Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

... τώρα πολεμάς - δεν επαιτείς ...


*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Θυροκόλληση Γ ε ν ο κ τ ο ν ί α ς...
.
Ενα γιγάντιο αντί. Ενα γιγάντιο όχι. Μια κολοσσιαία προσπάθεια να υψωθεί τείχος γρανιτένιο παντού, σε κάθε εργοστάσιο, γραφείο, χωράφι, σχολείο, ακόμη και στα κοιμητήρια, τόσο σε υποκειμενικό όσο και σε κλαδικό ταξικό επίπεδο, απαιτείται εδώ και τώρα. Για να μην περάσουν και προπάντων για να μην εφαρμοστούν τα γενοκτονικά μέτρα. Το χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου ολοκληρώνεται. Εν μέσω μιας σαπισμένης και με εκβιαζόμενους θεατές παράστασης κάθαρσης. Το ενοχικό και πανικόβλητο χοιροστάσιο των ολίγων νομέων του παραγόμενου πλούτου, λάμπει από την αγωνία και τρέμει σαν το φλοιό της γης όταν το μάγμα της λαϊκής αγανάκτησης βρυχάται προειδοποιώντας πως το ηφαίστειο θα εκραγεί.

Θα χρειαστεί πολύς κόπος απ' αυτόν που οι κομμουνιστές δε φείδονται, για να αντιπαρατεθούμε στη Βουλή πολιτικά, ιδεολογικά αλλά ακόμα και στο επίπεδο της απλής κοινής λογικής με το μέτωπο της μαύρης αντίδρασης που επιτίθεται στον καθένα και την καθεμία εργαζόμενους. Οσοι επιζήσουν αυτής της λαίλαπας, όσοι δεν εκτελεστούν από την ανεργία, την πείνα, την απουσία περίθαλψης, το κρύο, την απομόνωση από την κοινωνία, τη συστηματική ενίσχυση της αποκτηνωμένης ανώτερης φυλής, που σέρνεται σα μαύρο φίδι ανάμεσα στους αγρούς των ανθρώπινων σπαρτών, τώρα που λυγίζουν από τις θυελλώδεις ριπές της ανασφάλειας και του εμπορευματοποιημένου τρόμου, προορίζονται για δούλοι. Φθηνό κρέας στη δούλεψη των αγορών, των ορατών τε και αοράτων αφεντικών σε μια υφεσιακή κόλαση. Σ' ένα παγκοσμιοποιημένο πυρ το εξώτερον, ρίχνονται όλες οι κατακτήσεις του πολιτισμένου ανθρώπου σαν σε αρένα. Κι ο κόσμος της δουλειάς θα πρέπει να κοιτάει το διπλανό του όπως τους μονομάχους στο κολοσσαίο των κερδών.

Τι να πεις πια και σε ποιους. Σα να περιττεύουν τα λόγια την ώρα ακριβώς που η διαλεκτική είναι ο μόνος τρόπος αναίμακτης διατήρησης της ζωής στο επίπεδο του έλλογου όντος. Τι να διαπραγματευτείς δηλαδή; Το θάνατο σε δόσεις; Τη ζωή ως μερική παροχή; Το μέλλον ως προεξοφλημένο θηριώδες γραμμάτιο; Τον τρόμο σε κονσέρβα που κρύβεται πίσω από την εξοντωτική απειλητική εξομολόγηση της άρχουσας τάξης «Ξέρουμε ότι τα μέτρα είναι άδικα κι ότι η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει αλλά υπάρχουν και χειρότερα»; Δηλαδή σα να σου λένε κατάμουτρα πως οφείλεις να αυτοκτονήσεις προκειμένου να μην αγωνιστείς εναντίον τους κι αυτό ...σώζει αυτούς και ποτέ αλλήλους.

Οπως σε κάθε πόλεμο, έρχεται κάποια στιγμή, μοιραία για τη νίκη ή την ήττα ακόμα, κι είναι εκείνη που δεν μετράνε ούτε οι ασκήσεις επί χάρτου, ούτε τα επιτελικά σχέδια, ούτε ο καιρός, κι ο θεός του καθενός. Στιγμή μακρά και σκοτεινή σαν κενό στο χρόνο που τ' αφουγκράζεσαι με το πετσί σου. Δεν είναι ειρήνη, δεν είναι ανακωχή, δεν είναι κατάπαυση του πυρός. Είναι το χρονικό εσωτερικό σημείο που διαμορφώνεται η βούληση κι η συνείδηση πως θα ορμήσεις μπροστά και θ' αντεπιτεθείς γιατί δε γίνεται αλλιώς. Γιατί έτσι πρέπει, έτσι θέλεις κι έτσι μόνον μπορείς να υπάρξεις. Γιατί δε μοιάζεις στο απέναντί σου κτήνος και γιατί δεν είσαι φονιάς αλλά δε θα το αποδείξεις γινόμενος θύμα. Είναι η στιγμή του χθόνιου κι όχι του καταχθόνιου δίκιου που φωτίζει και δυναμώνει την αντίδραση στη δράση που οργανώνεται καταπάνω σου και στοχεύει τα παιδιά και τους γέρους σου, στα όνειρα και στα μελλούμενά σου. Είναι η στιγμή που ξεπαγώνει το αίμα και ρέει μέσα στις φλέβες σου κι ορθώνεις ανάστημα στον εχθρό.

Δεν έχει λόγια αυτή η στιγμή. Εχει έργα. Εχει κοινό τόπο, στόχο, τροχιά και δύναμη σ' ένα συστρατευμένο πλήθος που το νιώθεις πριν το δεις. Θυροκόλλησαν την απόφαση γενοκτονίας και την είπαν μέτρα, μνημόνια, πακέτα κι άλλα τέτοια αφασικά. Η στιγμή δε σηκώνει ερωτήσεις, αναλύσεις και απαντήσεις δε ζητάς. Δεν επαιτείς. Δεν τιμολογείς τη στάση σου στον πόλεμο παγιδευμένος σ' ένα επαναλαμβανόμενο «γιατί» που στο υπαγορεύουν για να το απαντήσουν όπως θέλουν. Πολεμάς. Αυτοί κι Εμείς; Οχι! `Η αυτοί ή εμείς.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

... ο Σεραφείμ και η "χυδαία πράξη" ...


*
antinews
***
*
Ο Πειραιώς Σεραφείμ
.
για τον στοματικό έρωτα
.
"χυδαία πράξη"
και "παράχρηση των σωματικών οργάνων"!
.
000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000.jpg
Ειδική εγκύκλιο για τους κινδύνους που εγκυμονεί ο στοματικός έρωτας εξέδωσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, με τίτλο «Η ευθύνη και το χρέος απέναντι στο ιερό πρόσωπο του ανθρώπου και στο μέγιστο δώρο του Θεού, τη ζωή » (ο τίτλος δεν το αναφέρει, μα το μόνο θέμα που πραγματεύεται η επισκοπική εγκύκλιος είναι οι πεολειχίες και αιδοιολειχίες).

Σε μια σπαρακτική κατάληξη της εγκυκλίου, ο Μητροπολίτης Πειραιώς παρακαλεί θερμώς τους oppinion makers αλλά και τον πολιτικό κόσμο να μην προωθεί τις πεολειχίες και τις αιδοιολειχίες!
«Οφείλομε νά τονίσωμε ότι η ορολογία τών δύο ιστοσελίδων σέ αναφορά μέ τήν χυδαία πράξη πού περιγράφουν είναι απαράδεκτη. Καταδεικνύει όμως τήν τρομακτική τραγικότητα τής παραχρήσεως τών σωματικών οργάνων καί τής παραχρήσεως τής θεοσδότου ελευθερίας μας, γι' αυτόν ακριβώς τό λόγο μέ πολλή πατρική αγάπη παρακαλούμε θερμώς όλους τούς υπευθύνους διαμορφώσεως τής κοινής γνώμης αλλά καί τούς υπευθύνους διαχειρήσεως τών πραγμάτων τού κόσμου μας νά αντιληφθούν επί τέλους τήν ευθύνη τους καί τό χρέος τους απέναντι στό ιερό πρόσωπο τού ανθρώπου καί στό μέγιστο δώρο τού Θεού, τή ζωή.»

Ενδιαφέρουσα είναι η παράθεση στην εγκύκλιο άρθρων για τις ιατρικές έρευνες σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες του στοματικού έρωτα. Απ' ό,τι φαίνεται, στον ελεύθερό του χρόνο -όταν δηλαδή δεν αποστέλλει επιστολές στην βασίλισσα Ελισσάβετ για να «μαζέψει» τον Έλτον Τζον, δεν ψιλοεπισημαίνει τον αιρετικό χαρακτήρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου και δεν επισημαίνει ότι ο Στήβεν Χώκινγκ είναι σακάτης και άρα μιλάει με εμπάθεια- ψάχνει στο google "στοματικός έρωτας" για να βρει την άποψη της επιστήμης. Το χριστεπώνυμον πλήρωμα του Πειραιά πότε προλαβαίνει και το διαποιμαίνει;
Άφες αυτόν, ου γαρ οίδε τι ποιεί.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

... ο "Παστίτσιος" και το Καστελλόριζο ...


*
Παντελής Μπουκάλας
***
*
Ημαρτον Κύριε ...
Ας ακούσουμε λοιπόν ένα ποιηματάκι από το Καστελλόριζο, ένα από τα πάμπολλα «ασημένια» δίστιχα με τα οποία η λαϊκή μούσα δοξολόγησε τον έρωτα όπως του αξίζει: «Στην εκκλησιά σαν θα σε δω με χέρια σταυρωμένα, / όλοι κοιτάζουν το σταυρό κι εγώ κοιτάζω εσένα».

Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Βλασφημία; Βαριά προσβολή θρησκευτικών συμβόλων, και μάλιστα του σταυρού, που αίφνης θεωρείται υποδεέστερης λατρευτικής αξίας εν συγκρίσει με δύο σταυρωμένα ανθρώπινα χέρια; Υβρη;

Είναι βέβαιο ότι αυτό θα αποφάσιζε η Ιερά Εξέταση και όσοι εμπνέονται από το αιματηρό παράδειγμά της. Και θα απαιτούσε μάλιστα την επί της πυράς θανάτωση του ποιητή. Μόνο που, επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση ποιητής είναι ο δήμος όλος, ο λαός (ο οποίος «ενέχεται» και για πολλούς άλλους εξίσου «ασεβείς» ή και ασεβέστερους στίχους), θα ήταν αναγκασμένη να ρίξει στη φωτιά, αναδρομικώς, την Ελλάδα όλη - ή έστω το Καστελόριζο. Και μάλλον θα αναγκαζόταν να συγκρατήσει το «θείον» μένος της.

Ιερά Εξέταση δεν υπάρχει βέβαια στην εποχή μας. Θρησκευτικός φανατισμός, όμως, υπάρχει. Κι ανεξάρτητα από την προδήλως διαφορετική οξύτητα της εκδήλωσής του, δεν είναι αποκλειστικό γνώρισμα του ισλαμισμού, όπως θέλουμε να πιστεύουμε εμείς οι Δυτικοί - Χριστιανοί, πάντοτε σίγουροι για την υπεροχή μας σε όλα τα πεδία (πλην ίσως της πετρελαιοπαραγωγής). Το βλέπουμε αυτό όποτε εξαπολύονται αναθέματα (αλλά και πέτρες) εναντίον θεάτρων με «βλάσφημες» παραστάσεις, εναντίον γκαλερί που φιλοξενούν «βέβηλους» πίνακες ή εναντίον κινηματογραφικών αιθουσών όπου παίζονται «αντιχριστιανικά έργα», λ. χ. ο «Τελευταίος πειρασμός». Και το βλέπουμε και τώρα, με τη σύλληψη και τιμωρία ενός «σαμποτέρ της Ορθοδοξίας» από την Εύβοια, ο οποίος με τον διαδικτυακό πατέρα Παστίτσιό του «εβλασφήμησε κακοβούλως κατά του πατρός Παϊσίου»...

Λίγο, ελάχιστα αν την τεντώσουμε την ιεροεξεταστική λογική που επικράτησε στη συγκεκριμένη περίπτωση, προς χαρά μεγάλη των χρυσαυγιτών και των εν γένει σκοταδιστών, θα τις κλείσουμε όλες τις ιστοσελίδες. Αφήστε που θα πρέπει να τιμωρήσουμε αναδρομικά και τους συντελεστές εκείνου του παλιού τραγουδιού, «Ο πάτερ Γυμνάσιος», όπου ο καλόγερός μας ετύγχανε, ήμαρτον, ολίγον φιλοχρήματος. Και σίγουρα, αν ο πατήρ Παΐσιος έμοιαζε λίγο με το είδωλό του όπως το έχουν κατασκευάσει οι τηλεοπτικώς θορυβώδεις λάτρεις του και οι εκποιητές των «προφητειών» του, αν δηλαδή ο δοξολογούμενος σαν «ασυρματιστής του Θεού» (λόγω της ειδικότητάς του στον εμφύλιο) ήταν όντως σκάλες ανώτερος σε όλα από τον Κοσμά τον Αιτωλό κι από τον Αγαθάγγελο, θα γνώριζε, βέβαια, την αλφαβήτα του χριστιανισμού. Και δεν θα απαιτούσε να κοπεί το χέρι κάποιων που υποτίθεται ότι τον ράπισαν. Μάλλον θα τους συγχωρούσε. Κι ας μην πει κανείς εδώ, γιατί μπορεί να βρεθεί κι αυτός κατηγορούμενος, ότι με το προορατικό χάρισμα που του αποδίδουν οι πιστοί του θα είχε προβλέψει τα τωρινά και θα είχε αφήσει ρητή εντολή ν' αφήσουν ήσυχο τον καθένα στην πίστη του ή στη δυσπιστία του.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*




Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

... τρόικα εσωτερικού: πολιτικοί απατεώνες ...


*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Κίνδυνος - θάνατος κάθε
επαφή με το Δημόσιο
.
Το ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη είναι «δήμιος» για τα εισοδήματα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων και για τα εργασιακά δικαιώματα, είναι πασίγνωστο. Εχουμε να κάνουμε με την πιο αντιλαϊκή κυβέρνηση που διοίκησε ποτέ αυτήν τη χώρα. Αυτό υπογραμμίζει, άλλωστε, και η χθεσινή απεργία.
Αυτό που δεν είναι όμως ευρέως γνωστό είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά (όπως και εκείνες του Λ. Παπαδήμου και του Γ. Παπανδρέου) είναι ταυτόχρονα και... «αντεροβγάλτης» οποιουδήποτε επιχειρηματία έλθει σε επαφή μαζί της και διαπράξει το σφάλμα να εκτελέσει έργα του ελληνικού Δημοσίου! Δεν πρόκειται να πληρωθεί. Ενώ μέχρι πριν από τρία χρόνια είχαμε ασύστολη κερδοσκοπία των πάσης φύσεως επιτήδειων σε βάρος του κράτους, τώρα έχουμε τον αδίστακτο οικονομικό στραγγαλισμό εκ μέρους του Δημοσίου κάθε επιχείρησης που έρχεται σε επαφή μαζί του. Παράλληλα, η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ οδηγεί σε ασφυξία συνολικά την ελληνική οικονομία και μέσω της μη εκτέλεσης ούτε καν των έργων που έχουν εγγραφεί στον προϋπολογισμό.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και αποκαλυπτικοί. Πρώτα πρώτα μέχρι τον Ιούλιο του 2012 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ευρύτερου δημόσιου τομέα ανήλθαν στα 6,7 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση χρωστάει σε κάθε είδους επιχειρήσεις κατασκευών, παροχής υπηρεσιών ή προμηθευτών σχεδόν 7 δισ. για έργα που έχουν ήδη κατασκευαστεί ή για υλικά που έχουν ήδη παραδοθεί! Οι επιχειρήσεις έχουν καταβάλει δηλαδή όλο το κόστος και αντί για κέρδος δεν έχουν εισπράξει δεκάρα τσακιστή!

Η κατάσταση επιδεινώνεται από το γεγονός ότι δεν αναπτύσσονται τουλάχιστον νέες οικονομικές δραστηριότητες από την κυβέρνηση Σαμαρά ώστε να πει κανείς ότι ναι μεν εκκρεμούν τα «παλιότερα» χρέη, αλλά τέλος πάντων οι επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με το Δημόσιο τα κουτσοφέρνουν βόλτα με όσα εισπράττουν από νέες αναθέσεις δημοσίων έργων.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Κατά τη διάρκεια του οκταμήνου Ιανουαρίου - Αυγούστου του 2012 οι δαπάνες του προϋπολογισμού ήταν... λιγότερες από τις προβλεπόμενες κατά 5 δισ. - 4,925 δισ. για την ακρίβεια! Επιπροσθέτως το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει καταβαραθρωθεί στο ίδιο χρονικό διάστημα. Ξοδεύτηκαν τα... μισά (!) από τα προϋπολογισμένα χρήματα - 2,24 δισ. λιγότερα. Σε απλά ελληνικά, η κυβέρνηση ούτε πληρώνει κανέναν από τις μυριάδες στους οποίους χρωστάει ούτε κάνει καινούργια έργα. Ακολουθεί πολιτική βέβαιης καταβαράθρωσης όλης της οικονομίας. Μα τότε τι κάνει η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη; Εύλογο το ερώτημα και απλούστατη η απάντηση: Πληρώνει τους δανειστές! Πληρώνει τους ξένους πιστωτές, τους ξένους τοκογλύφους, τους ξένους κερδοσκόπους, ακόμη και τους ξένους «γύπες», αυτούς τους ακραίους κερδοσκόπους που αγοράζουν ελληνικά ομόλογα στο 20% ή και στο 10% της αξίας τους και στη συνέχεια εισπράττουν εκβιαστικά το 100% της ονομαστικής τους τιμής! Το τετράμηνο Σεπτεμβρίου - Δεκεμβρίου η κυβέρνηση θα πληρώσει για τοκοχρεολύσια πάνω από 1,5 δισ. συν 430 εκατ. για ομόλογα του ΟΣΕ - περίπου δηλαδή 2 δισ.

Ολα αυτά θα πληρωθούν από το μισθολογικό, συνταξιοδοτικό και φορολογικό «γδάρσιμο» των Ελλήνων, αφού η περιβόητη δανειακή δόση των 31,5 δισ. απομακρύνεται όλο και πιο πολύ. Επρεπε να έρθει στις 28 Ιουνίου, δεν ήρθε όμως ούτε τον Ιούλιο ούτε τον Αύγουστο ούτε τον Σεπτέμβριο και όλα δείχνουν ότι δεν θα έρθει ούτε τον Οκτώβριο, ενώ αρχίζει να παίζεται αν θα έρθει αργά τον Νοέμβριο! Και να σκεφθεί κανείς ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα πληρώνει μισθούς και συντάξεις από τα... δάνεια της τρόικας! Είναι άραγε απλώς αδαείς και ανόητοι ή απατεώνες;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

... χασάπη γράμματααααααααααααααααα !!!


