Παρασκευή 27 Απριλίου 2018

"Ντιλάρω" ή την γλώτταν μου έδωκαν ελληνικήν

*
stavrosx1
***
*

Το «ντιλάρω» πάει πρώτη σελίδα



ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΡΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΜΕΛΕΤΗ, Ο ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ Κ.ΛΠ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΡΗΚΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ - Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΞΙΚΑ

Το ίντερνετ και η μόδα που απαιτεί διαφορετικό τρόπο γλωσσικής έκφρασης διαφόρων κοινωνικών ομάδων, έχει κατεβάσει έναν ποταμό νέων όρων στο λεξιλόγιό μας. Λόγου χάρη, πριν μερικά χρόνια το «γκουγκλάρω» ήταν ένας ανεξερεύνητος άγνωστος πλανήτης. Σήμερα ξέρουν τι σημαίνει το… πανάρχαιο ρήμα ακόμα και γιαγιάδες, παππούδες και θείες. Σιγά σιγά ακούμε και μαθαίνουμε τις νέες έννοιες, δεν παραξενευόμαστε. Άλλωστε η γλωσσική μας ευφυΐα έχει ελληνοποιήσει εκατοντάδες, μπορεί και χιλιάδες, ξένες λέξεις με περίεργο τρόπο (σπριντάρω, ντεημάνης, φορτσάρω κ.λπ.).



Όταν όμως βλέπεις έναν όρο που δεν έχει καταγραφεί ακόμα στα σύγχρονα λεξικά να χρησιμοποιείται με μεγάλα γράμματα στο πρωτοσέλιδο βασικό θέμα πολιτικής εφημερίδας, εντυπωσιάζεσαι. «Ντιλάρουν με τα λεφτά των άλλων» γράφει ο Φιλελεύθερος βάζοντας κόκκινα γράμματα στο ρήμα. Πρόκειται για μια λέξη που έχει χρησιμοποιηθεί στο υβριδικό λεξιλόγιο εκείνου του νεοέλληνα που θέλει να μοντερνοποιήσει και τη γλώσσα για να ξεχωρίζει. Στα γνωστά ηλεκτρονικά λεξικά το «ντιλάρω» δεν έχει καταχωριστεί. Το Λεξικό Μπαμπινιώτη, που ψάχνεται στους νεολογισμούς, δεν την έχει. Από την Πύλη της Ελληνικής Γλώσσας δεν έχει διαβεί. Ακόμα και στο ψαγμένο στους όρους εκτός συρμού slang.gr, όταν αναζητάς το «Ντιλάρω» σου απαντά «Σόρι, δεν βρέθηκαν αποτελέσματα!» Βρήκαμε μόνο έναν ορισμό που αποδίδεται στο «Λεξικό Γεωργίου Β. Κάτου», ο οποίος αναφέρει:

«Ντιλάρω, ρ. {ντίλερ + καταλ. –άρω}, (στη γλώσσα των ναρκωτικών) διακινώ ναρκωτικά: «έμεινε χωρίς δουλειά και τώρα ντιλάρει ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα».

Με το γκουγκλάρισμα της λέξης βρήκαμε ότι έχει χρησιμοποιηθεί από δημοσιογράφους, συγγραφείς, εικαστικούς, τηλεπερσόνες, πολιτικούς – ακόμα και από τον πρωθυπουργό. Δεν είμαστε βέβαιοι ότι όλοι την είπαν και την έγραψαν εννοώντας ακριβώς το ίδιο πράγμα. Να τι ψαρέψαμε από το Διαδίκτυο:

** «Γιατί τόσο το παλιό πολιτικό σύστημα όσο και οι οικονομικοί του προστάτες έχουν αρχίσει πια να κατανοούν ότι εμείς μιλάμε σοβαρά. Ούτε παίζουμε. Ούτε φοβόμαστε. Ούτε 
ντιλάρουμε, όπως έκαναν όλοι οι προηγούμενοι από μας» (Αλέξης Τσίπρας σε συνεδρίαση της ΚΟ).

** «"Δεν μου “ρχεται!"» μου απάντησε απολύτως άχρωμα. "Ναι, βλέπω και τον πατέρα μου, που έχει κάνει Ιδρύματα… Ποτέ δεν ήθελα τέτοια πράγματα. Και θα το θεωρούσα υποκρισία να τα κάνω για να με αγαπάει ο κόσμος. Εμένα με ενδιαφέρει να διακρίνομαι στις επιχειρήσεις μου και να 
ντιλάρω  ευφυώς στο χόμπι μου"» (Από κείμενο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου στο lifo.gr. Είναι απάντηση Έλληνα, πολύ πλούσιου, επιχειρηματία –τον οποίο δεν κατονομάζει– στο ερώτημά του γιατί δεν έχει φτιάξει «κάτι που να φανεί χρήσιμο σε τόσους ανθρώπους που ζορίζονται άγρια;»).

** «Με εξοργίζει η ασυνέπεια… Αγχώνομαι όταν έρχεται το σχολικό και τα παιδιά δεν είναι έτοιμα. Ο Θοδωρής είναι εντελώς διαφορετικός… Είναι το άλλο άκρο, δεν ζυγιάζεται, προσπαθώ να τον 
ντιλάρω, εκεί έχουμε σοβαρό θέμα, τσακωνόμαστε πολύ συχνά γι’ αυτό… αλλά τον αγαπώ. Όταν είσαι ερωτευμένος αυτά δεν τα βλέπεις» (Σίσσυ Χρηστίδη ως φιλοξενούμενη στην εκπομπή «Ελένη»).

** «Αυτό που γουστάρω πιο πολύ είναι η καύλα που νιώθω με τις μέσα λέξεις – που εγώ δεν μιλάω πολύ. Δεν μου αρέσει να 
ντιλάρω μες το έξω – την στήνω στα πράγματα, κόβω φάση, σκέφτομαι. Και όταν σκέφτομαι είναι κάτι σαν το πιο γαμάτο πάρτι (…)» (Απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Κυριακή» του Αλέξη Σταμάτη).

** «Αύριο, θα ξυπνήσω χαράματα, ναι, αυτό ήταν κάτι σκληρό που έπρεπε να 
ντιλάρω. Η επιστροφή στο σπίτι ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Δεν είχαμε να φτιάξουμε τσάντες (περίμεναν έτοιμες μέρες, αφού είχαμε φτάσει κοντά στο τέλος και του ένατου μήνα), δεν θέλαμε να πούμε πολλά, δεν έπρεπε να αγχωθεί εκείνη, περισσότερο από όσο ήδη ήταν» (Από κείμενο του Μάνου Μίχαλου με τίτλο «Τη μέρα που έγινα μπαμπάς», στο oneman.gr).

** «Λίγες ώρες πριν είχε σβήσει ένα προσφιλές µου πρόσωπο, το πένθος δεν µε πλημμύριζε µόνο ψυχικά και συναισθηματικά αλλά και εµπράκτως, µιας και ανέλαβα να 
ντιλάρω µε όλα τα συνεπακόλουθα αυτού του τραγικού συµβάντος. Έπρεπε να διαλέξω ποιότητα κηδείας Α΄ ή Β΄, αντίστοιχης ποιότητας θέση τάφου, να κανονίσω µε τα κοράκια την τιµή, να µετρήσω παριστάµενους στο gig του καφέ της παρηγοριάς ώστε να πληρώσω το death bar, να σπρώξω ταλιράκι ευρώ στον "πάτερ" που απάγγειλε την ευχή στα τριήµερα. Μπρρρ!» (Στέφανος Τσιτσόπουλος, σε κείμενο του στην Athens Voice).

** «Μερικοί φίλοι, μιλώντας για εμμονή, μου έκαναν πλάκα μήπως σκέφτομαι να βάλω υποψήφιος στο Αίγιο ή στα πέριξ του Υμηττού ή μήπως θα εγκαταλείψω τη μαχομένη δικηγορία για να 
ντιλάρω ελληνικά όπλα και πυρομαχικά» (Φαήλος Κρανιδιώτης, από άρθρο του στη δημοκρατία).

** «"Να στοχεύεις σε μια συγκεκριμένη παρέα. Αυτή που ξέρεις ότι ταιριάζετε μουσικά και τους βλέπεις να χορεύουν και γενικά να γουστάρουν με αυτά που παίζεις", αυτή ήταν η συμβουλή που μου έδωσε ένας βετεράνος των decks όταν τον ρώτησα δύο - τρία πράγματα για το πως να 
ντιλάρω το τρακ μου» (Φιλίππα Δημητριάδη στο m.popaganda.gr).

** «Τον πρώτο καιρό μου έλειπε η ρυμοτομία της Θεσσαλονίκης. Οι ευθείες της. Εγνατία, Τσιμισκή, Μητροπόλεως, Λεωφ. Νίκης, όλα μια ευθεία. Ξαφνικά, έπρεπε να 
ντιλάρω πολλές κατευθύνσεις, βόρεια και νότια προάστια, πολλούς δρόμους, ένα χάος» (Άρης Καβατζίκης, Θεσσαλονικιός δημοσιογράφος, διευθυντής του Hello).
---
---
*

Σάββατο 21 Απριλίου 2018

Τα... "καθαρά" χέρια των Χουντικών...

*
stavrosx1
***
*

Πέντε οικονομικοί μύθοι
και τρία σκάνδαλα της Επταετίας



Πενήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το ξημέρωμα της 21ης Απριλίου του 1967 όταν η “ασθενής” Ελλάδα μπήκε στον “γύψο” τριών πραξικοπηματιών στρατιωτικών.
Κάθε χρονο τέτοιες μέρες οι υμνητές και απολογητές της αιματοβαμμένης ελληνικής δικτατορίας, επιχειρούν με κάθε είδους λαθροχειρίες και ιστορικές ανακρίβειες να «παίξουν» με το συναίσθημα των πολιτών και την εγγενή τάση του ανθρώπου να εξιδανικεύει το μακρινό παρελθόν, με σκοπό να «ξεπλύνουν» το καθεστώς από τα εγκλήματα που διέπραξε ενάντια στον ίδιο τον ελληνικό λαό.
Θα ήταν ανούσιο να επιμείνουμε στην υπενθύμιση των εξοριών, των βασανιστηρίων και των θανάτων εκατοντάδων δημοκρατών που μόλις τρεις δεκαετίες μετά την ηρωική Αντίσταση, είδαν τη χώρα να καταλαμβάνεται και πάλι από το «χακί», αυτή τη φορά, όμως, το «ντόπιο».
Τα στυγερά εγκλήματα του καθεστώτος είναι γνωστά σε όλους, ακόμα και σε όσους κάνουν πως δεν έμαθαν, πως δε θυμούνται, ή πως «διάβαζαν» εκείνα τα χρόνια.
Με αφορμή την 51η επέτειο από το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, κάνουμε σήμερα μια σύντομη και όσο το δυνατόν πιο συνοπτική αναφορά στους πιο συχνούς μύθους που οι υμνητές της χούντας επαναλαμβάνουν μονότονα, ενώ αναδεικνύουμε και τρία από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα που μέσα σε επτά χρόνια πρόλαβε το καθεστώς να κάνει.

