκλονίζει συθέμελα την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι μορφές που θα πάρουν οι οικονομικές και πολιτικές δομές της ευρωζώνης στο μέλλον είναι αβέβαιες και ακαθόριστες. Ενα όμως είναι σχεδόν βέβαιο: πως είτε θα είναι πολύ διαφορετικές από τις σημερινές, είτε θα πάψουν να υπάρχουν.
---

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

... Ελληνα, σε (ξανα)δουλεύουνε χοντρά ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
«Μεσοπρόθεσμο» των τοκογλύφων
*
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ, εγγραφή 31/3/2011) οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια διαμορφώνονται ως εξής:

2013: 37 δισ. ευρώ
2014: 56 δισ. ευρώ
2015: 39 δισ. ευρώ

Σύνολο: 132 δισ. ευρώ
*
Σύμφωνα με άλλη ανακοίνωση, εκείνη του υπουργείου Οικονομικών της 13/3/2011 - εκδόθηκε με αφορμή την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων της τρόικας - οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας, όσον αφορά λήξεις ομολόγων και έντοκων γραμματίων του δημοσίου, διαμορφώνονται ως εξής:

2013: 39 δισ. ευρώ
2014: 47 δισ. ευρώ
2015: 35 δισ. ευρώ

Σύνολο: 121 δισ. ευρώ
*
Συμπέρασμα:

Τα δάνεια της «νέας βοήθειας» μέσω του «μνημονίου 2», που εγχώριοι και διεθνείς παράγοντες τα προσδιορίζουν περί τα 120 δισ. ευρώ και που για να εκταμιευτούν ως προϋπόθεση τίθεται η ψήφιση του «Μεσοπρόθεσμου», με τη λήξη δηλαδή του «προγράμματος», μέχρι το 2015,
θα έχουν επιστρέψει όλα - μα όλα! - σε εγχώριους και ξένους δανειστές και τοκογλύφους!

*
Γι' αυτούς δανείζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι για να «εξασφαλίσει» τους μισθούς και τις συντάξεις του λαού.

Γι' αυτούς και τα συμφέροντά τους αφανίζονται μέσω του «Μεσοπρόθεσμου» ο 11ος, ο 10ος και ο 9ος μισθός του εργαζόμενου.

Για τους ίδιους λόγους που πέρσι μέσω του «μνημονίου 1» αφανίστηκαν ο 14ος, ο 13ος και ο 12ος μισθός του!

Αφανίζουν, δηλαδή, έναν ολόκληρο λαό για να πληρώνονται οι νέοι και μεγαλύτεροι τόκοι του φαύλου κύκλου των νέων δανείων. Των δανείων που τα συνάπτει και τα «τρώει» η άρχουσα τάξη και που για να πληρωθούν τα προηγούμενα δάνειά της και οι προηγούμενοι τόκοι, τα πολιτικά της ανδρείκελα βάζουν για ενέχυρο, όπως πάντα, το αίμα του εργάτη.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

... η ευτυχία να είσαι έξω από το ευρώ ...

*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ
*
Από την αρχή...
 ... κιόλας της κρίσης, οι μισάνθρωποι της ολιγαρχίας του χρήματος που απεχθάνονται τα ελλείμματα, τάχθηκαν κατά της ανάπτυξης (που ωφελεί τους πολλούς) και υπέρ της λιτότητας (που ωφελεί τους λίγους). Οι πολιτικές ηγεσίες παντού επέλεξαν τη στάση της ελάχιστης αντίστασης, προσχωρώντας τελικά στην άποψη των μισανθρώπων (γι' αυτό ακριβώς, σήμερα οδεύουμε σε μία ακόμη βαθύτερη κρίση). Ακόμη και η Ευρώπη, που είχε αποκτήσει φήμη για το κοινωνικό πρόσωπό της, απέδειξε πως αυτό δεν ήταν πρόσωπο αλλά προσωπείο, μεταλλασσόμενη από Τζέκυλ σε Χάιντ. Και παίζει σήμερα κι αυτή το μοναδικό παιχνίδι που έχει την έγκριση αυτών των μισανθρώπων: το παιχνίδι της δημοσιονομικής λιτότητας.

Τίνος είναι...
 ... αυτά τα λόγια; «Οι δημοσιονομικές προκλήσεις εξακολουθούν να εκθέτουν την ανάκαμψη σε σοβαρούς κινδύνους. Οι ανησυχίες επικεντρώνονται στις δημοσιονομικές ανισορροπίες των χωρών της ζώνης του ευρώ». Σε μετάφραση: κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να εκθέτουν την ανάκαμψη σε σοβαρό κίνδυνο, επειδή δεν σφίγγουν το ζωνάρι στον λαό τους τόσο όσο άλλες. Τίνος είναι λοιπόν αυτό το κείμενο;

Αν έφερε την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα γινόταν απολύτως πιστευτό.

Ομως δεν είναι παρά ένα απόσπασμα από την Εκθεση για την Παγκόσμια Οικονομία (17 Ιουνίου), που φέρει την υπογραφή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τόσο πολύ έχει σήμερα μεταλλαχθεί η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, που μοιάζει με εκείνη του παγκόσμιου μπαμπούλα. Με μπαμπούλα παρομοίασε τις προάλλες αυτή την πολιτική και ο πρόεδρος της ευρωζώνης Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Και ζήτησε την κατά 100% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση των ελληνικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, επειδή, όπως είπε, «σήμερα παίζουμε με τη φωτιά». Το παραπάνω απόσπασμα του ΔΝΤ δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με την πραγματική οικονομία. Δεν είναι παρά μια ιδεολογική πρόταση που στηρίζει τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, ακόμη και παρά τις έντονες λαϊκές αντιδράσεις. Ο μοναδικός κίνδυνος από τη δημοσιονομική λιτότητα είναι η ανεπαρκής ανάπτυξη παντού. Οι προβληματικές χώρες της ευρωζώνης παραμένουν προβληματικές επειδή δεν μπορούν να αναπτυχθούν. Και δεν μπορούν να αναπτυχθούν, επειδή οι κυβερνήσεις τους καταπνίγουν κάθε ίχνος ζωής στην οικονομία, με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που δεν επιτρέπουν ούτε στον ιδιωτικό τομέα να αναπτυχθεί.

 
Μέσα στη «φωτιά»...
 ... αυτή, μια χώρα που κάποτε το ήθελε πολύ, η Τουρκία, δεν δείχνει σήμερα καμιά βιασύνη να πηδήξει. «Είμαστε πολύ ευτυχείς που δεν αποτελούμε μέρος του ευρώ», λέει ο Τούρκος βουλευτής Σουάτ Κινικλίογλου. Ποιος θα μπορούσε να του δώσει άδικο; Η ευρωπαϊκή οικονομία χειροτερεύει, η τουρκική οικονομία προοδεύει. Η ευρωπαϊκή οικονομία οπισθοδρομεί, η τουρκική οικονομία προχωρεί (ανάπτυξη 9% πέρυσι, ανάπτυξη 10% φέτος). «Η οικονομική συνεργασία που είναι βασισμένη στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα θα ανήκει σύντομα στην Ιστορία», λέει ο Τούρκος πρώην υπουργός Εξωτερικών Σουκρού Γκιουρέλ.
 
Είναι φυσικό...

 ... μια χώρα που δεν ζει ούτε στην Κόλαση ούτε στον Παράδεισο, να μη θέλει να διακινδυνέψει να βρεθεί στην Κόλαση, με την αβέβαιη υπόσχεση πως κάποτε θα ζήσει στον Παράδεισο.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

... το "Ζάλογγο" των ευρωπαϊκών οικονομιών ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Ιταλία - Βέλγιο τα επόμενα θύματα
*
Ιταλία - Βέλγιο τα επόμενα θύματα
Τη βόμβα την είχε ρίξει ο Λουξεμβουργιανός πρόεδρος της Ευρωζώνης Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ μέσω της γερμανικής εφημερίδας "Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ", στην οποία είχε δώσει συνέντευξη: "Η χρεοκοπία της Ελλάδας θα μπορούσε να μεταδοθεί στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, αλλά επίσης και στο Βέλγιο και την Ιταλία εξαιτίας του υψηλού δημόσιου χρέους τους και μάλιστα πριν από την Ισπανία!", είχε δηλώσει.

Καθώς μάλιστα οι εκτιμήσεις του Γιούνκερ είχαν συμπέσει με την ανακοίνωση, την Παρασκευή το βράδυ, του οίκου αξιολόγησης Moody's ότι μελετά την προοπτική υποβάθμισης του χρέους της Ιταλίας από την κατηγορία Αα2 που το έχει τώρα, όλοι κατάλαβαν ότι σταδιακά μπαίνει και η Ιταλία στο στόχαστρο των κερδοσκόπων. Πόσω μάλλον που προ μηνός, στις 20 Μαΐου, ένας άλλος από τους τρεις ιδιωτικούς αμερικανικούς οίκους αξιολόγησης, η Standard & Poor's, είχε κι αυτός ανακοινώσει ότι μελετά την υποβάθμιση του ιταλικού χρέους.

Οσο για το Βέλγιο, το οποίο έχει σπάσει κάθε παγκόσμιο ρεκόρ, καθώς έναν ολόκληρο χρόνο πλέον δεν έχει καν σχηματίσει κυβέρνηση και διοικείται από την... υπηρεσιακή (!) κυβέρνηση που διεξήγαγε τις βουλευτικές εκλογές τον Ιούνιο του 2010, μόνο οι προνομιακές σχέσεις του με τη Γαλλία και τη Γερμανία έχουν αποτρέψει για καθαρά πολιτικούς λόγους την κατασπάραξή του από τους κερδοσκόπους του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών του Βελγίου, Ντιντιέ Ρέιντερς, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Λα Τριμπίν" ομολόγησε έμμεσα την ευάλωτη θέση της χώρας του, λέγοντας μεταξύ άλλων:

"Αν η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που θα πτωχεύσει, στη συνέχεια τα βλέμματα θα στραφούν σε άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, ενδεχομένως το Βέλγιο και η Γαλλία, αν ληφθούν υπόψη τα επίπεδα του ελλείμματος και του χρέους της".

Ο οίκος αξιολόγησης Moody's θέλησε με έμμεσο τρόπο να κάνει και παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Ιταλίας. "Η υιοθέτηση βραχυπρόθεσμα νέων δημοσιονομικών πολιτικών λιτότητας μπορεί να αποδειχθεί δύσκολη, γιατί η εκλογική υποστήριξη της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι βρίσκεται σε διαδικασία αποδυνάμωσης", ανέφερε στην ανακοίνωσή της.

Στην Ιταλία όμως που έχει δημόσιο χρέος 121% του ΑΕΠ και έλλειμμα 4,1%, υπάρχει σοβαρή αντίθεση του Μπερλουσκόνι με τον υπουργό Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι, ο οποίος μάλιστα φιλοδοξεί να αντικαταστήσει τον πληθωρικό Μπερλουσκόνι ως ηγέτης της ιταλικής Δεξιάς.

Καθώς βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της δημοτικότητάς του, ο Μπερλουσκόνι έχει αναβάλει τις περικοπές ύψους 40 δισεκατομμυρίων ευρώ, που απαιτούν οι Βρυξέλλες, ενώ ο Τρεμόντι θέλει να υλοποιήσει τη γραμμή της ΕΕ ελπίζοντας ότι θα διευκολυνθεί έτσι η αναρρίχησή του στον πρωθυπουργικό θώκο.

Η Moody's έδωσε λύση στη διαμάχη υπέρ του Τρεμόντι και σφράγισε το πολιτικό μέλλον του Μπερλουσκόνι, πανηγύριζε με άρθρο του ο υποδιευθυντής της κεντροαριστερής εφημερίδας "Ρεπούμπλικα" της Ρώμης.

Φρούδες ελπίδες! Ο Μπερλουσκόνι μπορεί να ηττήθηκε κατά κράτος στις πρόσφατες τοπικές εκλογές και σε τέσσερα δημοψηφίσματα, αλλά στη Βουλή και τη Γερουσία της Ιταλίας έχει εξαγοράσει κατά δεκάδες όσους βουλευτές και γερουσιαστές τού χρειάζονται! Ελέγχει τα πάντα.
Σάρωσε έτσι στις ψηφοφορίες για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, στο πρόσωπό του στην πραγματικότητα: 317 ψήφοι υπέρ, 293 κατά - η μεγαλύτερη πλειοψηφία που έχει πετύχει τελευταία! Ο Μπερλουσκόνι δεν περιμένει φυσικά να αποφασίσουν για την τύχη του οι ηγέτες των άλλων χωρών της ΕΕ και οι αμερικανικοί οίκοι αξιολόγησης.

Το πολιτικό κλίμα στην Ιταλία άλλαξε αμέσως. Ο Ιταλός πρωθυπουργός εμφανίστηκε ενισχυμένος τόσο απέναντι στην Κεντροαριστερά όσο και απέναντι στους εσωκομματικούς του αντιπάλους. "Ο Τρεμόντι αντιστέκεται αλλά τώρα είναι πιο απομονωμένος", έγραφε χθες η κεντροδεξιά ιταλική εφημερίδα "Κοριέρε ντέλα Σέρα".
*
ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ

Δεν θα γίνουμε σαν άλλες χώρες

Στο έπακρο εκμεταλλεύεται την κοινοβουλευτική νίκη του στην ψήφο εμπιστοσύνης ο δεξιός Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι. "Η ανατροπή της κυβέρνησης θα ήταν τρέλα. Θα ήταν τρελό να θέσουμε τα πάντα υπό συζήτηση με μια κρίση στο σκοτάδι. Οι ακρίδες της κερδοσκοπίας περιμένουν τα επόμενα θύματα για να χτυπήσουν!", υπογράμμισε με δηλώσεις του. Για να καθησυχάσει τους αδημονούντες δελφίνους του κυβερνητικού συνασπισμού της Δεξιάς, αφού αρχικά τόνισε ότι η κυβέρνησή του θα πάει μέχρι τη λήξη της θητείας της, το 2013, στη συνέχεια τους "παρηγόρησε" σαρκαστικά: "Δεν θέλω να μείνω για πάντα στο παλάτσο Κίτζι (σ.σ. η έδρα του πρωθυπουργού) ούτε να είμαι ο αιώνιος ηγέτης της Κεντροδεξιάς" πρόσθεσε.
---
*
 

Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

... "Σπέσιαλ Ολύμπικς" - με αφορμή ...

*
Γιάννης Καλαϊτζής
***
*
Ολύμπικς
*
Η ολική νάρκωση για θεραπευτικούς σκοπούς είναι ένα οργανωμένο εγκεφαλικό επεισόδιο, μια πρόβα θανάτου που επιτρέπει στους χειρούργους να επέμβουν στο ακινητοποιημένο σώμα ερήμην του ασθενούς.



Με τη διαδικασία που περιγράψαμε η τεχνητή πτώχευση έχει τούτο το κοινό: όσο διαρκεί η μεθοδευμένη παράλυση της οικονομίας τα γκόλντεν μπόις έχουν την άνεση να αφαιρέσουν τα εισοδήματα των πολιτών και τον δημόσιο πλούτο της χώρας, χάριν της εξυγίανσης. Και εκτός από την ολική νάρκωση οι αναισθησιολόγοι εφαρμόζουν και την ονομαζόμενη «κατάσταση μέθης» που τη γνωρίσαμε με τη μορφή των καταναλωτικών δανείων, τον παροξυσμό του χρηματιστηρίου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Αγαπητοί αναγνώστες, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας μας άφησαν αιώνια παρακαταθήκη 40 δισεκατομμύρια χρέος και τις λαμπρές επιδόσεις των Θάνου και Κεντέρη, ανάλογο ένδοξο παρελθόν θα δημιουργήσουν ασφαλώς οι αναμενόμενοι Σπέσιαλ Ολύμπικς.

«Οταν προ ετών παιζόταν το "Δαμάζοντας τα κύματα" του Λαρς Φον Τρίερ», γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμα, «ο συντάκτης του παρόντος έφυγε στη μέση της προβολής θεωρώντας περιττή τη νοσοκομειακή τέχνη. Εφόσον επισκέπτεται κανείς για μια ώρα την εβδομάδα το "Ανιάτων", το ΚΑΤ ή τον Ευαγγελισμό θα εξασφαλίσει θλίψη εσαεί». Για τους αυτούς λόγους και για όσο οι κυβερνήσεις θα επιτρέπουν τη λειτουργία θεραπευτηρίων, οι «Σπέσιαλ Ολύμπικς» θα αποδεικνύονται άχρηστοι, επιζήμιοι, άκαρδοι, επιβλαβείς, βασανιστικοί.

Εάν θέλει κάποιος να θαυμάσει τον πόθο της επιβίωσης και της αξιοπρέπειας στο βλέμμα των νοσηλευομένων ας περάσει ένα πρωί από το Αττικό Νοσοκομείο φερ' ειπείν ή το Κρατικό Νίκαιας όταν θα διημερεύουν. Εδώ η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται έξι και μισή το πρωί από τις καθαρίστριες και οι τηλεοπτικές κάμερες σπεύδουν μόνον «ιδίοις αναλώμασι». Τα αποτελέσματα των αγώνων έχουν την ακόλουθη μορφή: Γήπεδο «Παμμακάριστου», Καρδιολόγοι - Ουρολόγοι 85-84, Πνευμονολόγοι - Νευρολόγοι 102-93, Παθολόγοι - Οφθαλμίατροι 89-76. Οι αριθμοί εμφανίζουν πόσους ασθενείς εξέτασε ένας γιατρός κατά μέσον όρο στη βάρδια του. Κι ακόμα: Εγκεφαλικά 2 ώρες, 48 λεπτά και 30 δεύτερα. Εμφράγματα 2 ώρες, 35 λεπτά και 55 δεύτερα. Πολλαπλά κατάγματα 2 ώρες, 50 λεπτά και 19 δεύτερα. Η περιγραφή αφορά τις επιδόσεις των νοσοκομειακών οχημάτων στον μαραθώνιο από τον τόπο του επεισοδίου μέχρι το θεραπευτήριο. Εάν κάθε μέρα διεξάγονται αγώνες ασθενών και νοσηλευτών τόσο συναρπαστικοί, τι χρειάζονται οι Σπέσιαλ Ολύμπικς; Για τούτο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ καταστρέφουν το δημόσιο σύστημα υγείας.

Διαβάστε μια είδηση: «Δέχτηκαν με χαρά το διορισμό τους, πακετάρισαν τα πράγματά τους και νοίκιασαν σπίτια σε μερικές από τις πιο απομονωμένες περιοχές της Βορειοανατολικής Ελλάδας. Τρεις μήνες αργότερα δεν έχουν λάβει ούτε μισό ευρώ για τις παρασχεθείσες υπηρεσίες τους. Πρόκειται για 50 συμβασιούχους γιατρούς, νοσηλευτές, διερμηνείς, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς ιατροφαρμακευτικών αναγκών Βορείου Ελλάδος».

Και επειδή οι παγκόσμιοι αγώνες Σπέσιαλ Ολύμπικς 2011 «αποτελούν το κορυφαίο γεγονός για τη δημιουργία μιας κοινωνίας που δεν θα ορίζεται από αυτούς που αποκλείονται αλλά από αυτούς που εντάσσονται» (γράφουν οι οργανωτές), σπεύδει το υπουργείο Παιδείας να συμβάλει αποφασιστικά στην προβολή τους, διαλύοντας τα σχολεία ειδικής εκπαίδευσης. Για παράδειγμα: «Η διευθύντρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Αθήνας», διαβάζουμε, «επικαλούμενη το κόστος μεταφοράς και σίτισης των μαθητών (των ειδικών σχολείων), τα αναλυτικά προγράμματα, την κατανομή του διδακτικού προσωπικού και άλλα, προτείνει την κατάργησή τους». Και αλλού: «Λουκέτο ετοιμάζεται να μπει στο ένα από τα τρία ειδικά σχολεία κωφών και βαρήκοων που διαθέτει η Αττική σε Αργυρούπολη, Αμπελοκήπους και Πεύκη». Περισσότερα στη διεύθυνση http://www.eidikosxoleio.gr/.

