*
Ματίνα Παπαχριστούδη
(Digital TV info)
***
*
... και η απόγνωση των πολιτών
Το switch off του Υμηττού, όπως και στο κέντρο εκπομπής στο Χορτιάτη, όντως εντάχθηκε στο μνημόνιο 2 ως δέσμευση της χώρας έναντι των δανειστών και της τρόϊκας. Προφανώς ελαφρά την καρδία από πολιτικούς που θεώρησαν πως με αυτόν τον τρόπο χώρεσαν δυο καρπούζια σε μια μασχάλη. «Δεσμεύτηκαν» στην τρόϊκα πως θα καλυφθεί ψηφιακά το 50% του πληθυσμού της χώρας, «ικανοποίησαν» τους τηλεοπτικούς σταθμούς πως δεν θα χρειαστεί να δώσουν πολλά χρήματα σε καιρό κρίσης για επεκτατικές επενδύσεις του ψηφιακού δικτύου τους ανά την Ελλάδα.
Για τους πολίτες; Κανένα ενδιαφέρον φυσικά. Κι ας τρέχει η γιαγιά αλαφιασμένη να τηλεφωνήσει στο γιο της στο νησί πως η τηλεόραση κάτι έπαθε και δείχνει μαύρο στην οθόνη. Κάποιοι μάλιστα πίστεψαν πως τα ιδιωτικά κανάλια κατήλθαν μαζικά σε γενική απεργία!
Το κερασάκι στην τούρτα είναι ένα υποτιθέμενο mail διαμαρτυρίας και αφύπνισης που ούτε λίγο ούτε πολύ εντάσσει τη ψηφιακή μετάβαση σε διεθνείς θεωρίες συνωμοσίες ανθελληνισμού από τις γνωστές παγκόσμιες δυνάμεις. Και φυσικά η ψηφιακή μετάβαση στην Αττική μετατράπηκε σε ευκαιρία για μια ακόμη πολιτική σύγκρουση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με το ΣΥΡΙΖΑ να ζητά επίσημα την αναβολή του εγχειρήματος. Με επιχείρημα βεβαίως τους πολίτες και την οικονομική κρίση.
Για μια ακόμη φορά η πολιτική σκηνή της χώρας κατάφερε να μετατρέψει το έργο σε ιλαροτραγωδία. Τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης προς υποστήριξη των συμφερόντων των πολιτών θα μπορούσαν άνετα να απαιτήσουν με επιμονή την ενίσχυση για την αγορά των αποκωδικοποιητών. Τα παραδείγματα σε ΗΠΑ και Ευρώπη με αντίστοιχα μοντέλα στήριξης και ενίσχυσης των πολιτών, ιδιαίτερα των ευπαθών ομάδων στη διάρκεια της ψηφιακή μετάβασης είναι πάμπολλα. Θα μπορούσε δυνητικά το κράτος να μηδενίσει σχεδόν τον ΦΠΑ στην εισαγωγή και πώληση των αποκωδικοποιητών, καθιστώντας έτσι την τιμή τους πολύ μικρή για όλο τον πληθυσμό. Θα μπορούσε να συνεργαστεί με τους δήμους της Αττικής και να εξασφαλίσει δωρεάν παροχή δεκτών για τις ομάδες πληθυσμού που πλήττονται περισσότερο από την κρίση (άνεργοι, ΑμεΑ, Πολα δεν χρημαστοδοτεργταποδοτικοή την Ευρ στην ύτεκνοι, κ.λ.π). Αλλά θα πείτε, εδώ η πολιτική ηγεσία της χώρας στις προηγούμενες κυβερνήσεις, ενδιαφερόταν μόνο πως θα βάλει λουκέτο στο Ινστιτούτο Οπτικοακουστικών Μελετών που ερευνούσε και ενημέρωνε για αυτές τις εξελίξεις στην Ευρώπη...
Πίσω στα παρασκήνια του switch off, χωρίς ρόλο και απαντήσεις έμειναν τα μεγάλα θέματα της ψηφιακής μετάβασης. Η απελευθέρωση του σπάνιου πόρου του ραδιοτηλεοπτικού φάσματος μετά την ψηφιακή μετάβαση, δημιουργεί ελεύθερο χώρο που θα μπορούσε να απαιτηθεί για την ανάπτυξη υπηρεσιών πραγματικού δημοσίου συμφέροντος. Με τους φορείς της ιδιωτικής αγοράς σε υγιή ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα να μετέχουν σε δημόσια εγχειρήματα δημιουργίας, διακίνησης και παροχής νέων υπηρεσιών σε ένα φάσμα όπου οι απαιτούμενες επενδύσεις είναι ελάχιστες.
Αρχίζω να πιστεύω πως αυτή η χαοτική πολιτική του ελληνικού κράτους στην αγορά της τηλεόρασης αποτελεί συνειδητή επιλογή, έστω κι αν εκνευρίζει ενίοτε τους απεσταλμένους της τρόϊκας. Γιατί κάποιοι πιστεύουν πως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα διατηρήσουν το προνόμιο της συνδιαλλαγής και διαπλοκής με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Για την πορεία των ψηφιακών εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, αυτή η επιλογή δεν είναι μόνο κοντόφθαλμη, είναι καταστροφική και επικίνδυνη.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου