Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

... τι δημοψήφισμα; ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

"ΟXI"
και ξανά "ΟXI"
και πάλι OXI"!

   Ερώτηση 1η: Μόλις πριν από 5 μήνες δόθηκε μια καθαρή λαϊκή εντολή: Να μπει τέλος στη λιτότητα, να καταργηθούν τα Μνημόνια. Γιατί λοιπόν χρειάζεται δημοψήφισμα η Κυβέρνηση για να εφαρμόσει μια λαϊκή εντολή η οποία της έχει δοθεί ήδη με τις εκλογές και μάλιστα ξεκάθαρα; Εκτός εάν το δημοψήφισμα γίνεται για άλλο λόγο. Αλλά για ποιόν;

   Ερώτηση 2η: Ο κ. Τσίπρας λέει ότι είναι άλλο πράγμα να έχεις την κυβέρνηση και είναι άλλο πράγμα να έχεις την εξουσία. Σωστά. Η κυβέρνηση επίσης καταγγέλλει ότι στο εσωτερικό της χώρας πολιτικοί της αντίπαλοι, μιντιακά συγκροτήματα κ.λπ. δρουν με όρους «πέμπτης φάλαγγας» και σαν «εσωτερική τρόικα». Γιατί λοιπόν η Κυβέρνηση δίνει περιθώριο κινήσεων σε αυτή την «πέμπτη φάλαγγα»; Γιατί, αντί να εφαρμόσει την πολιτική της κατάργησης των Μνημονίων για την οποία ψηφίστηκε στις εκλογές επιτρέπει σε αυτήν την «πέμπτη φάλαγγα» - όπως η ίδια την χαρακτηρίζει - να μετατρέψει τις απειλές, την κινδυνολογία, τους εκβιασμούς σε σκηνικό απόλυτης τρομοκράτησης του λαού με κίνδυνο την υφαρπαγή του «ναι» από λαϊκά στρώματα;

Τι μέτρα, τι προετοιμασία, υπήρξε όλο το προηγούμενο διάστημα ή ακόμα και τώρα από την κυβέρνηση για να αποτραπούν παιχνίδια πανικού όπως αυτά με τις τράπεζες, τα βενζινάδικα, τα σούπερ μάρκετ; Και τελικά αυτή η τακτική τι ενισχύει; Είναι ή δεν είναι εργαλείο στα χέρια εκείνων που σπρώχνουν ανθρώπους στο «ναι» με κίνδυνο αυτό να υπερισχύσει δίνοντας τη δυνατότητα στους δυνάστες εντός και εκτός των τειχών να λένε ότι ο ελληνικός λαός «θέλει Μνημόνια» (!) και καλλιεργώντας στο εσωτερικό της χώρας τη λογική του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω», υπονομεύοντας για μακρύ διάστημα το αίτημα μιας άλλης προοπτικής για τον τόπο;

   Ερώτηση 3η: Πριν τις εκλογές, ο κ. Τσίπρας ισχυριζόταν ότι στις διαπραγματεύσεις που θα έκανε με τους εταίρους ως πρωθυπουργός, εκείνοι θα κάμπτονταν ή ότι εάν δεν κάμπτονταν εκείνος σε κάθε περίπτωση θα εφάρμοζε το πρόγραμμά του. Τίποτα από όλα αυτά δεν επαληθεύτηκε. Ο κ. Τσίπρας μας λέει ότι και μετά το δημοψήφισμα, πάλι με τους ίδιους «εταίρους, φίλους» και «θεσμούς» θα πάει να διαπραγματευτεί. Εάν και πάλι του πουν «όχι», εκείνος αυτή τη φορά τι θα κάνει; Αυτό δεν μας το απαντάει…

   Ερώτηση 4η: Ο κ. Τσίπρας, όχι μόνον δεν απαντάει τι θα κάνει αν οι εκβιαστές, οι γκάγκστερ, οι τοκογλύφοι, παραμείνουν εκβιαστές, γκάγκστερ και τοκογλύφοι, αλλά προεξοφλεί κιόλας ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα δεν συνιστά αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προεξοφλεί ότι το «όχι» στο δημοψήφισμα θα συνιστά παραμονή στο τραπέζι για «ειλικρινή» και «έντιμη», όπως συνεχίζει να λέει, συμφωνία με τους «εταίρους». Ότι το «όχι» που επιδιώκει δεν είναι απόφαση ρήξης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Προεξοφλεί δηλαδή ότι το «όχι» που ζητά από τον ελληνικό λαό, το ζητά για να διατηρήσει τον ελληνικό λαό στην αρένα των εκβιαστών, των γκάγκστερ και των τοκογλύφων! Αλλά αυτό το «όχι», όπως δηλώνει ότι θα το ερμηνεύσει ο κ. Τσίπρας, σε τι διαφέρει στρατηγικά από το «ναι»;

   Ερώτηση 5η: Ο κ. Τσίπρας δήλωσε στη Βουλή το Σάββατο ότι το Μνημόνιο είναι μια τραγωδία που πρέπει να τελειώσει. Αλήθεια: Η υπογραφή του κ.Τσίπρα κάτω από τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου που παρέτεινε το Μνημόνιο, η υπογραφή του κάτω από τις «47 σελίδες», η υπογραφή του κάτω από τις επόμενες «10 σελίδες», είναι αντιμνημονιακές; Έτσι ισχυρίζεται ψευδώς ο κ. Τσίπρας. Αλλά τότε, μπροστά σε ένα τέτοιο θεόρατο ψέμα, είναι μεμψίμοιρο και κακόπιστο να υποθέσει κανείς ότι το «όχι» που ζητάει εναντίον του «Μνημονίου των θεσμών», ο κ. Τσίπρας το θέλει για να λειτουργήσει ως δούρειος ίππος για το «ναι» στα «Μνημόνια των 47 + 10 σελίδων»;

   Ερώτηση 6η: Είπε ο κ. Τσίπρας στη Βουλή ότι στα προτεινόμενα Μνημόνια των «47 + 10 σελίδων» που φέρουν τη δική υπογραφή, τα βάρη επιμερίζονται με κριτήριο τη δικαιοσύνη! Αλλά αν είναι δικαιοσύνη ο ΕΝΦΙΑ τουλάχιστον μέχρι το 2016, οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι νέοι φόροι 2 δις. ευρώ μέσω ΦΠΑ, το ξεπούλημα αεροδρομίων, λιμανιών, δρόμων, επιχειρήσεων και ολόκληρων περιοχών (Ελληνικό), τότε αυτό λέει ή δεν λέει κάτι για τη γενική κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής; Λέει ή δεν λέει κάτι για την πορεία της κυβερνητικής πολιτικής και μετά από ένα δημοψήφισμα όπου θα έχει εγκριθεί αυτή η «δίκαιη» και «αντιμνημονιακή» - τάχα - πολιτική;

   Ερώτηση 7η: Ακόμα και τώρα, και μάλιστα στο όνομα της Αριστεράς, ο κ. Τσίπρας μιλάει για τις «ιδρυτικές αξίες» της ΕΕ και για το «κοινό ευρωπαϊκό μας σπίτι». Λες και δεν υπήρξε ποτέ η ΕΔΑ που μάλλον δεν θα ήταν και τόσο Αριστερή όσο ο ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό ενδεχομένως ό,τι σήμερα ο κ. Τσίπρας το εμφανίζει σαν «δημοκρατικό κεκτημένο της Ευρώπης», η ΕΔΑ το χαρακτήριζε (από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης της ΕΟΚ) ως λάκκο των λεόντων. Λες και οι «μεγάλοι ευρωπαϊστές ηγέτες» στους οποίους υποκλίνεται ο κ. Τσίπρας δεν είναι αυτοί που δημιούργησαν τα «λευκά κελιά» στις χώρες τους ή που μετέτρεπαν τον Μάη του ‘68 σε παρέλαση τεθωρακισμένων στους δρόμους του Παρισιού. Λες και δεν υπήρξε ποτέ το Μάαστριχτ και η σιδερένια μπότα του γερμανού τραπεζίτη. Λες και δεν υπήρξε ποτέ το ευρώ ως μεταμφιεσμένο μάρκο. Λες και δεν υπήρξε ποτέ ο βομβαρδισμός και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Λες και δεν υπάρχει η τωρινή συνεργασία της ΕΕ με τους ναζί και τους φασίστες της Ουκρανίας. Λες και τα 30 εκατ. ανέργων και τα 100 εκατ. φτωχών της ΕΕ έχουν προκύψει «κατά λάθος» και δεν είναι απότοκο των πραγματικών «ιδρυτικών αξιών» του μεγάλου κεφαλαίου της Ευρώπης. Αλλά να που ο κ. Τσίπρας για να πουλήσει φύκια με μεταξωτές κορδέλες όσον αφορά τον χαρακτήρα της ΕΕ προσθέτει στο τέλος κι ένα «όχι». Σε τι διαφέρουν τα δικά του φύκια από τα φύκια των άλλων με το «ναι»;

   Ερώτηση 8η: Τρεις μόλις μέρες πριν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος που έχει συνδυαστεί με πολλά «λεβεντοκοτρωνέικα» και «εθνικοκυριαρχικά» από τον κ. Τσίπρα, ο κ. Βαρουφάκης ομολόγησε ότι η κυβέρνηση πρότεινε στο Eurogroup τη λειτουργία ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού που θα κόβει δαπάνες, δηλαδή μισθούς και συντάξεις, εάν δεν εκτελείται σωστά ο προϋπολογισμός, λέγοντας ότι ο μηχανισμός αυτός θα ενεργεί και θα αποφασίζει στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κανόνων ανεξάρτητα και πάνω από την όποια εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση! Αυτή η «λεβεντιά» συνιστά «ναι» ή «όχι»;

   Δημοψήφισμα λοιπόν. Ο λόγος στον λαό, λοιπόν. Ναι, δημοψήφισμα. Αλλά σε ποιό ερώτημα; Σε ένα ερώτημα που το υπονομευμένο «όχι» του θα αξιοποιηθεί ως το αμπαλάζ του υποτελούς, του ραγιάδικου «ναι»; Σε ένα δημοψήφισμα που όσα αντιδραστικά εμπεριέχει το «ναι» του εισάγονται από την πίσω πόρτα με το περιτύλιγμα του «όχι»;

   Ο λόγος στο λαό, λοιπόν. Ναι, αλλά τι είδους ελευθερία λόγου είναι αυτή όταν το δικαίωμα του λαού να μιλήσει καθορίζεται με βάση τα όρια και τις συντεταγμένες του Άννα και του Καϊάφα;

   Τι δημοψήφισμα; Εκεί που το «ναι» ισοδυναμεί με τον Αρμαγεδώνα του «Μνημονίου των θεσμών» και εκεί που το «όχι» ισοδυναμεί με το τσουνάμι του «Μνημονίου των 47 + 10 σελίδων»;

   Τι δημοψήφισμα; Εκεί που το «ναι» στην εξαθλίωση, την καταστροφή, την εξάρτηση συναντιέται σε ένα σικέ γήπεδο διαπραγμάτευσης με το «όχι» της τάχα μου «δημιουργικής ασάφειας» και με τους επαίσχυντους, αντιλαϊκούς – και ανέντιμους – συμβιβασμούς;

   Δημοψήφισμα λοιπόν. Αλλά αφού το κάνουν που το κάνουν και χωρίς αυταπάτες για το πώς επιδιώκουν να διαμορφώσουν την «ελεύθερη βούληση» των ψηφοφόρων, χωρίς αυταπάτες ότι οι μεν θέλουν το «ναι» για να επιβάλλουν το «όχι» στα δικαιώματα του λαού, και οι δε θέλουν ένα «όχι» για να συνεχίσουν να λένε «ναι» στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού, ας το αξιοποιήσουμε.

   Πώς; Ακόμα κι αν η δημοκρατία τους είναι τόσο δημοκρατική ώστε να θεωρεί… άκυρο ό,τι αρνείται τόσο τη Σκύλλα όσο και τη Χάρυβδη, ακόμα κι αν θεωρούν ότι είναι… άκυρο να διαλέγεις άλλο δρόμο από εκείνον που περνά μέσα από τις Συμπληγάδες, έχει μεγάλη σημασία να καταγραφεί με τρόπο ανόθευτο, πολιτικά έγκυρο και μετρήσιμο στην κάλπη το μόνο ουσιαστικό, ελπιδοφόρο και εξεργετικό «Όχι» που υπάρχει:

   «Όχι στην ΕΕ- αποδέσμευση τώρα» από τον «λάκκο των λεόντων»!

   Ένα «Όχι» που κανείς δεν θα μπορεί τη Δευτέρα να το μακιγιάρει όπως θέλει. Ένα «Όχι» που θα κατατεθεί στους αγώνες του λαού και δεν θα επιδέχεται καμίας «ασάφειας».

   «Όχι και ξανά Όχι και πάλι Όχι», λοιπόν! «Όχι σε όλα τα Μνημόνια»! «Όχι και στις υπογραφές – Όχι και στις διαπραγματεύσεις Μνημονίων»! «Όχι στον λάκκο των λεόντων»! «Όχι στα δεσμά της ΕΕ»! Αποδέσμευση! Τώρα!
---
*

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

... KKE : ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε ...


Ανακοίνωση
του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
για την πρόταση
της κυβέρνησης
για τη διοργάνωση
του δημοψηφίσματος


Σε ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για την πρόταση της κυβέρνησης για τη διοργάνωση του δημοψηφίσματος αναφέρει:

«Το ΚΚΕ καλεί το λαό, στο επικείμενο δημοψήφισμα, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να απορρίψει τόσο την πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ - ΕΚΤ όσο και την πρόταση της κυβέρνησης, γιατί και οι δύο αυτές προτάσεις περιέχουν βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που θα έρθουν να προστεθούν στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, που παραμένουν άθικτα.

Η κυβέρνηση ουσιαστικά καλεί το λαό να εγκρίνει τη δική της πρόταση προς τους δανειστές, η οποία είναι  η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Εξαπατά το λαό για να συναινέσει στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της. Ο λαός να μην επιλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να σηκώσει το ανάστημά του και να εκφράσει με όλα τα μέσα και τους τρόπους την αντίθεσή του στην ΕΕ και τα μνημόνια διαρκείας που αυτή φέρνει.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι στο δημοψήφισμα η απάντηση του ελληνικού λαού πρέπει να είναι μία: «ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ».

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει, όταν επικαλείται το σεβασμό της λαϊκής θέλησης για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος. Η θέληση του λαού όλα αυτά τα χρόνια ήταν να απαλλαγεί από τα μνημόνια, τους εφαρμοστικούς νόμους, τα αντιλαϊκά μέτρα και η κυβέρνηση όχι μόνο τα διατηρεί, αλλά με την πρότασή της τα ενισχύει ακόμη περισσότερο. Συνεχίζει να κοροϊδεύει το λαό ότι εντός του «μονόδρομου» της ΕΕ και της καπιταλιστικής ανάπτυξης υπάρχει λύση προς όφελος του λαού, εξαπατά το λαό λέγοντας ότι η ΕΕ μπορεί να είναι σε όφελος των λαών της χωρίς να αλλάζει ο καπιταλιστικός χαρακτήρας της. Φυσικά, και τα άλλα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης εξαπατούν το λαό με άλλον τρόπο, με την κινδυνολογία στο επίσης δίλημμα «ευρώ ή δραχμή», δίλημμα τμημάτων του κεφαλαίου και όχι του λαού.

Το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει το δημοψήφισμα έτσι ώστε να ενημερώσει πλατιά τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, όλο το λαό για τις θέσεις του και για την πραγματική διέξοδο από την κρίση προς όφελος του λαού. Να μετατραπεί η λαϊκή αγανάκτηση σε πραγματική αμφισβήτηση της σαπίλας και της βαρβαρότητας που τον καταδικάζει σε όλες τις στερήσεις, να συναντηθεί με τις θέσεις και την πολιτική του ΚΚΕ στον αγώνα για να πάρει τη ζωή και το μέλλον στα χέρια του. Το εργατικό λαϊκό κίνημα οφείλει χωρίς άλλες καθυστερήσεις να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί για τα δικά του συμφέροντα, άμεσα και με προοπτική. Σε αυτόν το δρόμο μοναδικό στυλοβάτη έχει το ΚΚΕ, με το οποίο πρέπει να συμπορευτούν οι πρωτοπόρες εργατικές λαϊκές δυνάμεις, οι νέοι και οι νέες. Συσπείρωση με το ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα πάλης, με όλες τις μορφές αγώνα, σε κάθε πολιτική αναμέτρηση και με οποιαδήποτε εκλογική μορφή της.

Μοναδική ρεαλιστική λύση προς όφελος του λαού είναι η ρήξη με την ΕΕ, η αποδέσμευση από αυτή τη λυκοσυμμαχία, το κεφάλαιο και την εξουσία τους, για να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του, λύση που θα προκύψει από τη θέληση και δράση του εργατικού λαϊκού κινήματος και σε συσπείρωση με το ΚΚΕ».

---
*

... "Αλήτες, Ρουφιάνοι, ΔουΝουΤογράφοι" !..

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

"Δημοσιογράφοι - βαποράκια"

του ΔΝΤ; Έλα ρε !

Αγωνία επικρατεί στο διαστημικό κέντρο στο Κανάβεραλ. Oπως καταγράφουν τα εκεί μηχανήματα, πέριξ του Κολονακίου παρατηρείται ένα ασυνήθιστο φαινόμενο: Εκλεκτά μέλη μιας παρέας διαμορφωτών της κοινής γνώμης έχουν αρχίσει να «πέφτουν από τα σύννεφα»! Οι επιστήμονες παρακολουθούν τα γεγονότα και εξετάζουν τα αίτια του ανεξήγητου φαινομένου…

Αυτά στο Κανάβεραλ. Εδώ στην Ελλάδα πάντως δεν φαίνεται να υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε καμία έκπληξη. Διότι εμείς ξέρουμε: Το να καμώνονται κάποιοι στη χώρα μας ότι «πέφτουν από τα σύννεφα» μόνο ασυνήθιστο δεν είναι.

Ας δούμε, λοιπόν, τι συνέβη: Η ένταση αυτής της (διαρκούς) «συννεφόπτωσης» παρατηρήθηκε αμέσως μετά τη δήλωση του πρώην εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, του κ. Παναγιώτη Ρουμελιώτη, ο οποίος μιλώντας στην επιτροπή της Βουλής ανέφερε ότι:

Έλληνες δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν από το ΔΝΤ ώστε να εκφράζουν θέσεις υπέρ του Ταμείου. Σύμφωνα με τον κ. Ρουμελιώτη οι δημοσιογράφοι αυτοί παρακολουθούσαν σεμινάρια στην Ουάσιγκτον για να προβάλλουν τις απόψεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν…

Πρόκειται για σπουδαία ομολογία. Και προφανώς εδώ ισχύει χίλιες φορές εκείνο που έλεγε ο Μαρξ:

«Να κάνουμε το έγκλημα όσο πιο ατιμωτικό γίνεται, δημοσιοποιώντας το»!
Μη μας διαφύγει, όμως, μια κρίσιμη παράμετρος, που καθόλου δεν μειώνει τη σημασία της ομολογίας Ρουμελιώτη. Ισα – ίσα καταδεικνύει την ανάγκη να μην αφεθεί η υπόθεση, ούτε να σκεπαστεί με κάποιο καινούργιο «συννεφάκι» κουκουλώματος.

Εξηγούμαστε: Το παραπάνω το λέμε διότι αυτή η σχέση ΔΝΤ – (και κάποιων) «δημοσιογράφων» μόνο άγνωστη δεν είναι. Ούτε είναι η πρώτη φορά που κάποιοι «συννεφοκουτρουβαλιάζονται» για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Δείτε τι είχε αποκαλυφθεί πριν από 5 χρόνια και τι είχε καταγραφεί ήδη από τότε στα πρακτικά της Βουλής (Ιούνης 2010) κατά τη διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής επιτροπής για τη «Ζήμενς»:

α) «Μια πρόσθετη υπηρεσία η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της τρόικας - μετά την υπογραφή του μνημονίου - θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης, ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη "Μεγάλη Βρετάνια" για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ».
β) «Κάποιες φορές, όταν μας το ζητούν οι πελάτες μας μπορεί να συμμετέχουν και ζητάμε δημοσιογράφους να συμμετέχουν σ' αυτό».
Αυτές ήταν δυο χαρακτηριστικές απαντήσεις που δόθηκαν τότε, κατά την εξέταση μάρτυρα στην εξεταστική για τη «Ζήμενς». Απαντήσεις που αφορούσαν η πρώτη σε ερώτηση για επαφές του ΔΝΤ με ΜΜΕ και δημοσιογράφους στην Ελλάδα ώστε να πλασάρουν το μήνυμα του Ταμείου, και η δεύτερη για επαφές δημοσιογράφων με «πελάτες» όπως η «Ζήμενς»...

Οι αποκαλύψεις αυτές και οι συζητήσεις που ακολούθησαν (επαναλαμβάνουμε: για την παροχή υπηρεσιών και από δημοσιογράφους ώστε η γερμανική πολυεθνική και το ΔΝΤ να «επικοινωνήσουν» τα μηνύματά τους στον ελληνικό λαό) είχαν δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους να καμώνονται ότι πάλι... «έπεσαν από τα σύννεφα».

Συμπέρασμα 1ο: Επειδή από τότε πέρασαν 5 χρόνια και επειδή το θέμα θάφτηκε επιμελώς, υποψιαζόμαστε ότι οψέποτε αποκαλύπτεται ότι για κάποιους η διαδρομή «σύννεφα – γη» είναι κάτι σαν το «Κολιάτσου – Παγκράτι», τόσο μεγαλώνει και η πιθανότητα για εκείνο το συννεφάκι κουκουλώματος που λέγαμε…

Συμπέρασμα 2ο: Ας υποδύονται οι «έκπληκτοι» τους «έκπληκτους» όσο θέλουν. Η πραγματικότητα είναι πως «από τα σύννεφα πέφτουν» μόνο αυτοί που θέλουν να πέφτουν. Για έναν πολύ απλό λόγο: Επειδή τους αρέσει να προσποιούνται ότι «ζουν στα σύννεφα». Εμείς οι υπόλοιποι, πάντως, που κατοικούμε στη Γη, κάτι διαισθανόμασταν...

Συμπέρασμα 3ο (που ισχύει από την εποχή του «Πολίτη Κέιν): Αυτού του τύπου η «παροχή υπηρεσιών» συνιστά την τυπική λειτουργία εκείνου του Τύπου που είναι κομμάτι, προέκταση και μακρύ χέρι του καθεστώτος και αυτό ανεξάρτητα από την τίμια δουλειά των εργατών του Τύπου

Συμπέρασμα 4ο: Παρά την καλή μας διάθεση να δεχτούμε τους ισχυρισμούς και τις «διευκρινίσεις» που κάθε φορά δίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, εμείς παραδεχόμαστε ότι δεν διαθέτουμε τόση φαντασία ώστε να πιστέψουμε ότι εφόσον υπάρχουν τέτοιες επαφές, εμπίπτουν στην «αχρήματο οικονομία». Δε συνηθίζεται...

Συμπέρασμα 5ο: Αντίθετα σχέσεις όπως αυτές στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Ρουμελιώτης συνηθίζεται να οικοδομούνται επί τη βάσει υλικών κινήτρων και ουχί ιδεολογικών. Αλλά απορούμε: Όταν η είδηση, η ενημέρωση, η πληροφορία συνιστούν «εμπορεύματα», οι υπέρμαχοι του συστήματος όπου «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται» ποιον νομίζουν ότι πείθουν όταν παριστάνουν τους... εμβρόντητους (!) στο άκουσμα της παραπάνω διαπίστωσης;

Πέραν, όμως, εκείνων που υποπτευόμαστε και των όσων διαισθανόμαστε, υπάρχουν και αυτά που γνωρίζουμε.

Εξηγούμαστε: Δεν περιμέναμε τη «Ζήμενς», ούτε το ΔΝΤ για να μάθουμε την ύπαρξη της λεγόμενης «ενσωματωμένης δημοσιογραφίας». Έχουμε ενημερωθεί σχετικά, εδώ και χρόνια – από την εποχή της «Τιμισοάρα», των «κορμοράνων» αλλά και κατά τη διάρκεια της απόβασης των Αμερικανών στο Ιράκ - για την αγαστή συνεργασία των πεζοναυτών με τους «ενσωματωμένους δημοσιογράφους» των διεθνών ΜΜΕ και λοιπών «επικοινωνιακών πρακτορείων».

Δεν περιμέναμε, επίσης, είτε να ακουστούν είτε να διαψευστούν τα περί των «περίεργων» επαφών μεταξύ διεθνών οργανισμών με δημοσιογράφους, για να ψυλλιαστούμε τι (μπορεί να) συμβαίνει. Άλλωστε, όπως αποκαλύφθηκε στην εφημερίδα «Ελ Μούντο» (31/5/1999), στις μυστικές εκθέσεις του ΝΑΤΟ, ιδού τι ορίζεται ως ένα από τα βασικά καθήκοντα της καλής Συμμαχίας:

«Ο εντοπισμός εκείνων των δημοσιογράφων κάθε χώρας που είναι ικανοί... να προσκληθούν σε συνάντηση, όπου θα εκθέσουν τις ιδέες τους πάνω σε τρόπους βελτίωσης του μηνύματός μας προς την κοινή γνώμη».
Σημειώστε ότι τότε - στο πλαίσιο της «βελτίωσης του μηνύματος» του ΝΑΤΟ - το ΝΑΤΟ βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία. Μετά, δε, από κάθε βομβαρδισμό, επίλεκτες «διμοιρίες πρόθυμων δημοσιογράφων» παρομοίαζαν τα Στελθ που πετούσαν πάνω από το Βελιγράδι με «φτερά αγγέλων»!

Άραγε, όταν τέτοια κόλπα είναι τόσο γνωστά στο ΝΑΤΟ ώστε να καταγράφονται επίσημα ακόμα και στις εκθέσεις του εδώ και πάνω από μια δεκαπενταετία, λέτε στα ΔΝΤ και στις Κομισιόν αυτά τα κόλπα να είναι άγνωστα;...

Όλα στο φως, λοιπόν! Όλα στη φόρα! Ονόματα! Ποιοι, πότε, (το πώς το ξέρουμε) και για πόσα (ενδεχομένως) μπήκαν σε αυτή την «δούλεψη»; Ποιοι «στρατολογήθηκαν» για να γίνουν (έναντι «χρυσίου»;) βαποράκια του Μνημονίου; Ποιοι περνούσαν σεμινάρια από το ΔΝΤ για να βελτιωθούν στο ρόλο του «παπαγάλου» και να διαπρέψουν στο ρόλο του «αλήτη – ρουφιάνου – ΔουΝουΤογράφου»;

***

Υστερόγραφο: Το γεγονός ότι με νέες χθεσινές δηλώσεις του ο κ. Ρουμελιώτης φέρεται να έχει προβεί σε μισή κωλοτούμπα σε σχέση με όσα είχε πει προχθές, και τώρα λίγο πολύ εμφανίζεται να μην θυμάται, να μην ξέρει και τα θεωρεί όλα αυτά «συνήθη πρακτική», επιβεβαιώνει χίλιες φορές περισσότερο την ανάγκη και την απαίτηση: Όλα στο φως!
---
*

... να σχολιάσουμε; τι να σχολιάσουμε; ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

Κουραφέξαλα!



Να σχολιάσουμε; Τι να σχολιάσουμε;

   Ότι από το «τέλος η λιτότητα» πήγανε στο «70% καλό το Μνημόνιο» κι από εκεί στις «47 σελίδες» τσουνάμι για να φτάσουνε τώρα στις «10 σελίδες» Αρμαγεδώνα;

   Ότι από τις «12.000 αφορολόγητο» πήγανε σε έκτακτη (τάχα) εισφορά, σε χαράτσι δηλαδή, ακόμα και για τους διαβιούντες με εισόδημα τα 12 χιλιάρικα; 

   Ότι από «κατάργηση του Μνημονίου σε ένα νόμο με ένα άρθρο» πάνε όχι σε κατάργηση αλλά σε ψήφιση (!) Μνημονίου… σε ένα νόμο και με ένα άρθρο;

   Ότι από την «επιστροφή της 13ης σύνταξης» πάνε σε μέτρα που αφαιρούν και την 12η σύνταξη;

   Ότι από την «αύξηση του μισθού» πάνε σε νέα αφαίμαξη του μισθού μέσα από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών;

   Ότι από την «κατάργηση του ΕΝΦΙΑ» πάνε σε επέκταση του ΕΝΦΙΑ για μια (τουλάχιστον) διετία;

   Ότι από την «κατάργηση των άδικων φόρων» πάνε σε αύξηση του ΦΠΑ και σε επιβολή 2 δισ. ευρώ νέων άδικων φόρων; 

   Ότι από το «έχει έρθει η ώρα σ’ αυτόν τον τόπο την κρίση να την πληρώσει η ολιγαρχία και όχι οι μισθωτοί, όχι οι συνταξιούχοι, όχι οι αυτοαπασχολούμενοι» (έτσι είπε ο κ. Τσίπρας στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ) πάνε να ξεπουλήσουν στην ολιγαρχία από τα αεροδρόμια και τα λιμάνια μέχρι το Ελληνικό;

   Ότι από τα «γκόου μπακ μαντάμ Μέρκελ» φτάσανε να κρύβονται πίσω από τα μέιλ Χαρδούβελη;


Να αρχίσουμε να ρίχνουμε πασιέντζες για το αν θα γίνει ή δεν θα γίνει συμφωνία, παίζοντας το παιχνίδι του «μάδησα τη μαργαρίτα» πίσω από την οποία νομίζουν οι κυβερνώντες ότι μπορεί να κρυφτεί η υπογραφή του Τσίπρα, μια υπογραφή που ήδη έχει μπει σε ένα κείμενο λαιμητόμο και που αν η καρμανιόλα δουλέψει έτσι ή αν δουλέψει αλλιώς, τούτο πλέον επαφίεται στις ορέξεις των γκάνγκστερ - που αναγνωρίστηκαν ως «θεσμοί»; 

Η’ μήπως να σχολιάσουμε την αυθάδεια και το θράσος με το οποίο περιφέρονται στα κανάλια, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι, κονταίνοντας στα μέτρα τους την έννοια «Αριστερά», διερωτώμενοι όπως ο Φίλης γιατί άραγε ο λαός να τρώει τόσα πολλά μακαρόνια και παριστάνοντας ακόμα και τώρα τους «διαπραγματευτές»; 

Να σχολιάσουμε…

Να, λοιπόν, το σχόλιό μας:

«Δεν κάνεις τίποτα με τις αιτήσεις, με τις παρακλήσεις (…)/
να ξεχνάς το μόχθο του μεροκάματου/ είναι σα να ξεχνάς την ιστορία, τη μάνα σου, τους πεθαμένους/
είναι σαν να ξεχνάς αυτό που λέμε δικαιοσύνη/
τ’ άλλα -σιωπές, μεταμφιέσεις, πούπουλα, φτερούγες- κουραφέξαλα»

(Γιάννης Ρίτσος)
---
*

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

... μεγάλος σκιτσογράφος ο Αρκάς αλλά ...

*
Άρης Χατζηστεφάνου
***
*

Συγγνώμη Αρκά, δεν έχεις δίκιο


Από το πρωί της Παρασκευής η υπόθεση του Αρκά έγινε αντικείμενο χυδαίας προπαγάνδας από ορισμένους από τους πιο σκοτεινούς κύκλους στην Ελλάδα.

Άνθρωποι που χειροκροτούσαν τις συλλήψεις πολιτών για σάτιρα (γέρων Παστίτσιος), το κλείσιμο ανεξάρτητων πηγών ενημέρωσης (Indymedia) αλλά ακόμη και το βασανισμό από την αστυνομία για πολιτικές απόψεις (αντιφασιστική μοτοπορεία) χρησιμοποίησαν τις ύβρεις εναντίον του σκιτσογράφου για πολιτικές σκοπιμότητες εμφανιζόμενοι ως υποστηρικτές της ελευθεροτυπίας.

Το καθεστώς που υπηρέτησαν αυτοί οι άνθρωποι τα τελευταία πέντε χρόνια έριξε την Ελλάδα κατά 50 θέσεις στην κατάταξη της παγκόσμιας ελευθερίας του Τύπου. Αρκετοί δημοσιογράφοι και φωτορεπόρτερ δέχθηκαν δολοφονικές επιθέσεις από τον κρατικό μηχανισμό, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες απολύθηκαν για τις απόψεις τους.

Κανένας τους δεν μιλούσε τότε για τη λογοκρισία. Όταν όμως κάποιοι άγνωστοι έγραψαν ορισμένα επιθετικά (όπως μαθαίνουμε) σχόλια εναντίον του Αρκά οι ίδιοι διώκτες της ελευθεροτυπίας ανέβηκαν στα κάγκελα.

Κανένας από αυτούς δεν είχε δει τα σχόλια, αφού είχαν κατέβει από το facebook. Και όμως τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να παρουσιάζουν σχεδόν πανομοιότυπα κείμενα (σε ορισμένες περιπτώσεις όπως στο TheToc και την iefimerida ήταν το ίδιο κείμενο) και να χρησιμοποιούν το περιστατικό για να επιτεθούν στο σύνολο της Αριστεράς.

Ούτε στις χειρότερες ημέρες του Μακαρθισμού δεν υπήρχαν δημοσιογράφοι, δημοσιολόγοι και πολιτικοί που θα τολμούσαν να φτάσουν σε τέτοια σημεία χυδαίας προπαγάνδας χωρίς να έχουν δει ποτέ το αντικείμενο της οργής τους – στη συγκεκριμένη περίπτωση τα σχόλια.

Προφανώς ο Αρκάς έχει δικαίωμα να σκιτσάρει ότι θέλει και θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες για να μπορεί να το κάνει. Επίσης έχει κάθε δικαίωμα να ανεβάζει και κατεβάζει όποτε θέλει τους συνεργαζόμενους με αυτόν λογαριασμούς στο facebook – ειδικά αν έχει πέσει θύμα ανεγκέφαλων σχολιαστών.

Όταν όμως μετατρέπεται ο ίδιος (άθελά του) σε εργαλείο μιας τερατώδους εκστρατείας λάσπης προς το σύνολο της Αριστεράς οφείλει να λάβει σαφή θέση.

Το σχόλιο “σε αυτή τη χώρα έχει γίνει πολύ επικίνδυνο να είσαι με τους άλλους… όποιοι και αν είναι αυτοί” όχι μόνο δεν αποτελεί σαφή τοποθέτηση αλλά στην ουσία εξισώνει τα θύματα της επίθεσης με τους θύτες. Ακόμη χειρότερα αποδέχεται ότι το σχόλιο κάποιου γελοίου στο facebook είναι εξίσου σοβαρό με την κρατική βία και τη λογοκρισία που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Είναι ακριβώς αυτό το τελευταίο σκίτσο απάντηση του Αρκά που έδωσε στον Μπογδάνο του ΣΚΑΙ το δικαίωμα να πει “εμείς είμαστε οι άλλοι” – και ίσως να είχε δίκιο.
---
---
*

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

... όταν η λούμπεν αστική τάξη διαδηλώνει ...

*
Κατερίνα Ακριβοπούλου
***
*

Εγέρθητω χρυσή μου, εγέρθητω…

Σείστηκε η Πλατεία Συντάγματος από τα συνθήματα «Ολι Ρεν – Ολι Ρεν φέρε πίσω τα καγιέν», ενώ οι εμβληματικές φυσιογνωμίες του Αδωνι, του Φορτσάκη, του Κικίλια, της Βούλτεψη και άλλων κορυφαίων μορφών του μαζικού κινήματος της Μυκόνου και της γιάφκας του Κολωνακίου, προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης στο πλήθος που παραληρούσε από τον επαναστατικό οίστρο της κατσαρόλας και της σφυρίχτρας…

Εγέρθητω, είπε ο παλιάτσος στο ληστή…


Με σπόνσορες τους πλέον καταξιωμένους οίκους αξιολόγησης μόδας και χορηγούς επικοινωνίας το ΣΚΑΪ και το MEGA, η συγκέντρωση ανάβει την ώρα των δελτίων των 8 και όλα είναι α-συνειδητά…

Τα χαραγμένα από το μόχθο της ηλιοθεραπείας και των spa πρόσωπα των διαδηλωτών ήταν γροθιά στο στομάχι των βολεμένων αντιμνημονιακών, που έχουν αφεθεί στη μοίρα της ιστορίας η οποία φέρνει το τέλος της λιτότητας στην Ευρώπη…

Το σύνθημα είχε δοθεί από νωρίς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σ΄ένα συγκινητικό ξέσπασμα γνήσιας ιερής αγανάκτησης, κάλεσε από το ΒΗΜΑ FM, τον κόσμο «να σηκωθεί επιτέλους από τους καναπέδες», προφανώς για να τους αλλάξει καθώς τα καλά σπίτια συνηθίζουν κάθε καλοκαίρι να κάνουν και μια ριζική ανακαίνιση σε όλα. Ακόμη και στις ηλεκτρικές συσκευές, με έμφαση στα τελευταία μοντέλα της Siemens… 

«Μένουμε Ευρώπη» ήταν το κεντρικό σύνθημα της συγκέντρωσης και δικαίως.

Μένουμε Ευρώπη γιατί εκεί έχουμε τα λεφτά μας και τους κολλητούς μας.

Μένουμε Ευρώπη για να πάνε οι μισθοί στα 200 ευρώ και να δούμε επιτέλους την επιχειρηματικότητα να ανθίζει.

Μένουμε Ευρώπη γιατί αυτά που μάθαμε στα σεμινάρια του ΔΝΤ και της Τρόικας δεν πρέπει να πάνε χαμένα.

Μένουμε Ευρώπη γιατί είμαστε καραβλαχάρες αμόρφωτες και αστοιχείωτες και πρέπει επιτέλους τα παιδιά μας να ξεφύγουν από τον επαρχιωτισμό που θέλει να μας επιβάλει η αντίληψη για ανεξαρτησία και εθνική αξιοπρέπεια. Ξέρεις πόση περηφάνια ένοιωσα Ζανέτ μου αυτά τα πέντε χρόνια, όταν έβλεπα τους Ράιχενμπαχ και Φούχτελ και τους άλλους ξένους με τα όλα τους, να κάνουν κουμάντο στα υπουργεία; Επιτέλους χρυσή μου γίναμε Ευρώπη! Άσε που με τις περικοπές και τις μειώσεις μισθών γλυτώσαμε από τη πλέμπα …

Και τώρα αυτοί οι σοσιαλφασίστες έχουν σκοπό να μας οδηγήσουν λέει στην ισότητα και στη Δημοκρατία στην Ευρώπη! Αν είναι δυνατόν !

Εγέρθητω χρυσή μου, εγέρθητω …
---
*

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

... "τζημερισμός" - "ψαριανισμός" ...

*
stavrosx1
***
*
Ανεβάζω αυτό το κείμενο, από το http://harddog-sport.blogspot.gr/, γιατί λέει ακριβώς τα πράγματα με το όνομά τους...
Και δεν είναι ο Τζήμερος ή ο Ψαριανός που με "ανάγκασε" να σκύψω πάνω στο δημοσίευμα. Το έκανα γιατί διαπίστωσα - για ακόμη μια φορά - ότι η ψυχαναγκαστική ανάγκη για δημοσιότητα δεν έχει όρια...
Έως του απόλυτου αυτοεξευτελισμού...
Και συμφωνώ με τον αρθρογράφο, ότι κανείς δεν θα πρέπει να "επέμβει" εκτός ίσως και μόνον οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους...

Ούτε ένας εισαγγελέας για τον Τζήμερο

Τον έχουμε χαρακτηρίσει έτσι στο παρελθόν (δείτε εδώ) και θα τον χαρακτηρίσουμε πάλι: καρφί της Μέρκελ. Είναι ο άνθρωπος που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, όταν απηύθυνε τη μεγάλη ανοικτή επιστολή του στην καγκελάριο με την οποία (ανάμεσα σε πολλές άλλες τζημερικές αθλιότητες) την παρακινούσε «να στείλει στο διάολο αυτή την απαίσια χώρα». Από τότε χτύπησε και άλλες φορές.

* Όπως όταν αποκάλεσε τον Τσίπρα «Χίτλερ».

* Όπως όταν καλούσε πάλι την θεά του, τη Μέρκελ, να τραβήξει (από την «απαίσια χώρα») την πρίζα. «Ούτε ένα ευρώ δανεικό στα λαμόγια», έγραφε.

* Όπως και τώρα που χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό «αλητάμπουρα» και «εμετικό τσογλάνι». (Κανένας εισαγγελέας δεν πρέπει να του δώσει αξία και να επέμβει - αν και θα έπρεπε - γιατί αυτό επιζητά: τη δημοσιότητα).

Ο Τζήμερος είναι ένας από αυτούς που θα γραφτούν στις υποσημειώσεις της Ιστορίας για τη μεγάλη Κρίση. Θα βρεθεί στη μοναδική κατηγορία «Ψαριανοί» που τη σκιαγραφήσαμε προχθές με λίγες λέξεις (διαβάστε εδώ).

Αν η σχολική Ιστορία των επομένων 10ετιών ασχοληθεί με τις πολιτικές χωματερές, ασφαλώς τα παιδιά θα μάθουν για τον «τζημερισμό» που είναι παρακλάδι του κινήματος «Ψαριανοί». Κοινό τους στοιχείο η αισχρολογία – αλλά δεν είναι το μοναδικό.
---
*

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015

... οι εφοπλιστές "πρώτη φορά αριστερά" ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

Κι αυτό "πρώτη φορά αριστερό;"...

Πρώτο: Ενώ η κυβέρνηση διαπραγματεύεται στις Βρυξέλλες έναν «έντιμο συμβιβασμό» που για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα προεξοφλείται ήδη – από τους ίδιους τους υπουργούς της – ως «επώδυνη συμφωνία», ενώ οι πληροφορίες μιλούν για νέα φορολογικά βάρη στα λαϊκά στρώματα και για επιβολή ακόμα δυσμενέστερων ρυθμίσεων σε ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, στην Αθήνα υπογράφονται τέτοιες αποφάσεις:

Όπως εντόπισε ο κ. Σωτήρης Κούκιος, στο Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ Β 977) της 28/5/2015 έχουμε ένα τυπικό δείγμα «συνέχειας του κράτους» όσον αφορά την φορολόγηση των πλοιοκτητριών εταιρειών.


Με αφορμή την νηολόγηση δυο νέων πλοίων (σημασία δεν έχει το όνομα των εταιρειών ή των πλοίων αλλά η πρακτική που ακολουθείται) βλέπουμε την «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση να εκδίδει αποφάσεις, όπου μεταξύ άλλων :

α) Οι πλοιοκτήτριες εταιρείες, οι μέτοχοι και εταίροι αυτών «απαλλάσσονται από κάθε είδους φόρο για το εισόδημα που προέρχεται από τα κέρδη της εκμετάλλευσης του πλοίου»

β) Πλοιοκτήτες και εταιρείες «απαλλάσσονται ακόμη από κάθε είδους φόρο για το εισόδημα από μερίσματα που προέρχονται από τους ιδρυτικούς τίτλους ή από μετοχές της πλοιοκτήτριας εταιρείας»

γ) Απαλλάσσονται «από οποιοδήποτε αντίστοιχο φόρο ο οποίος θα μπορούσε στο μέλλον να επιβληθεί».

δ) Απαλλάσσονται από φόρο «που είναι δυνατόν να προκύψει από την πώληση του πλοίου ή την ασφαλιστική αποζημίωση».

ε) «Ο διανομές κερδών σε χρήμα ή σε είδος των συνιδιοκτητών του πλοίου (…) δεν υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου». 

στ) «Σε περίπτωση εκποιήσεως» του πλοίου «δεν επιβάλλονται οι σύμφωνα με τον νόμο φόροι μεταβιβάσεως». 


Τίποτα από τα προηγούμενα δεν είναι καινούργιο, αφού όλα τα παραπάνω έλκουν την καταγωγή τους από ρυθμίσεις και αποφάσεις που τελούν εν ισχύ εδώ και 60 χρόνια! Το νέο, το καινούργιο είναι ότι πλέον όλα αυτά γίνονται και με «πρώτη φορά Αριστερή» κυβέρνηση…

Όπως κι αυτά:

«Οι αλλοδαποί ναυτικοί δεν βαρύνονται με εισφορές για το ΝΑΤ ή για οποιοδήποτε άλλο Ελληνικό Ασφαλιστικό ταμείο και δεν αποκτούν δικαίωμα ασφαλιστικής καλύψεως ή άλλης παροχής από τα Ταμεία αυτά. Οι πλοιοκτήτες δεν βαρύνονται με εισφορές (…) ούτε με άλλης μορφής ασφαλιστική ή κοινωνική επιβάρυνση για τη χρησιμοποίηση των αλλοδαπών ναυτικών».


Απορία: Ό,τι προηγούμενα είδαμε, η απαλλαγή των πλοιοκτητών από κάθε φόρο τώρα και στο μέλλον (!), η συγκεκριμένη φορολογική μεταχείριση των πλοιοκτητριών εταιρειών σε συνθήκες φοροληστείας του ελληνικού λαού, πώς ακριβώς περιγράφεται; Είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;… 

***

Δεύτερο: Πριν ακόμα δούμε και ακούσουμε τον κ. Φίλη, τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, να δηλώνει ότι ο ΕΝΦΙΑ, ο ΦΠΑ στα νησιά κλπ… «δεν ήταν στις κόκκινες γραμμές» της διαπραγμάτευσης, πριν ακόμα ξεκινήσει η διοχέτευση πληροφοριών που προϊδεάζουν για την αθέτηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης, είδαμε και ακούσαμε τον κ. Βαρουφάκη να δηλώνει ότι όσοι έχουν φυγαδεύσει αδήλωτο χρήμα στο εξωτερικό, μπορούν με ένα φόρο 15% να το νομιμοποιήσουν. Kι ούτε γάτα ούτε ζημιά!

Παρατήρηση πρώτη: Όταν ένας μισθωτός για το γλίσχρο εισόδημά του φορολογείται από το πρώτο ευρώ με 26% αλλά την ίδια ώρα κάποιος δισεκατομμυριούχος φοροφυγάς μπορεί με μόλις 15% να νομιμοποιήσει τον πακτωλό του, αυτό – μάλλον – δεν λέγεται «φορολογική δικαιοσύνη»…

Παρατήρηση δεύτερη: Ανάλογες ρυθμίσεις με αυτή του κ. Βαρουφάκη είχαν γίνει τόσο από τον κ. Αλογοσκούφη το 2005, όσο και από τον κ. Παπακωνσταντίνου το 2010. Θυμίζουμε ότι αφενός εκείνες οι

ρυθμίσεις δεν απέδωσαν τίποτα όσον αφορά στην ενίσχυση του δημόσιου

ταμείου. Αφετέρου, ο ΣΥΡΙΖΑ (και ως Συνασπισμός) είχε καταγγείλει εκείνες

τις ρυθμίσεις – και σωστά – ως «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»

Παρατήρηση τρίτη: Μόλις πριν από 2 χρόνια, στις 4 Ιουνίου 2013, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσά τους οι κ. Παπαδημούλης (σήμερα αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου) και κ. Τσακαλώτος (σήμερα συντονιστής της ομάδας διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους») κατέθεσαν

ερώτηση στη Βουλή προς τον τότε υπουργό Οικονομικών κ. Στουρνάρα με

την οποία τον εγκαλούσαν για την εγκύκλιο που είχε εκδώσει τον Φεβρουάριο του 2013 ότι «έδωσε τη δυνατότητα σε όσους έβγαλαν σημαντικά ποσά στο εξωτερικό την τριετία 2009 – 2011 και τα οποία δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές τους δηλώσεις να τα δικαιολογήσουν εκπρόθεσμα…». Αυτό,

κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, συνιστούσε «σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση προς

οικονομικά ισχυρούς την ίδια στιγμή που οι απλοί πολίτες βιώνουν καθημερινά τα φάσμα της εξοντωτικής φορολόγηση…».


Απορία: Όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια ήταν «σκανδαλώδες» αλλά σήμερα μεταβαπτίζεται σε «αριστερή πολιτική», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν ξέπλυμα μαύρου χρήματος τώρα βαφτίζεται «φορολογική δικαιοσύνη», όταν αυτό που πριν από δυο χρόνια λεγόταν «κρέας» αλλά τώρα κάποιοι το βαφτίζουν «ψάρι», είναι κι αυτό κάτι το «πρώτη φορά αριστερό»;… 
---
*