Ρίκα Βαγιάνη
***
*
H ζωή της άλλης
*
Αλλά δεν είναι η δική μου ζωή.
Είναι η ζωή μιας άλλης. Μια άλλη γυναίκα ξεκίνησε το πρωί και κινείται στη δική μου καθημερινή ρουτίνα. Μια άλλη φίλησε το παιδάκι της, του ετοίμασε την τσάντα με το κολατσιό και το φίλησε τρυφερά στην πόρτα του σχολείου. Αυτή η άλλη συνέχισε το πρόγραμμά της (το δικό μου), πήγε ορεξάτη στη δουλειά και έβγαλε το πρόγραμμα της μέρας - και των επόμενων. Μετά πήγε να ψωνίσει για το σπίτι, πριν επιστρέψει για να περάσει το απόγευμά της παρέα με τον πιτσιρίκο. Στο τέλος, τον έκανε μπάνιο και τον κοίμισε με φιλάκια, πριν ανοίξει η πόρτα και μπει ο άντρας. Να δούμε Λάκη, να γελάσουμε, να συντάξουμε, να κοιμηθούμε με γλυκόλογα.
Αυτή είναι η ζωή της άλλης, όχι η δική μου. Εγώ ξεκινάω ξενυχτισμένη, δένω αμίλητη το παιδί στο καρεκλάκι του και το ξαποστέλνω άρον άρον στο εύκολο πάρκινγκ του παιδικού σταθμού. Ξέρω ότι θα αργήσω στη δουλειά, πορείες, μποτιλιαρίσματα, χιλιάδες έκτακτα. Θα φτάσω ένα κουρέλι, με μούτρα, χωρίς καμία διάθεση να κάνω κάτι παραγωγικό. Είμαι ήδη τρελή. Ξέχνα το απόγευμα με το μωρό. Ξέχνα τη συζυγική αρμονία, έχω και δεύτερη δουλειά, να είμαι σε τρία μέρη ταυτοχρόνως. Ενώ μια άλλη ζει τη ζωή μου... Τη ζωή που διάλεξα για τον εαυτό μου, της εργαζόμενης συζύγου και μητέρας. Μου φάνηκε χρήσιμη, γεμάτη... Μόνο που δεν τη ζω. Τη ζει μια άλλη στη θέση μου, που ξυπνάει ήρεμα, αγκαλιάζει τα βλαστάρια της, εργάζεται ασφαλώς κάτω από σταθερές συνθήκες και απολαμβάνει μια χαμηλών τόνων, μεν, αλλά τρυφερή οικογενειακή και κοινωνική υποστήριξη. Αυτή η άλλη μπορεί και να πάρει μέχρι και σύνταξη μια μέρα - όχι εγώ πάντως.
Δεν θα την πιάσω στα χέρια μου αυτή την άλλη που κλέβει τη ζωή μου; Θα δει τι έχει να πάθει!
---
Σημ.: την εικονογράφηση επιμελήθηκαν οι stavrovelonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου