Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

... "ειδικές" παραστρατιωτικές δυνάμεις ...

"Ριζοσπάστης"
***
*

ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ



ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
*
Στην εφεδρεία για το χτύπημα του εχθρού λαού
*


Αποκαλυπτικό το περιεχόμενο της άσκησης που διοργανώθηκε πρόσφατα στη Χαλκιδική με Αμερικάνους εκπαιδευτές και υπό την επίβλεψη του ΓΕΣ
Κάθε άλλο παρά αθώα υπόθεση είναι η ύπαρξη στην Ελλάδα παραστρατιωτικών οργανώσεων, οι οποίες μάλιστα εκπαιδεύονται από Αμερικάνους «ειδικούς», υπό την παρακολούθηση παρατηρητών του Γενικού Επιτελείου Στρατού και της Ελληνικής Αστυνομίας.
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από την «άσκηση» που έγινε στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, το διάστημα 7 - 10 Γενάρη 2010, με διοργανωτές το «Κέντρο Εκπαίδευσης Σκοποβολής της Ευρωπαϊκής Ενωσης Αλεξιπτωτιστών» και τη «Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Χαλκιδικής» (απόστρατοι καταδρομείς). Σύμφωνα με τους διοργανωτές, στην άσκηση συμμετείχαν «μέλη εφεδροπολεμικών οργανώσεων, εν ενεργεία στρατιωτικοί, αστυνομικοί και λιμενικοί».
Στο διάστημα αυτών των ημερών, έγινε εκπαίδευση σε «σχολείο SWAT», με αντικείμενα «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών», όπου το ρόλο των εκπαιδευτών είχαν «εν ενεργεία εκπαιδευτές από αστυνομικές υπηρεσίες από τις ΗΠΑ». SWAΤ (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής) αποκαλούνται οι παραστρατιωτικές ομάδες που λειτουργούν στις ΗΠΑ και είναι πλήρως ενσωματωμένες στους εκεί κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Οι SWAΤ έχουν ως επίσημη αποστολή τη διάσωση ομήρων, την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας», τη συμμετοχή σε υψηλού ρίσκου συλλήψεις και έρευνες, την αντιμετώπιση βαριά οπλισμένων εγκληματιών. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιες είναι οι πραγματικές στοχεύσεις που κρύβονται κάτω από τέτοιους όρους και «αποστολές».
.
Με διεθνείς διασυνδέσεις
.
Το ίδιο το γεγονός της άσκησης και το περιεχόμενό της φέρνει στην επιφάνεια το ζήτημα της εκπαίδευσης και της λειτουργίας στην Ελλάδα παραστρατιωτικών - παρακρατικών οργανώσεων με διεθνείς διασυνδέσεις. Η συγκρότησή τους παραπέμπει στους ιδιωτικούς στρατούς, που ήδη δρουν στα ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικά μέτωπα.
Το συγκεκριμένο «σχολείο» που οργανώθηκε στη Χαλκιδική, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στη σχετική ιστοσελίδα, «απευθύνεται σε εν ενεργεία και εν αποστρατεία αστυνομικούς, λιμενικούς και στρατιωτικούς, όπως επίσης και σε εφέδρους στην εφεδρεία των ενόπλων δυνάμεων». Το ότι η δραστηριότητα αυτή τελεί υπό την κάλυψη των ελληνικών κρατικών αρχών επιβεβαιώνεται και από τα όσα αναφέρουν στην ιστοσελίδα τους οι διοργανωτές: «Καθ' όλη τη διάρκεια του σχολείου θα υπάρχουν παρατηρητές από το ΓΕΝΙΚΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΣΤΡΑΤΟΥ σε επίπεδο αξιωματικών, όπως και από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ».
Να σημειωθεί ότι στην εκπαίδευση πήραν μέρος 30 εθελοντές με τιμή συμμετοχής ανά άτομο 400 ευρώ, χωρίς να περιλαμβάνονται η φιλοξενία και τα πυρομαχικά, καθώς βέβαια και ο εξοπλισμός που θα έπρεπε να έχουν οι εκπαιδευόμενοι (στολή πλήρους μάχης, άρβυλα, κάλυμμα κεφαλής - κράνος κλπ.). Μάλιστα, στη διάρκεια της άσκησης, έγινε χρήση και των εγκαταστάσεων του Τεχνικού Λυκείου Πολυγύρου Χαλκιδικής, ένα δημόσιο δηλαδή κτίριο, για τη χρήση του οποίου απαιτείται άδεια από τις υπηρεσίες του κράτους.
Τα αντικείμενα της εκπαίδευσης, όπως, άλλωστε, επίσημα προβάλλονται από σχετική ιστοσελίδα, παραπέμπουν κατευθείαν σε εκπαίδευση παραστρατιωτικών ομάδων. Προσανατολίζουν σε αποστολές καθαρά εσωτερικής κατασταλτικής δύναμης κατά του λαϊκού κινήματος, που, εκτός των άλλων, μπορεί άμεσα να ενσωματωθεί στους ιδιωτικούς ή και στους κρατικούς στρατούς που δρουν στα πλαίσια των κάθε είδους ιμπεριαλιστικών αποστολών, είτε υπό τη μορφή Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, είτε υπό τη μορφή εταιρείας παροχής πολεμικών υπηρεσιών.
Η εμπειρία, εξάλλου, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν φωτίζει ακόμα καλύτερα την υπόθεση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Αμερικανός εκπαιδευτής στην άσκηση προέρχεται από το FBI και όπως αναφέρουν οι διοργανωτές «έχει εφαρμόσει την εκπαίδευση αυτή σε δεκάδες επιχειρήσεις στις ΗΠΑ, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στη Βοσνία». Δεν κρύβουν, λοιπόν, ότι απευθύνονται σε όσους έχουν φιλοδοξίες να γίνουν «ράμπο» σε βάρος των λαών, με την ενθάρρυνση πάντα της εκάστοτε κυβέρνησης.
.
Σύμφωνα με τα νεοταξικά δόγματα
.
Η ύπαρξη αυτών των ομάδων, αλλά και η εκπαίδευσή τους σε τέτοιου είδους αποστολές, υπό την κάλυψη των κρατικών αρχών, συνδέεται άμεσα με τα νεοταξικά δόγματα και το όλο πλέγμα καταστολής που εγκαθιδρύεται, με τον εχθρό λαό να μπαίνει ολοένα και πιο δραστικά στο στόχαστρο.
Αποτελεί αντανάκλαση του προσανατολισμού των Ενόπλων Δυνάμεων στην αντιμετώπιση των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών», όπου μαζί με την «τρομοκρατία» - σύμφωνα με τους ιμπεριαλιστικούς ορισμούς - περιλαμβάνουν και οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ως απειλή για το σύστημα, ακόμα και δραστηριότητες προερχόμενες από τις οργανωμένες δυνάμεις του μαζικού λαϊκού κινήματος.
Χαρακτηριστικό του ρόλου και του χαρακτήρα αυτού του είδους των παρακρατικών ομάδων είναι ότι το πρόγραμμα της εκπαίδευσης που έγινε στον Πολύγυρο περιελάμβανε τα εξής αντικείμενα: «Θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση στη χρήση όπλων και πιστολιών και κίνηση εντός κτιρίου και εκκαθάριση με τυφέκια, πιστόλια και εκρηκτικά airsoft (...) Θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση στην κίνηση εντός κτιρίου και εκκαθάριση - επιχειρήσεις σε αυτοκίνητα η λεωφορεία με τυφέκια, πιστόλια και εκρηκτικά airsoft (...) Ομαδικές επιχειρήσεις. Μάχη - τακτική σε αστικό περιβάλλον, κτίρια - (CQB). Τακτική σκόπευση - χρήση οπλισμού και γρήγορες ενέργειες προσωπικού. Εφοδοι σε κτίρια και οχήματα».
Αυτός ο προσανατολισμός δεν είναι ξένος και από την ίδια την εκπαίδευση που παρέχεται στις Ενοπλες Δυνάμεις, καθώς ο Ελληνικός Στρατός έχει ήδη πραγματοποιήσει και ασκήσεις για την αντιμετώπιση διαδηλωτών. Η απειλή είναι συγκεκριμένη και αποτελεί μέρος της γενικευμένης επίθεσης που εκπορεύεται από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες.
Το πλαίσιο στο οποίο κινούνται τώρα οι διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες είναι το επίσημο δόγμα του Ελληνικού Στρατού. Στις 29 Ιούλη 2008 πραγματοποιήθηκε στη Νέα Πέραμο Αττικής άσκηση των Ειδικών Δυνάμεων για αποστολές εντός των πόλεων, που παραπέμπει σε ρόλους εσωτερικής κατασταλτικής δύναμης. Τις αποστολές αυτές τις ονομάζουν «Στρατιωτικές Επιχειρήσεις σε Αστικό Εδαφος» (ΣΕΑΕ) και σύμφωνα με το ΓΕΣ «διεξάγονται εναντίον εχθρού που μπορεί να έχει αναμειχθεί με ομάδες πολιτών».