*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Οριζόντια περικοπή νοημοσύνης...
Πέρυσι τέτοιες μέρες τολμούσα να σηκώσω στο «ιερό» βήμα της Βουλής των Ελλήνων μια φραντζόλα ψωμί κι ένα μπουκάλι γάλα. Αυτοί που δάγκωσαν το βυζί της μάνας τους για να συλλέξουν τρομοκρατημένα ψηφαλάκια, κάτι προοδευτικάριοι που πήγαν μάλιστα και καλά στις εκλογές, θυμάμαι να γράφουν στην εφημερίδα τους πως δεν ξέρουν πού βρήκα φραντζόλα με 0,60!... Οι τιμολογητές των βασικών ειδών διατροφής, για τους οποίους ως κεφάλαιο τα σύνορα είναι παγκοσμίως ορθάνοιχτα και τα λεφτουδάκια τους θηριωδώς μεταναστεύουν όπου οι τόκοι είναι μεγαλύτεροι, τώρα κάνουν εράνους και χρηματοδοτούν καμπάνιες «αλληλεγγύης». Τα φασισταριά καραδοκούσαν την ώρα και τη στιγμή που θα σταματάνε τις απεργίες στις γαλακτοβιομηχανίες, αντικαθιστώντας τους τυχόν αλλοδαπούς εργάτες με Ελληνες, αλλά εκβιάζοντας το μεροκάματο να παραμένει στην πακιστανική του τιμή για την τιμή της πατρίδας των επιχειρηματιών και με την ευλογία της μητροπολιτικώς ιδιόκτητης Παναγιάς τους. Νομιμοποίηση ψήφου...

Υστερα ήρθε το υστερικό υπόδικο ανθρωποειδές, με διαβατήριο το χαστούκι, να ανεβαίνει στο ίδιο «ιερό» βήμα και να ξερνάει άρτο και θεάματα, συγκρουόμενο αυτοκινητάκι στο τροϊκάνικο λούνα παρκ όπου σωφάρει με μαεστρία ο ωραίος που αφίππευσε του αγιωργήτικου αλόγου και τώρα βολεύεται μ΄ένα σαμάρι κι ένα λαό με δήθεν υπομονή γαϊδάρου... Στα έδρανα ο μαρμαρωμένος ώριμος της δεξιάς προκοπής, απολαμβάνει υπομειδιών το χειροκρότημα που σύριζα τον αποκατέστησε στη συνείδηση των πολιτών ως ακίνητο ήρωα της ψυχραιμίας. Φαληρημένες πένες και τηλεμούρες, φασκιωμένες στο φόβο τους, νιανιαρίζουν και νιαουρίζουν πως τάχαμου φοβούνται τους άντρες με τα μαύρα τους έτοιμους για όλα, οπότε τους βάζουν απέναντι κάτι «ερυθρά σκουπίδια κι ορφανά του Στάλιν» για να μην τους πάρει και τους καταπιεί η κινούμενη άμμος των συμφερόντων των αφεντικών τους. Και προαναγγέλλουν συγκρούσεις εμφυλιοπολεμικές των ...«άκρων». Νομιμοποίηση ψήφου...

Οι Τούρκοι θέλουν την κυριαρχία μιας ντουζίνας νησιών, απ΄το Αγαθονήσι ως τη Γαύδο. Δεν τους φτάνουν τόσες ώρες τηλεπροβολής των ιστορικών τους, αλλά και σημερινών, αρχών και αξιών στην απέναντι του Αιγαίου ευρωμπανανία. Στην Κύπρο βρίσκουν ομαδικούς τάφους απ' την εποχή της εισβολής, αλλά όχι λεφτά για να σταθούν στην ευρωστρούγκα. Καμένη σάρκα έρχεται απ' τους παρακείμενους των αγίων τόπους. Τα Ιμια μεταφέρθηκαν ανάμεσα Κίνα και Ιαπωνία. Οι σατανικοί στίχοι έγιναν «ταινία» από την αειθαλή μυστική υπηρεσία. Η Αργεντινή έγινε αθηναϊκή επιθεώρηση για ερασιτέχνες οικονομολόγους που μεγάλωσαν χειροκροτώντας την Εβίτα μιούζικαλ και το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι το έβλεπαν ως ντρίπλα του Μαραντόνα... Η Μόνικα βγάζει βιβλίο για το πλανηταρχιδοσέξ. Οι μουσουλμάνοι βγάζουν θυμό εικονοκλαστών στο ενεργειακό ιπποδρόμιο του νυν μεσαίωνα. Οι ζηλωτές άφωνοι μαθαίνουν πως ο Χριστός παντρεύτηκε σ΄έναν πάπυρο ιδιωτικό, είπε το Χάρβαρντ, όπου επιμορφώνει περί κρίσεων ο εκλεκτός υιός ο γ'. Στην Αθήνα έφτασε και ρίχτηκε στην πιάτσα κρυσταλλική μεθαδόνη. Φθηνό χημικό ναρκωτικό που κάνει τους χρήστες να τους βλέπει ο Καιάδας και να τρέμει, δυο ευρώ η δόση για να προσαρμοστεί κι αυτή ελεύθερη ναρκαγορά στην ...κρίση. Κι αυτή είναι η τρομαχτική είδηση για λίγους με επίπτωση σε όλους.

Ανάμεσα και μετά από δυο μνημόνια και δυο εκλογικές αναμετρήσεις, με την ψήφο των πολλών, την απογοήτευση περισσότερων, τον αναστεναγμό όλων σχεδόν, επιβάλλεται μια οριζόντια περικοπή πολιτικής, επικοινωνιακής και πολιτιστικής νοημοσύνης. Ποινή προληπτική κάθε αντίδρασης συλλογικής, κάθε ιδεολογικής διαλεκτικής πάλης, κάθε δράσης που θα επιτρέψει στη λαϊκή συνείδηση να δραπετεύσει από το παγκοσμιοποιημένο Γκουαντάναμο με δεσμοφύλακα το 1% του πληθυσμού που κατέχει το 99% του παραγόμενου πλούτου. Οριζόντια περικοπή νοημοσύνης. Λοβοτομημένοι αγανακτισμένοι θα χαίρονται που το περιβάλλον θα σωθεί αν αντί για χημικά, υδραντλίες θα σαρώνουνε τις γκρίνιες. Πεινασμένοι αστυνομικοί λεκιασμένοι από τραμπουκονταβάδες, απαξιωμένοι δάσκαλοι, πιασμένοι στον εύκολο διαδικτυακό ιστό διανοούμενοι, γαλονάδες με την ανέχεια στο πηλήκιο, γέροι στοχοποιημένοι, ανάπηροι με πιο ανάπηρα επιδόματα, παιδιά υποσιτισμένα, νέοι με φαλακρά όνειρα επιβίωσης και αρθριτικά στην αποκοτιά... Οσο μένουμε θεατές στο έργο, αυτό θα παίζεται για μας χωρίς εμάς. Οριζόντια περικοπή νοημοσύνης θέλει τ' αφεντικό για να κορδώνεται ο λαός-κομπάρσος επειδή του πούλησαν πως «πρωταγωνιστεί» στο ταξικό σενάριο. Νομιμοποίηση ψήφου. Και ...Χασάπη γράμματαααααααααααααααα!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... Γιωργάκης, Αντωνάκης "Τσολάκογλου" ...


*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Τώρα άρχισαν να κάνουν και πλάκα οι Γερμανοί στην κυβέρνηση του Αντωνάκη «Τσολάκογλου», αφού διαπίστωσαν ότι είναι τυφλό, εθελόδουλο όργανό τους που μάλιστα έχει βαλθεί να ξεπεράσει σε δουλικότητα ακόμη και την κυβέρνηση του Γιωργάκη «Τσολάκογλου», κάτι που θεωρείται βέβαιο ότι θα το πετύχει με άνεση! Άλλαξαν τακτική. Τώρα δίνουν όλοι οι εκπρόσωποι του Τέταρτου Ράιχ «συγχαρητήρια» στον Αντωνάκη Σαμαρά για το έργο του, αλλά δεν του δίνουν ούτε ευρώ από τα συμφωνημένα δάνεια! Τώρα σπρώχνουν σιγά σιγά εκείνη την περιβόητη δόση των 31,5 δισ. ευρώ που έπρεπε να είχε δοθεί στις 28 Ιουνίου προς τον ...Νοέμβριο!!!
Παράλληλα, έχουν βάλει την τρόικα να λιώνει σαν σκουλίκια τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη, με συνεργάτη τους τον Στουρνάρα. Τους εξευτελίζουν βέβαια έτσι, αλλά ταυτόχρονα τους βοηθούν να περάσουν τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα που ουδέποτε μπορούσε να φανταστεί άνθρωπος του 21ου αιώνα, τουλάχιστον στο δεύτερο μισό του, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τι το οκτάωρο απαιτεί η τρόικα να καταργήσει η κυβέρνηση των Ελλήνων «οικονομικών Κουίσλινγκ», τι το πενθήμερο να πετάξει στα σκουπίδια, τι να πάψουν οι απολυόμενοι να παίρνουν αποζημιώσεις, τι να απολύει αδίστακτα εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους η κυβέρνηση των σύγχρονων «γερμανοτσολιάδων»! Όπως στα πειράματα ευγονικής του Μένγκελε στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, έτσι και σήμερα η Μέρκελ και ο Σόιμπλε με όργανα τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη δοκιμάζουν πάνω στους Έλληνες την πλήρη κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος! Με απίστευτη λύσσα απαιτούν να μη μείνει όρθιο απολύτως τίποτα από τις εργατικές κατακτήσεις του τελευταίου αιώνα.