Το… «οικονομικό θαύμα» της Χούντας
Τα «που ‘σαι Παπαδόπουλε» αυτών των ημερών, σχεδόν πάντα ακολουθούνται από ένα δήθεν στοιχείο του οικονομικού «θαύματος» της Χούντας. Μόνο που το «θαύμα» ζει μόνο στα μυαλά εκείνων που το κατασκεύασαν με την πίστη ότι όσο περισσότεροι το αναμασσούν, τόσο ευκολότερα θα θεωρηθεί δεδομένο και δεν θα αποκαλυφθεί η ανικανότητα του καθεστώτος -μεταξύ των άλλων- και στο οικονομικό επίπεδο.
Σε αναλυτικό άρθρο που δημοσιεύτηκε το 2013 στην εφημερίδα Ριζοσπάστης (στη στήλη «Ημεροδρόμος») και που αντλεί στοιχεία από το περιοδικό Journal of the Hellenic Diaspora (Vol 2 -1975-) καθώς και από την επισκόπηση του Βασίλη Καρίφη«Η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της δικτατορίας (1967 – 1974)», αναφέρονται αρκετά στοιχεία σχετικά με τους μύθους που συνοδεύουν την οικονομική ανάπτυξη(;) της Χούντας, από τα οποία παρουσιάζουμε τα έξι σημαντικότερα.
  1. «Επί Χούντας είχαμε μηδενικό χρέος» – ΜΥΘΟΣ
    Το δημόσιο χρέος, τον Δεκέμβριο του 1967, δηλαδή λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα του Απρίλη ανερχόταν στο ποσό των 38,7 δισεκ. δραχμών. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1973 το δημόσιο χρέος είχε «σκαρφαλώσει στα 87,5 δισεκ.
  2. «Επί Χούντας δεν είχαμε έλλειμα» – ΜΥΘΟΣ
    Το εμπορικό έλλειμμα το 1973 ήταν πέντε φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968.
  3. «Η Χούντα επένδυε στην Παιδεία» – ΜΥΘΟΣ
    Το ποσοστό των δαπανών για την εκπαίδευση στο σύνολο των γενικών κρατικών δαπανών μειώθηκε κατά 1,6%. Συγκεκριμένα από το 11,6% οι δαπάνες για την Παιδεία μειώθηκαν στο 10%. Αντιθέτως, οι δαπάνες για την «άμυνα» και «δημόσια ασφάλεια» του αστυνομοκρατικού καθεστώτος μέσα σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν.
  4. «Επί Χούντας τουλάχιστον είχαμε λεφτά» – ΜΥΘΟΣ
    Οι προσωπικές καταθέσεις μειώθηκαν από 34,2 δισεκατομμύρια δραχμές το 1972 σε 19,6 δισεκατομμύρια δραχμές το 1973.
  5. «Η Χούντα φρόντιζε τους αγρότες» – ΜΥΘΟΣ
    Οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων μειώθηκαν από το 63% του συνόλου των εξαγωγών το 1968 στο 48% το 1972. Το αποτέλεσμα ήταν το κατά κεφαλήν αγροτικό εισόδημα να πέσει από το 55% στο 43% του μέσου κατά κεφαλήν εθνικού εισοδήματος.
  6. «Επί Χούντας υπήρχε φορολογική δικαιοσύνη. Πλήρωναν και οι “μικροί” και οι “μεγάλοι”» – ΜΥΘΟΣ
    Οι φόροι που επιβάρυναν τα λαϊκά στρώματα ανέρχονταν στο 91% επί του συνόλου των φορολογικών εσόδων του καθεστώτος, τα οποία από 27,4% του ΑΕΠ το 1966, επί συνταγματαρχών και μέχρι το 1972 αυξήθηκαν στο 29,2%. Από την άλλη, οι φόροι επί των επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 10,9% την περίοδο 1972 – 73, η φορολογική «μεταρρύθμιση» του 1968 που μετέφερε το φορολογικό φορτίο στους ώμους της εργατικής τάξης με τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουτοκράτες να απολαμβάνουν μεγαλύτερα φορολογικά προνόμια είχε ως συνέπεια οι φοροαπαλλαγές 464 μεγάλων επιχειρήσεων το 1971 να ήταν κατά τρεις φορές υψηλότερες από τους φόρους που οι ίδιες εταιρείες είχαν καταβάλει. Επίσης, τα φορολογικά έσοδα από τις ναυτιλιακές εταιρείες μειώθηκαν από 109 εκατομμύρια δραχμές το 1968 σε 29 εκατομμύρια το 1972 (μείωση 73%), περίοδος κατά την οποία ο ελληνικός στόλος αυξήθηκε κατά 16,7 εκατομμύρια τόνους.

Τα σκάνδαλα των σκανδάλων
Όσοι έχουν μελετήσει σε βάθος τα έργα και τις ημέρες του καθεστώτος της Επταετίας γνωρίζουν ότι το μέγεθος των σκανδάλων, ο αριθμός τους και η χρονική πυκνότητα μέσα στην οποία «κατάφεραν» να τα κάνουν, είναι πρωτοφανή.
Η νομοθέτηση του διπλασιασμού των μισθών των πραξικοπηματιών, τα κρέατα του Μπαλόπουλου, η Litton, το γνωστό «Τάμα» της Εθνοσυνέλευσης, οι διορισμοί των οικογενειών και (φυσικά) η Siemens είναι μόνο κάποιες από τις «παρασπονδίες» των «καθαρών» χουντικών στελεχών.
Από αυτά θα αναδείξουμε αναλυτικότερα τρία σκάνδαλα για να γίνει κατανοητό το μέγεθος της λεηλασίας που εξαπέλυσαν στα δημόσια ταμεία οι «πατριώτες» στρατιωτικοί.
Τα κρέατα του Μπαλόπουλου
Ο Μιχάλης Μπαλόπουλος ήταν υφυπουργός Εμπορίου. Νωρίτερα είχε χρηματίσει και πρόεδρος του ΕΟΤ. Αυτός κι ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου, ο Ζαφείρης Παπαμιχαλόπουλος, κάθισαν στο εδώλιο για το σκάνδαλο των κρεάτων.
Η σοβαρότερη κατηγορία σε βάρος των δυο, ήταν πως χρηματίζονταν «κατά συρροήν» από μεγαλέμπορους της Ροδεσίας (σημερινή Ζιμπάμπουε) που επεδίωκαν να αποκτήσουν μονοπωλιακά προνόμια στην εισαγωγή κρέατος, ενώ εισήγαγαν ποσότητες ακατάλληλες για τη δημόσια υγεία. Αποτέλεσμα της συγκέντρωσης αδειών εισαγωγής σε χέρια λίγων ήταν οι ανατιμήσεις στις τιμές του κρέατος.
Όταν η αγορά έφτασε στα όριά της, ο Στ. Παττακός έλυσε το πρόβλημα με έναν τρόπο που έμεινε στην ιστορία. Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1972 Παττακός δίνει γραπτή εντολή να «διατεθούν το ταχύτερον εις την κατανάλωσιν» τα ακατάλληλα κρέατα κρέατα από τη Ροδεσία, ενώ απαγόρευσε για κάποιο διάστημα τη διάθεση ντόπιου κρέατος, ώστε να προωθηθούν στην αγορά τα προβληματικά.
Την υπόθεση συνοψίζει ο Αντώνης Σαμαράκης σε άρθρο του στο γαλλικό περιοδικό Le Nouvel Observateur τον Ιούλιο του 1975 (αναδημοσίευση στην ιστοσελίδα της δημοσιογραφικής ομάδας«Ιός») όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο Μπαλόπουλος αρχικά διηύθυνε τον ελληνικό τουρισμό (θέση στην οποία εκδήλωσε μια αδιαμφισβήτητη επιτηδειότητα στο άρπαγμα), έπειτα σαν υπουργός Εμπορίου είχε ‘αντιμετωπίσει’ μια σοβαρή κρίση εφοδιασμού της αγοράς με κρέατα, διεξάγοντας (τυχαία βέβαια με ανθρώπους της Νοτίου Αφρικής) λαθρεμπόριο με σάπια κρέατα, που τα πρόσφερε, επί μήνες ολόκληρους, στους Έλληνες καταναλωτές. Θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για θεατρικό έργο του Μπρεχτ. Ο Μπαλόπουλος καταδικάστηκε αρχικά σε μερικά χρόνια φυλάκιση και έκανε έφεση. Οταν η υπόθεσή του πήγε στο Εφετείο, ο εισαγγελέας της Δημοκρατίας, παραδόξως, μετατράπηκε σε δικηγόρο της υπεράσπισης. Ουσιαστικά, είπε, ότι οι συνταγματάρχες δεν έκαναν πραξικόπημα αλλά επανάσταση, το καθεστώς τους μόνο δικτατορία δεν ήταν, ήταν τιμή να είναι κανείς υπουργός υπό το καθεστώς τους, κλπ.»
Τα… δικά τους παιδιά
Οι συνταγματάρχες δεν έχασαν χρόνο και αμέσως προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα δικό τους δίκτυο «βολεμένων». Έτσι, ο πρώτος τη τάξει Γεώργιος Παπαδόπουλος έκανε τον έναν αδελφό του Κωνσταντίνοστρατιωτικό ακόλουθο, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Προεδρίας, Περιφερειακό Διοικητή Αττικής και «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ». Ο άλλος αδελφός, ο Χαράλαμπος από χαμηλόβαθμος υπάλληλος αναρριχήθηκε στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης σε χρόνο ρεκόρ.
Το Στέλιο Παττακό, πάλι, τον ενθουσίαζαν οι κατασκευές- όπως δείχνει και η ψύχωσή του με … το μυστρί. Αποφάσισε λοιπόν να αναθέσει στο γαμπρό του, τον Αντρέα Μεϊντάση, διάφορες επικερδείς δουλειές με το Δήμο Αθηναίων όπως η κατασκευή υπόγειου γκαράζ στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ο Μεϊντάσης για μια τεχνική μελέτη «αξιοποίησης δημοτικού ακινήτου» πληρώθηκε το ποσόν του 1.109.000 δραχμών.
Ο Μακαρέζος από την πλευρά του διόρισε τον κουνιάδο του, Αλέξανδρο Ματθαίου, υπουργό Γεωργίας και – αργότερα- Βόρειας Ελλάδας.
Δάνεια μέχρι «τελικής πτώσεως»
Ο Ιωάννης Λαδάς απέκτησε το σκωπτικό προσωνύμιο «κύριος καθαρά χέρια», χάρη στη ροπή του προς τα… θαλασσοδάνεια.
Ο Μιχάλης Ρουφογάλης, αρχηγός της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, από την άλλη, ενεπλάκη στον τραπεζικό κύκλο εξασφαλίζοντας δάνεια σε «ημετέρους», φυσικά με επιβάρυνση των κρατικών τραπεζών. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Ταχυδρόμου» τον Σεπτέμβρη του 1974,
Στην πρώιμη μεταπολιτευτική περίοδο, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1974, το περιοδικό «Ταχυδρόμος» αποκάλυψε δυο σχετικά έγγραφα του Ρουφογάλη. Μια κατηγορία δανείων αναφερόταν ως «χαριστικά και επισφαλή». Στα «χορηγηθέντα» δάνεια καταγραφόταν ποσό άνω του 1,5 δισεκατομμυρίου και στα «υπό έγκρισιν» άνω του 1,6 δισεκατομμυρίου δραχμών.
---
Πηγές: Ριζοσπάστης, Alfavita, iospress.gr, News247, Wikipedia
---
Αντώνης Ρηγόπουλος/altsantiri
---
*

Δευτέρα 9 Απριλίου 2018

Ο μητροπολίτης Κηφισιάς, από άμβωνος, κατά Χόκινγκ

*
stavrosx1
***
*

Μια αναμενόμενη συνδικαλιστική αντίδραση

"Έσβησε θαμπωμένος
από τα επιστημονικά του
επιτεύγματα" (ό,τι να ναι…)


«Γεμάτος έπαρση και αλαζονεία ισχυριζόταν ότι δεν χρειάστηκε το χέρι του Θεού, για να δημιουργήσει το σύμπαν, αλλά έγινε μόνο με την δύναμη των νόμων της φύσης» αναφέρει στην ποιμαντορική του εγκύκλιο ο κ. Κύριλος

Μια ιδιαίτερη αναφορά περιελάμβανε η ποιμαντορική εγκύκλιος του Μητροπολίτη Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλου καθώς στο κείμενό του, που διαβάστηκε στις εκκλησίες, περιέλαβε και τον Στίβεν Χόκινγκ!

Με αφορμή όσους «εχθρούς του Θεού» αποδοκιμάζουν τον αναστημένο Χριστό στηρίζοντας «το εγχείρημα της απιστίας τους στην αριθμητική της λογικής και των τέλειων υπολογισμών» ο κ. Κύριλος αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Πρόσφατα πέθανε ένας διακεκριμένος αστροφυσικός, ο Στήβεν Χόκινγκ. Εσβησε κι αυτός όπως τόσοι άλλοι. Θαμπωμένος από τα επιστημονικά του επιτεύγματα, γεμάτος έπαρση και αλαζονεία ισχυριζόταν ότι δεν χρειάστηκε το χέρι του Θεού, για να δημιουργήσει το σύμπαν, αλλά έγινε μόνο με την δύναμη των νόμων της φύσης. Ο Θεός αποσύρθηκε από το σύμπαν και τον άνθρωπο και ως εκ τούτου η μεταθανάτια ζωή είναι ένα παραμύθι. Βέβαια αυτός και όσοι τον ακολουθούν ξεχνάνε ότι υπάρχουμε, επειδή υπάρχει ο Θεός. Ζούμε, γιατί το θέλει Εκείνος. Η αναπνοή μας είναι στα χέρια Του. Οσοι, λοιπόν, σκοτώνουν τον Θεό στον ουρανό, αφήνουν τον άνθρωπο στη γη ορφανό, μόνο του και απελπισμένο στις οδύνες και τα αδιέξοδά του».

Σημειώνεται ότι ο διάσημος αστροφυσικός που πέθανε τον περασμένο Μάρτιο ήταν δηλωμένος άθεος καθώς σε ομιλία του σε φεστιβάλ στην Τενερίφη της Ισπανίας το 2014 είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: «Πριν την κατανόηση της επιστήμης, είναι φυσικό να πιστεύουμε ότι ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν. Αλλά τώρα η επιστήμη μας προσφέρει μια πιο πειστική εξήγηση. Αυτό που εννοούσα όταν έλεγα ότι «θα γνωρίζαμε τη σκέψη του Θεού» ήταν ότι θα γνωρίζαμε όλα όσα ο Θεός θα ήξερε αν υπήρχε Θεός, που δεν υπάρχει. Είμαι άθεος».

---
protothema.gr
---
*

Κυριακή 8 Απριλίου 2018

Πόσο ακόμη θα πληρώνουμε το Άγιο Φως;

*
stavrosx1
***
*

Μια ιδιωτική πρωτοβουλία που ξεκίνησε το 1988 εδραιώθηκε ως έθιμο, το οποίο πλέον πληρώνουμε όλοι, ανεξαιρέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων

Μία χώρα που βρίσκεται επί δέκα συναπτά έτη σε βαθιά οικονομική κρίση και επιθυμεί να εμφανίζεται ως έχουσα ευρωπαϊκό προσανατολισμό, επιμένει κάθε χρόνο τέτοια εποχή να πληρώνει αδρά προκειμένου να μεταφερθεί αεροπορικώς μια φλόγα, την οποία μάλιστα υποδέχεται με τιμές αρχηγού κράτους.

Σε μία κοινωνία που εξελίσσεται, προοδεύει κοινωνικά και εμπλουτίζεται πολιτισμικά, όσοι δεν αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις και καλούνται να πληρώνουν για δοξασίες που δεν ενστερνίζονται.

Η μεταφορά του λεγόμενου Αγίου Φωτός είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα διασπάθισης δημοσίου χρήματος που εξακολουθεί να υφίσταται ακόμα και εν τω μέσω μιας οικονομικής κρίσης που έχει αφήσει χιλιάδες συνανθρώπους μας χωρίς τα απαραίτητα.

Είναι πολλοί εκείνοι που οργίζονται με τα άτομα αλλά και φορείς που ζητούν να παύσει αυτή η δαπανηρή παράτα που θυμίζει φονταμενταλιστικό θεοκρατικό καθεστώς, επικαλούμενοι αφενός την ελληνική «παράδοση» και αφετέρου το «θαύμα» της αφής του «ανέσπερου φωτός».

Όμως και τα δύο επιχειρήματα είναι κάπως σαθρά.

Καταρχάς δεν πρόκειται για κάποια προαιώνια παράδοση, αλλά μια ιδιωτική πρωτοβουλία που ξεκίνησε μόλις το 1988 έπειτα από πρωτοβουλία ενός ευσεβούς και τετραπέρατου ιδιοκτήτη ταξιδιωτικού πρακτορείου που συνδύασε την επιχειρηματική του δραστηριότητα και τη στενή φιλία του με τον τότε έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα (και μετέπειτα Πατριάρχη Ιεροσολύμων) Ειρηναίο.

Ο Ιάκωβος Οικονομίδης, λοιπόν, σε συνεργασία και με τον Θεόδωρο Τσιακιρίδη (μετέπειτα πρόεδρο των Ολυμπιακών Αερογραμμών), συνέλαβε τότε τη φαεινή ιδέα να μεταφερθεί για πρώτη φορά αεροπορικώς το Άγιο Φως από την Ιερουσαλήμ στην Αθήνα.

Ως τότε οι πιστοί έπρεπε να περιμένουν μία εβδομάδα μετά την Ανάσταση, ίσως και κάτι παραπάνω, ώστε το «ανέσπερο» φως να μεταφερθεί ακτοπλοϊκώς με εμπορικό πλοίο που εκτελούσε την γραμμή Τελ Αβίβ–Πειραιά, γεγονός που προφανώς δεν μείωνε την κατάνυξή τους.

Το 2001 ο Ειρηναίος έχει χρισθεί Πατριάρχης Ιεροσολύμων, στον Οικονομίδη έχουν απονεμηθεί οι τίτλοι του «Μεγάλου Άρχοντα Ρεφερενδάριου» και του «Μεγαλόσταυρου», και με πρωτοβουλία του τότε υφυπουργού Απόδημου Ελληνισμού κ. Γιάννη Μαγκριώτη η μεταφορά του Αγίου Φωτός μετατρέπεται σε «κρατική υπόθεση». Αυτό σημαίνει πως τόσο την ευθύνη του συντονισμού όσο και τα έξοδα της όλης υπόθεσης επωμίζεται πια ο Έλληνας πολίτης, χωρίς ποτέ να ερωτηθεί.

Τον ρόλο του ταξιδιωτικού πρακτορείου αναλαμβάνει το υπουργείο Εξωτερικών, η πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας αντικαθίσταται από κυβερνητικό αεροσκάφος και το θρησκευτικό αυτό πανηγύρι αναβαθμίζεται αισθητά με την προσθήκη αγήματος που αποδίδει τιμές αρχηγού κράτους στην υποδοχή μιας λαμπάδας!

Σε ό,τι αφορά τώρα την αξίωση των ελληνορθόδοξων χριστιανών ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή πρόκειται περί θαύματος, τα αντεπιχειρήματα είναι πολλά και μάλιστα διατυπώνονται και από ανθρώπους της Εκκλησίας.

Ήδη από το 1825, ο Αδαμάντιος Κοραής είχε καταδικάσει ως θρησκευτική απάτη την αφή του λεγόμενου αγίου φωτός στην πραγματεία του «Διάλογος περί του εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός» (Άτακτα, 1825, Τόμος Γ'), όπου αναφερόταν στην εκδήλωση ως «θαύμα αισχροκέρδιας, μηχανουργήματα λαοπλάνων ιερέων» και «ψευδοκαταίβατα φώτα της Ιερουσαλήμ».

Πιο πρόσφατα ο Χρήστος Γιανναράς είχε χαρακτηρίσει την όλη διαδικασία «θρησκευτικό πρωτογονισμό», ενώ επικριτικός ήταν και ο ακαδημαϊκός, συγγραφέας και πρέσβης Άγγελος Βλάχος στο έργο του «Μια φορά κι ένα καιρό, ένας διπλωμάτης».


Για τους πιστούς όμως που δεν συγκινούνται από τις θέσεις λογίων, η σαφής τοποθέτηση του διδάκτορα Uεολογίας και μέγα πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Γεώργιου Τσέτση, βάζει τα πράγματα στην θέση τους:

«Υπάρχει, αιώνες τώρα, διάχυτη η πεποίθηση στον ευσεβή μεν, αλλά θεολογικά και λειτουργικά απαίδευτο ορθόδοξο πιστό, που ψάχνει για "θαύματα" προκειμένου να πληρώσει το πνευματικό του κενό, ότι κατά την τελετή της αφής το άγιον φως κατέρχεται θαυματουργικά "ουρανόθεν" για να ανάψει την λαμπάδα του πατριάρχου. [...] Η ευχή την οποία αναπέμπει ο πατριάρχης προ της αφής μέσα στο "ιερό κουβούκλιο" είναι σαφέστατη και δεν επιδέχεται καμιά παρερμηνεία. Ο πατριάρχης δεν προσεύχεται για την διενέργεια θαύματος. Απλώς "αναμιμνήσκεται" της θυσίας και της τριημέρου αναστάσεως του Χριστού και απευθυνόμενος σ' Αυτόν λέγει: "εκ του επί τούτον τον φωτοφόρον σου Τάφον εκκαιομένου φωτός ευλαβώς λαμβάνοντες, διαδιδόαμεν τοις πιστεύουσιν εις σε το αληθινόν φως, και δεόμεθά σου όπως αναδείξης αυτό αγιασμού δώρον...". Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο πατριάρχης ανάβει την λαμπάδα του από την ακοίμητη κανδήλα που βρίσκεται πάνω στον πανάγιο τάφο».

Τόσο μεμονωμένοι πολίτες, όσο και η Ένωση Αθέων έχουν επανειλημμένα αιτηθεί να παύσει αυτή η οπισθοδρομική και εξευτελιστική για την ελληνική πολιτεία χρηματοδότηση μιας δοξασίας, και πρόσφατα τις φωνές τους ένωσαν και αρκετοί βουλευτές, όπως το 2014 ο τότε βουλευτής του Ποταμιού, Νίκος Δήμου και το 2015 αρκετοί βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, συμπεριλαμβανομένου του Νίκου Φίλη. Φευ όμως, το κράτος κωφεύει.

Σε μία οριακά χρεοκοπημένη χώρα, όπου οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν υποστεί ραγδαίες μειώσεις, είναι δυνατόν να υφίσταται ακόμα μια απολύτως άσκοπη και σκανδαλώδης δαπάνη για να ικανοποιείται το παράλογο θρησκευτικό αίσθημα κάποιων;

Κι αν αύριο οι δωδεκαθεϊστές ισχυριστούν ότι λόγω της (αποδεδειγμένα παλαιότερης και «ελληνικότερης») ιστορίας του δόγματός τους, το ελληνικό κράτος οφείλει να χρηματοδοτήσει κάποια τελετή μεταφοράς σπινθήρα που προκύπτει στον Όλυμπο από τον κεραυνό του Δία ή θαλάσσιου αφρού από το σημείο που έσκαγε η τρίαινα του Ποσειδώνα, τι θα τους πούμε;
---
---
*