Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

... αγιογραφώντας τους δωσίλογους ...

*
Γιώργος Μαργαρίτης

***
*
Ακροδεξιά ιστοριογραφία
*
Κυκλοφόρησε το από καιρού αναμενόμενο συνθετικό έργο του αυτοπροσδιοριζόμενου ως «νέου ιστορικού ρεύματος» περί της φύσης του Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας. Πρόκειται για το πόνημα του Νίκου Μαρατζίδη, που έτυχε φυσικά έντονης προβολής από τους χώρους που εδώ και καιρό κηδεμονεύουν το «ρεύμα». Σε τελευταία ανάλυση, ποτέ πριν στην ιστορία της ελληνικής ιστοριογραφίας, ιστορικό «ρεύμα», ερευνητική ομάδα ή σχολή δεν στηρίχθηκε με τόσα υλικά και προπαγανδιστικά μέσα από επίσημους και ανεπίσημους φορείς και ιδρύματα.

Το σταθερό χαρακτηριστικό του «νέου ρεύματος» ακόμα και στη συνθετική μορφή του είναι ότι αδυνατεί να προσφέρει κάτι το νέο και κάτι το ουσιαστικό.

Καμία απάντηση δεν μπορεί να δοθεί από τέτοιου είδους προπαγανδιστικά διαβήματα στα μεγάλα ερωτήματα της ιστορίας της περιόδου: το πώς δηλαδή μέσα στην ίδια δεκαετία μέσα από την ελληνική κοινωνία, τον ελληνικό λαό, γεννήθηκαν δύο τεράστια κοινωνικά και πολιτικά κινήματα που έκτισαν κρατικές δομές και στρατούς ξεκινώντας από το μηδέν και με όλα τα χαρτιά εναντίον τους. Κινήματα που συγκρούστηκαν με τις ισχυρότερες δυνάμεις του τότε κόσμου ενίοτε με επιτυχία - θυμίζω το μάτωμα του γερμανικού στρατού, της Βέρμαχτ, στην Ελλάδα της Κατοχής αλλά και την ταπεινωτική αποχώρηση της αυτοκρατορικής τότε Μεγάλης Βρετανίας από την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1946.

Αυτά τα ερωτήματα δεν τίθενται από τον συγγραφέα του πονήματος, προφανώς δεν τον ενδιαφέρουν. Ο στόχος του είναι η επαναφορά στο προσκήνιο των παλαιών θέσεων και απόψεων της Δεξιάς και Ακροδεξιάς - μικρή η διαφορά σε αυτά τα πεδία - για την περίοδο και η κατά το δυνατό ένδυσή τους με «επιστημονικό» μανδύα. Εχουμε και λέμε:

Ο Εμφύλιος λοιπόν ξεκίνησε στα 1943...: τι σημασία έχει αυτό; Μεγάλη όσον αφορά την τιμή της ελληνικής Δεξιάς. Με βάση αυτή την «εμφυλιοπολεμική» χρονολόγηση τα Τάγματα Ασφαλείας και οι κυβερνήσεις συνεργασίας της Αθήνας στην Κατοχή ήταν υποπροϊόντα - μέρη - ενός εμφυλίου πολέμου και αμύνονταν στον «πρώτο γύρο» της κομμουνιστικής κατά του Εθνους «επιβουλής». Με τον τρόπο αυτό παραγράφεται η ναζιστική κατοχή, ο δωσιλογισμός, η προδοσία, η συνεργασία με τον κατακτητή της χώρας και καταστροφικό δυνάστη του λαού της. Αυτή ήταν εξάλλου η απολογητική γραμμή του ελληνικού δωσιλογισμού, του Ιωάννη Ράλλη και των ομοίων του, και η πάγια θέση της ελληνικής Ακροδεξιάς άλλοτε και τώρα. Τα «νέα ρεύματα» πολύ εύκολα συναντούν αυτές τις παμπάλαιες απολογητικές απόψεις.

Ενα άλλο επιχείρημα της παλαιάς Ακροδεξιάς που αναπαράγεται στο «νέο ρεύμα» είναι η σε μεγάλο ποσοστό σύσταση του Δημοκρατικού Στρατού από Σλάβους, από Σλαβομακεδόνες. Το νέο πόνημα ανεβάζει τη συμμετοχή στις 15.000 - 20.000 «μειονοτικούς» (σ. 57). Ακόμα και αν αγνοήσουμε το ποσοστό των σλαβόφωνων που πέρασαν τον Εμφύλιο σε ζώνες κυβερνητικές, ακόμα και αν αγνοήσουμε τον αριθμό εκείνων που απλώς κατέφυγαν στη Γιουγκοσλαβία, ο αριθμός που προωθεί ο Μαρατζίδης και οι λοιποί ιστοριογράφοι της Δεξιάς αντιστοιχεί σε πληθυσμό τουλάχιστον 200.000. Ετούτη η διαπίστωση ανοίγει τον δρόμο για την αφύσικη συνάντηση των καθ΄ ημάς δεξιών ιστοριογράφων με τους αντίστοιχους εθνικιστές των Σκοπίων, οι οποίοι στα πονήματά τους παρουσιάζουν τον Δημοκρατικό Στρατό ως «στρατό των Μακεδόνων του Αιγαίου» και διεκδικούν ως εθνική - κοινωνική του βάση ως και περισσότερους των 500.000 «Αιγαιάτες»!

Ο προσφιλής στην Ακροδεξιά - και ειδικά στη χούντα - μύθος περί «ξενοκίνητου κομμουνισμού» δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από το συνθετικό πόνημα του «νέου ρεύματος». «Μόνο χάρη στην εξωτερική στήριξη έγινε δυνατή η έναρξη του Εμφυλίου» (σ. 46) ισχυρίζεται ο Μαρατζίδης. Οπωσδήποτε είναι σε όλους γνωστό ότι ο εμφύλιος πόλεμος άρχισε στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη, στη Σάμο ή σε άλλες απομονωμένες ζώνες της χώρας μόνο μετά την επίσκεψη του σοβιετικού στόλου σε αυτές και την αποβίβαση εθελοντών πρακτόρων και εφοδίων... Υπάρχει εξάλλου και το προηγούμενο με τον στόλο του Ορλώφ στα 1770!

Τελικά η επιχείρηση δυσφήμησης του ΔΣΕ γνωρίζει νέα υψηλά με το βιβλίο του «νέου ρεύματος». Τι «σεξουαλική εκμετάλλευση» των κοριτσιών του ΔΣΕ από τους «ανωτέρους» (περίεργο όμως, από τη βιβλιογραφία του πονήματος απουσιάζει ο περίφημος Μόδης που στη δεκαετία του πενήντα ήταν ο γλαφυρός αρμόδιος για την περιγραφή της ηθικής κατάπτωσης του «συμμοριτισμού»), τι για στρατό φυλακισμένων - ομήρων... Στον ΔΣΕ, βλέπετε, οι μαχητές «στρατολογούνταν βίαια», σε αντίθεση με τον κυβερνητικό στρατό όπου προσέρχονταν εθελοντικά και μάλιστα έσπευδαν ενδιάμεσα και στον «νέο Παρθενώνα», τη Μακρόνησο, για να «ανανήψουν» και να πεθάνουν άσπιλοι στον βωμό της πατρίδας...

Η κάθε χώρα έχει τους αντικομμουνιστές που αξίζουν στην αστική της τάξη. Και η δική μας, το έχουμε εμπεδώσει τελευταία, δεν είναι και για πολλά πολλά!
---
Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ
---
Σημ.: την επιμέλεια της  εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

... το 'χουμε ξανακάνει - ε, και; ...

*
International Herald Tribune
***
*
Επιστροφή στο 1897!

*
Τα έθνη μερικές φορές μισθώνουν εδάφη τους σε άλλα έθνη και η δουλεία που προκύπτει είναι επωφελής και για τα δύο...

Η οικονομικώς παραπαίουσα Ελλάδα καλά θα έκανε να σκεφτεί αυτό ως εναλλακτική λύση σε κάποια μέτρα λιτότητας που προκαλούν αναταραχή... Το Χονγκ Κονγκ, η διώρυγα του Παναμά και η αμερικανική βάση στο Γκουαντάναμο είναι παραδείγματα χρηματοδοτικής μίσθωσης. Η Ουκρανία πρόσφατα ανανέωσε το συμβόλαιο με τη Ρωσία για τη βάση στη Σεβαστούπολη. (...) Μπορεί να υπάρχει λύση για την Ελλάδα. Το να προσφέρει περιορισμένα δικαιώματα σε εδαφικά της περιουσιακά στοιχεία, παρακρατώντας τα κυριαρχικά της δικαιώματα, μπορεί να είναι η κατάλληλη λύση... Υπάρχουν πολλές ευρωπαϊκές χώρες που θα ήθελαν να εξασφαλίσουν προσωρινά δικαιώματα σε τμήματα της Ελλάδας ή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία...

Η ίδια η Ελλάδα, το 1897, ήταν το εργαστήρι που έδειξε ότι μπορεί αυτό να λειτουργήσει. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε κηρύξει πτώχευση. Επειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις έδωσε στους πιστωτές της τη δυνατότητα να πάρουν πίσω τα λεφτά τους από χρήματα που έβγαιναν σε ελληνικό έδαφος. Είχαν δικαίωμα να πάρουν τους φόρους που καταβάλλονταν στο λιμάνι του Πειραιά, τα κέρδη των μονοπωλίων και τους φόρους σε καπνό μέχρι να αποπληρωθούν τα χρέη. Η διαδικασία ήταν υπό αυστηρή επιτήρηση... Οι ομοιότητες με το 1897 είναι εκπληκτικές... Αυτό σημαίνει ότι η ιδέα οικονομικής δουλείας σε ελληνικό έδαφος μπορεί να λειτουργήσει... αν μελετηθεί και προσαρμοστεί στην τρέχουσα κρίση.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

... το παραμύθι των "παπανδρεϊκών" συντάξεων ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Μύθος η ως τώρα σύνταξη στα 60!

*
Τινάζουν στον αέρα τα στοιχεία του ΟΟΣΑ το παραμύθι, όπως αποδεικνύεται, που έχει γίνει πιστευτό όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην ίδια τη χώρα μας: ότι δήθεν οι Ελληνες βγαίνουν στη σύνταξη πολύ νωρίς και γι’ αυτό έχουν περιέλθει σε δύσκολη θέση τα ασφαλιστικά ταμεία, βουλιάζοντας μάλιστα ολόκληρο το κράτος. Πόσα και πόσα δημαγωγικά δημοσιεύματα δεν είδαμε στον γερμανικό Τύπο τους τελευταίους μήνες, όπου διάφοροι Γερμαναράδες δήλωναν οργισμένοι ότι δεν πρέπει να δοθεί ούτε ένα ευρώ δάνειο στην Ελλάδα, προβάλλοντας το επιχείρημα «γιατί να δουλεύουν οι Γερμανοί ως τα 65 τους χρόνια και να ταΐζουν τους Ελληνες που κάθονται βγαίνοντας στη σύνταξη από τα 58».

Ε, λοιπόν, απολύτως τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα! Δεν το ισχυριζόμαστε εμείς, αλλά ο ΟΟΣΑ, ο οποίος και το αποδεικνύει με αδιάσειστα στατιστικά στοιχεία.

Επιφανειακά, κοιτάζοντας την πρώτη στήλη των στοιχείων που παρουσιάζει ποια είναι η βάσει του νόμου κατώτατη ηλικία συνταξιοδότησης για πλήρη σύνταξη (δηλαδή με ένσημα 35 χρόνων δουλειάς στην περίπτωση της Ελλάδας μέχρι τώρα), μπορεί κανείς να νομίσει ότι οι ανθελληνικές κατηγορίες των Γερμανών ευσταθούν.

Οντως, αυτή η ηλικία (εννοείται πριν από τη λαίλαπα Παπανδρέου - Λοβέρδου) είναι τα 58 χρόνια για την Ελλάδα, τα 60 για τη Γαλλία και τα 65 για τη Γερμανία, την Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Αυστρία κ.λπ.

Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ όμως έχουν και μια δεύτερη στήλη εξαιρετικής σημασίας: πότε ακριβώς βγαίνουν στην πραγματικότητα στη σύνταξη οι κάτοικοι της καθεμιάς από τις παραπάνω χώρες, ανεξαρτήτως της ηλικίας που ορίζει ο νόμος.

Εδώ αρχίζουν οι εκπλήξεις και η «τακτοποιημένη» σειρά (Ελλάδα 58, Γαλλία 60 και όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι 65) αρχίζει να υφίσταται απροσδόκητες ανακατατάξεις.

Οι Γάλλοι είναι όντως οι ευτυχέστεροι: 60 ορίζει ο νόμος, στα 58,7 βγαίνουν στην πραγματικότητα στη σύνταξη κατά μέσο όρο. Μακάριοι.

... οι εντολοδόχοι της τρόικα, Λοβέρδος και Κουτρουμάνης ...

Οι Αυστριακοί είναι οι μεγαλύτεροι «απατεώνες». Μπορεί ο νόμος να ορίζει στα 65 και θεωρητικά να είναι και σκληρός, αλλά αυτοί κατά μέσο όρο την «κοπανάνε» και βγαίνουν στη σύνταξη στα... 58,9 χρόνια! Αρχοντες οι Αυστριακοί, οι... «Γάλλοι των επαρχιών του Ράιχ»!

Η «αθάνατη Μεσόγειος» το κάνει πάλι το θαύμα της: στα 65 υποτίθεται ότι βγαίνουν στη σύνταξη οι Ιταλοί, στην πράξη όμως βγαίνουν μόλις στα 60,8. Εκεί κοντά βρίσκονται και οι Ισπανοί: τυπικά στα 65, στην πράξη όμως στα 61,4 χρόνια τους βρίσκονται ήδη στη σύνταξη.

Εντάξει, οι Γερμανοί δεν επιδεικνύουν μεσογειακή συμπεριφορά, αλλά μη νομίσει κανείς ότι απέχουν και πολύ από αυτήν, παρά τον θόρυβο που κάνουν για τους άλλους: μπορεί να λέει ο νόμος 65, αλλά στην πράξη οι Γερμανοί συνταξιοδοτούνται κατά μέσο όρο στα 62,1 χρόνια τους, όπως μας πληροφορεί ο ΟΟΣΑ έχοντας επεξεργαστεί τα στατιστικά στοιχεία της πραγματικής εξόδου τους από την εργασία.

Σαφώς μικρότερη απόκλιση μεταξύ νόμιμου και πραγματικού ορίου στην ηλικία συνταξιοδότησης παρατηρείται στη Βρετανία: αντί για τα 65 βγαίνουν στα 63,2.

Συνολικά πάντως βλέπουμε ότι, λίγο - πολύ, σε όλα ανεξαιρέτως τα παραδείγματα ο πληθυσμός βγαίνει στη σύνταξη από 1,8 έως και... 6,1 (!) χρόνια νωρίτερα από τα 65 που είναι το υποτιθέμενο όριο.

Μοναδική εξαίρεση -ποιος άλλος;- οι... ταλαίπωροι Ελληνες! Με όριο το σούπερ - χαμηλό των 58 χρόνων, βγαίνουν στη σύνταξη κατά μέσο όρο στα... 62,4 χρόνια!!! Οχι, δεν πρόκειται περί τυπογραφικού λάθους. Οι Ελληνες βγαίνουν στη σύνταξη 4,4 χρόνια... αργότερα (!) από το νόμιμο όριο.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι Ελληνες βγαίνουν ήδη στη σύνταξη, έστω και οριακά, αργότερα από τους... Γερμανούς!!! Στα 62,4 εμείς, στα 62,1 χρόνια οι Γερμανοί!

Τι πλήγμα ήταν αυτό του ΟΟΣΑ εναντίον του Βερολίνου; Πώς θα ζήσουν τώρα οι υπήκοοι του Ράιχ χωρίς τον μύθο των «τεμπέληδων» Ελλήνων που βγαίνουν στη σύνταξη από... παιδιά και τρώνε τα λεφτά των Γερμανών; Ολεθρος!
---
ΕΚΤΡΟΠΗ
*
ΕΕ και ΔΝΤ κατά των Συνταγμάτων
*
Αντισυνταγματική έκρινε τη μείωση των συντάξεων κατά 15% που επέβαλε η δεξιά κυβέρνηση της Ρουμανίας κατ’ απαίτηση του ΔΝΤ και της ΕΕ, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Αντισυνταγματική έκρινε τη μείωση των συντάξεων και το Συνταγματικό Δικαστήριο της Λετονίας. Αντισυνταγματικές θεωρεί κατ’ αρχήν ορισμένες διατάξεις του Ασφαλιστικού της κυβέρνησης Παπανδρέου το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Είναι εξοργιστικό αλλά και άκρως ανησυχητικό για την ίδια τη δημοκρατία και το μέλλον της στην Ευρώπη ότι η ίδια η ΕΕ, με σύμμαχο και βιτρίνα το ΔΝΤ, προωθεί αντικοινωνικά μέτρα που αντιστρατεύονται τη συνταγματική νομιμότητα των κρατών-μελών της.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

... Λοβέρδια αγορά εργασ(ανεργ)ίας ...

*
Νίκος Τσαγκρής
***
*
Ανακύκλωση κρίσεων - ανεργίας

*
*
Εντελώς τυχαία, λόγω Μουντιάλ, μάθαμε ότι το μέσο ημερήσιο εισόδημα του Νοτιοαφρικανού εργαζόμενου είναι 7 ευρώ. Με τις νέες κυβερνητικές – τρόπος του λέγειν – ρυθμίσεις, το μέσο ημερήσιο εισόδημα κάθε νέου Έλληνα εργαζόμενου, θα είναι διπλάσιο. Και κάτι παραπάνω. Πόσο κάνει μια φραντζόλα ψωμί στην Ελλάδα και πόσο στη Νότια Αφρική; Κάντε τον λογαριασμό και θα βρείτε την διαφορά της αγοραστικής δύναμης μεταξύ Ελλήνων και... Ζουλού.

Ωστόσο, βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτός ο… λογαριασμός είναι η τύχη που χρειάζεται κάθε νεαρός Έλληνας για να περάσει την πύλη της Λοβέρδιας αγοράς εργασίας˙ να μπει μέσα και, πολύ περισσότερο, να παραμείνει εντός. Αφού, η εφαρμογή των ρυθμίσεων για εύκολες απολύσεις με αστείες αποζημιώσεις, θα απογειώσουν τον, ήδη τραγικό, στις ηλικίες από 20 – 25, δείκτη ανεργίας. Πράγμα που ενδέχεται να καθορίζει ως κωλόφαρδους (στην κυριολεξία) τους ελληνόπαιδες που, εφεξής, θα βρίσκουν δουλειά σε συνθήκες Ζουλού: ημερήσιο εισόδημα 7 ευρώ…

Η ανεργία, το γνωρίζουμε όλοι, είναι αναπόφευκτο παρακολούθημα των μεγάλων οικονομικών κρίσεων. Την κρίση του 1929, ας πούμε, ακολούθησε μια άνευ προηγουμένου έξαρση ανεργίας: 12 εκατομμύρια άνεργοι στις ΗΠΑ, 10 εκατομμύρια στη Γερμανία, 3 στην Αγγλία, συνολικά πάνω από 30 εκατομμύρια εντελώς άνεργοι. Και πολλά εκατομμύρια εργάτες να υποαπασχολούνται, να δουλεύουν δέκα ή είκοσι ώρες τη βδομάδα.

Το εκπληκτικό είναι ότι οι αριθμοί της ανεργίας στη δικιά μας κρίση, την κρίση του 2007, είναι πανομοιότυποι με αυτούς της κρίσης του ’29: οι άνεργοι στις ΗΠΑ είναι πάλι γύρω στα 12 εκατομμύρια, ενώ το σύνολο των ανέργων στα 27 κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αγγίζει τα 23 εκατομμύρια. Συνολικά, όπως το ’29, πάνω από 30 εκατομμύρια άνεργοι. Και πολλά, όπως τότε, εκατομμύρια εργαζομένων, να υποαπασχολούνται σε συνθήκες Νότιας Αφρικής.

Αυτή η τραγική ομοιότητα, στην οποία εμείς οι Έλληνες πρωταγωνιστούμε, κάνει επίκαιρη την άποψη του Μάρξ ότι ο καπιταλισμός, «μη δίνοντας στον εργάτη παρά μόνο τα αυστηρώς απαραίτητα για τη ζωή, μειώνει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και αυξάνει την συχνότητα των κρίσεων. Με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός εφεδρικού στρατού φθηνών εργατικών χεριών». Σαν τον εφεδρικό στρατό φθηνών εργατικών χεριών Νεοελλήνων που δημιουργείται με τη φροντίδα της Λοβέρδιας αγοράς εργασίας, ας πούμε…
---
*

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

... η νέα μετανάστευση ...

*
Μαργαρίτα Πουρνάρα
***
*
Per marem per terras...

*
Κύμα φυγής. Απογύμνωση από τα καλύτερά μας μυαλά. Αιμορραγία του ελληνικού επιστημονικού δυναμικού στο εξωτερικό. Τους τελευταίους μήνες, οι εφημερίδες δίνουν τίτλους στην επιθυμία μετανάστευσης της πιο αξιόμαχης ομάδας του εγχώριου πληθυσμού. Μορφωμένοι νέοι, ηλικίας 25 - 35 ετών, προσπαθούν να φύγουν από την Ελλάδα per marem per terras, προσβλέποντας σε μεγαλύτερες αμοιβές, αξιοκρατικότερη αντιμετώπιση, καλύτερη ποιότητα ζωής.

Ξένοι οικονομολόγοι ισχυρίζονται ότι η παραμονή των νέων είναι ο πιο αξιόπιστος δείκτης για το αν η χώρα θα καταφέρει τελικά να ξεπεράσει την ύφεση. Αλλιώς η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αναγεννηθεί από την τέφρα της διότι θα έχει στερηθεί το ίδιο της το μέλλον. Λες και η κρίση είναι ένα τεράστιο κόσκινο με μικρές τρύπες. Οσοι χωρούν να περάσουν πάνε στο εξωτερικό και οι υπόλοιποι θα ζήσουν στη δυσκολία και τη μιζέρια.

Εχοντας προσφάτως επιστρέψει από μια εξάμηνη υποτροφία Fulbright στην Αμερική, συνάντησα πολλούς Ελληνες σαραντάρηδες που έχουν ήδη μια θέση στο διδακτικό προσωπικό καλών πανεπιστημίων. Γνώρισα ικανότατους γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς, προγραμματιστές, καλλιτέχνες με καριέρα στα εικαστικά και στο θέατρο. Διαπρέπουν στη Νέα Υόρκη, στο Λος Αντζελες, στο Σικάγο, στο Σιάτλ, στην Ατλάντα, αλλά θα προτιμούσαν να ζουν στην Ελλάδα. Αν και ανθούν στην Αμερική, ένας άθλος σε τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον, νοσταλγούν συνεχώς τις ρίζες τους. Παραμένουν όμως στο εξωτερικό, βλέποντας το μάταιο του επαναπατρισμού.

Αν η φυγή πραγματοποιηθεί, δεν θα έρθει απαραίτητα η καταστροφή. Το νέο ελληνικό κράτος από τη σύστασή του μέχρι σήμερα, είχε πάντα δικεφαλισμό. Οι Ελληνες εκτός συνόρων (Αλεξάνδρεια, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Βιέννη, Τεργέστη στην αρχή, Αυστραλία, Αμερική, Γερμανία στη συνέχεια) ήταν ζωογόνος δύναμη, ο αποφασιστικός παράγοντας ηθικής και οικονομικής ανάκαμψης. Με την άδολη αγάπη τους, τον πατριωτισμό, τις δωρεές και τα εμβάσματά τους ανέτρεπαν τα δεδομένα. Η μετανάστευση σήμερα –για άλλη μια φορά– μπορεί να μην είναι η καταστροφή μας, αλλά η σωτηρία μας. Οσοι όμως την επιλέξουν ως λύση θα πληρώσουν μεγάλο τίμημα. Η κρίση θα τους κρατήσει σε ομηρία στο εξωτερικό για πολλά χρόνια, τα πιο παραγωγικά και όμορφα της ζωής τους.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies


Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

... το "κράτος" των δικαστών ...

*
kentri.gr
***
*
Σε παρασυναγωγές
.
αποφασίζουν
.
για θέματα Δικαιοσύνης;
*
Σάλο έχει προκαλέσει στο δικαστικό σώμα η συγκλονιστική συνέντευξη του Α΄ αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Ιωάννη Παπανικολάου στο kentri.gr και στον "Κόσμο του Επενδυτή" για την κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική δικαιοσύνη.

Δικαστές όλων των βαθμίδων εκφράζουν την ικανοποίησή τους που ένας ανώτατος δικαστής εν ενεργεία, έστω και λίγο πριν την αποχώρησή του από το σώμα, αποκαλύπτει πράγματα και καταστάσεις που απαξιώνουν τη δικαιοσύνη συνολικά.

Αντίθετα αναστάτωση έχει προκαλέσει σε αυτούς που αποτελούν αυτό που ο κ. Παπανικολάου έχει αποκαλέσει «αδίστακτο πολυπρόσωπο μηχανισμό» και που στη συνέντευξή του φωτογραφίζει.

Και αυτός ο μηχανισμός, αισθάνεται τόσο ισχυρός, που δεν κρύβεται πλέον, πραγματοποιεί τακτικές συναντήσεις με ατζέντα με το άλλοθι των κοινωνικών συνευρέσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν επιδέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση, μία από τις τελευταίες συναντήσεις πραγματοποιήθηκε, την Πεμπτη 27 Μαϊου, στο σπίτι του πρώην αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, πρώην Γεν. Γραμματέα των υπουργείων Δημ. Τάξεως και Δικαιοσύνης και άλλοτε Βασιλικού Επιτρόπου Εκτάκτων Στρατοδικείων, Αθανάσιου Ανδρεουλάκου.

Συμμετείχαν: ο προϊστάμενος Επιθεώρησης Εμμ. Καλούδης, ο πρώην Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Σανιδάς, ο βουλευτής και πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Δένδιας, οι Προϊστάμενοι των Εισαγγελιών Εφετών και Πρωτοδικών Ιωάννης Σακελλάκος και Ελένη Ράικου, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Τέντες και ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Γ. Καλαμίδας.

Εντωμεταξύ σήμερα η ΄Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων απαντά με Δελτίο Τύπου στον κ. Παπανικολάου αλλά όχι επί της ουσίας των συγκλονιστικών καταγγελιών. Το κείμενο δεν έφερε υπογραφές, παρά μόνο σφραγίδα της Ένωσης και από έρευνα που κάναμε προκύπτει ότι μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης δεν είχαν λάβει περί αυτού γνώση.
***
Το σύστημα
.
των παρασυνάγωγων δικαστών
.
παρακωλύει το άνοιγμα
.
των λογαριασμών για Siemens
*
Παρελκυστική τακτική στην Επιτροπή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, στο άνοιγμα των λογαριασμών εμπλεκόμενων στο σκάνδαλο Siemens, καταλογίζει εκτός από τον πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής Σήφη Βαλυράκη και ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γεώργιος Προβόπουλος.

Η υπό τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Γκρόζο Επιτροπή, είπε ο κ. Προβόπουλος, δεν έχει δώσει ακόμη στην Τράπεζα της Ελλάδος τα απαραίτητα προς διερεύνηση στοιχεία. Γνωστοποίησε επίσης ότι ούτε έχει λάβει ακόμη αίτημα από τη Δικαιοσύνη για το άνοιγμα των λογαριασμών των κατηγορούμενων Μιχ. Χριστοφοράκου, Δ. Δενδρινού, Χρ. Καραβέλα και Πρόδρομου Μαυρίδη.

Ο Πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής Σήφης Βαλυράκης πρότεινε να αποσταλεί αυστηρή επιστολή στον κ. Γκρόζο, μη οποία να κοινοποιηθεί και στον Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου ως εποπτεύοντα την Επιτροπή.

Όπως είχε γράψει στις 3/3/2010 το kentri.gr, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, στις 4/2/2010 τον κύριο Γκρόζο είχε επισκεφθεί ο κ. Σανιδάς και τον Νοέμβριο 2009 ο κ. Ζαγοριανός.

Τι σκοπό είχαν αυτές οι επισκέψεις;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies




... όλα του Τύπου δύσκολα ...

*
Μιχάλης Μητσός
***
*
Αγωνία και αµηχανία

*
Αποτελεί η ενηµέρωση ένα εµπόρευµα σαν όλα τα άλλα; Οχι βέβαια. Προσφέρει µήπως µια κλασική δηµόσια υπηρεσία; Ούτε. Να γιατί υπάρχει τόση αγωνία, και τόση αµηχανία, για την τύχη της «Μοντ».

«Στρατηγέ µου, αν µια µέρα η Μοντ σταµατήσει να σας διασκεδάζει, αν τη θεωρήσετε εµπόδιο στην πολιτική που πιστεύετε ότι είναι αναγκαία για τη σωτηρία του τόπου, είναι αρκετό να µου το πείτε. Ή καλύτερα να µου το γράψετε. Θα βγάλω τα συµπεράσµατά µου». Αυτά έγραφε το 1958 ο τότε διευθυντής της ιστορικής εφηµερίδας Υµπέρ ΜπεβΜερύ στον στρατηγό ντε Γκωλ, λίγο µετά την επιστροφή του τελευταίου στην εξουσία. Το ίδιο γράµµα επικαλέστηκε τώρα ο Ντανιέλ Σνεντερµάν, της , για να σχολιάσει το ενδεχόµενο η ανταγωνιστική εφηµερίδα να περιέλθει στον έλεγχο του οµίλου SFΑ ΡΑR (στον οποίο ανήκει, µεταξύ άλλων, ο Νουβέλ Οµπζερβατέρ ), του ισπανικού οµίλου ΡRΙSΑ (όπου ανήκει η Ελ Παΐς ) και της ηµικρατικής France Τelecom. «Ε, η Μοντ θα επιστρέψει σε θλιβερά γνώριµα νερά», έγραψε ο Σνεντερµάν...

Το σχόλιό του θα ήταν τουλάχιστον κακεντρεχές, αν δεν είχε γίνει γνωστό ότι στο θρίλερ για την εξαγορά της Μοντ παρενέβη ο ίδιος ο Σαρκοζί. Σε δύο επαφές του µε τον διευθυντή της εφηµερίδας Ερίκ Φοτορινό, µία τηλεφωνική και µία διά ζώσης, ο Γάλλος πρόεδρος κατέστησε σαφές ότι δεν θα ήθελε η Μοντ να περιέλθει στον έλεγχο της δεύτερης τρόικας που έχει εκφράσει το ενδιαφέρον της. Η τρόικα αυτή, που θεωρείται «φιλοσοσιαλιστική», αποτελείται από τον επιχειρηµατία Πιερ Μπερζέ, τον χρηµατιστή Ματιέ Πιγκάς και τον πρόεδρο της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας Free Ξαβιέ Νιελ. Αν η εφηµερίδα καταλήξει σε αυτή την επιλογή - είπε ο Σαρκοζί - µπορεί να ξεχάσει την κρατική βοήθεια ύψους δέκα εκατοµµυρίων ευρώ για τον εκσυγχρονισµό του τυπογραφείου της.

Καθώς η εφηµερίδα έχει χρέη που φτάνουν τα 100 εκατοµµύρια ευρώ, είναι δεδοµένο ότι το παραδοσιακό µοντέλο λειτουργίας της θα αλλάξει. Τι είναι λοιπόν προτιµότερο: να πατήσει το πόδι του το κράτος ή ένας µαικήνας;

Θα έτεινε κανείς να διαλέξει το δεύτερο. Οταν σε χρηµατοδοτεί ένας πάµπλουτος επιχειρηµατίας - σηµειώνει ο Σνεντερµάν - δεν χρειάζεται να χολοσκάς για την κυκλοφορία σου ή να κυνηγάς το «scoop», χώρια που γλιτώνεις από τις διεστραµµένες σχέσεις µε το κράτος. Αν όµως έχεις δεµένο τον γάιδαρό σου, πώς να νιώσεις στο πετσί σου, και στη συνέχεια να παρουσιάσεις στους αναγνώστες, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον τρόµο της ανεργίας; Κι αν το καταφέρεις, πώς θα γλιτώσεις από τα καπρίτσια του µαικήνα;

Λεπτοµέρεια: βασικός µέτοχος της Λιµπερασιόν εδώ και µερικά χρόνια είναι ο Εντουαρντ Ρότσιλντ, της γνωστής οικογενείας...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

... η Αριστερά φοβίζει τους Γερμανούς ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Γερμανία: Ασφάλεια
.
κατά Αριστεράς
*
Σοκ προκαλεί σε οποιονδήποτε ανενημέρωτο Ευρωπαίο πολίτη η γνωστοποίηση της όντως εφιαλτικής είδησης ότι η γερμανική Ασφάλεια, η οποία εκεί αποκαλείται Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Προστασία του Συντάγματος (BfV) παρακολουθεί επισήμως... τα στελέχη, τους βουλευτές και τα μέλη του κοινοβουλευτικού κόμματος Αριστερά, το οποίο πήρε 12% στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές!!! Είναι απίστευτο.

Ενα κόμμα με 76 βουλευτές στην ομοσπονδιακή Βουλή, ένα κόμμα που κερδίζει ποσοστά ακόμη και άνω του 30% σε κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας, ένα κόμμα που εισέρχεται σε όλα τα κρατιδιακά κοινοβούλια της Δυτικής Γερμανίας (παντού υπάρχει το όριο του 5% που πρέπει να υπερβεί ένα κόμμα για να εκπροσωπηθεί κοινοβουλευτικά), να παρακολουθείται από τις διωκτικές αρχές της χώρας κατ’ εντολήν της κυβέρνησης, η οποία δεν κρύβει καθόλου αυτήν τη δραστηριότητα!

Οχι δεν κρύβει, αλλά αντιθέτως... διαφημίζει με συνεντεύξεις Τύπου (!) αυτήν την ολοκληρωτική πολιτική. Αυτό έκανε προχθές, τη Δευτέρα, ο δεξιός υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ, ο οποίος έδωσε την καθιερωμένη συνέντευξη δημόσιας παρουσίασης των αποτελεσμάτων της παρακολούθησης των Γερμανών αριστερών, στο πλαίσιο της γενικότερης έκθεσης της γερμανικής Ασφάλειας.

«Εύχομαι να εξελιχθεί το πρόγραμμα αρχών σας έτσι ώστε να μην υπάρχει καμιά αιτία πλέον για παρακολούθηση», δήλωσε με απόλυτη άνεση ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, χωρίς προφανώς να αισθάνεται οποιαδήποτε δημοκρατική ενοχή και χωρίς, βεβαίως, να έχει επίγνωση ότι σε οποιαδήποτε άλλη δυτικοευρωπαϊκή χώρα θα είχε ανατραπεί αμέσως μια κυβέρνηση που θα παραδεχόταν δημοσίως ότι παρακολουθεί κόμματα του κοινοβουλίου και μάλιστα να δηλώνει ότι θα συνεχίσει να το κάνει μέχρις ότου κρίνει η ίδια αρεστό το πολιτικό πρόγραμμα των αντιπάλων της!

Οχι ότι θα ήταν μικρότερη η καταπάτηση θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών σε άλλη περίπτωση, αλλά πρέπει να προσθέσουμε ότι το γερμανικό κόμμα Αριστερά είναι τόσο μετριοπαθές, ώστε ο ΣΥΝ (ο ΣΥΝ όχι ο ΣΥΡΙΖΑ) φαντάζει συγκρινόμενος μαζί του με... εξτρεμιστική αναρχοκομμουνιστική οργάνωση!

Από την εποχή της χούντας των συνταγματαρχών και την ανώμαλη μετεμφυλιακή περίοδο έχει ξεπεράσει ακόμη και η Ελλάδα το στάδιο πολιτικού ολοκληρωτισμού που εξακολουθεί να διέρχεται σήμερα η Γερμανία.

Εχει περάσει πια μισός αιώνας και πλέον από τη δεκαετία του 1950, τότε που η αριστερή ΕΔΑ συμμετείχε στις εκλογές και παράλληλα η Υπηρεσία Δίωξης Κομμουνισμού της Ασφάλειας παρακολουθούσε όλους τους αριστερούς. Στη Γερμανία, όμως, την ηγεμονική δύναμη της ΕΕ, εξακολουθεί να υπάρχει αυτή η κατάσταση ακόμη και σήμερα, όσο απίστευτο και αν ακούγεται.

Ο δεξιός γερμανικός Τύπος, με κύρια άρθρα του, δίνει συμβουλές στην Αριστερά και την απειλεί με συγκαλυμμένο τρόπο ότι αν συνεχίσει αυτήν την πολιτική θα υποστεί συνέπειες που υπονοείται ότι μπορεί να είναι σοβαρές.

«Η Αριστερά πρέπει να φροντίσει για τα άκρα της και τις ομάδες στα άκρα της... Ακριβώς το αριστερό άκρο της κοινωνίας φλέγεται» έγραφε π.χ. σε χθεσινό κύριο άρθρο της στην πρώτη σελίδα η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Η δεξιότερη «Ντι Βελτ» ήταν σαφέστερη και απειλητικότερη, γράφοντας μεταξύ άλλων σε δικό της κύριο άρθρο: «Η κοινοβουλευτική Αριστερά πρέπει να διαχωριστεί καθαρά από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, όμως δεν το κάνει...

Διατρέχει έτσι τον κίνδυνο η Αριστερά να μην τηρήσει αρκετή απόσταση από τους μαχητικούς αριστερούς εξτρεμιστές...

Είναι αναγκαία μια πολιτική μηδενικής ανοχής. Οι πολιτικοί, όμως πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα και να μην προβάλλουν αντίσταση στους αστυνομικούς, όπως έκανε πρόσφατα ο σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Βόλφγκανγκ Τίρσε με μια καθιστική διαμαρτυρία στον δρόμο».
---
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ασύμβατες αντιλήψεις

Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ σε διάφορες εκφάνσεις του είναι στενά δεμένος με τη γερμανική ιστορία, με αποτέλεσμα να έχει σφραγίσει ανεξίτηλα τη νοοτροπία των Γερμανών σε όλα τα θέματα - φυσικά και στην πολιτική. Είναι ασύμβατες οι απόψεις οι δικές μας και οι δικές τους για τις πολιτικές ελευθερίες. Το ακραίο δείγμα για μας αστυνομικού και ολοκληρωτικού κράτους, η παρακολούθηση των ηγετών, βουλευτών και μελών κοινοβουλευτικού κόμματος από την κρατική Ασφάλεια, στους Γερμανούς φαίνεται απολύτως φυσιολογικό. Είναι προφανές ότι θα ήταν εφιαλτική για μας μια πολιτική ενοποίηση της ΕΕ στη βάση της πολιτικής αντίληψης του Βερολίνου περί δημοκρατίας και ελευθερίας!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies


Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

... ο κ. "Επιτετραμμένος για τα Πανηγύρια" ...

*
Λώρη Κέζα
***
*
Για τα πανηγύρια

*
O κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης έκανε μια ακραιφνώς πολιτική δήλωση: «Εγώ δεν είμαι πισωγλέντης». Δεν τον ρώτησε κανείς τίνι τρόπω το γλεντάει αλλά κάτι τέτοια επιστρατεύει για να τραβήξει την προσοχή. Την έχει ανάγκη τώρα που έχρισε εαυτόν υποψήφιο περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας. Η προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει, μαζί και το σόου του δημοφιλούς ανδρός που αποφάσισε να περιφρονήσει την ηγεσία του κόμματός του. Μόνος του αποφάσισε να κατέλθει, μόνος του θα διαλέξει αντιπεριφερειάρχες, μόνος του χαράζει τη στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας στα μέρη του. Σε μία από τις αναμέτρητες δηλώσεις του είπε ότι το κόμμα του δεν θα καταφέρει να κερδίσει σε καμία περιφέρεια πλην της σαλονικιώτικης. Η στάση του συμπυκνώνεται σε μια άφατη φράση: «Αν του κοτάει του Σαμαρά, ας με κόψει».

Η δεδηλωμένη ομοφοβία του νομάρχη Θεσσαλονίκης είναι το λιγότερο που μπορεί να του προσάψει κανείς. Το χειρότερο είναι κατά πόσο τηρεί τη νομιμότητα.

Τελευταίο δείγμα παραβατικής συμπεριφοράς ήταν η χθεσινή τηλεοπτική ομολογία του ότι ενθάρρυνε Ρωσοποντίους να χτίσουν αυθαίρετες κατοικίες. Το είπε με περηφάνια, αν όχι με έπαρση. Παρακίνησε πολίτες να παραβούν τον νόμο επειδή είναι κοινωνικά και ιστορικά αδικημένοι. Είναι λοιπόν ηθικός αυτουργός σε ποινικά αδικήματα αλλά αυτό δεν πτοεί ούτε τον ίδιο ούτε τον κύκλο των ανθρώπων που τον στηρίζουν. Κανονικά τι θα έπρεπε να κάνει ένα πολιτικό πρόσωπο;

Προφανώς να δώσει μια πολιτική λύση.

Υπάρχουν νομοθετικές ρυθμίσεις, υπάρχουν προεδρικά διατάγματα, υπάρχει εν πάση περιπτώσει μια οργανωμένη κοινωνία η οποία λειτουργεί με κανόνες που ψηφίζονται μέσα από μια δημοκρατική διαδικασία.

Κάποιοι όμως επιμένουν να καλλιεργούν μια κουλτούρα περιφρόνησης όλων αυτών. Πάνω από όλα είναι ο Αρχοντας των Νόμων (αυτή λογίζεται ως ετυμολογία της λέξης «νομ-άρχης»).

Τον τελευταίο καιρό ο κ. Ψωμιάδης έδειξε και με άλλους τρόπους πως περιφρονεί τη νομιμότητα. Εστειλε λοιπόν επιστολή στο υπουργείο Οικονομικών προτείνοντας, α λα Καρατζαφέρης, τον επαναπατρισμό κεφαλαίων από το εξωτερικό χωρίς τη διαδικασία «πόθεν έσχες». Εν ολίγοις προτείνει να γίνει η χώρα πλυντήριο χρήματος. Δεν μπαίνει σε ταπεινές λεπτομέρειες, να εξηγήσει, δηλαδή, ποιοι είναι αυτοί που θα ήθελαν να φέρουν χρήματα για να τα καθαγιάσουν στην Ελλάδα, δεν μπαίνει σε ταπεινές λεπτομέρειες να εξηγήσει ποιο είναι το κεφάλαιο που αρνείται τον έλεγχο.

Σημασία έχει να τονωθεί η αγορά. Να μην ξεχνάμε βέβαια ότι ο κ. νομάρχης έχει απασχολήσει πλειστάκις τις δικαστικές αρχές. Προ μηνός διαβιβάστηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης έκθεση από τους επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης οι οποίοι περιγράφουν πώς βρώμισε η λίμνη Κορώνεια από παραλείψεις και χαριστικές πράξεις του νομάρχη. Επέτρεπε στις βιομηχανίες να πετούν τα λύματα, ξεχνούσε να κάνει ελέγχους και όταν αραιά και πού γίνονταν έλεγχοι εκείνος παρενέβαινε για να σμικρύνει τα πρόστιμα. Η αντίδρασή του ήταν η αναμενόμενη. Είπε ότι θα κάνει έργα, η λίμνη θα αναγεννηθεί και ως κορωνίδα: «Ας νοιάζονταν και άλλοι όσο εμείς για την Κορώνεια».

O κ. Ψωμιάδης είναι ένα εμβληματικό πρόσωπο στην πολιτική ζωή, εξ ου και η στάση που θα κρατήσει απέναντί του ο κ. Αντώνης Σαμαράς είναι κρίσιμη. Ο πρόεδρος έδειξε τόλμη με το κορίτσι το αψηλό, υπαναχωρεί όμως, σε πρώτη φάση, με τα «τετελεσμένα» του κ. Ψωμιάδη, ο οποίος διεκδικεί καθημερινά τα ψηφουλάκια όπου γάμος και γιορτή.

Πήγε σε εκδήλωση για το μάζεμα των σκουπιδιών, έπαιξε τρία λεπτά μπάσκετ για να φωτογραφηθεί, επισκέφθηκε οπαδούς στην Κατερίνη. Αν η Νέα Δημοκρατία θέλει «Επιτετραμμένο για τα Πανηγύρια», δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, έχει βρει τον υποψήφιο. Αν προσανατολιστεί αλλού, κινδυνεύει να χάσει τα σιγουράκια της. Η απόφαση φαίνεται δύσκολη, πρόκειται όμως για ψευδοδίλημμα.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies


Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

... "Ποιά ηθική;" ...

*

Νίκος Τσαγκρής
***
*
Πολιτική διαφθορά στο τετράγωνο
*
Αλλη μία εβδομάδα με φαρμακερές δόσεις ΔΝΤ και μπόλικη σάλτσα πολιτικής διαφθοράς μάρκας Siemens. Μ’ αυτήν τη συνταγή, καθώς φαίνεται, θα ξεκαλοκαιριάσουμε. Υστερα θα ‘ρθει ο χειμώνας και, φοβάμαι, θα απομείνουμε με σκέτα τα μαντζούνια του ΔΝΤ. Χωρίς τη συνοδεία της σάλτσας διαφθοράς: να καταπίνουμε σκέτο φαρμάκι!...

Κρίμα, διότι διαθέτουμε τεράστια αποθέ­ματα πολιτικής και όχι μόνον διαφθο­ράς. Με τα οποία θα μπορούσαμε (ως επικοινωνιακό σύστημα στην υπηρεσία του συστήματος, μιλάω) να κολάσουμε, όχι μόνο περικοπές επιδο­μάτων και δώρων, αλλά τις οριστικές διακοπές των μισθών και των συντάξεων, γενικώς. Το έχω ξαναγράψει, η διαφθο­ρά είναι αγαπημένο θέμα. Ειδικά όταν εκδηλώνεται σε αντικρινές πολιτικές όχθες, όταν προσωποποιείται σε διακε­κρι­μένους αντιπάλους. Τότε η αδρενα­λίνη ανεβαίνει, η έξαψη κορυφώνεται, το κοινό παραλύει, ναρκώνεται.

Ετσι η διαφθορά ξαναγίνεται η γνώριμη έξυπνη αμαρτία που φωλιάζει μέσα μας: «μεταξύ μας, θα ήταν ηλίθιος αν δεν τα ‘παιρνε!...», είναι η φράση που ακουγόταν όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια στη μικρή μας χώρα. Τώρα ακούγεται ακόμα και από κορυφαίους πολιτικούς παράγοντες, ακόμα και για μιζαδόρους της πολιτικής τύπου Siemens. Είναι η φράση που τοποθετεί την κοινωνική ηθική στον πάτο των εθνικών μας, να πούμε, αρετών και την πολιτική ηθική κάτω απ’ τον πάτο των αντίστοιχων πολιτικών.

«Ποια ηθική;», μας σαρκάζει από τον άλλο κόσμο ο Ευγένιος Ιονέσκο: «Ονο­μά­σατε ηθική τους κανόνες που διαπλά­θει η κάθε κοινωνία για τον εαυτό της, κανόνες που καταστρέφονται, μαζί με την εκά­στοτε κοινωνία, όταν η κοινω­νία αυτή αποσυντίθεται». Αυτή είναι η αλήθεια μας και διασταυρώνεται με την εμβληματική, της πολιτικής διαφθοράς, ατάκα των καιρών μας: «Ηθικό είναι το νόμιμο»! Και ακόμα χειρότερα, αφού και το παράνομο ηθικό είναι για ορισμένους σύγχρονους πολιτικούς. Αρκεί να ονομάζεται χορηγία!

Γενικότερα, η πολιτική, έτσι όπως ασκείται στους καιρούς μας, δεν είναι παρά μια δραματική, μια τραγική διασκέ­δαση, ένα εγκληματικό παιχνίδι με τη διαφθορά: «η πολιτική είναι νεκρή, αφού νεκρές είναι και οι ιδεολογίες και οι φιλο­σοφίες από τις οποίες ισχυρίζεται πως κατάγεται». Η δε προσφορά συμπτω­μάτων πολιτικής διαφθοράς, υπό τύπον «άρτου και θεάματος», προς τον καθη­μαγ­μένο, οικονομικά και πολιτικά, ελληνικό λαό είναι πολιτική διαφθορά στο τετράγωνο.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

... η ανεργία καλπάζει - το ΠΑΣΟΚ κυβερνά ...

*
"Ρ"
***
*
ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΝΕΡΓΙΑ

*
Κατά 27% αυξήθηκε
.
ο αριθμός των ανέργων
*
Τις 586.767 έφθασαν οι άνεργοι το Α΄τρίμηνο του 2010, αυξημένοι κατά 26,9% συγκριτικά με το Α' τρίμηνο του 2009, όταν αριθμούσαν τους 462.343.

Σε ποσοστά η ανεργία έφθασε το 11,7% από 9,3% πέρυσι. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 11,7% είναι το μεγαλύτερο ποσοστό ανέργων από το 2001 μέχρι σήμερα, συγκρινόμενο πάντα με τα πρώτο τρίμηνο κάθε έτους. Τα παραπάνω στοιχεία, που δημοσιοποίησε χθες η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας (ΕΣΥΕ), αντικατοπτρίζουν μόνο ένα κομμάτι της πραγματικής ανεργίας που κρύβεται από τις αλχημείες των κυβερνήσεων του κεφαλαίου.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, με κριτήριο το φύλο, τη μεγαλύτερη ανεργία παρουσιάζουν οι γυναίκες 15,5% έναντι των αντρών 9%.

Ηλικιακά, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας παρουσιάζουν οι νέοι 15-29 ετών, φθάνοντας το 22,3%.

Γεωγραφικά, την υψηλότερη ανεργία παρουσιάζουν: Οι Ιόνιοι Νήσοι (20,4%), το Νότιο Αιγαίο (18,9%), η Δυτική Μακεδονία (15,1%), η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη (14,2%), η Κρήτη (12,9%) και η Κεντρική Μακεδονία (12,4%).

Την ίδια στιγμή, από το σύνολο των ανέργων, το ποσοστό των νέων ανέργων, δηλαδή όσων βγαίνουν για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας αναζητώντας δουλειά, φτάνει στο 23,6%. Οι μακροχρόνια άνεργοι (αυτοί που ψάχνουν δουλειά από 12 μήνες και πάνω) αποτελούν το 44,6% του συνόλου των ανέργων.
... εκπρόσωποι του σοσιαλιστικού, φιλεργατικού ΠΑΣΟΚ ...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies




Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

... ποιός ζει τη ζωή μου; ...

*
Ρίκα Βαγιάνη
***
*
H ζωή της άλλης

*
Διακοπή ρεύματος στη διασταύρωση. Χάος από την υπερφόρτωση του δικτύου. Κλείνω μίζα, σβήνω τα πάντα και μέσα στην εξαντλητική ζέστη του μπετόν, νιώθω να σβήνω κι εγώ. Λίγο πριν τη λιποθυμία, η ζωή μου περνάει μπροστά από τα μάτια μου.

Αλλά δεν είναι η δική μου ζωή.

Είναι η ζωή μιας άλλης. Μια άλλη γυναίκα ξεκίνησε το πρωί και κινείται στη δική μου καθημερινή ρουτίνα. Μια άλλη φίλησε το παιδάκι της, του ετοίμασε την τσάντα με το κολατσιό και το φίλησε τρυφερά στην πόρτα του σχολείου. Αυτή η άλλη συνέχισε το πρόγραμμά της (το δικό μου), πήγε ορεξάτη στη δουλειά και έβγαλε το πρόγραμμα της μέρας - και των επόμενων. Μετά πήγε να ψωνίσει για το σπίτι, πριν επιστρέψει για να περάσει το απόγευμά της παρέα με τον πιτσιρίκο. Στο τέλος, τον έκανε μπάνιο και τον κοίμισε με φιλάκια, πριν ανοίξει η πόρτα και μπει ο άντρας. Να δούμε Λάκη, να γελάσουμε, να συντάξουμε, να κοιμηθούμε με γλυκόλογα.

Αυτή είναι η ζωή της άλλης, όχι η δική μου. Εγώ ξεκινάω ξενυχτισμένη, δένω αμίλητη το παιδί στο καρεκλάκι του και το ξαποστέλνω άρον άρον στο εύκολο πάρκινγκ του παιδικού σταθμού. Ξέρω ότι θα αργήσω στη δουλειά, πορείες, μποτιλιαρίσματα, χιλιάδες έκτακτα. Θα φτάσω ένα κουρέλι, με μούτρα, χωρίς καμία διάθεση να κάνω κάτι παραγωγικό. Είμαι ήδη τρελή. Ξέχνα το απόγευμα με το μωρό. Ξέχνα τη συζυγική αρμονία, έχω και δεύτερη δουλειά, να είμαι σε τρία μέρη ταυτοχρόνως. Ενώ μια άλλη ζει τη ζωή μου... Τη ζωή που διάλεξα για τον εαυτό μου, της εργαζόμενης συζύγου και μητέρας. Μου φάνηκε χρήσιμη, γεμάτη... Μόνο που δεν τη ζω. Τη ζει μια άλλη στη θέση μου, που ξυπνάει ήρεμα, αγκαλιάζει τα βλαστάρια της, εργάζεται ασφαλώς κάτω από σταθερές συνθήκες και απολαμβάνει μια χαμηλών τόνων, μεν, αλλά τρυφερή οικογενειακή και κοινωνική υποστήριξη. Αυτή η άλλη μπορεί και να πάρει μέχρι και σύνταξη μια μέρα - όχι εγώ πάντως.

Δεν θα την πιάσω στα χέρια μου αυτή την άλλη που κλέβει τη ζωή μου; Θα δει τι έχει να πάθει!
---
Σημ.: την εικονογράφηση επιμελήθηκαν οι stavrovelonies


Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

... εθνοσωτήρες και άλλα τινα ...

*
Ροΐδη Εμμονές
***
*
Χαρδαβέλες, Μεγαδέρεια,
γάβ-γαβ Αβέρωφ, Πατρίς

*
Δυστυχώς για τους «εθνικόφρονες» της Κόκκινης Μηλιάς, υπάρχει το διαδίκτυο

Ποτέ άλλοτε δεν γελοιοποιήθηκαν τόσο όσο σήμερα με την βοήθεια της τεχνολογίας αυτοί που τόσα δεινά έφεραν στη χώρα.

Ευτυχώς υπάρχουν επώνυμα κι ανώνυμα blog/ιστολόγια που υπερασπίζονται τον ορθό λόγο, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια με αρκετές χιλιάδες αναγνώστες -αυτό δεν θα μας το συγχωρήσουν ποτέ, γι αυτό και συχνά-πυκνά διαβάζουμε για «μέτρα» που (θα) πρέπει να παρθούν από κυβερνώντες –κατά των blog- προκειμένου να διαφυλαχτεί η «έγκυρη ενημέρωση» του κοινού.

Η υπόθεση Χαράς Νικοπούλου

…και οι άγαρμπες οβίδες με κλάμα, οδυρμό, μικροψυχία, κεκαλυμμένη αγάπη εθνικορατσιστικού μίσους, η επιχειρούμενη μονόπλευρη πληροφόρηση άλλοτε κραταιών δημοσιογράφων «κύρους»… Οι φίλοι του Jungle-Report θεώρησαν χρέος τους να ενημερώσουν το κοινό «Επειδή τα δύο τελευταία χρόνια οι ακροδεξιές φυλλάδες και τα συναφή μπλογκ έχουν αποδυθεί σε ένα αγώνα εθνικιστικής προπαγάνδας υπέρ της Χαράς Νικοπούλου, θεωρώ θεμιτό όσο και σκόπιμο, για λόγους ισονομίας, ισότητας, ελεύθερης διάδοσης του λόγου και την έκφραση της αντίθετης άποψης να αναπαράγω την επιστολή της Γκουγκουσκίδου, που συντάχτηκε με αφορμή μια μονόπλευρη παρουσίαση της υπόθεσης από τον Κώστα Χαρδαβέλλα,στην εκπομπή Αθέατος Κόσμος, μην επιτρέποντας να ακουστεί η άλλη άποψη.» Διαβάστε τις απόψεις του και τη επιστολή από την Ορεστειάδα της πληρεξούσιας δικηγόρου του κ. Κασάικα Οσμάν- ο οποίος φέρεται ότι χτύπησε την κα Χαρά Νικοπούλου- κ. Μαρίας Γκουγκουσκίδου

Για το ίδιο θέμα, ο πάντα ουσιώδης λόγος του φίλου Νίκου Σαραντάκου καυτηριάζει συγκρατημένα και –όσο αυτό είναι δυνατόν- κομψά το θέμα:

«Κι αν επαίνεσα πιο πάνω την όρεξη με την οποία η κ. Νικοπούλου προσέγγισε τα καθήκοντά της, δεν μπορώ να μην εκφράσω τη θυμηδία που αισθάνθηκα παρακολουθώντας ένα μικρό απόσπασμα από τον φετινό γιορτασμό της 25ης Μαρτίου, που το βρήκα σε βιντεάκι (που το κυκλοφόρησαν, πρέπει να πω, θαυμαστές της κ. Νικοπούλου). Βλέπουμε εκεί μια χούφτα παιδιά να κουνάνε σημαιάκια και να τραγουδούν ένα τραγούδι του Θεοδωράκη (το «Αρνιέμαι») με εντελώς παραποιημένους στίχους όπου μεταξύ άλλων γίνεται έκκληση «να διώξουμε τους ξένους»• το όλο θέμα μού θύμισε τις γιορτές της χούντας, σε σημείο που όταν άκουσα το στίχο «ζήτω η επανάσταση» να σκεφτώ ότι εννοούν την 21η Απριλίου, αλλά μάλλον την 25η Μαρτίου εννοούσαν –τέλος πάντων, επειδή τα θέματα αισθητικής είναι υποκειμενικά, δείτε το να διαμορφώσετε δική σας άποψη. Και επειδή δεν ακούω καλά, αν μπορεί κανείς ας μου γράψει τους στίχους στο μαθηματικό δρώμενο του τέλους, όπου η δασκάλα ρωτάει “Κι αν είναι αυτοί 30;” και τα παιδιά απαντούν “Εμείς … σαράντα”.» δείτε το βίντεο

http://www.youtube.com/watch?v=jTdDLytfnO0

Διαβάστε επίσης και τη ωραία παρουσίαση του καθ. Στέλιου Φραγκόπουλου με τίτλο «Η δασκάλα και η αναζήτηση ειδώλων»
….
Η υπόθεση «τσιφτετέλια-στο-ιστορικό-θωρηκτό-Αβέρωφ»

Πολύ καλά έκανε «Το Πρώτο Θέμα» που το πρωτοδημοσίευσε, η αναπαραγωγή του θέματος δε από τα… κανάλια, ιδιαίτερα από το Μέγκα υπήρξε πύρινη, αιχμηρή, γεμάτο καυτό εθνικό φρόνημα. Η δημοσίευση των εικόνων με διάφορα μοντέλα που φορούσαν μίνι να ποζάρουν σε ιδιότυπες στάσεις μπροστά από τα κανόνια του θωρηκτού προκάλεσαν πυρετό, μέγιστη αναστάτωση στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού.

Στεντόρειες φωνές εθνικής αγανάκτησης ακούσθηκαν –και ακούγονται- από επιφανείς καλούς νυν και πρώην αξιωματικούς για τα «ποτά υπό τους ήχους απαλής μουσικής, τα μοντέλα και οι εφοπλιστές ξεσήκωσαν το θωρηκτό με χορούς, τραγούδια και φωτογραφήσεις νεαρών κυριών με light εμφάνιση…» «Βαριά προσβολή το πάρτι στο Αβέρωφ». «Βαριά προσβολή» επανέλαβε και ο υπουργός Αμύνης κ. Βενιζέλος, διότι όλοι προβάλλονται για ψύλλου πήδημα, ολόκληρος υπουργός στη σκιά;

Δε λέω βαριά η… προσβολή με τις light υπάρξεις.

Όμως…

Πόσοι από όλους αυτούς με τις στεντόρειες φωνές εθνικής αγανάκτησης αφουγκράστηκαν για λίγο τις Βαριές προσβολές, τις ταπεινώσεις του χαμηλοσυνταξιούχου των 400-500-600-700 €υρώ ή του κοσμάκη που καθημερινώς βρίσκεται στην ουρά κάποιου παραρτήματος του ΙΚΑ.

Τι Βαριά προσβολή για τον άνθρωπο και τους συγγενείς του, που αιμορραγεί και τον κοιτούν άπρακτοι, ανήμποροι γιατροί, νοσοκόμες λόγω ελλείψεων αναπνευστήρων, γάζας(!) κ.α. υλικών πρώτης ανάγκης.

Τι βαθιά περιφρόνηση από την κοινωνία άραγε να νιώθει ο νέος που τελειώνοντας ένα σχολείο, μια σχολή, και να προσλαμβάνεται με 540 €υρώ το μήνα.

Τι προσβολή, κοινωνικό αποκλεισμό, ντροπή θα νιώθει ο άνθρωπος που με 40 ολόκληρα χρόνια δουλειάς καταλήγει στα 65 του να παίρνει το 48% του μισθού του σύνταξη, ενώ δώρα και επιδόματα του αφαιρέθηκαν προς όφελος της πατρίδας (Των).

Άκαρδοι, βάρβαροι εθνικοί τενόροι, μπείτε στη θέση του ανθρώπου που πρόσφερε την εργασία του σε μία εταιρεία για τριάντα πέντε (35!) συνεχόμενα χρόνια και τον απολύουν δίνοντάς του τη μισή αποζημίωση σε… έξη μηνιαίες δόσεις (!) (και κλάμα οι Λοβέρδοι Εργασίας στις οθόνες).

Να μην συνεχίσω για το πόσο Εθνικά προσβάλει καθημερινά η Δικαιοσύνη, η Εκπαίδευση, το σκουπίδι, η χωματερή, η έλλειψη οξυγόνου μεταφορικά και κυριολεκτικά τον άνθρωπο που είχε την τύχη ή την ατυχία να γεννηθεί σε αυτή τη χώρα.

Αλλά και για αυτό το τραγελαφικό –όπως εξελίχθηκε- ζήτημα, ορισμένα ιστολόγια προβάλλουν αντίλογο, με ειρωνεία, χλεύη και χιούμορ στην υποκρισία…

Γράφει ο Κωστής Παπαϊωάννου στο «Αντίφωνο», με τον ωραίο τίτλο «Το θωρηκτό Αβέρωφ και ο κιτς συντηρητισμός» :

«Το αστείο βέβαια είναι ότι στην πρώτη γραμμή του ανένδοτου αγώνα υπέρ βωμών και εστιών βρίσκονται τα μεσημεριανάδικα, οι ναοί της (κάθε χρώματος και αμφοτέρων φύλων για να μην παρεξηγούμαστε) οξυζενέ ηλιθιότητας. Τα προπύργια του lifestyle. Και ως ειδήμονες έσπευσαν πρώην ΑΓΕΝ και ναύαρχοι και πλωτάρχες και υπουργοί άμυνας στα παράθυρα. Δε ντράπηκαν να βγάλουν τα γαλόνια τους φόρα παρτίδα για λίγα λεπτά δημοσιότητας, έστω και τέτοιας, έστω κι εκεί.

Δώστου λοιπόν να πλειοδοτούν σε καταδίκες και κρίσεις θιγμένου εθνικού μεγαλείου οι ναύαρχοι.

Δώστου να καταδικάζει εκείνος ο ανεκδιήγητος κύριος Βερύκιος, ο προστάτης του στρατεύματος που είχε χαστουκίσει τον φαντάρο επειδή τόλμησε να του ζητήσει ταυτότητα.

Δώστου να ολοφύρονται οι παρουσιαστές και οι παρουσιάστριες για το ανιστόρητο χάλι μας.

Τυχαίο; Δε νομίζω.»

Προσωπικά αρνούμαι να υιοθετήσω την άποψη ότι έχουμε αυτούς που μας αξίζουν κι ας ξέρω ότι δεν έχω δίκιο.

Ούτε και άδικο.

... εθνική (ιδιαιτερότητα) Ελλάδος, γεια σου ...

*
Παντελής Μπουκάλας
***
*
Ο καθείς και η Εθνική του

*
Γιατί έχασε η Εθνική από την Κορέα, και μάλιστα τόσο εύκολα όσο χάσαμε «ένα τμήμα της εθνικής μας κυριαρχίας», για να θυμηθούμε όσα λένε οι κυβερνήτες μας στην υπό το ΔΝΤ εποχή; Τα πράγματα είναι απλά: Για τους εθνοφύλακες φταίνε οι αγνώμονες Κορεάτες που δεν μας πρόσφεραν τη νίκη ως ανταμοιβή για τον καιρό που ο στρατός μας πήγε «να πνίξει τους κίτρινους στο αίμα, να τους μάθει τι θα πει ελευθεριά». Για τους Ολυμπιακούς χάσαμε επειδή τα θαλάσσωσαν οι πράσινοι, ο Βύντρα, ο απόμαχος Σεϊταρίδης και ο Τζόρβας, που χρειάζεται μια επίσκεψη στο Μεσολόγγι, να μάθει τι εστί έξοδος. Για τους Παναθηναϊκούς φταίει ο γαύρος Τοροσίδης που στραβοκλότσησε στην αρχή του αγώνα και δεν σκοράρισε, για να πάρουμε έπειτα φαλάγγι τους εχθρούς· και φταίει κι ο Παπαδόπουλος που δεν ανέκοψε τον αντίπαλο μετά το δώρο του Βύντρα.

Για τους Αεκτζήδες η αιτία είναι ότι ένας μόνο δικός τους παίκτης παίζει στο Μουντιάλ, κι αυτός με την Εθνική Αλγερίας: ο Τζεμπούρ. Για τους Παοκτζήδες φταίει το αθηναιοκεντρικό κράτος που δεν εμπιστεύτηκε τον Χαλκιά. Για τους Αρειανούς χάσαμε επειδή δεν μπήκαν καν αλλαγή οι δυο δικοί τους, Σηφάκης και Πρίττας. Υπερβολές; Τα ειρωνικά σχόλια στις συλλογικές αθλητικές εφημερίδες μετά την ήττα και η σύρραξη που ξέσπασε στο απέραντο διαδικτυακό μέτωπο άλλα δηλούν.

Αλλά ας πάμε παρακάτω. Για τους αριστερούς χάσαμε επειδή στην ενδεκάδα δεν υπήρχε κανείς αριστεροπόδαρος (ένα οικουμενικό ρεκόρ κι αυτό· στους 23 άλλωστε ένας μόνο, ο Σπυρόπουλος, είναι ποδοσφαιρικώς αριστερόφρων). Για κεντροδεξιούς και κεντροαριστερούς δεν μπορεί παρά να φταίει το ότι δεν δόθηκε προσοχή στο κέντρο της ομάδας. Για τον ΛΑΟΣ φταίει που δεν κάλεσαν στην ομάδα τον Aνατολάκη, να θωρακίσει τα μετόπισθεν. Και για τους πιστούς ηττηθήκαμε επειδή λίγοι παίχτες έκαναν τον σταυρό τους, κι αυτοί στα γρήγορα και στα κλεφτά, λες και ντρέπονταν· αλλά έτσι, πώς να συντρέξουν οι ουρανοί; Για τους συνωμοσιολόγους φταίει ο Ρεχάγκελ που, γητεμένος από την κ. Μέρκελ, έστησε την ομάδα ώστε να χάσει και να δικαιωθεί η συμπατριώτισσά του, που ισχυρίζεται ότι οι Ελληνες περνάνε πολύ καλύτερα (και στο ποδόσφαιρο) από όσο όντως αξίζουν.

Κάποιοι πάντως επιμένουν ότι χάσαμε επειδή η Εθνική, ως «αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα», δεν θα μπορούσε παρά να μας αντιπροσωπεύσει πιστά: Επαιξε ασχεδίαστα και ασυντόνιστα, επειδή ασχεδίαστη είναι η οικονομική μας πολιτική και ασυντόνιστη η πολιτική εν γένει. Επαιξε παθητικά, γιατί παθητική τείνει να γίνει η στάση μας, μοιρολατρική, έναντι της κρίσης. Και έπαιξε με ολίγον πελατειακό σύστημα (με κάποιους παίχτες της κατηγορίας των ημετέρων), επειδή ακριβώς αυτό το σύστημα πιστοποιεί την «ελληνική ιδιαιτερότητα».
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

... πίσω στα εθνικά νομίσματα ...

*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ του ευρώ
*
Η κρίση...
...του ευρωπαϊκού χρέους έχει µερικές παράπλευρες και απρόσµενες συνέπειες. Οχι στη Φρανκφούρτη, αλλά έξι ώρες δρόµο (µε το αεροπλάνο) από την έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Οι έξι...
...χώρες του Συµβουλίου Συνεργασίας του Περσικού Κόλπου αποφάσισαν να βάλουν στο ράφι το σχέδιό τους για την υιοθέτηση ενός κοινού νοµίσµατος.

«Εχουµε ακόµη να µάθουµε πολλά από τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν χώρες της ευρωζώνης όπως η Ελλάδα και η Ισπανία», λέει ο αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών του Κουβέιτ, σεΐχης Μοχάµεντ Σαµπάχ αλ Σαλίµ αλ Σαµπάχ, που προήδρευσε στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του Συµβουλίου στην Τζέντα. Το σχέδιό τους για ένα κοινό νόµισµα αναβάλλεται έως το 2015. Επειδή, κοιτάζοντας την Ευρώπη, διαπιστώνουν τώρα πως αν υιοθετούσαν ένα κοινό νόµισµα προτού εναρµονίσουν τις οικονοµίες των χωρών τους, θα ήταν σαν να έζευαν το άλογο πίσω από το κάρο. Οι διαφορές δυναµικότητας των χωρών του Συµβουλίου είναι µεγάλες. Η οικονοµία της Σαουδικής Αραβίας αντιστοιχεί στο 43% των οικονοµιών των χωρών του Συµβουλίου και είναι 20 φορές µεγαλύτερη από την οικονοµία της µικρότερης χώρας, του Μπαχρέιν. Αν οι Αραβες είναι τόσο επιφυλακτικοί εξαιτίας αυτών των ανισορροπιών, τότε τι να πει κανείς για την οικονοµία της Γερµανίας, που αντιστοιχεί στο 26% του συνόλου της ευρωζώνης και είναι 400 φορές µεγαλύτερη από την οικονοµία της Μάλτας;

Οι ίδιοι...
...οι Γερµανοί δείχνουν πάντως ανήσυχοι. Γιατί η οικονοµική παντοδυναµία της χώρας τους σέρνει πολλά βαρίδια. Μία από τις µεγαλύτερες χρηµατιστηριακές ιστοσελίδες, η ΒoersenΝΕWS.de, επιβεβαιώνει για ακόµη µία φορά τη νοσταλγία τους για το µάρκο. Η γερµανική ιστοσελίδα αποφάσισε να δίνει στο εξής τις αποτιµήσεις των µετοχών όχι µόνο σε ευρώ, αλλά και σε γερµανικά µάρκα: «Εξαιτίας της κρίσης του ευρώ, πολλοί επενδυτές προσδοκούν την επιστροφή στο γερµανικό µάρκο. Πάντως, µε την αποκατάσταση του γερµανικού µάρκου στις αποτιµήσεις των µετοχών δεν υποστηρίζουµε την κατάργηση του ευρώ, αλλά ανταποκρινόµαστε στην επιθυµία πολλών πολιτών για οικονοµική ασφάλεια». Και η γερµανική ιστοσελίδα συνεχίζει στο σχόλιό της, µε το οποίο δικαιολογεί την απόφασή της: «Το γεγονός ότι το ευρώ απέφερε σηµαντικά οφέλη στους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα στους Γερµανούς, είναι αναµφισβήτητο.

Οµως, πριν από την εισαγωγή του, είχε σαφώς οριστεί πως µέτρα όπως το "πακέτο σωτηρίας" δεν είναι επιτρεπτά. Ενας από τους πιο ένθερµους υποστηρικτές του ευρώ, ο Χανς Ολαφ Χένκελ, τέως πρόεδρος της Οµοσπονδίας Γερµανικών Βιοµηχανιών, ζητεί σήµερα την κατάργηση του ευρώ και την επαναφορά του γερµανικού µάρκου».

Οταν λένε...
...τέτοια οι Γερµανοί, τότε ποιος θα διαψεύσει τον Τζιµ Ρίκαρντς, οικονοµολόγο της Οmnis, που ισχυρίζεται πως σύντοµα η Γερµανία και η Ρωσία θα εξετάσουν τη δηµιουργία ενός νέου νοµίσµατος που θα έχει αντίκρυσµα σε πετρέλαιο και χρυσό; Για την ώρα, θα κρατήσουµε την επισήµανση της γερµανικής ιστοσελίδας ότι «το ευρώ εκφράζει ένα οικονοµικό σύστηµα που έχει διαρραγεί, πρώτα από όλα στη Γερµανία».
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

... το άθλημα των φτωχών στη "σωστή" χώρα ...

*
Κωστής Παπαϊωάννου
***
*
Ποδόσφαιρο στη γη των φτωχών

*
Η διεξαγωγή του Παγκοσµίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου στη µαύρη ήπειρο είναι διπλά γοητευτική. Το άθληµα των φτωχών επισκέπτεται τη γη των φτωχών. Δικαιολογούνται λοιπόν και µερικές υπερβολές: «Θέλουµε να διασφαλίσουµε ότιµια µέρα οι ιστορικοί θα θυµούνται το Μουντιάλ 2010 σαν τη στιγµή που η Αφρική στάθηκε όρθια και αποφασιστικά αντέστρεψε το αιώνιο ρεύµα φτώχειας και συγκρούσεων» έγραψε ο πρόεδρος Μbeki, ενώ κατά τον επικεφαλής των διοργανωτών Jordaan «Η διοργάνωση του Κυπέλλου µπορεί να είναι µεγαλύτερη στιγµή για τη Ν. Αφρική ακόµα και από το τέλος του απαρτχάιντ».

Πιστοί και λιγότερο πιστοί του ποδοσφαίρου νιώθουν τον πλανητικό πυρετό. Μακριά λοιπόν από εµάς κάποια µεµψίµοιρη πολιτική ορθότητα. Μερικά στοιχεία όµως δύσκολα παραβλέπονται. Η Ν. Αφρική είναι 129η µεταξύ των 182 µελών του ΟΗΕ στους Δείκτες Ανθρώπινης Ανάπτυξης (ΗDΙ).

Συνυπολογίζοντας το ΑΕΠ, πρόκειται για την πιο άνιση χώρα του πλανήτη. Το 43% του πληθυσµού ζει µε λιγότερα από δύο δολάρια τη µέρα.

Το προσδόκιµο ζωής έχει πέσει κατά 13 χρόνια: ο ιός του ΑΙDS τρέφεται από τη φτώχεια και την κυβερνητική εγκληµατική εθελοτυφλία. Αυτή είναι λοιπόν η χώρα όπου γίνεται το Μουντιάλ. Το κόστος του φαίνεται ακόµα πιο δυσανάλογο αν συνυπολογίσουµε τις χαµηλότατες δηµόσιες επενδύσεις και το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας. Τα µέτρα µάλιστα που ελήφθησαν ενόψει των αγώνων (εκκενώσεις αστικών περιοχών, κράτηση αστέγων σε «προσωρινές περιοχές µετεγκατάστασης», φυλάκιση παιδιών του δρόµου) παραλληλίζονται από κάποιους µε την εποχή του απαρτχάιντ (Chris Rodrigues, Guardian, 6/5). Ανιστόρητη, αλλά χαρακτηριστική υπερβολή. Οµως, η ανάληψη της διοργάνωσης αµφισβητείται και στο εσωτερικό της χώρας.

Ο συνταγµατολόγος Ρierre de Vos (Πανεπιστήµιο Cape Τown) επιτίθεται στην Παγκόσµια Ποδοσφαιρική Οµοσπονδία: η FΙFΑ είναι µια αυταρχική αρχή που επιδιώκει τεράστια κέρδη και επιβάλλει απίθανους περιορισµούς. Αγνόησε πλήρως τις ανάγκες των πόλεων. Απαίτησε «εκκαθάριση» των αστέγων. Οι διαπιστευµένοι δηµοσιογράφοι απαγορεύεται να µιλήσουν για µη κερδοσκοπικούς ή ιδεολογικούς σκοπούς που εµποδίζουν τους θεατές να απολαύσουν τους αγώνες! Ο Ρierre de Vos καταγγέλλει παραβιάσεις του Συντάγµατος στο πλαίσιο µιας διοργάνωσης που αντλεί δηµόσιο χρήµα αλλά λειτουργεί σαν ιδιωτική επιχείρηση. Η ανάθεση µέγκα-διοργανώσεων σε χώρες του Τρίτου Κόσµου επιβεβαιώνει πανηγυρικά την τεράστια απόσταση που χωρίζει τους σχεδιασµούς οικονοµικών και πολιτικών ελίτ από τις βασικές ανάγκες του πληθυσµού. Ο χορός εκατοµµυρίων του Μουντιάλ δεν θα βελτιώσει τα αποδιαρθρωµένα συστήµατα εκπαίδευσης, περίθαλψης, στέγης και αγοράς εργασίας.

Από την άλλη, διόλου αµελητέα η συγκινησιακή επίδραση της γιορτής, ιδίως σε έναν λαό σηµαδεµένο από την τσιγκουνιά της Ιστορίας και δι΄ αυτού σε όλη την Αφρική. Και, πάντως, οι προβληµατισµοί γίνονται όλο και πιο αχνοί, καθώς απολαµβάνουµε τις µεγάλες ποδοσφαιρικές µηχανές κάτω από τον αφρικανικό ήλιο.

ΥΓ: Αµβλύνεται και η ιστορική µνήµη σε τέτοιες περιπτώσεις. Ενα γήπεδο µετονοµάστηκε σε Coca-Cola Ρark Stadium, προφανώς για να τιµηθεί η πείσµων άρνηση της πολυεθνικής εταιρείας να στηρίξει το διεθνές µποϊκοτάζ κατά του απαρτχάιντ !
---
Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώµατα του Ανθρώπου
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies


... φήμες, φήμες - γκρίζες, μαύρες, κατάμαυρες ...

*
Παντελής Μπουκάλας
***
*
Μια ωραία ατμόσφαιρα

*
Υπουργοί που αντιδικούν με δηλώσεις και διαρροές για το ποιος φταίει περισσότερο για την ακρίβεια· την ίδια στιγμή, αδιάφορες για τις σκιαμαχίες, οι τιμές ανηφορίζουν εξαϋλώνοντας το οικογενειακό εισόδημα: μυστηριωδώς, τα προϊόντα που εξάγουμε κοστίζουν εδώ πολύ περισσότερο απ’ ό,τι στη Γερμανία, λ.χ., όπου τα στέλνουμε. Βουλευτές, μέλη των Εξεταστικών, που αερίζουν στα τηλεπαράθυρα απόρρητα έγγραφα της δικογραφίας και καμαρώνουν γι’ αυτό, καμαρώνουν για την καραμπινάτη παρανομία· και δεν βρέθηκε ώς τώρα κανείς από τους μεγαλοοικοδεσπότες τους να τους πει κάτι για την αντιθεσμική απρέπειά τους ή να αντιληφθεί ότι γίνεται και ο ίδιος συνεργός.

Εκείνος ο κ. Αϊβαλιώτης του ΛΑΟΣ, αφού είδε κι απόειδε ότι δεν τα καταφέρνει με τις ατάκες, περιφέρεται από καναλίου εις κανάλιον κραδαίνοντας σαν μάχαιρα τα ίδια «καυτά χαρτιά» – κι όλοι χασκογελάνε με τον ακροδεξιό λαϊκισμό, που έχει τους δικούς του λόγους να μαγαρίζει τα πάντα.

Λίστες δωροληπτών με τα ονόματα σβησμένα επιμελώς με μπλάνκο, ώστε να μπορεί ο καθείς να σπέρνει φήμες, να διαδίδει «αποκλειστικές πληροφορίες», να καίει αντιπάλους του. Και κανείς ένοχος δεν βρίσκεται της αλλοίωσης των στοιχείων. Ή μάλλον βρέθηκε ένας: ήδη οι διωκτικές αρχές κινούνται να συλλάβουν ως υπαίτιο τον Ισμαέλ Μπλάνκο της ΑΕΚ, αλλά αυτός το μυρίστηκε και ψάχνει ομάδα στο εξωτερικό, να φύγει, να σωθεί.

Νοσοκομεία που μένουν δίχως βελόνες, γάντια και οινόπνευμα (φαίνεται ότι ο οικονομικός πατριωτισμός αγγίζει τους προμηθευτές όσο και τους βενζινέμπορους)· και αναβάλλονται ως εκ τούτου, ίσως για του Αγίου Ποτέ σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι μόνο τα χειρουργεία αλλά κι οι απλές αιματολογικές εξετάσεις. Αλλά το θέμα δεν είναι τόσο σοβαρό όσο τότε με τις περιπέτειες του υπουργού που δεν έβρισκε αξονικό, κι έτσι οι υπεύθυνοι για την Υγεία δεν κρίνουν αναγκαίο να δώσουν λύσεις και μας χορταίνουν με τηλεοπτικές εξηγήσεις.

Και φήμες, φήμες, φήμες: γκρίζες, μαύρες, κατάμαυρες. Ναι, είναι ηλίου (ή μάλλον Ηλιόπουλου, Ντίνου Ηλιόπουλου) φαεινότερον: Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies


Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

... για τη σφαγή στο "Mavι Marmara" ...

*
"Ιός"
***
*
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΤΙΤΟΥΡΚΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

*
Ο εχθρός του εχθρού μου
*
Η νέα προσέγγιση Ελλάδας-Ισραήλ
*
Δεν είχαν περάσει ούτε λίγες ώρες από τη φονική επιδρομή των επίλεκτων δυνάμεων του ισραηλινού στρατού στα πλοία με την ανθρωπιστική βοήθεια που κατευθύνονταν προς τη Γάζα, όταν στη χώρα μας άρχισαν να ακούγονται φωνές που αμφισβητούσαν τη γνησιότητα των προθέσεων των ακτιβιστών και μιλούσαν για οργανωμένη προβοκάτσια των Τούρκων, στην οποία έπεσαν οι Ισραηλινοί.

Οσο περνούσαν οι μέρες αυτές οι φωνές γίνονταν πιο δυνατές, διαπερνώντας οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα και παραμορφώνοντας την αρχική εικόνα του επεισοδίου. Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, πολλοί σχολιαστές κατέκριναν την αυθόρμητη καταδίκη της ισραηλινής επιχείρησης και άφησαν να εννοηθεί ότι τα «εθνικά μας συμφέροντα» είναι με το Ισραήλ. Διαβάσαμε έτσι ότι «ασχέτως της πολιτικής καταδίκης υπάρχει και μια μεγάλη τουριστική αγορά, η οποία για χρόνια κατευθυνόταν σχεδόν μονοπωλιακά στην Τουρκία», ενώ «αν θέλουν οι υπεύθυνοι να ασχοληθούν σοβαρά με κάτι που θα ενισχύσει και την οικονομία, ας στραφούν στο Ισραήλ» («Το Παρόν», 6.6.10). Αλλο δημοσίευμα υποστηρίζει πως «η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ δεν ακυρώνει σε καμιά περίπτωση τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της εξωτερικής μας πολιτικής» («Veto», 6.6.10). Ακόμη κι οι διαδηλώσεις μπροστά στις ισραηλινές πρεσβείες θεωρήθηκαν αποδοχή «πρόσκλησης της Χαμάς» («Καθημερινή», 6.6.10), ενώ ο Νίκος Κοτζιάς σημειώνει με νόημα ότι «η βίαιη αντίδραση του Ισραήλ εκδηλώθηκε εις βάρος τουρκικού πλοίου, στο οποίο επέβαιναν, πέραν των ακτιβιστών, τούρκοι πράκτορες και στελέχη των Γκρίζων Λύκων» («Κ.Ε», 6.6.10).
*
Ο αξιότιμος κ. Κόλμαν
*
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές διατυπώσεις αυτής της θεωρίας μεταδόθηκε από τις ειδήσεις του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ την προηγούμενη Τρίτη (1.6), προτού δηλαδή καν απελαθούν οι ακτιβιστές που επέζησαν. Στόχος του ρεπορτάζ ήταν η τουρκική ανθρωπιστική οργάνωση ΙΗΗ (Ιδρυμα Ανθρωπιστικής Αρωγής), την οποία το κανάλι εμφανίζει ως ύποπτη και την χαρακτηρίζει αμφιλεγόμενη. «Οι πρωτεργάτες της νηοπομπής», θα πει η εκφωνήτρια, «ανήκουν σ' αυτή τη μη κυβερνητική οργάνωση που είναι στενά συνδεδεμένη με το κυβερνών κόμμα της Τουρκίας και έχει δράσει σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, προσελκύοντας το ενδιαφέρον μυστικών υπηρεσιών».
Η βασική πηγή των πληροφοριών του καναλιού είναι ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Ιωάννης Μάζης (φωτό), ο οποίος με τη σειρά του επικαλείται την επιστημονική μελέτη ενός οργανισμού στρατηγικών αναλύσεων της Δανίας, του «Danish Institute for International Strategy» και ενός επιφανούς στελέχους του. Σε άλλο σημείο του ίδιου δελτίου ειδήσεων ο κ. Μάζης θα επαναλάβει ότι πρόκειται για «δήθεν ανθρωπιστική οργάνωση-βιτρίνα», η οποία «από το 2006 είχε εντοπιστεί από το Δανικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών και μάλιστα είχε γραφτεί ολόκληρη μελέτη, του Ιβάν Κόλμαν, ο οποίος είναι senior analyst του Δανικού Ινστιτούτου και παρουσιάζει την οργάνωση αυτή σαν οργάνωση- βιτρίνα, η οποία αποκρύπτει [sic] τρομοκρατικές δραστηριότητες, μέχρι και συνεργασία με την Αλ Κάιντα».

Και για να μη μένουν αμφιβολίες για το λόγο που αναφέρεται στην οργάνωση ΙΗΗ, ο κ. Μάζης ξεκαθαρίζει: «Θεωρώ ότι καλό είναι κάποτε και στα μέσα ενημέρωσης να μη μασάμε τα λόγια μας. Θα πούμε απλά πράγματα. Ο κ. Νταβούτογλου σχεδίασε μια μεγαλειώδη προβοκάτσια. Η προβοκάτσια αυτή έπιασε. [...] Αυτή η προβοκάτσια θέλει πάρα πολύ απλά να μετατρέψει την Τουρκία σε ηγέτιδα δύναμη του αραβομουσουλμανικού κόσμου κατ' ακολουθίαν με το νταβουτογλιανό δόγμα περί νεο-οθωμανικής Τουρκίας». Σε άλλο σημείο ο καθηγητής θα αποδώσει το επεισόδιο στους «τυχοδιωκτισμούς του κ. Ερντογάν και του κ. Νταβούτογλου».

Η μελέτη στην οποία αναφέρεται ο κ. Μάζης είναι βέβαια υπαρκτή. Η ακριβής ονομασία του δανικού ινστιτούτου είναι Danish Institute for International Studies, όσο για τον Ιβάν Κόλμαν (Evan F. Kohlmann), στον οποίο μας παραπέμπει, δεν είναι «senior analyst» του Ινστιτούτου αλλά ένας «διεθνής σύμβουλος σε ζητήματα τρομοκρατίας», ο οποίος κατά καιρούς συνεργάστηκε με το FBI και το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ (NSC) για την «ανάλυση» της Αλ Κάιντα. Ολα αυτά μπορεί κανείς εύκολα να τα διασταυρώσει με μια αναζήτηση στο Διαδίκτυο, όπως έκαναν άλλωστε ορισμένα ιστολόγια, κυρίως το les-malakies.blogspot.com στην ανάρτησή του «Η δαιμονοποίηση της Freedom Flotilla».

Ο 30χρονος Ιβάν Κόλμαν, τον οποίο με τόση ευκολία προβάλλει ως πηγή του ο κ. Μάζης, είναι ένα πρόσωπο επιεικώς «αμφιλεγόμενο». Κατ' αρχήν δεν έχει καμιά ακαδημαϊκή ιδιότητα, δεν διαθέτει καν μεταπτυχιακούς τίτλους, ενώ η φήμη του ως «ειδικού» επί θεμάτων διεθνούς τρομοκρατίας και φανατικού ισλαμισμού έχει αποκτηθεί από την ιδιότητά του ως ιδιοκτήτη μιας εταιρείας (Globalterroralert), μέσω της οποίας παρέχει «αντιτρομοκρατικές» υπηρεσίες στο κράτος και σε ιδιώτες. Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα επιτυχία του ήταν ότι εργάστηκε επαγγελματικά ως ειδικός μάρτυρας κατηγορίας σε δίκες που διεξάγονται στο Γκουαντάναμο!

Χαρακτηριστικό για το είδος των υπηρεσιών που προσφέρει ο κ. Κόλμαν είναι ότι χρηματοδοτήθηκε με 20.000 δολάρια από τη στρατιωτική διοίκηση του Γκουαντάναμο για να γυρίσει μια 90λεπτη ταινία, η οποία προβάλλεται σ' αυτές τις δίκες, προκειμένου να πειστούν οι ένορκοι αυτών των δικαστηρίων ότι η Αλ Κάιντα και ο Μπιν Λάντεν επιβουλεύονται την Αμερική. Η ταινία αυτή ονομάζεται «The Al Qaeda Plan» και αποτελεί κακέκτυπο του «The Nazi Plan», της ταινίας δηλαδή που είχε χρησιμοποιηθεί από τη στρατιωτική δικαιοσύνη των Συμμάχων στις δίκες της Νυρεμβέργης. Πρόκειται για ένα απλό μοντάζ των διάφορων βίντεο του Μπιν Λάντεν που έχουν κατά καιρούς κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο, μαζί με εικόνες φρίκης από τα θύματα των επιθέσεων της Αλ Κάιντα. Ο Ιβάν Κόλμαν πρόβαλε αυτή την ταινία για πρώτη φορά στη δίκη του Σαλίμ Χαμντάν, του «οδηγού» του Μπιν Λάντεν, στο Γκουαντάναμο. Η αρχική απόφαση του στρατιωτικού δικαστή να μην επιτρέψει την προβολή της ταινίας ανατράπηκε μέσα σε λίγες ώρες. Για τη μαρτυρία του σ' αυτή τη δίκη ο κ. Κόλμαν, σύμφωνα με τα επίσημα πρακτικά, πληρώθηκε με 30.450 δολάρια.

Με δυο λόγια, ο κ. Κόλμαν είναι ένας απλός προπαγανδιστής των επίσημων θέσεων των αρχών ασφαλείας των ΗΠΑ και βέβαια οι «μελέτες» του πρέπει να αντιμετωπίζονται ως αυτό που είναι: εγχειρίδια προπαγάνδας. Οσο για την τουρκική ανθρωπιστική οργάνωση ΙΗΗ, ασφαλώς ενισχύεται από την τουρκική κυβέρνηση και εντάσσεται στο κίνημα του μετριοπαθούς ισλαμισμού. Αλλά τη σύνδεσή της με τη διεθνή τρομοκρατία και την Αλ Κάιντα που επιχείρησαν ο Νετανιάχου και ο Κόλμαν δεν τη συμμερίζεται ούτε καν η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Σε εμπεριστατωμένο άρθρο του στο -ασφαλώς μη ισλαμιστικό- «Newsweek», ο ερευνητής δημοσιογράφος Μαρκ Χόζενμπολ αναφέρει πως ο επίσημος εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ διέψευσε ότι το ΙΗΗ περιλαμβάνεται στην επίσημη λίστα των οργανώσεων που έχουν σχέση με την τρομοκρατία («Was the Gaza Flotilla Linked to Terrorists?», 4.6.10). Αλλά και δύο ειδικευμένα στελέχη των αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών της κυβέρνησης των ΗΠΑ, τα οποία επικαλείται ο δημοσιογράφος, επιβεβαίωσαν το γεγονός ότι «μέχρι στιγμής οι πληροφορίες δεν στοιχειοθετούν κάποια αξιοσημείωτη σχέση μεταξύ του ΙΗΗ και της τρομοκρατικής οργάνωσης του Οσάμα Μπιν Λάντεν». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές του «Newsweek», η κυβέρνηση Ομπάμα δεν σκοπεύει μέχρι στιγμής να προσθέσει το ΙΗΗ στον κατάλογο με τις οργανώσεις που συνδέονται με την ισλαμική τρομοκρατία. «Το ΙΗΗ έχει συμπάθειες στη Χαμάς», σημειώνει ένας από τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, «αλλά αυτό το γεγονός δεν τους κάνει αυτόματα τρομοκράτες».
*
Από το τουρκικό ΙΗΗ στο ελληνικό ΙΑΑ
*
Πώς λοιπόν να εξηγήσουμε την υιοθέτηση ως θέσφατων των απόψεων του Κόλμαν από στελέχη της ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας και ελληνικά ΜΜΕ; Μια από τις συνέπειες της αιματηρής επέμβασης του ισραηλινού στρατού ήταν ότι έθεσε υπό αμφισβήτηση την υπόγεια προσέγγιση που έχει πραγματοποιηθεί εδώ και λίγα χρόνια μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας, με κύριο πεδίο συνεργασίας τον στρατιωτικό τομέα.

Δεν θα επιμέναμε στο ζήτημα Μάζη-Κόλμαν, αν ο Ιωάννης Μάζης δεν ήταν ταυτόχρονα από τον Ιούνιο του 2004 και επί χρόνια πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων (ΙΑΑ). Το Ινστιτούτο αυτό είναι το επίσημο think tank στου ελληνικού υπουργείου Αμυνας, ενώ τα στελέχη του διορίζονται από τον εκάστοτε υπουργό.