Στον βαθμό που η γλοιώδης συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ προωθεί με πάθος τις γερμανικές αλλαγές και ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι της χώρας μας δεν αντιστέκονται ακόμη τόσο μαχητικά ώστε να αναχαιτίσουν και να ανατρέψουν τα σχέδια των «γερμανοτσολιάδων» της κυβέρνησης, το Βερολίνο έχει κάθε λόγο να κρατήσει την Ελλάδα μέσα στο ευρώ και να συνεχίσει έτσι το πείραμα πλήρους εξαθλίωσης του ελληνικού πληθυσμού. Η διαπιστούμενη τις τελευταίες δύο εβδομάδες αλλαγή γραμμής της Μέρκελ απέναντι στη χώρα μας αντανακλά και αυτές τις εξελίξεις. «Η ματωμένη καρδιά» έχει σαρκαστικό τίτλο σχετικής ανάλυσής του το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ, αναφερόμενο στη Μέρκελ. «Σε μια στροφή που προκαλεί κατάπληξη, αποχωρίζεται η καγκελάριος τη μέχρι τώρα πολιτική της απέναντι στην Ελλάδα. Τώρα θέλει να εμποδίσει σε κάθε περίπτωση μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ - ακόμη και αν γι' αυτό πρέπει να εξωραϊστεί η έκθεση της τρόικας», προσθέτει ο διαφωτιστικός υπότιτλος του άρθρου. «Στην πραγματικότητα η Μέρκελ έχει ήδη αποφασίσει... Η έκθεση της τρόικας πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι τέτοια, ώστε η Ελλάδα να μπορεί να παραμείνει την ευρωζώνη», γράφει χωρίς περιστοφές το Σπίγκελ, απομυθοποιώντας όλες τις θεατρικές παραστάσεις που θα παιχτούν τις επόμενες εβδομάδες γύρω από την έκθεση της τρόικας για την Ελλάδα. Η απόφαση παραμονής έχει ήδη ληφθεί, ισχυρίζεται το συνήθως καλά πληροφορημένο περιοδικό.

Για να αποδείξει την αφοσίωσή του στο Μνημόνιο και τους Γερμανούς, ο Σαμαράς έχει ήδη περάσει στο στάδιο των πολιτικών ανθρωποθυσιών ομοϊδεατών του, δεξιών συνδικαλιστών. Την Πέμπτη διέγραψε τον αρχισυνδικαλιστή της ΔΑΚΕ και μάλιστα του ...ιδιωτικού (!) τομέα Νίκο Κιουτσούκη, ο οποίος αντιδρούσε εντονότατα στα νέα αντεργατικά μέτρα του «πακέτου» των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στον δρόμο προς την πολιτική λαιμητόμο της διαγραφής φαίνεται ότι οδηγεί ο Σαμαράς και τον επίσης δεξιό πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, ο οποίος επίσης διαφωνεί με τα μέτρα εναντίον των γιατρών και της δραματικής υποβάθμισης της δημόσιας υγείας που υλοποιεί ο αποκρουστικός πλέον πρωθυπουργός. Έχοντας πλήρη επίγνωση των πολιτικών εγκλημάτων που διαπράττει η κυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη εναντίον του ελληνικού λαού και φοβούμενοι -αδίκως!- μη τυχόν γίνει καμιά στραβή και καταλήξουν κατηγορούμενοι, βουλευτές και στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ προσπαθούν να δείξουν ότι διαφοροποιούνται σε κάποια σημεία από την ακολουθούμενη πολιτική της κυβέρνησης. Για το λόγο αυτό ο Βενιζέλος τηλεφώνησε στον Σαμαρά και του πρότεινε να μη γίνει καμιά συζήτηση στη Βουλή για τη σκανδαλώδη τροπολογία που αφορά τη Ζίμενς, να αποσύρει αμέσως την τροπολογία, επειδή αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ αλλά και ίσως κάποιοι και της ΝΔ δεν θα την ψήφιζαν.

Θα περνούσε φυσικά με άνεση η ρύθμιση, αλλά θα φαινόταν ότι είναι κλονισμένη η συνοχή της κυβέρνησης του Αντωνάκη «Τσολάκογλου». Ο Βενιζέλος και το ΠΑΣΟΚ όμως, όπως και ο Κουβέλης με τη ΔΗΜΑΡ, θα εξαφανιστούν αμέσως από το πολιτικό προσκήνιο, αν χάσουν τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση και τα προνόμια που απορρέουν από το ότι παίρνουν και αυτοί μέρος στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου. Πάνω απ' όλα αν χάσουν τη δυνατότητα να βολεύουν με παχυλές αμοιβές κομματικούς φίλους τους σε διάφορες δημόσιες θέσεις. Γι' αυτό και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να φύγουν από την κυβέρνηση Σαμαρά.
---
*

Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

... "λίπος" υπάρχει ακόμη ...


*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
ΠΑΣΟΚ - ΝΔ
.
έφαγαν τις καταθέσεις,
.
όχι η ...δραχμή!
Τα τελευταία τρία χρόνια αποσύρθηκαν από τις τράπεζες 87 δισ. ευρώ και οι καταθέσεις μειώθηκαν από 237,5 δισ. σε 150,5 δισ. ευρώ.

Πασίγνωστος ο προπαγανδιστικός ισχυρισμός - και απολύτως πιστευτός από ένα μεγάλο κομμάτι των Ελλήνων, όπως άλλωστε αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας και η σύγκριση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου με εκείνα της 17ης Ιουνίου: Αν στην Ελλάδα σχηματιζόταν αντιμνημονιακή κυβέρνηση, οι Ευρωπαίοι θα μας χρεοκοπούσαν και έτσι πέραν των άλλων συμφορών, θα εξανεμίζονταν και οι καταθέσεις των Ελλήνων μέσω του περάσματος στη δραχμή και της δραματικής υποτίμησης της τελευταίας έναντι του ευρώ. Συνυπολογίζοντας και αυτόν τον παράγοντα, ο ελληνικός λαός έδωσε την εξουσία στη μνημονιακή συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με την άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 179 εδρών. Ο «κίνδυνος της δραχμής» αποφεύχθηκε, αλλά αν παρατηρήσουμε την πορεία του ύψους των καταθέσεων την τελευταία τριετία, θα διαπιστώσουμε ότι έχουν μειωθεί δραστικά.

Η κρίση και η μνημονιακή πολιτική λιτότητας τα τελευταία δύο χρόνια αποδεικνύεται ότι «έφαγαν» ήδη μεγάλο μέρος των καταθέσεων των Ελλήνων και όχι το πέρασμα της εξουσίας στο «λόμπι της δραχμής», το σκιάχτρο με το οποίο μας απειλούν κάποιοι. Ας δούμε όμως καλύτερα τους αριθμούς. Τον Ιούνιο του 2009 οι καταθέσεις ανέρχονταν σε 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Τον Ιούνιο του 2012 είχαν απομείνει στις ελληνικές τράπεζες καταθέσεις μόλις 150,5 δισεκατομμυρίων. Μέσα στην τριετία δηλαδή αποσύρθηκαν 87 δισ. ευρώ. Το ερώτημα είναι βεβαίως τι απέγιναν αυτά τα χρήματα. Οπως είναι γνωστό, υπάρχει CD με τα ονόματα 54.000 Ελλήνων που έβγαλαν σε τράπεζες του εξωτερικού συνολικό ποσό 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μάλιστα οι 3.000 από αυτούς έβγαλαν έξω 7,5 δισεκατομμύρια. Πρόκειται για εμφανώς πλούσια άτομα, αφού οι 3.000 έβγαλαν κατά μέσο όρο από 2,5 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας. Από τα 87 δισεκατομμύρια που αποσύρθηκαν δηλαδή από τις τράπεζες, μόνο τα 22 δισ. ευρώ έφυγαν έξω. Τι απέγιναν τα υπόλοιπα 65 δισεκατομμύρια όμως;
Από εδώ και πέρα παύουν τα επιστημονικά στοιχεία και αρχίζουν οι υποθέσεις και οι εκτιμήσεις. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών και του τραπεζικού συστήματος, συνδυάζοντας και τις αναλήψεις με το συνολικό ύψος των καταθέσεων αυτού που τις απέσυρε (δειγματοληπτικά) και με το γεγονός ότι οι ξένες τράπεζες δεν ανοίγουν λογαριασμούς με αρχική κατάθεση δύο - τριών χιλιάδων ευρώ, έχουν την εκτίμηση ότι τα ποσά που τοποθετήθηκαν σε τραπεζικές θυρίδες ή παραχώθηκαν σε πάσης φύσεως κρυψώνες δεν υπερβαίνουν τα 15 περίπου δισεκατομμύρια ευρώ. Βάσει στοιχείων εκτιμούν ότι γύρω στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ τοποθετήθηκαν στην καταρρέουσα αγορά ακινήτων, στην αγορά χρυσού, σε μετοχές.

Αυτοί οι υπολογισμοί σημαίνουν ότι γύρω στα 45 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου οι μισές δηλαδή καταθέσεις που αποσύρθηκαν, ξοδεύτηκαν ήδη για την κάλυψη τρεχουσών αναγκών. Αυτό θεωρείται σχεδόν βέβαιο για τα 19 δισεκατομμύρια που απέσυραν οι επιχειρήσεις, τα οποία εκτιμάται πως σχεδόν στην ολότητά τους χρησιμοποιήθηκαν στις επαγγελματικές δραστηριότητες. Από τα 68 δισεκατομμύρια που πήραν τα νοικοκυριά, υπολογίζεται (με σαφώς μεγαλύτερα περιθώρια λάθους) ότι τουλάχιστον γύρω στα 20-25 δισ. ευρώ έχουν ήδη φαγωθεί για καθημερινές ανάγκες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δραματική μείωση των αποδοχών, τα φορολογικά χαράτσια τύπου... τουρκοκρατίας, η τραγική αύξηση της ανεργίας κλπ.

Οι εκτιμήσεις αυτές ενισχύονται εμμέσως και από το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος, τα δύο τρίτα σχεδόν (το 63% για την ακρίβεια) του συνόλου των αναλήψεων έγιναν στην Αττική, η οποία έχει χτυπηθεί σοβαρότερα από την κρίση σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας τόσο σε επίπεδο πληθυσμού όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

... το "αφεύγατο" χρέος ...


*
Παντελής Μπουκάλας
***
*
"Πατριωτικές" ελαφρότητες
Για να πάμε απωανατολικά, τι θα όριζε ο κανονικός, ο αυθόρμητος πατριωτισμός, που δεν μετράει με γιεν ή γουάν τα αισθήματά του; Οτι οι γιαπωνέζικες εταιρείες, Χόντα, Κάνον κλπ., μετά τις επιθέσεις που δέχονται από το κινεζικό πλήθος για «εθνικούς λόγους», θα έπρεπε να κλείσουν πάραυτα τα εργοστάσιά τους στην Κίνα και να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Ετσι, και στους «εθνικούς εχθρούς» θα προκαλούσαν σοβαρό πρόβλημα και σε συμπατριώτες τους θα έδιναν δουλειά· γιατί δεν μπορεί, ακόμα και το «θαύμα της Ιαπωνίας», εκτός από Φουκουσίμα, θα παράγει και ανέργους. Και τι θα όριζε για τους Κινέζους ο δικός τους πατριωτισμός; Να κλείσουν πρώτοι αυτοί τα ιαπωνικά εργοστάσια. Για να δώσουν ένα μάθημα στους «ιμπεριαλιστές» που διεκδικούν «πάτρια εδάφη» (κάτι πλουτοφόρες βραχονησίδες) και να στερήσουν από τους στυγνούς Ιάπωνες καπιταλιστές το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται αγρίως το προλεταριάτο μιας κομμουνιστικής χώρας.

Ναι, μάλλον κάτι τέτοια παιδαριωδώς αφελή θα όριζε ο πατριωτισμός, με το νόημα που του δίνουν οι εκφωνητές πανηγυρικών. Αλλά αυτά δεν γίνονται, παρά μόνο αν φανεί ότι ένας πόλεμος (του χρήματος ή των όπλων) είναι οικονομικά επωφελέστερος από την ειρήνη. Γιατί, ως γνωστόν, η πολιτική δεν είναι για παιδιά και αφελείς, δεν γίνεται με αισθήματα. Γίνεται με «ώριμη σκέψη», κύριο συστατικό της οποίας είναι οι ψυχροί οικονομικοί υπολογισμοί. Η Κίνα, λ.χ., κινητοποιεί ένα κομμάτι πληθυσμού, εφαρμόζοντας το αγνώστου πατρότητος δόγμα «ο εθνικισμός είναι το όπιο των λαών», και θα το αποσύρει έγκαιρα, γιατί σ' αυτά τα πράγματα υπάρχει ο κίνδυνος της «εκτροπής»· να στραφεί δηλαδή αλλού η οργή του πλήθους, προς τα μέσα.

Ας γυρίσουμε όμως στα δικά μας τα ξινά. Τι θα όριζε για τους επιχειρηματίες μας (κι ας μην είναι Χόντα ή Κάνον) ο πατριωτισμός τους, και μάλιστα σε μια εποχή που όλοι οι εθνοκήρυκες (αλλά ακόμα και η κ. Μέρκελ) μας καλούν να φερθούμε με «οικονομικό πατριωτισμό»; Θα όριζε να κρατήσουν εδώ τις (συνήθως κρατικοδίαιτες) επιχειρήσεις τους. Να μη φύγουν άρον άρον, αναζητώντας εύκολο και μεγάλο κέρδος με φτηνότατα και συνδικαλιστικώς αμάθητα ή ανυπεράσπιστα ξένα χέρια. Θα υπήρχε έτσι κάποια ελπίδα να μειωθεί ελάχιστα έστω ο τερατώδης αριθμός των ανέργων και να μην ξενιτευτούν οι εργάτες, ακολουθώντας τους επιστήμονες που ήδη φεύγουν.

Και τι θα όριζε ο πατριωτισμός (στην Ελλάδα, αλλά και στην Ισπανία και την Πορτογαλία) για όσους έχουν θησαυρίσει θησαυρούς επί της γης; Εκτός από το να είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις (χα!), θα όριζε και μη βγάλουν τα λεφτά τους στην Ελβετία (χα! δις). Ωστε και πανικός να μην προκληθεί και κάποια ρευστότητα να διασωθεί και κάποιοι φόροι να μπουν στα ταμεία.

Ελαφρότητες; Μα ναι. Μόνο που, όταν πρόκειται για τους μη έχοντες και μη κατέχοντες, αυτές ακριβώς οι ελαφρότητες παρουσιάζονται σαν βαρύτατο και «αφεύγατο» χρέος...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

... ΕΡΤ και τρόικα εσωτερικού ...


*
stavrosx1
***
*
Η ΕΡΤ,
ως κομματικό λάφυρο,
οδεύει προς την καταστροφή
Οι Δεξιοί (παλαιάς και νέας κοπής ...) επελαύνουν  στο ραδιομέγαρο της  ΕΡΤ, χωρίς να αφήνουν τίποτε όρθιο.  Ξεχνούν ότι πρόκειται για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και την αντιμετωπίζουν ως κομματικό λάφυρο. Άρχισαν το ξήλωμα  της διοικητικής πυραμίδας, για το βόλεμα των ημετέρων, με τρίμηνη είναι αλήθεια καθυστέρηση. Χωρίς όραμα και  χωρίς σχέδιο, αναζητούν την ισορροπία ανάμεσα στους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς, στις δουλείες που έχουν έναντι  επιχειρηματιών και στις επιθυμίες  των 3 συνεταίρων της μνημονιακής κυβέρνησης.

Η λύση αυτού του γρίφου ήθελε το χρόνο του. Εξ ου και η καθυστέρηση ... Σε ρόλο ακολούθου και κάποιοι μεταλλαγμένοι  που ντρέπονται  να δηλώσουν (σήμερα!!!) ΠΑΣΟΚ και προβάλλονται ως επιλογή της ΔΗΜΑΡ.

Κάνοντας τη χαρτογράφηση αντιλαμβάνεσαι πως η τρικομματική κυβέρνηση  μοίρασε την προίκα. Το φιλέτο -η ΝΕΤ- στα χέρια της λεωφόρου Συγγρού με την  συνδρομή -ανοχή  των ...άλλων  δημοκρατικών δυνάμεων της συγκυβέρνησης  ενώ η ΕΤ3 άθικτη  στα χέρια των "Βενιζελικών".

Σαρωτικές αλλαγές σε ολόκληρη την πυραμίδα  της διοίκησης της ΕΡΤ  με ένα και μοναδικό στόχο: Την  χειραγώγηση της ενημέρωσης και την μετατροπή της ΕΡΤ  σε ΥΕΝΕΔ του μνημονίου.

Κλείνουν  κάθε χαραμάδα και  παίρνουν στα χέρια τους τον απόλυτο  έλεγχο της ενημέρωσης σε μια περίοδο που διογκώνεται η δυσαρέσκεια από τις μνημονιακές πολιτικές.

Με παλιά υλικά και ξεπερασμένες μεθόδους του παρελθόντος  ανέβασαν στην ΕΡΤ μετά από παζάρια, «γνωστούς  επαγγελματίες» των κομματικών γραφείων για να ασκήσουν την  τροϊκανική προπαγάνδα. Πρόσωπα γνωστά για τις  σχέσεις τους με τους κομματικούς διαδρόμους   αλλά και τις «δεσμεύσεις» τους έναντι επιχειρηματικών συμφερόντων...

Σαν να μην πέρασε μια μέρα, επιστρέφουν  ρεβανσιστικά, διορίζοντας κομματάρχες, χωρίς διαγωνισμούς , χωρίς ΑΣΕΠ, με μισθούς  που δεν  εντάσσονται σε ΣΣΕ αλλά ως ΠΕΘ. Και όλα αυτά την ώρα που δεν πληρώνουν κυριακάτικα και υπερωρίες  επικαλούμενοι την υπέρβαση του προϋπολογισμού στις  δύο προεκλογικές περιόδους.

Άλλαξαν διευθυντές, υιοθετώντας, κατά γράμμα, ως αξίωμα την παλαιοκομματική πρακτική πως «όταν αλλάζει η κυβέρνηση,  δεν υπάρχει συνέχεια  του μηχανισμού αλλά παραχώρηση του αξιώματος στον ...κομματικό».  Ζήτησαν επ' αμοιβή βέβαια, τη συνδρομή ατόμων που είχαν βγει στη σύνταξη για να βοηθήσουν την  μετατροπή της  ΕΡΤ σε φερέφωνο της μνημονιακής πολιτικής, της «νέας ΥΕΝΕΔ».

Το τιμόνι των ειδήσεων ανέλαβε ένας πρώην εκδότης εβδομαδιαίας εφημερίδας που έκλεισε, ο οποίος όμως έγινε περισσότερο γνωστός από το την παρουσίαση του κατ' ευφημισμόν «δελτίου ειδήσεων» του ΣΤΑΡ. Θα συνεπικουρείται και από έτερο επιτυχημένο δημοσιογράφο (κομματικό υπάλληλο)  ο οποίος επιστρέφει στην Αγια Παρασκευή,  αφού έχει διαπρέψει σε απολύσεις και περικοπές μισθών σε άλλα μέσα όπου εργάστηκε.

Οι επιλογές αυτές είναι τυχαίες; Αποτέλεσμα  των πολιτικών και επιχειρηματικών συσχετισμών που ορέγονται τη δημόσια τηλεόραση; Ή μήπως πρόκειται για το επόμενο στάδιο του περιβόητου σχεδίου Μόσιαλου περί διάλυσης και εκποiησης της δημόσιας ραδιοτηλεορασης ;

Όλα αυτά θα φανούν πολύ σύντομα. Στην παρούσα φάση που το πολιτικό προσωπικό βρίσκεται σε πανικό τοποθετεί τους εντεταλμένους του για να περισώσει ό,τι και όπως μπορεί και κυρίως τον εαυτό του ενισχύοντας τον ασφυκτικό έλεγχο.

Η μοιρασιά μεταξύ της τρόϊκας εσωτερικού έγινε δίκαια...
Τα πρώτα δείγματα της πιστοποίηση της αλλαγής είναι ξεκάθαρα :

«Κούρεμα» της «Πρωινής Ενημέρωσης» του Κ. Αρβανίτη και της Μ. Κατσίμη που φιλοξενούσαν και την αντίθετη άποψη. Στόχος να μην έχουν βήμα οι άλλες  «φωνές» της κοινωνίας , που αγωνιούν και αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια και την επιβίωσή τους. Να μην ακουστούν τα επιχειρηματα τους
Αλλαγές στην πρωινή ζώνη με πρόσχημα την αποχώρηση της Μαρίας Σαράφογλου. Την διασφάλιση του μνημονιακού μονολόγου εξασφάλισε η τοποθέτηση του Γιώργου Κουβαρά σε ρόλο  διαχειριστή της καθημερινής πολιτικής ατζέντας. Ετσι  ,εχει και το κεφάλι της ήσυχο η λεωφόρος  Συγγρού. Οσο για το επόμενο 2ωρο, τα πειράματα  συνεχίζονται γιατί πολλοί οι μνηστήρες και πολλές οι εμμονές με  καλλονή, κόρη πρώην  θεσσαλονικιού Υπουργού ...

 Οι «μέσα» αντιδρούν, γιατί δεν αξιοποιήθηκαν από την νέα Διοίκηση,  η οποία  προχώρησε  σε «ακριβά δάνεια»  απ' έξω... Οσο  για  τους  ...μεταγραφέντες - αρκετοί από τους οποίους ήταν στα αζήτητα- θεωρούν τον εαυτό  τους πολύτιμο κεφάλαιο  για την ανασυγκρότηση της ΕΡΤ...
  
Μεταγραφές που στοιχίζουν ακριβά, καθώς  όλος αυτός ο περιφερόμενο θίασος δεν έρχεται ούτε με εθελοντισμό, ούτε με ΣΣΕ, όσο υπάρχουν ακόμη.  Ολοι ΠΕΘ!  Που σημαίνειαμοιβές περί τα 4 χιλιάρικα μεικτά, όταν η πλειοψηφία των εργαζομένων κινείται στα 1000-1200 ευρώ, όταν ετοιμάζουν σχέδιο απομάκρυνσης  της σημερινής γενιάς των συμβασιούχων, προκειμένου να μειωθεί ο κρατικός  τομέας, όπως προστάζει  η τρόικα... Αφήστε που εκείνοι οι βουλευτές  - δημοσιογράφοι που δεν τόλμησαν να αντιταχθούν στο σχέδιο Μόσιαλου επέστρεψαν στο καταφύγιο της ΕΡΤ εφόσον απέτυχαν να επανεκλεγούν. Στη δημόσια ραδιοτηλεοραση  εξασφάλισαν εργασία και αποτυχόντες βουλευτές από την  ιδιωτική τηλεόραση.

Η λεηλασία της ΕΡΤ συνεχίζεται ξεδιάντροπα από την 3κομματική κυβέρνηση. Πρόκειται για σκάνδαλο αφού πήραν από το πλεόνασμα της ΕΡΤ για να πληρώσουν τους επιχειρηματίες των φωτοβολταϊκών.

 Και όλα  αυτά  συμβαίνουν την ίδια  που μελετάται  νέα μείωση των αποδοχών  των εργαζομένων που έχουν ήδη κουρευτεί κατά 35%. Ταυτόχρονα υπάρχει σιωπή για το μέλλον των  συμβασιούχων που βλέπουν την πόρτα της εξόδου ανοιχτή στις αρχές του χρόνου. Μήπως πρέπει να υπάρξει αντίδραση πριν να είναι πολύ αργά;

ΥΓ.  Το "κερασάκι" στην τούρτα της ασύλληπτης σπατάλης είναι η στελέχωση του Γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου Ν. Σίμου, το οποίο από τον Αύγουστο κοστίζει 9.500 ευρώ στην ΕΡΤ: Ειδικότερα, κάποιος αποτυχών υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με τον συνδασμό Κικίλια (Μανούσος Καμπανέλης) ανέλαβε Διευθυντής του Γραφείου (!) του Διευθύνοντος με απολαβές 3.500 ευρώ και από 2.000 ευρώ εισπράττει εκάστη από τις τρεις (!) νέες γραμματείς του κ. Σίμου. Και οι 4 με ετήσιες συμβάσεις, από τον Αύγουστο τοποθετήθηκαν υποτίθεται σε θέσεις "μετακλητών" υπαλλήλων για να συμβάλουν κι αυτοί στην αμετάκλητη απαξίωση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

... η "Καθημερινή" και η κληρονομιά της ...


*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
Η "Καθημερινή" συνεχιστής ...
... της κληρονομιάς που κουβαλάει η άρχουσα τάξη αυτής της χώρας, της κληρονομιάς των εντύπων που απηχούν προνομιακά τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης.
*
Ειδικότερα, και σε ό,τι έχει να κάνει με την κληρονομιά της «Καθημερινής», θα περιοριστούμε να υπενθυμίσουμε τι υποστήριζε η «Καθημερινή» επί εποχής Βλάχου, στις 29 Απρίλη 1941.
Δυο μέρες, λοιπόν, αφότου οι ιδεολογικοί και πολιτικοί πρόγονοι της «Χρυσής Αυγής», τα γερμανικά «Βάφεν Ες Ες», είχαν μπει στην Αθήνα,
η «Καθημερινή» έγραφε:
*
«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον,ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν -περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».
*
Αυτά γράφονταν τότε.
Σε μια περίοδο, δηλαδή, που ο «χρυσαυγιτισμός» δεν είχε ανάγκη, όπως σήμερα, να κυκλοφορεί... με πολιτικά.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

... η επέτειος του "ατυχήσαντος επενδυτού" ...


*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*
Η επέτειος της φούσκας
του Χρηματιστηρίου
Ήταν σαν σήμερα (χθες), πριν από δεκατρία χρόνια. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1999 η χρηματιστηριακή φούσκα που είχε κάνει εκατομμύρια αδαείς Έλληνες να παραλογίζονται νομίζοντας ότι το χρηματιστήριο είναι μια τράπεζα που τους δίνει επιτόκιο για τα χρήματά τους ... 20% την εβδομάδα(!), έφτασε στο απόγειό της.

Ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου έκλεισε εκείνη την ημέρα σε ένα ύψος που έκτοτε δεν έφτασε ποτέ και είναι αμφίβολο αν θα ξαναφτάσει εκεί τις προσεχείς δεκαετίες.

Σημείωσε ρεκόρ με 6.355,04 μονάδες. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης εκείνης κάποια στιγμή είχε ανεβεί μέχρι και στις 6.484,38 μονάδες. Η κεφαλαιοποίηση των εισηγμένων εταιρειών - το σύνολο δηλαδή της αξίας των με­τοχών τους- έφτασε εκείνη την ημέρα στα 217,17 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ασύλληπτο ποσό, ούτως ή άλλως, χώρια από το γεγονός ότι μιλάμε για 13 ολόκληρα χρόνια πριν, τότε που το ευρώ δεν είχε καν μπει στη ζωή των Ευρωπαίων ως υπαρκτό νόμισμα με υλική μορ­φή και οι τιμές των πραγμάτων, όπως και οι αμοιβές, ήταν πολύ χαμηλότερες.

Τότε, η φούσκα έσκασε. Έσκασε για τα καλά. Για να καταλάβουμε τι εννοούμε, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα αντίστοιχα σημερινά στοιχεία. Οι συγκρίσεις είναι θλιβερές.

Την Παρασκευή (14/9/2012) ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών έκλει­σε στις ... 743,01 μονάδες - πάνω από 5.500 μονάδες λιγότερες από τη 17η Σεπτεμβρίου 1999. Πάλι κα­λά, θα μπορούσε να πει κάποιος κυνικός, θυμίζοντας ότι μόλις προ τριμήνου το ΧΑΑ είχε πιάσει «πά­το» για το διάστημα αυτών των 13 χρόνων - είχε βυθιστεί στις ...; 476,36 μονάδες στις 5 Ιουνίου 2012.
Όσο για τη «χρηματιστηριακή αξία», την κεφαλαιοποίηση των εισηγμένων ελληνικών εταιρειών, καλύτερα να μη ρωτάει κανείς. Έχει πέσει σχεδόν στο ...; ένα δέκατο (!) της αξίας που είχαν οι εταιρείες του ΧΑΑ πριν από 13 χρόνια: μόλις ... 28 δι­σεκατομμύρια από τα 217 που άξι­ζαν τότε! Πώς να συγκριθεί το 28 με το 217;

Στις 5 Ιουνίου μάλιστα η αξία όλων των εισηγμένων επι­χειρήσεων στο Χρηματιστή­ριο της Αθήνας είχε πέσει κάτω και από τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, στα 19,2 όλο κι όλο. Έτσι κι αλλιώς έχουν χαθεί γύρω στα 200 δισεκα­τομμύρια ευρώ, λίγο πάνω λίγο κάτω ανάλογα με τις διακυμάνσεις της κάθε συνεδρίασης.

Εννοείται ότι έχουν εξαφανιστεί, ζεματισμένοι και ξεπουπουλιασμέ­νοι, όλοι αυτοί οι αφελείς Έλληνες, τους οποίους μάδησαν οι «αλογομούρηδες», όπως αποκαλούσε ο λαϊκός κόσμος πριν από 15-20 χρόνια αυτούς που έπαιζαν στο Χρηματιστήριο. Έφυγαν αφού προηγουμένως έχασαν ολόκληρες περιουσίες, τις αποταμιεύσεις μιας ζωής ή πολλά χρήματα που είχαν βάλει με κόπο στην άκρη.

Στο απόγειο της χρηματιστηριακής υστερίας οι κωδικοί που είχαν ανοιχτεί είχαν φτάσει στο αστρονο­μικό ύψος των 1.814.000 συνολι­κά. Πάνω από 500.000 κωδικοί εί­χαν πραγματοποιήσει αγοραπωλησίες μετοχών εκείνον τον καυτό Σεπτέμβρη του 1999. Τα «κορόιδα» -δηλαδή οι άσχετοι- έχουν ήδη προ δεκαετίας αποχω­ρήσει και έχουν χάσει κάθε ελπίδα να ξαναπάρουν τα λεφτά τους πί­σω. Αποτέλεσμα είναι σήμερα να έχουν απομείνει ενεργοί μόνο πε­ρίπου 30.000 κωδικοί.

Αδρανοποιήθηκε δηλαδή πε­ρισσότερο από το... 98,5% (!) των κωδικών και απέμεινε δραστήριο μόλις το 1,5%. Με άλλα λόγια, ξαναγυρίσαμε στην εποχή των «αλογομούρηδων», μόνο που κανείς πλέον δεν τους αποκαλεί με αυτόν τον χυδαίο τρόπο που υπο­δηλώνει και περιφρόνηση. Από τη στιγμή που όλη η Ελλάδα «τσουρουφλίστηκε», «ζεματίστηκε» ή... «καρβουνιάστηκε» στα χρόνια της χρηματιστηριακής τρέλας, σεμνύνεται πλέον να ομολογήσει ότι υπήρξε αφελές θύμα επιτηδείων.

Προτιμά τον τίτλο του «ατυχήσαντος επενδυτού»!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

... για τον Στέφανο Κασιμάτη της "Καθημερινής" των Αλαφούζων ...


*
gazakas.wordpress.com
***
*
Ένα μικρό κείμενο για σένα,
ένα μεγάλο "ευχαριστώ"
για τη Χρυσή Αυγή
... "ιδού το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης" - τάδε έφη Στεφ. Κασιμάτης ...

Πρώτα-πρώτα, κύριε Κασιμάτη, (φωτό δεξιά) το να ευχαριστεί κανείς άτομα ή ομάδες για τη βία που ασκούν δεν μπορεί να σταθεί  ούτε ως ρητορικό σχήμα - κι εσείς στην προκειμένη περίπτωση γράφετε αυτολεξεί "σοβαρολογώ απολύτως."

Και δεν μπορεί να σταθεί όχι γιατί είναι υπερβολικό ή άκομψο, αλλά γιατί είναι βαθιά προσβλητικό απέναντι στα θύματα αυτής της βίας, την οποία εσείς απ' ό,τι φαίνεται αντιλαμβάνεστε μόνο συμβολικά, ως ευκαιρία δηλαδή για διόρθωση λαθών δεκαετιών, ενώ τα ίδια την ένιωσαν στο πετσί τους.

Φανταστείτε π.χ. τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ να βγαίνει και να λέει μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους: "Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Αλ Κάιντα - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία των τρομοκρατών ..." Θα τον είχαν πάρει με τις πέτρες. Εκτός κι αν χρησιμοποιήσατε αυτό το ρητορικό τέχνασμα για να μπορείτε έπειτα να το πάρετε πίσω ζητώντας συγγνώμη για την υπερβολική και κακή διατύπωση, αλλά εμμένοντας στην ουσία του κειμένου σας που είναι το φιλόδοξο ξαναγράψιμο της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρώπης.

Τι μαθαίνουμε λοιπόν από το πόνημά σας;

Ότι στην Ελλάδα έχουμε "οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς" από τη Μεταπολίτευση και μετά. Βέβαια δεν μας δίνετε συγκεκριμένα παραδείγματα ούτε αυτής της βίας (εκτός αν εννοείτε βία την υποστήριξη της κατάληψης του κτιρίου της Νομικής από μετανάστες-απεργούς πείνας ή τη διαμαρτυρία ενάντια σε εταιρείες που ξεσηκώνουν πλήθος τοπικών αντιδράσεων -σας χαρίζω την υποτιθέμενη βία εναντίον απεργοσπαστών, αλλά με ένα παράδειγμα στα τρία δεν πάτε πουθενά) ούτε της οιονεί νομιμοποίησής της (από ποιους και με ποιον τρόπο;) ούτε φυσικά ποιας Αριστεράς -κι εδώ η λαθροχειρία της αναφοράς στην δεύτερη παράγραφο των "αναρχικών κουκουλοφόρων" ("Αριστερά" κι αυτοί;) που σπάνε μάρμαρα σε κάθε συλλαλητήριο βγάζει μάτια. Πόσο βολικό όμως, ε; Γενικά και αόριστα πράξεις βίας της Αριστεράς εδώ και 38 χρόνια από τη μια, ειδικά και συγκεκριμένα οι τωρινές πράξεις βίας της Χρυσής Αυγής από την άλλη, αλλά η ζυγαριά ισορροπεί.

Ότι στην Ελλάδα είχαμε σοβιέτ με αστακομακαρονάδα. Για την αστακομακαρονάδα δεν θα διαφωνήσω, αλλά σοβιέτ, σοβιέτ ... Το βρήκα! Για να δω τι λέει η wikipedia της σύγχρονης πραγματικότητας ... για στάσου, είχαμε εμείς "συμβούλια αντιπροσώπων της κάθε διοικητικής περιφέρειας που εκλέγονταν είτε απ' ευθείας από τον λαό, είτε από αντιπροσώπους σοβιέτ μικρότερων περιοχών", έστω με αστακομακαρονάδα;;; 

Ότι παράλογο σε σχέση με τις "αναπτυγμένες χώρες" είναι η θραύση των μαρμάρων και όχι π.χ. το να δουλεύεις σήμερα και το αφεντικό σου να σε πληρώνει μετά από πέντε μήνες.

Ότι αυτό που "έχει  πάει πολύ στραβά σε τούτη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης" είναι η υποτιθέμενη ασύδοτη βία της Αριστεράς και όχι η ασυδοσία του κεφαλαίου, όπως αυτό του εργοδότη σας, των αστικών κομμάτων που τα θεωρείτε θεματοφύλακες της δημοκρατίας σας και του κράτους  με τη νομιμοποιημένη βία του.

Ότι ο Παπουτσής εξαφανίστηκε από την πολιτική όχι επειδή έπνιξε εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών στα δακρυγόνα, αλλά επειδή έκανε την κότα απέναντι στη βία της Αριστεράς.

Ότι τα γεγονότα με τους Χρυσαυγίτες βουλευτές στο πανηγύρι της Ραφήνας και τη λαϊκή αγορά του Μεσολογγίου (και όχι στο "πανηγύρι του Μεσολογγίου" όπως γράφετε - αλλά σιγά μην το ελέγχατε κιόλας) που ζητούσαν άδειες και αναποδογύριζαν πάγκους μεταναστών εξισώνονται με ... -αλήθεια, με ποιες πράξεις αριστερών βουλευτών εξισώνονται, ώστε να είναι εύστοχος ο συσχετισμός ακροδεξιάς και ακροαριστερής βίας;

Ότι σε ένα κείμενο για τη βία και τη δημοκρατία χωράει παραπολιτικό και κακεντρεχές σχόλιο για τη φωνή μιας βουλευτίνας -παρεμπιπτόντως οι Ερινύες ήταν η προσωποποίηση των τύψεων, οπότε καλύτερα Ερινύα, παρά Εφιάλτης.

Ότι "κουκουέδες, συριζαίοι, χρυσαυγίτες - όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου."

Ότι η Λιάνα Κανέλλη, μια γυναίκα άνω των 60, "έφαγε προεκλογική μπούφλα" από τον Κασιδιάρη και όχι τέσσερις σφαλιάρες δημοσίως και ότι στις παρέες σας υπάρχουν πολλοί που το ευχαριστήθηκαν -ή μήπως θα έπρεπε να γράψω "ευχαριστηθήκατε";

Ότι στη Γερμανία της Βαϊμάρης τα Τάγματα Εφόδου ήταν το φυσικό επακόλουθο της Ρόζας Λούξεμπουργκ και οι Ταγματασφαλίτες (οι δοσίλογοι ντε, οι συνεργάτες των Γερμανών) στην Κατοχή το φυσικό επακόλουθο του ΕΛΑΣ, της αντίστασης δηλαδή ενάντια στους Ναζί. 

Ότι η κυβέρνηση μπροστά στη βία της Χρυσής Αυγής αυτό που πρέπει να κάνει πάνω απ' όλα είναι να επιβάλει τη νομιμότητα προς κάθε πλευρά -άσχετα αν η άλλη πλευρά δεν κάνει τίποτα από όσα κάνει η ΧΑ.

Ότι σε ένα κείμενο που μιλά για τη βία των νεοναζί χώρεσε στην τελευταία του σειρά ένα κακεντρεχές σχόλιο ακόμη και για τον Μανόλη Γλέζο.

---
Όταν ξεκίνησα το hashtag #do_it_like_kasimatis στο twitter νωρίτερα σήμερα, ο φίλος μου ο Θωμάς σχολίασε επί λέξει: "φαγώθηκες με τον μαλάκα. Μη διαβάζεις την φυλλάδα τους, μην κάνεις κλικ στο site τους και μη βλέπεις τον σταθμό τους." Τα έχω κάνει και τα τρία εδώ και καιρό. Αλλά μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα αφήνουμε αναπάντητα. Δυστυχώς, σας διαβάζει -ακόμη- κόσμος.
---

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*

... φασισμός είναι ...


*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
Φασισμός: Σαρξ εκ της σαρκός τους
Είναι
η υπονόμευση του συλλογικού και η θρησκεία του άφατου ατομισμού που στην οικονομία λατρεύει τον «ιδιώτη» και στην πολιτική διακηρύττει το θατσερικό δόγμα «η κοινωνία δεν είναι τίποτα, το άτομο είναι το παν».
*
Είναι
το εγκατεστημένο ανταγωνιστικό μοντέλο συμβίωσης που αναπαράγει το πρότυπο «ο άνθρωπος λύκος για τον άνθρωπο» και σε συνθήκες κρίσης διαποτίζει τον κοινωνικό ιστό με το δηλητήριο «ο θάνατός σου η ζωή μου».
*
Είναι
η παραχάραξη της έννοιας «αλληλεγγύη» σε φαρισαϊκή «φιλανθρωπία», η προσπάθεια γελοιοποίησης ή και αντιποίησης του «ο ένας για όλους και όλοι για έναν», που στρώνει το έδαφος στη λογική «ο καθένας για την πάρτη του» και «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
*
Είναι
η κρατική επιχορήγηση του «κοινωνικού αυτοματισμού» που αναγορεύει το «φραγγέλιο» σε «λύση» και δημιουργεί το περιβάλλον που εισάγει το μικροαστισμό στο ιδεολογικό κατακάθι, που ανάγει το λιντσάρισμα σε απενοχοποιημένη «πολιτική δράση».
*
Είναι
η ελεεινολόγηση του «άλλου» και του «διαφορετικού» που εκείνοι που τον φέρανε εδώ, αυτοί που τον εκμεταλλευτήκανε, αυτοί που τον θέλουνε για δούλο τους, τώρα θα τον κλείσουνε με «φράκτες» και σε στρατόπεδα για να «επανακαταλάβουνε τις πόλεις μας».
*
Είναι
η στοχοποίηση του αδύναμου ως εύκολου στόχου και ως ιδανικού αποδιοπομπαίου αντιπάλου.
*
Είναι
η κοινωνική και πολιτική αγριότητα που γυρεύει εξαγνισμό και νομιμοποίηση υποκρινόμενη ότι ασκείται στο όνομα του «υπέρτερου συμφέροντος», του «λαού», της «κοινωνίας».
*
Είναι
ο κατακερματισμός και η προώθηση της αντιπαλότητας μεταξύ των θυμάτων της κοινωνίας, ο διαχωρισμός τους σε αντιτιθέμενες μερίδες «κανιβάλων» που διαποτίζονται από την αρχή «χάνεις - κερδίζω», «αφανίζεσαι - υπάρχω», «πεθαίνεις - ζω».
*
Είναι
η διαστρέβλωση, το ψέμα, η ιστορική αφασία και ο γκεμπελισμός ως μόνιμων μεθόδων άσκησης και επιβολής πολιτικής.
*
Είναι
η ενοχοποίηση του μαζικού κοινωνικού, ταξικού, πολιτικού αγώνα και η ιταμή διασύνδεσή του - με στόχο την άνωθεν υποκατάστασή του - με τα «τάγματα εφόδου» των λούμπεν της ακροδεξιάς τρομοκρατίας.
*
***
Με δυο λόγια:
Η φασιστική - νεοναζιστική συμμορία των τραμπούκων του υποκόσμου που υποδύεται το πολιτικό κόμμα,
είναι
το δημιούργημα της σαπίλας, είναι η σαρξ εκ της σαρκός, ενός πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος που για την αυτοπροστασία των δομών του και για την αναπαραγωγή του, μετατρέπει την ίδια τη βρωμιά του σε κοπριά με την οποία καλλιεργεί στα κεφαλαιοκρατικά θερμοκήπια τους Φρανκενστάιν, τους εντεταλμένους να υπηρετούν τη σαπίλα που τους δημιούργησε.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

... πασιφιστές του καλοθρεμμένου κώλου ...


*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Ανοιξη κι ανοιχτήρι
.
Βράζει ο κόσμος της δουλειάς απ' άκρο σ' άκρο στη Γη. Απ' τις ματωμένες στοές των νοτιοαφρικάνικων ορυχείων ως τα εργοστάσια με τους τριακόσιους νεκρούς από πυρκαγιά στο Πακιστάν. Ζωές πατημένες, καλά κρυμμένα πτώματα πίσω από τις ερμηνευτικές αθλιότητες των ντελάληδων της ενημέρωσης. Πριν από κάμποσα χρόνια θα σπάραζε από αλληλεγγύη και μια δυτική μεγαλόπολη κι οι ειρηνιστές, οι πραγματικοί κι όχι καλοπληρωμένοι ενσωματωμένοι στο σύστημα πασιφιστές του καλοθρεμμένου κώλου, θα μιλούσαν τουλάχιστον για το ρέον κοχλάζον αίμα που θρέφει το καπιταλιστικό θεριό ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικότητας και ...έδρας.

Θαρρείς κι όλος ο κόσμος έγινε τρίτος κόσμος. Οχι μ' εκείνη την περήφανη κατανόηση και συμπόνια, το σεβασμό και την έγνοια που περιβαλλόταν στις δυόμισι δεκαετίες μετά το Β' Παγκόσμιο. Αλλά με την περιφρόνηση και την αλαζονεία, το μίσος και την αταξική ανοησία, τη λάβρα εγωπάθεια των μικροαστών, που θεώρησαν πως δε θα γλιστρήσουν ποτέ. Δε θα γίνουν φτενές κλωστές ενός διεθνούς προλεταριάτου που σαστίζει όταν του λένε κατάμουτρα τ' αφεντικά ότι το ίδιο φταίει για τη μοίρα του.

Σ' ένα παγκοσμιοποιημένο κοινωνικό ιστό, η χώρα μας απομονώνεται πολιτικά και πληροφοριακά έως ασφυξίας, με τεράστια την ευθύνη της ντόπιας εναπομείνασας διανόησης. Αποκόπτεται από την καθημερινή επέκταση του πολέμου και τη βίαιη εξαθλίωση γιγάντιων μαζών όπου Γης. Αγνοεί τα χιλιάδες θύματα καθημερινά. Ως συλλογικό ιστορικό υποκείμενο, ο λαός αποπολιτικοποιείται ταχύτατα. Τα πανεπιστήμια, οι χώροι δουλειάς, οι δρόμοι, τα καφενεία, οι πλατείες, δε σφύζουν από διαλεκτική αντιπαράθεση, από ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών, από την προθυμία συγκρότησης εκείνων των κρίσιμων μαζών που να μπορούν να αναλάβουν, να επωμισθούν, να διεκπεραιώσουν και να εισπράξουν εν τέλει, πρωτοβουλίες. Εκείνες τις δράσεις τις ικανές να ενθαρρύνουν εντός εκτός συνόρων, όλους κι όλες εκείνους που δεν παλεύουν μόνον για το ψωμί, την επιβίωση. Αλλά το πράττουν ως πολιτικά όντα, ως άσκηση δικαιώματος, ως πολιτισμική και πολιτική κατάκτηση. Με σύγκρουση όπου δει. Με θυσίες και με αίμα. Με αυταπάρνηση και ηρωισμό υπέρ περασμένων και μελλούμενων γενεών ανθρώπων. Που σημαίνει ποτέ ως αποκτηνωμένα αθροίσματα ατομικών επιδιώξεων.

Σα να λείπει απ' τον παγκόσμιο δημόσιο μιντιακό και εξ αυτού «πολιτικό» λόγο η αιδώς. Ιδιον μόνον των ανθρώπων. Ακούω φωνές και βλέπω φάτσες που πανηγύριζαν για τη λεγόμενη και τηλεβαφτισμένη «αραβική άνοιξη». Επιπόλαια υμνημένη από μικροφωνάδες, αναλυτάδες, τηλετιμητές και κρυμμένους λογιστες, της συνομοταξίας των, νυν και στους αιώνες των αιώνων προθύμων, η άνοιξη μετατράπηκε σε χρόνο ρεκόρ σε αφόρητη μεσαιωνική ζοφερή βαρυχειμωνιά. Ζηλωτές σέρνουν πτώματα που αξιολογούνται ως διαφυγόντα κέρδη των εμπνευστών μιας ιδιότυπης ιδεολογικής αρπαχτής. Μπουλούκια κι εδώ κι αλλού στη Γη, μεσούσης και κλιμακούμενης της οικονομικής ύφεσης, τραμπούκοι σε συνοικίες και πρωτεύουσες, πουλάνε προστασία και ένα μεταθανάτιο παράδεισο, επί αντικαταβολή δουλείας. Δεν πεινάνε μόνο τα στομάχια πια. Πεινάει κι ανθρώπινη σκέψη. Για ελευθερία. Για αποδέσμευση απ' την Ανάγκη και τον Καταναγκασμό. Δραπέτευση απ' την κονσέρβα.

Χιλιάδες, εκατομμύρια φανατικές και άθλιες, ιδιοτελείς και ψυχοπαθολογικές ερμηνείες του κόσμου και της ιστορίας, συχνότατα με το μανδύα της ...καλλιτεχνικής έκφρασης εμφανίζονται κάθε λεπτό στο διαδίκτυο. Κι όμως μια, ένα βίντεο, μια είδηση, μια δήλωση, γίνεται σε ένα δυο 24ωρα, αιτία κι αφορμή, πυροκροτητής και άλλοθι για «εξεγέρσεις», «επαναστάσεις», «κινήματα» φούσκες. Που μέσα σε λίγους μήνες αποδεικνύονται κίνηση ματ στην παγκόσμια καπιταλιστική σκακιέρα για την τάδε ή δείνα ομάδα θηριωδών οικονομικών συμφερόντων. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε πολιτικές μεταβολές. Από πραξικοπήματα μέχρι εκλογικά αποτελέσματα χρήσιμα και παινεμένα από φανερούς και αφανείς ...επενδυτές. Απαιτείται πολλή δουλειά κι ελάχιστη φαντασία για να πωλούνται μπιρ παρά τέτοιες συνδέσεις «φαινομένων» και σκληρής καπιταλιστικής πραγματικότητας. Από καλοπληρωμένους προπαγανδιστές, φασιστοειδή σκουλήκια και ψοφοδεή μυρμηγκάκια γλιτσιασμένης ανθεκτικότητας στο νόμο των άλλων και την τάξη τη δική τους.

Είναι ώρα ρήξης. Σύγκρουσης. Κυρίως με τους πωλητές σωτηρίας και ηθικής. Με τους διακινητές του τρόμου. Μ' αυτούς που δε μίλησαν ως τώρα και ξαφνικά λένε πολλά. Η εργατική τάξη θα κλείσει το βιβλίο συλλυπητηρίων που της άνοιξαν οι δήμιοι κι οι θεατρίνοι υποστηρικτές της. Για ν' ανοίξει το τεφτέρι των λογαριασμών. Οχι μοιραία. Συνειδητά και αποφασισμένα. Σαν ανοιχτήρι στο σκοτάδι της κονσέρβας, με πηλίκο το φως...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*