Εάν οι δικοί μας συσχετισμοί είναι ανεπίτρεπτα προϊόντα κακοπιστίας και ελλιπούς πληροφόρησης, η Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία χαρακτηρίζει την εν λόγω διοργάνωση «συμπονετικό συντηρητισμό και κολακευτικό λαϊκισμό που αντιμετωπίζει το άτομο με νοητική αναπηρία ως αντικείμενο οίκτου και ελέους».

Πώς απαντά στα ως άνω η διοργανώτρια αρχή των Σπέσιαλ Ολύμπικς; «Θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας». Ακριβώς όπως ο στρατοπεδάρχης στην κινηματογραφική προσομοίωση της Μακρονήσου «Χάπυ Ντέη» του Βούλγαρη, εγκαινιάζοντας μια φανφάρα.
---
* 

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

... Παντελής Οικονόμου - δείγμα εξαιρετικόν ...

*
Λώρη Κέζα
***
*
Το άσπρο, μαύρο
*

Προ τριετίας κυκλοφόρησε ένα μυθιστόρημα με ήρωες βουλευτές. Έχει τίτλο «Το βλέμμα της Ήρας» και συγγραφέα τον μυτιληνιό πρώην βουλευτή Γιάννη Γιαννέλη-Θεοδοσιάδη. Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πολιτικοί, έτοιμοι για όλα. Με την εμπειρία της ανάγνωσης  μπορούμε να κατανοήσουμε την ευκολία του κ. Παντελή Οικονόμου να αποδεχτεί  τη θέση υφυπουργού Οικονομικών. Κάτι τέτοιοι θεωρούν ότι τα αξιώματα τα δικαιούνται λόγω πολυετούς τριβής με την εξουσία. Έχουν και κρυφό όνειρο: κάποια μέρα θα γίνουν πρωθυπουργοί. Δεν είναι κακό πράγμα η φιλοδοξία, δεν μεμφόμαστε τον νέο υφυπουργό. Τον θαυμάζουμε. Κάτι τέτοιοι προκόβουν στην ελληνική κοινωνία: τη μια μέρα λένε άσπρο, την άλλη λένε μαύρο και όχι μόνο επιβιώνουν αλλά φτάνουν ψηλά. Σαν τον κισσό αναρριχώνται στη σκιά.

Ο κ. Παντελής Οικονόμου έγινε γνωστός στο πανελλήνιο από την εναντίωσή του στο Μνημόνιο. Έγραφε άρθρα πολεμικής με τίτλους όπως: «Να βγούμε από το Μνημόνιο μια ώρα αρχύτερα: γίνεται;».  Και βέβαια γίνεται, αυτό υποστηρίζουν οι αγανακτισμένοι τους οποίους θα κοιτάει αφ' υψηλού, από το παράθυρο του υπουργείου στην πλατεία Συντάγματος. Και βέβαια γίνεται, αυτό υποστηρίζει και ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Ο κ. Παντελής Οικονόμου σε σχέση με τους συντρόφους του βρέθηκε στην απέναντι όχθη, με πολύ επίμονο τρόπο. Ένα μικρό δείγμα από τις δεκάδες δηλώσεις του στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες: «Έχουμε τη δυνατότητα να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Το Μνημόνιο είναι επαχθές, έχει πολλά λάθη μέσα, λειτουργεί σε βάρος των πιο αδύνατων στρωμάτων της κοινωνίας». Ένα νυχτερινό τηλεφώνημα, η πρόταση να γίνει υφυπουργός για να εφαρμόσει το απεχθές Μνημόνιο, ήταν αρκετό για να τον κάμψει.

Ο διορισμός του κ. Οικονόμου δείχνει λιγότερα για τον ίδιο και περισσότερα για τον πρωθυπουργό. Ήξερε ότι ο νέος υφυπουργός ήταν διατεθειμένος να συνεργαστεί και να σιωπήσει με αντάλλαγμα το αξίωμα. Οι πρώτες πράξεις το επιβεβαίωσαν. Ο κ. Οικονόμου έσβησε όλα τα αντιμνημονιακά άρθρα  από την ιστοσελίδα του. Η τύχη του χαμογέλασε. Ποιος ξέρει, σε επόμενη φάση, αν εφαρμόσει με υποδειγματικό τόπο το Μνημόνιο, μπορεί να γίνει και υπουργός. Κι επειδή ζει στη χώρα των βλακοχορτοφάγων, μπορεί να τα ξαναγυρίσει. Να ξαναγίνει αντιμνημονιακός, όταν θα έχει περάσει η μόδα των αυστηρών μέτρων. Έχει άραγε κάποιο μεγαλύτερο κρυφό όνειρο;

---


"... η Ευρώπη προχωρά με κρίσεις και συμβιβασμούς, αλλά προχωράει προς την ασυναρτησία, διότι αυτά που γίνονται είναι, νομίζω, απόλυτα ασυνάρτητα" ...

... αυτά έγραφε, μεταξύ άλλων, στην ιστοσελίδα του πριν τα σβήσει όλα ...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

... είδες η "Ευρώπη" τους; ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
Η επιστολή των πολυεθνικών
*
O βρετανικός λαός βιώνει το μαρτύριο της χειρότερης λιτότητας από την εποχή που ο Τσόρτσιλ υποσχόταν στους Βρετανούς «δάκρυα και αίμα».

*
Ο πορτογαλικός λαός στενάζει υπό το βάρος του «δικού του» μνημονίου.

*
Ο ιρλανδικός λαός υφίσταται αλλεπάλληλα τσουνάμι οικονομικής αφαίμαξης.

*
Ο ελληνικός λαός - τα γνωστά...

*
Τα εισοδήματα και οι κοινωνικές παροχές, τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των λαών της Ευρώπης έχουν μπει στο «γύψο».

***
Στην άλλη πλευρά:

*
Η BMW, η καλή εταιρεία που το 2008 είχε ανακοινώσει 8.000 απολύσεις εργαζομένων, στο πρώτο τρίμηνο του 2011 ανακοίνωσε κέρδη ύψους 1,2 δισ. ευρώ, αυξημένα κατά... 360% από τα αντίστοιχα περσινά, που ήταν 0,323 δισ.

Σημειωτέον ότι η ιλλιγιώδης κερδοφορία της BMW συνεχίζεται ακάθεκτη από πέρσι. Συγκεκριμένα, το 2010 τα κέρδη της (3,23 δισ. ευρώ) έκλεισαν με αύξηση ύψους... 1.400 (%) έναντι των κερδών του 2009 (0,210 δισ.).

*
Η Deutsche Bank, ο γερμανικός τραπεζικός κολοσσός, ανακοίνωσε ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2011 τα κέρδη της ανήλθαν στα 2,1 δισ. ευρώ. Αυξήθηκαν δηλαδή κατά 17% έναντι των κερδών ύψους 1,8 δισ. του αντίστοιχου περσινού διαστήματος. Από το 2009 που τα ετήσια κέρδη της έφτασαν τα 5 δισ. ευρώ η κερδοφορία της τράπεζας συνεχίζεται αδιατάρακτα.

Σημειωτέον ότι ο επικεφαλής της Deutsche Bank, ο κ. Ακερμαν, ήταν αυτός ο οποίος τον περασμένο Οκτώβρη, σε ειδική τελετή στο Βερολίνο, παρέδωσε στον κ. Παπανδρέου το βραβείο που του απένειμαν οι Γερμανοί. Πρόκειται για το βραβείο «Κβαντρίγκα/Δύναμη για Αλήθεια», (Quadriga), που όπως είπε ο Ακερμαν απονεμήθηκε στον Ελληνα πρωθυπουργό για «το θάρρος των αποφάσεών του για την αναδιάρθρωση της δημοσιονομικής πολιτικής της Ελλάδας...». Ανάμεσα στους προηγούμενους βραβευθέντας συγκαταλέγονται οι Χέλμουτ Κολ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, Μανουέλ Μπαρόζο, Σιμόν Πέρες, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κ.ά.

*
Η Total, η πολυεθνική του πετρελαίου ανακοίνωσε ότι στο πρώτο τρίμηνο του 2011 τα κέρδη της αυξήθηκαν κατά 35% και από 2,3 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό διάστημα, φέτος ανήλθαν στα 3,1 δισ. Ανοδική εμφανίζεται η κερδοφορία της Total και σε ετήσια βάση. Το 2009 είχε κέρδη 7,8 δισ. και το 2010 κέρδη 10,3 δισ. ευρώ (αύξηση 32%).

Η Total είναι μια από τις «αδελφές» που αυτήν την εποχή «βομβαρδίζει» τη Λιβύη, καθώς επιθυμεί οι εκεί κερδοφόρες μπίζνες της να συνεχιστούν υπό άλλο καθεστώς.

*
Η Vivendi, το πολυδαίδαλο βιομηχανικό σύμπλεγμα που οι δραστηριότητές του εκτείνονται από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση μέχρι τις τηλεπικοινωνίες και τα ψηφιακά παιχνίδια, επ' ουδενί επλήγη από την κρίση.

Τα κέρδη της διατηρούνται σε σταθερά υψηλά επίπεδα: Το 2009 ήταν 2,6 δισ. ευρώ και το 2010 έκλεισαν στα 2,7 δισ. ευρώ.

*
Η France Telecom, το μονοπώλιο στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, είναι η εταιρεία που για το 2006 - προ κρίσης δηλαδή - είχε ανακοινώσει τις απολύσεις 17.000 εργαζομένων. Και τούτο παρότι το 2005 τα κέρδη της ύψους 5,7 δισ. ευρώ είχαν υπερδιπλασιαστεί έναντι του 2004. Πρόκειται για την εταιρεία που το σύστημα διοίκησής της, επιβάλλοντας συνθήκες εργασιακής βαρβαρότητας με στόχο να εξωθήσει χιλιάδες εργαζόμενους στην παραίτηση, έχει οδηγήσει δεκάδες από αυτούς στην αυτοκτονία. Το τελευταίο θύμα αυτοπυρπολήθηκε πριν μερικές βδομάδες στο πάρκινγκ του ομίλου...
Η France Telecom για το 2009 και το 2010 ανακοίνωσε ότι τα προ φόρων κέρδη της ανήλθαν στα 15,8 και 15,6 δισ. ευρώ, αντίστοιχα.

***
Η BMW, η Total, η Vivendi, η France Telecom, η Deutsche Bank ήταν μερικά από τα συνολικά 48 μονοπώλια και πολυεθνικές με έδρα τη Γερμανία και τη Γαλλία που σε μια ασυνήθιστη κίνηση, με από κοινού επιστολή τους, η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Le Monde», υποστηρίζουν ότι:

«Δεν υπάρχει σοβαρή εναλλακτική στο κοινό ευρώ. Το ευρώ συμβολίζει την Ευρώπη του σήμερα. Η αποτυχία του θα αποτελούσε μοιραίο πλήγμα για την Ευρώπη».

*
Η παρέμβαση των πολυεθνικών υπέρ της ΕΕ, της Ευρωζώνης και του Ευρώ, γίνεται - θα το επαναλάβουμε - σε μια στιγμή που οι λαοί της Ευρώπης στενάζουν υπό τον «γύψο» της λιτότητας και των μνημονίων.
Αλλά, την ίδια ώρα, και ακριβώς επειδή τα βάρη της κρίσης μετακυλίονται στις πλάτες όσων δεν φταίνε για την κρίση,
τα κέρδη των μονοπωλίων - που προκάλεσαν την κρίση - ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.

*
Οι λόγοι, επομένως, για την παρέμβαση των πολυεθνικών υπέρ των οργανισμών (ΕΕ), των μηχανισμών (Ευρωζώνη) και των εργαλείων τους (Ευρώ) που εγγυώνται ότι αυτή η πολιτική θα συνεχιστεί, είναι προφανείς...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

... κατρακυλώντας ...

*
Νικ. Μπογιόπουλος
***
*
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!
*
«Ο Φρίντριχτ Ενγκελς είπε κάποτε:

"Η αστική κοινωνία βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα: ή πέρασμα στο σοσιαλισμό ή ξανακατρακύλισμα της ανθρωπότητας στη βαρβαρότητα".

Τι σήμαινε όμως "ξανακατρακύλισμα στη βαρβαρότητα" από το σημερινό επίπεδο του ευρωπαϊκού πολιτισμού;

Μέχρι σήμερα διαβάζουμε, αναμφισβήτητα, τα λόγια αυτά χωρίς να εμβαθύνουμε στο νόημα που κρύβουν και τα παραθέτουμε χωρίς να προαισθανόμαστε την τρομερή βαρύτητά τους.

Σήμερα όμως, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά γύρω μας για να καταλάβουμε τι σημαίνει κατρακύλισμα της αστικής κοινωνίας στη βαρβαρότητα».

Ρόζα Λούξεμπουργκ

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

... η "Σχολή του Σικάγο" εν Ελλάδι ...

*
Γιώργος Γουκάκης
***
*
Το αδύνατο
.
που γίνεται αναπόφευκτο... 
*
Ο "πατριάρχης" του νεοφιλελευθερισμού, ο "γκουρού" της πιο ακραίας και επιθετικής μορφής του καπιταλισμού, Μίλτον Φρίντμαν, το είχε ξεκαθαρίσει δεκαετίες πριν: "Μόνο μια κρίση - είτε είναι είτε απλώς εκλαμβάνεται ως πραγματική - οδηγεί σε πραγματικές αλλαγές. Οταν ξεσπάει μια κρίση, οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρέουσες ιδέες. Πιστεύω ότι βασική λειτουργία μας πρέπει να είναι να αναπτύσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, έως ότου το πολιτικά αδύνατον καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο". Με αυτή την ευαγγελικού τύπου ρήση ο "πρύτανης" της Σχολής του Σικάγου ξαμόλησε του "μαθητές" του για την επέλαση της... ελευθερίας της αγοράς, αρχικά στη Λατινική Αμερική, ακολούθως στον ανεπτυγμένο Δυτικό Κόσμο της Θάτσερ και του Ρίγκαν.

Το συγκεκριμένο νεοφιλελεύθερο δόγμα, κάποιες δεκαετίες μετά, θα μπορούσε να είναι επεξηγηματικό εργαλείο, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε γιατί κόβονται συντάξεις και μισθοί, πώς προκύπτει το ένα χαράτσι μετά το άλλο, πώς τελικά το "πολιτικά αδύνατο" πέρυσι και πρόπερσι έχει καταστεί σήμερα "αναπόφευκτο". Μόνο με βάση τέτοιου τύπου δόγματα η κρίση υποτίθεται πως αντιμετωπίζεται με το γενικό ξεπούλημα λιμανιών, δρόμων, υποδομών, νερού, ηλεκτρικού, στο τέλος και του... αέρα που αναπνέουμε. Κι είναι τελικά αυτές οι ιδέες που με μεθοδικότητα σφυρηλατήθηκαν από τους νεοφιλελεύθερους του Σικάγου, που μας βοηθούν σήμερα να κατανοήσουμε πώς η πολιτικά αδύνατη κυβερνητική σύμπραξη των δύο "αιωνίων αντιπάλων" της πολιτικής μας σκηνής έφτασε στο σημείο να θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη...

---
Σημ.: την  επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

... να μιλήσουμε για την ουσία ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
Διαβάστε
.
το «μεσοπρόθεσμο»!
*
Το επονομαζόμενο ως «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα» αποτελεί την εγγύηση για την επερχόμενη - με μαθηματική ακρίβεια - καταστροφή του ελληνικού λαού.

*
Κι όταν λέμε με «μαθηματική ακρίβεια» το εννοούμε με την κυριολεκτική σημασία του όρου.
Αδιάψευστος μάρτυρας είναι τα όσα ομολογούν οι ίδιοι οι συντάκτες του «μεσοπρόθεσμου».

*
Ομολογίες που ταυτόχρονα επιχειρείται, φυσικά, να αποσιωπηθούν. Να συσκοτιστούν πίσω από εκβιασμούς, από γελοία πολιτικά τερτίπια και από «σωτηριολογικές» δημαγωγίες.
*
Υπάρχει, όμως, μια αλάνθαστη και απλή μέθοδος για να διαπιστώσει και ο τελευταίος εργαζόμενος τι του ετοιμάζουν: Είναι η ανάγνωση του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος»!

Αν μη τι άλλο αυτό το έκτρωμα αξίζει να διαβαστεί.

Και όχι μόνο να διαβαστεί, αλλά και να διαθοδεί. Πλατιά! Να μη μείνει Ελληνας της δουλειάς και του μόχθου που να μη γνωρίζει σε τι καρμανιόλα τον σέρνουν. Αξίζει να μάθουν οι πάντες τι είδους «σωτήρες» είναι αυτοί που ενώ τον πεθαίνουν, ενώ τον εξοντώνουν (και είναι τα ίδια τους τα κιτάπια που επιβεβαιώνουν την εξόντωση), συνεχίζουν παράλληλα να το παίζουν «σωτήρες»!

*
Ας διαβαστεί, λοιπόν, το «μεσοπρόθεσμό τους». Και ας ακολουθηθεί η συμβουλή του Μαρξ:
«Να κάνουμε το έγκλημα πιο ατιμωτικό δημοσιοποιώντας το»!

***
Πάμε, συνεπώς, να δούμε ορισμένα μεγέθη του «μεσοπρόθεσμου», που πιστοποιούν με αδιάψευστο τρόπο τι κρύβεται πίσω από τις μεγαλοστομίες.

*
α) Σύμφωνα με τη σελίδα 10 του «μεσοπρόθεσμου», οι έμμεσοι φόροι από 30,7 δισ. ευρώ το 2011, στο τέλος του προγράμματος, το 2015, θα έχουν εκτιναχτεί στα 35,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, η «σωτηρία» του λαού προβλέπει την εξόντωσή του διά μέσου της πιο άδικης, της πιο ταξικής, της πιο αδυσώπητης φοροληστείας.
Με άλλα λόγια: Οπως μας εγγυώνται οι «σωτήρες», η έμμεση φορολογία, αυτή που σήμερα έχει γονατίσει το λαό, στο τέλος του «μεσοπρόθεσμου» θα τον έχει ισοπεδώσει ολοκληρωτικά, αφού - όπως ομολογούν - θα έχει αυξηθεί κατά ακόμα 5 δισεκατομμύρια!

*
β) Σύμφωνα με τη σελίδα 11 του «μεσοπρόθεσμου», σήμερα, εν έτει 2011, οι τόκοι που πληρώνει ο ελληνικός λαός σε κερδοσκόπους και τοκογλύφους ανέρχονται στο 6,9% του ΑΕΠ. Εφόσον, όμως, ο λαός πιει το «φάρμακο» που πάνε να του επιβάλουν, τότε οι τόκοι που θα πληρώνει το 2015 - όπως οι ίδιοι ομολογούν - όχι μόνο δε θα έχουν μειωθεί, αλλά θα έχουν εκτιναχτεί στο 9,8% του ΑΕΠ!
Τι κάνουν, επομένως; Μας λένε ότι θέλουν να «σώσουν» την Ελλάδα, αυξάνοντας τους τόκους (!), αυξάνοντας το κομμάτι εκείνο του πλούτου που παράγει ο εργαζόμενος άνθρωπος, αλλά τον νέμονται οι ντόπιες και ξένες ακρίδες!

*
γ) Σύμφωνα με τη σελίδα 12 του «μεσοπρόθεσμου», ανάμεσα στα άλλα, υπάρχουν και δυο στοιχεία που συμπυκνώνουν ολόκληρο το πνεύμα από το οποίο διαπνέονται οι «σωτήρες». Είναι τα στοιχεία που αφορούν στην Υγεία και την Παιδεία. Τι λένε: Οτι το 2015 με την πολιτική του «μεσοπρόθεσμου» οι σημερινές κατακρεουργημένες δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία του λαού, θα έχουν μειωθεί περαιτέρω κατά 14% και 12%, αντίστοιχα!
Δηλαδή - όπως οι ίδιοι ομολογούν - η «σωτηρία» του λαού περνάει μέσα από τα «λουκέτα» στα νοσοκομεία και στα σχολειά της χώρας!

*
δ) Και πάμε στο «καλύτερο»: Το δημόσιο χρέος της χώρας, σύμφωνα και πάλι με τη σελίδα 11 του «μεσοπρόθεσμου», υπολογίζεται ότι εντός του 2011 θα κινηθεί περίπου στα 350 δισ. ευρώ. Τι, όμως, μας «υπόσχονται»;
Πρώτον, ότι - βάσει του «κακού» τους σεναρίου, αν δηλαδή στο μεταξύ δεν έχουν ξεπουλήσει την Ελλάδα μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, τότε το 2015 το χρέος θα είναι 401,3 δισ. ευρώ! Μεγαλύτερο δηλαδή απ' ό,τι είναι σήμερα!

Δεύτερον, ότι - βάσει του «καλού» τους σεναρίου - και εφόσον θα έχουν ξεπουλήσει τα πάντα μέσω των αποκρατικοποιήσεων, τότε το δημόσιο χρέος το 2015 θα είναι 351,4 δισ. ευρώ! Οσο, δηλαδή, είναι και σήμερα!

***


Με άλλα λόγια:

Μετά την εφαρμογή του «μεσοπρόθεσμου», και αφού θα έχουν πετάξει το λαό στην εξαθλίωση, στην ανεργία, στη φτώχεια και στα εργασιακά κάτεργα, αφού θα έχουν εκποιήσει τα πάντα, τότε
- σύμφωνα με την... «καλή εκδοχή» τους -
το χρέος (για τη μείωση του οποίου υποτίθεται ότι γίνονται όλα αυτά τα «σωτήρια») θα παραμένει στα ίδια, στα σημερινά επίπεδα!

*
Οσο για την «κακή εκδοχή» τους, προβλέπει ότι μετά το λαϊκό αφανισμό
- ο οποίος προωθείται στο όνομα της μείωσης του χρέους -
το χρέος θα έχει αυξηθεί κι άλλο!

*
Μας «υπόσχονται» δηλαδή και θέλουν να επιβάλουν μια πολιτική, που, είτε με την «καλή» είτε με την «κακή» εκδοχή της,

θα έρθουν ξανά το 2015 να πουν στο λαό ότι το χρέος είναι ξανά υψηλό και ότι πρέπει να κόψει ξανά τους μισθούς του!

Αλλά, επειδή ο λαός δεν θα έχει τίποτα πια να κόψει από μισθούς και συντάξεις, τότε θα του πουν ότι ήρθε η ώρα να του κόψουν το λαιμό!

*
Αυτά περιγράφονται - από τους ίδιους - στο «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα». Το «φάρμακό τους» δεν είναι τίποτα λιγότερο από «κώνειο».

`Η ο ελληνικός λαός θα το πιει και θα εξανδραποδιστεί, ή θα ξεσηκωθεί στους τόπους δουλειάς, θα εξεγερθεί στους δρόμους, θα τους «μαυρίσει» στις εκλογές και θα σαρώσει όλους τους «πρόθυμους» να τον δέσουν και να τον «αυτοκτονήσουν».

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

... "η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι" ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Η πατρίδα ως playmate;..
*
Δεν αντέχω ωρέ σύντροφοι αυτούς τους έσχατους καυγάδες για την πατρίδα. Αναγουλιάζω. Την έχουνε βγάλει στο σεριάνι και τη φωτίζουνε σαν playmate της χρονιάς. Σα γκόμενα στηριγμένη στο μπράτσο του καθενός που έχει έστω και μερικά δευτερόλεπτα μικρόφωνο. Μου 'ρχεται στο νου εκείνος ο στίχος «και μια σημαία σ' ένα μπαλκόνι, αλλάζει χρώματα και με σκοτώνει...». Ο Γ.Α.Π. βαράει τη γροθιά στο τραπέζι και θυσιάζει την προίκα του γι' αυτήν. Ακροδεξιοί αληταράδες την προσδιορίζουν ως αντίλογο σε κάθε αλλόχρωμο, αλλόδοξο, Πακιστανό ή απλώς κόκκινο γείτονά τους με το μυαλό στα κάγκελα σφηνωμένο. Μόνο που έχουν σχήμα αρχαίων κιόνων οπότε η αρχαιοπρεπής μέγκενη αξίζει την α-νοησία. Κάτι άλλοι ταυτίζουν την πατρίδα με την άρχουσα τάξη της, την οποία με περισσή ευκολία σαν το ξίδι κι όχι το κρασί του '21, τη βαφτίζουν πότε αμερικάνικης καπιταλιστικής σχολής, πότε γερμανικής κι ενίοτε εξωτικής εξουσιαστικής καταγωγής.
Η πατρίδα κατάντησε playmate. Σ' ένα μειοδοτικό διαγωνισμό εντυπώσεων λες κι αιφνιδίως την ανακάλυψαν όλοι οι ιδεολογικώς ομοιογενείς των ημερών της πολυδιαφημισμένης κρίσης, σαν την καλύτερη κόλλα συγκόλλησης αφεντικών και δούλων. Καραμέλα φανταχτερή, πηγμένη στη ζάχαρη κι από μέσα θεόπικρη, φαρμάκι σκέτο, η πατρίδα γίνεται μια διαστρεβλωμένη ευρω-Ιθάκη.
Πώς το λέει ο ποιητής «Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι». Ετσι. Η πατρίδα σε ταξίδεψε στις ψευδαισθήσεις ενός χρεωστικού καταναλωτισμού. Πάρε και «άουντι», πάρε κι ένα εφταήμερο στα νησιά Πουκέ! Φάε και Λεωνίδας σοκολατάκια. Οι Θερμοπύλες κατέκτησαν τις άγευστες Βρυξέλλες. Λίγα ψώνια στο Λονδίνο, δυο καλά μπινελίκια στο γήπεδο να μυρίσεις και την πλέμπα, στείλε και το παιδί στο ριάλιτι κι ως εδώ.

Τώρα τα δανεικά, αυτά με τα οποία σε μπούκωναν οι νταβατζήδες της άγνοιας και της καλλιεργημένης αμάθειας του λαού, επιστρέφονται. Βγήκαν οι Γούκοι στις ρούγες και η χώρα εκποιείται στο ενεχυροδανειστήριο των ευρωπαϊκών αξιών.

Στους πυλώνες της ΟΝΕ, στο κρεματόριο του Μάαστριχτ, φουρνιές το κάρβουνο. Προσάναμμα οι εργατικές κατακτήσεις. Ωράρια, μονιμότητα, ασφάλιση, περίθαλψη, αποζημιώσεις, σύνταξη, επικουρικά. Τα τριάντα αργύρια μιας βαθιάς ταξικής προδοσίας μπαινοβγαίνουν στη λοταρία των «μέτρων». Το ταξίδι στην ευημερία της πιστωτικής κάρτας τέλειωσε. Σ' αυτήν την καπιταλιστική Οδύσσεια οι μνηστήρες νικάνε, οι λωτοφάγοι κερδάνε, η Σκύλλα και η Χάρυβδη γίνονται κόμματα και αποκόμματα για την πατρίδα ρε γαμώτο.

Ακούω πατρίδα και βλέπω το λαό και τον τόπο, τις χάρες και τις κατάρες του, την Ηλέκτρα και το... ηλεκτρίκ που είναι φέτος της μόδας σαν άθλιο πίξελ. Μια κουρελού ιδεοληψιών που δεν αντιστοιχεί σε λαό αντάξιο να την νιώθει. Με κείνη τη σεμνότητα που πρέπει σε κάθε πατρίδα ως μνήμη. Γιατί αν είχανε κουκούτσι αγάπης γι' αυτήν, οι χρήστες του όρου πατρίδα - ένας κένσορας για κήνσορες έγινε η λέξη στην οθόνη της βαρβαρότητας - θα έβρισκαν δυο λέξεις για την επέτειο του φριχτού Διστόμου. Θα θυμούνταν έστω, μ' αφορμή τους 114, εκείνο το 1-1-4. Θα φείδονταν του όρου «ειρήνη» τουλάχιστον ως ηθικοί αυτουργοί της Σούδας απ' όπου ξεκινάνε οι φονιάδες των αμάχων στη Λιβύη και αλλού. Κι ακόμα θα σέβονταν κάτι παλικάρια της Αεροπορίας που καβαλάνε ασυντήρητους δράκους («F-16», «Mirage 2005») για να βαστιέται ο αέρας καθαρός από φτηνούς πατριδοκάπηλους παλαιοπώλες της ιδέας.
 
Η πατρίδα μας είχε τυφλούς ποιητές που έβλεπαν το μέλλον. Οχι τυφλούς λαούς με μονόκλ για μόστρα...

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

... έμαθες για την απεργία; Όχι; ...

*
Ριζοσπάστης
***
*
Εξαφάνισαν την απεργία!
*
Στο όνομα του λαού, με την επίκληση του λαού, αλλά με συγκεκριμένο ρόλο ενάντιά του, με μεθοδευμένο λόγο χειραγώγησής του. Αυτός ήταν, για άλλη μια φορά, χτες, ο ρόλος των αστικών τηλεοπτικών ΜΜΕ. Υποτίθεται ότι ενημέρωναν το λαό για τη μεγάλη απεργία και... τελικά είπαν ό,τι άλλο θες, μόνο για την απεργία δεν είπαν! Εικόνες επεισοδίων και σχετικές ειδήσεις περί «μπάχαλου» ήταν αυτές που κυριαρχούσαν στην απογευματινή ροή «ενημέρωσης» των δελτίων, με μερικά μόνο διαλείμματα στα πλάνα για να δείξουν τον συγκεντρωμένο απεργό λαό στο Σύνταγμα και για να επικεντρώσουν τελικά στις κυβερνητικές επαφές. Οι πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι που διαδήλωσαν με τα ταξικά σωματεία, που πλημμύρισαν το κέντρο της Αθήνας, που δόνησαν σχεδόν 60 πόλεις της χώρας, η ίδια η απεργία δηλαδή, οι τεράστιες διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ, ήταν εξαφανισμένες από τα πλάνα και το λόγο τους. Ενα μεγαλειώδες απεργιακό συλλαλητήριο εργατών, αυτοαπασχολούμενων, νεολαίας, γυναικών, ένα πελώριο ποτάμι απεργών, διαδηλωτών, με τις σημαίες και τα πανό του ΠΑΜΕ και των άλλων συσπειρώσεων, που συγκλόνισε το Σύνταγμα... σα να μην υπήρξε.
Δεν εκπλήσσει η στάση τους. Είναι συνέχεια εξάλλου της τακτικής τους, των προηγούμενων ημερών, που η λέξη απεργία μόλις που ακουγόταν στα κανάλια, ενώ υπερπροβάλλονταν κάποια συγκεκριμένα ραντεβού «περικύκλωσης της Βουλής». Λες και στις χτεσινές κινητοποιήσεις καλούσε μόνο το ετερόκλητο «κίνημα των αγανακτισμένων». Οι ταξικές δυνάμεις εξαφανισμένες! Τα όμοια και χτες. Επιπλέον, χτες, τα ΜΜΕ απέκτησαν και το «άλλοθι» των επεισοδίων, προκειμένου να εξαφανίσουν τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Και προκαλεί το λιγότερο ερωτηματικά, αν όχι οργή, το εξής γεγονός: Τόσες μέρες που κόσμος συγκεντρωνόταν στο «κίνημα της πλατείας», οι κουκούλες δεν έδρασαν (καλώς δεν έδρασαν). Αλλά προκαλεί το γεγονός ότι εμφανίστηκαν ξανά τη μέρα της απεργίας... Επιστρατεύτηκε δηλαδή και πάλι αυτός ο προβοκατόρικος μηχανισμός του συστήματος για να εξυπηρετήσει ένα διπλό στόχο: Από τη μια να τρομοκρατήσει το λαό και από την άλλη να επισκιάσει, να εξαφανίσει τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και του λαού. Και για να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό τα κανάλια της πλουτοκρατίας!
Και κάπως έτσι, η αίσθηση που έμενε το βράδυ σε όποιον προσπαθούσε να ενημερωθεί από τα κανάλια ήταν λίγο - πολύ ότι: Οι αγανακτισμένοι έχουν ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση, η χτεσινή μέρα αμαυρώθηκε από επεισόδια και η κυβέρνηση ψάχνει λύση σωτηρίας της χώρας σε ένα νέο κυβερνητικό σχήμα που θα εκφράζει τη συναίνεση με πρόσωπα από τα κόμματα του συστήματος, που έτσι κι αλλιώς συναινούν στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Μ' άλλα λόγια, αυτά που εύκολα διοχετεύονταν για να εκφραστούν από τις πλατείες το προηγούμενο διάστημα, του τύπου «να φύγουν αυτοί», «ψεύτες!», «κλέφτες!», τώρα βρήκαν ανταπόκριση, κάτι «νέο» θα γεννηθεί και αυτό το «νέο» θα το έχει φέρει τάχα η ίδια η λαϊκή παρέμβαση! Ψάχνουν τρόπους και πάλι να αποκοιμίσουν το λαό. Ομως, ο λαός δεν πρέπει να τσιμπήσει. Το ζητούμενο δεν είναι μια μασκαρεμένη κυβέρνηση που με το ένδυμα της συναίνεσης θα τον τσακίσει ακόμα πιο άγρια. Να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη σε όσα του πλασάρουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Να πιστέψει ακόμα περισσότερο στη δύναμή του. Να παρέμβει με την πάλη του, την οργάνωσή του, και με εκλογές.
... Θεσσαλονίκη ...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*