Επί χρόνια ο κ. Μάζης υποστήριζε με κάθε ευκαιρία την ανάγκη της ελληνοϊσραηλινής στρατιωτικής συνεργασίας. Σε υπηρεσιακό υπόμνημα που είχε υποβάλει το ΙΑΑ πριν από πέντε χρόνια («Η συγκυρία στη Μέση Ανατολή για την ενεργοποίηση των σχεδίων για τον αγωγό Μοσούλης-Χάιφας και οι ευκαιρίες για την Ελλάδα και την Κύπρο», τεύχος 103, 15.7.2005) επισημαινόταν η προοπτική αυτής της συνεργασίας: «Στο σημείο αυτό [σ.σ. με την ενεργοποίηση του αγωγού] παρουσιάζεται για την ελληνική και ελληνο-κυπριακή πλευρά μια ευκαιρία ανάπτυξης στρατιωτικών σχέσεων με το Ισραήλ που θα στηρίζεται στην ασφάλεια των μεταφορών και στον έλεγχο των όποιων τρομοκρατικών απειλών στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Κάτι τέτοιο φαντάζει ευκταίο με δεδομένη την "ψύχρανση", σε σχέση με το παρελθόν, στις διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας, που θα έχει ως αποτέλεσμα την αναζήτηση, από το Ισραήλ, νέων συμμαχιών στην περιοχή. Η επίτευξη αυτού μπορεί να προέλθει μέσω της ενίσχυσης των οικονομικών σχέσεων του τελευταίου με τα κράτη της Ε.Ε. μέσω του "οχήματος" που προσφέρει ο άξονας Ελλάδας-Κύπρου».

Περιγράφοντας στο περιοδικό του ΙΑΑ «Γεωστρατηγική» τις απόψεις που ανέπτυξαν σε ινστιτούτο στρατηγικών μελετών του Ισραήλ δύο συντηρητικοί αμερικανοί αναλυτές, ο κ. Μάζης τονίζει την αξία των επιχειρημάτων τους για την Ελλάδα («Το "Ανεξάρτητο Κόσοβο" και τα ζητήματα ασφαλείας του κράτους του Ισραήλ», τεύχος 12, Σεπτέμβριος-Δεκέμβριος 2007): «Τα επιχειρήματα αυτά παρουσιάζουν ενδιαφέρον, σε αρκετά τους σημεία "παραλλήλων βίων", για την Ελλάδα και για την Κύπρο. Μη λησμονούμε ότι η Ελλάδα έχει δηλώσει επανειλημμένως πως δεν υποστηρίζει αλλαγές συνόρων, ως "μη αναθεωρητικό" κράτος. Υπάρχει λοιπόν στην περίπτωση του Κοσόβου ένας ισχυρός σύμμαχος των μη αναθεωρητικών ελληνικών θέσεων, των βασιζόμενων άλλωστε στη διεθνή νομιμότητα. Οι φόβοι του Ισραήλ για το βαλκανικό ισλαμιστικό κίνημα, ιδιαίτερα δε αυτό με τα ισλαμο-αλβανικά μεγαλοϊδεατικά χαρακτηριστικά, πρέπει να γίνουν σεβαστοί και κατανοητοί από την Αθήνα. Αλλωστε η χώρα μας θα πρέπει να αξιολογήσει πρώτη τις επιπτώσεις που υπομιμνήσκονται από τους δύο αμερικανούς αναλυτές και μάλιστα με μονομερή δήλωση, αυτήν της αλβανοκοσοβαρικής πλευράς».

Ακόμα πιο σαφές είναι πρόσφατο δημοσίευμα του καθηγητή Μάζη στο ίδιο περιοδικό του ΙΑΑ («Οι εξελίξεις στο γεωστρατηγικό περιβάλλον του Ισραήλ και της Μέσης Ανατολής: Προοπτικές σταθεροποίησης μετά την εκλογή Μπαράκ Ομπάμα», «Γεωστρατηγική», τεύχος 15, 2009). Το κείμενο αναφέρεται «στην ελληνο-αμερικανο-ισραηλινή αμυντική συνεργασία, γεγονός που ενισχύει τους δεσμούς εμπιστοσύνης μεταξύ Αθήνας και Τελ Αβίβ». Ο συγγραφέας εκτιμά ότι «οι δεσμοί αυτοί μπορούν να λειτουργήσουν ως θετικοί συντελεστές υπέρ της ελληνικής και ελληνοκυπριακής πλευράς για την επίτευξη μιας αξιοπρεπούς λύσεως στο Κυπριακό, το οποίο στην περίπτωση αυτή πρέπει να αναλυθεί και στην πτυχή του η οποία έχει να κάνει με το ρόλο της Μεγαλονήσου για την ισραηλινή εθνική ασφάλεια. Ο παράγοντας αυτός συνήθως δεν λαμβάνεται υπόψη από την ελλαδική και ελληνοκυπριακή πλευρά, ενώ αξιοποιείται τα μέγιστα από την τουρκοκυπριακή πλευρά. Το ζητούμενο είναι οι συντελεστές αυτοί να τύχουν εκμεταλλεύσεως και να μην απολεσθούν άνευ αξιοποιήσεως από την ελληνοκυπριακή πλευρά».



Σε άλλο σημείο του ίδιου κειμένου ο κ. Μάζης περιγράφει την επιλογή του Ισραήλ να προχωρήσει τον Ιούνιο του 2008 με τις ΗΠΑ και την Ελλάδα σε κοινή αεροπορική άσκηση, η οποία «ανεξαρτήτως των οποιωνδήποτε -εικαζομένων ή πραγματικών- προθέσεών της, ανεγνώσθη από τους Ελληνες αναλυτές και ως απάντηση στις πυραυλικές δοκιμές της Τεχεράνης αλλά και ως μέσο διπλωματικής πιέσεως προς την ιδία κατεύθυνση». Το συμπέρασμα του κ. Μάζη είναι ότι η ελληνοισραηλινή προσέγγιση έχει στρατηγικό χαρακτήρα: «Τελικώς, μπορούμε να διακρίνουμε μια τάση ελληνοισραηλινής προσεγγίσεως, στρατηγικού χαρακτήρος στην οποία η Ελλάδα ως μη αναθεωρητικός εθνικο-κρατικός δρων και παράγων ειρήνης και συνεργασίας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, μπορεί να προσφέρει πολλά προς την κατεύθυνση αυτή, ως εξομαλυντής εντάσεων και εγγυητής ασφαλείας. Τα κέρδη από μια τέτοια συνεργασία θα είναι ένα σημαντικό καταπίστευμα για τη διαδικασία τελικής διευθετήσεως του Κυπριακού προβλήματος προς όφελος της ευρωπαϊκής του λύσεως. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι και η ελληνική πολιτική ελίτ δεν θα απολέσει την ευκαιρία να αξιοποιήσει αυτήν τη δυναμική, άλλως...».
*
Η στρατιωτική συνεργασία
*
Οι απόψεις αυτές που εκφράζει το ΙΑΑ έχουν επηρεάσει εμφανώς και τα δύο κόμματα που κυβερνούν εναλλάξ τις τελευταίες δεκαετίες. Η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση έχει μάλιστα και επιφανή στελέχη του ΙΑΑ στις τάξεις της. Ο εμφανιζόμενος ως βασικός σύμβουλος του κ. Σαμαρά σε ζητήματα οικονομίας και εξωτερικής πολιτικής Χρύσανθος Λαζαρίδης υπήρξε ειδικός επιστημονικός συνεργάτης του ΙΑΑ. Σε υπηρεσιακή μελέτη που έχει συντάξει ο ίδιος (τεύχος 56, 25.2.2005), ο κ. Λαζαρίδης αναλύει τη σημασία των πληροφοριών και τη συσχετίζει με την προσέγγιση Ελλάδας-Ισραήλ, προτείνοντας «σοβαρή αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ, σε πολιτικό και επιχειρησιακό πεδίο, με κύριο ζητούμενο, από ελληνικής πλευράς, τη συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών». Ολα αυτά, βέβαια, στο πλαίσιο της «ενίσχυσης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και της αναβάθμισης του ρόλου της Ελλάδας στους αμερικανικούς σχεδιασμούς».

Γεγονός είναι ότι το όραμα όλων αυτών των αναλυτών έχει ήδη γίνει πραγματικότητα. Η στενή στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ είναι δεδομένη. Μόνο που τις λεπτομέρειες αυτής της συνεργασίας τις καλύπτει ένα πέπλο μυστηρίου και μια διακριτικότητα που δεν οφείλεται απλώς στους προφανείς λόγους ασφαλείας. Το ζήσαμε και τις τελευταίες μέρες με την άσκηση «Μίνωας» που είχε αρχίσει με τη συνεργασία της αεροπορίας των δύο κρατών ήδη από τις 25 Μαΐου. Εκτός από ορισμένα δημοσιεύματα στα «ψιλά» των εφημερίδων, η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε το γεγονός κατόπιν εορτής, όταν δηλαδή το ελληνικό υπουργείο Αμυνας υποχρεώθηκε να διακόψει την άσκηση.

Η διακοπή είναι βέβαια προσωρινή. Οσο για το περιεχόμενό της, θυμίζει σε πολλά σημεία την κοινή άσκηση της πολεμικής αεροπορίας των δύο χωρών το Μάιο-Ιούνιο του 2008. Και τότε η υπόθεση είχε κρατηθεί μυστική, ενώ σύμφωνα με δημοσίευμα των «New York Times» (20.6.08), ο «Ενδοξος Σπαρτιάτης» (έτσι ονομαζόταν η άσκηση) αποτελούσε προσομοίωση μιας αεροπορικής επιδρομής στο Ιράν. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, ο εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου δήλωσε ότι με την άσκηση αυτή το Ισραήλ έστειλε πολλαπλά μηνύματα: «Ηθελαν να το γνωρίζουμε εμείς, ήθελαν να το γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι και ήθελαν να το γνωρίζουν και οι Ιρανοί». Η αποκάλυψη αυτή προκάλεσε θόρυβο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την ελληνική κυβέρνηση να υποδεχτεί λίγες μέρες αργότερα στην Αθήνα τον ισραηλινό υπουργό Αμυνας.

Το πιο πρόσφατο επεισόδιο σ' αυτή τη «μυστική» αλλά γνωστή αναβάθμιση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-Ισραήλ διαδραματίστηκε πέρυσι, με τη χρησιμοποίηση του λιμανιού του Αστακού για τη μεταφόρτωση πολεμικού υλικού από τις ΗΠΑ στο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της επίθεσης στη Γάζα τον Ιανουάριο του 2009. Ο Κώστας Καραμανλής διέψευσε από το βήμα της Βουλής τη σχετική καταγγελία του Αλέκου Αλαβάνου, αλλά το περιεχόμενο της διάψευσης έπεισε μόνο όσους ήθελαν να πειστούν.

Οι στενές αυτές στρατιωτικές σχέσεις έχουν βάθος δεκαπενταετίας. Μάλιστα η πρώτη στρατιωτική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ δεν υπογράφτηκε ούτε επί ημερών του γνωστού «φιλοαμερικανού» Μητσοτάκη ούτε επί της διακυβέρνησης του γνωστού «ενδοτικού» Σημίτη. Ηταν Δεκέμβριος του 1994, με πρωθυπουργό τον «εθνικά υπερήφανο» και οπαδό του «αραβικού δρόμου» Ανδρέα Παπανδρέου, όταν οι δύο χώρες συμφώνησαν σε ένα πρωτόκολλο στρατιωτικής συνεργασίας, κοινών αεροναυτικών ασκήσεων και ανταλλαγής απόψεων σε ζητήματα όπως οι εναέριες μεταφορές, η ωκεανογραφία κ.λπ.

Κρίσιμο σημείο στην εμπέδωση των σχέσεων αυτών ήταν η περίοδος προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Το Ισραήλ όχι μόνο ήταν μία από τις επτά χώρες που επόπτευαν την ασφάλεια των Αγώνων αλλά προμήθευσε την ΕΥΠ και με τα μηχανήματα για τον εκσυγχρονισμό της.

Οσο για τη «μυστικότητα» που εξακολουθεί και περιβάλλει αυτή τη συνεργασία, μια σοβαρή εξήγηση δίνει ο ισραηλινός καθηγητής Αμίκαμ Ναχμάνι, ο οποίος διέβλεψε ήδη από το 1999 το γεγονός ότι ενώ το υπουργείο Εξωτερικών αμφιταλαντευόταν μεταξύ της σύγκλισης με το Ισραήλ και της παραδοσιακής επαφής με τις αραβικές χώρες, το υπουργείο Αμυνας είχε κάνει ήδη τις επιλογές του: «Ορισμένα στελέχη του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών παρέμειναν εξίσου ευαίσθητα στις αντιδράσεις των Αράβων, όπως ανέκαθεν, γεγονός το οποίο φυσικά παρεμποδίζει κάθε πραγματική πρόοδο στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Ελλάδας. Αντιθέτως, το ελληνικό υπουργείο Αμυνας υποστηρίζει σθεναρά και αναπτύσσει τις σχέσεις με το Ισραήλ».

Το ειρωνικό στοιχείο της υπόθεσης είναι ότι -όπως σημειώνει σε νεότερη μελέτη του ο ίδιος αναλυτής- στο Ισραήλ συνέβαινε το αντίθετο. Επί χρόνια το στρατιωτικό κατεστημένο δυσπιστούσε στην ανάπτυξη ιδιαίτερων σχέσεων με την Ελλάδα, φοβούμενο μη διαταράξει τη συμμαχία με την Τουρκία, ενώ το υπουργείο Εξωτερικών επιδίωκε μια ισορροπία στην τριγωνική σχέση Ισραήλ-Τουρκίας-Ελλάδας.

Τα τελευταία γεγονότα απελευθερώνουν τη δυναμική της σύγκλισης Ελλάδας-Ισραήλ. Μπροστά σ' αυτή τη δυναμική ποιος ασχολείται με τους ακτιβιστές ή -πολύ περισσότερο- με τους έγκλειστους της Γάζας και τα ανθρώπινα δικαιώματα;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

---
... οι stavrovelonies έχουν συγγένεια 1ου βαθμού με τη stavrovelonia.pblogs.gr ...