.
Ενίσχυση των κατασταλτικών δομών
.
Η στρατιωτικοποίηση των σύγχρονων κοινωνιών και των διεθνών σχέσεων, από τη μια, και η ανοιχτή εμπλοκή των στρατιωτικών δομών στην πολιτική ζωή, από την άλλη, με αποτέλεσμα και απώτερο στόχο την ενίσχυση των κατασταλτικών δομών σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο, αποτελούν τη στρατηγική στόχευση των νέων ιμπεριαλιστικών δογμάτων, στα οποία με εντεινόμενους ρυθμούς ενσωματώνεται η Ελλάδα.
Πρόσφατα (τέλη Νοέμβρη 2009), η Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη διημερίδα με θέμα «Λαθρομετανάστευση και Σύγχρονη Πειρατεία ως Απειλές της Διεθνούς και Περιφερειακής Ασφάλειας». Αξίζει να συγκρίνει κανείς τον ορισμό, που παρουσιάστηκε από τον επίσημο εισηγητή του ΓΕΕΘΑ, περί σύγχρονων «απειλών κατά της ασφάλειας», απέναντι στις οποίες καλούνται να σχεδιάζουν τη στρατηγική και την τακτική τους οι στρατιωτικές δομές, με τις «απειλές» που ασκούνται να αντιμετωπίσουν και οι παραστρατιωτικές ομάδες:
«Δημιουργήθηκε μια τάση ένταξης κάθε είδους και μορφής απειλής στην έννοια της σύγχρονης ασφάλειας, η οποία, πέραν των παραδοσιακών στρατιωτικών απειλών, περιλαμβάνει και αυτές που προέρχονται από μη κρατικούς δρώντες (τρομοκρατία), οικονομικές απειλές (διεθνής οικονομική κρίση), περιβαλλοντικές απειλές (υπερθέρμανση του πλανήτη, έλλειψη πόσιμου νερού), απειλές υγείας (πανδημία γρίπης), φυσικές καταστροφές (πλημμύρες, τσουνάμι) κ.ά.», έλεγε στην εισήγησή του ο εκπρόσωπος του ΓΕΕΘΑ.
Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω λογίζονται σαν επαρκείς λόγοι για να σχεδιάσει το ΝΑΤΟ ή άλλοι στρατιωτικοί οργανισμοί μια επέμβαση σε οποιαδήποτε χώρα, προκειμένου να εξασφαλίσει δήθεν την «ασφάλεια» των πολιτών της. Δηλαδή, οι Ενοπλες Δυνάμεις, σε κρατικό και υπερκρατικό επίπεδο, έχουν λόγο και προετοιμάζονται να δράσουν στα πλαίσια ενός φάσματος θεμάτων που καλύπτουν πλήρως την κοινωνική και πολιτική ζωή.
Από κοντά σπεύδουν οι διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις. Χαρακτηριστικά, η «Λέσχη Ελλήνων Καταδρομέων Νήσου Κω» αναφέρει στους σκοπούς της ότι «δραστηριοποιείται σε οργάνωση των εθελοντών με σκοπό την παροχή βοήθειας στον κρατικό μηχανισμό σε περιπτώσεις θεομηνιών, καταστροφών από φυσικά ή ανθρώπινα αίτια και μεγάλων ατυχημάτων, καθώς επίσης και σε θέματα ρύπανσης του περιβάλλοντος». Προφανώς, όταν κάνουν λόγο για «ανθρώπινα αίτια», αναφέρονται και στην «τρομοκρατία», όπως αυτή περιγράφεται στα νεοταξικά δόγματα.
---
ένα σχόλιο: όταν έχεις στην πρόσφατη ιστορία σου δείγματα τέτοια και τόσα διαφόρων "παρά" - παρακρατικών, παραστρατιωτικών και γενικά παρανοϊκών - τότε φυσάς και το γιαούρτι ... Πόσο μάλλον όταν τους εκπαιδεύουν και οι Αμερικανοί !!!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

... φονταμενταλιστές της επανάστασης ...

Κωστής Παπαϊωάννου
***
*
Εμείς οι ερασιτέχνες πολίτες

*
Στο στόχαστρο άλλη μία φορά η ισχνή και κατασυκοφαντημένη κοινωνία των πολιτών. Δίνουν και παίρνουν τα δηλητηριώδη σχόλια, οι γενικεύσεις και οι αφορισμοί. Διαβάζουμε πάλι για «μαγαζάκια του Σόρος», «μαύρες χείρες της νέας τάξης» και «άρματα της παγκοσμιοποίησης».

Ο κ. Μίκης Θεοδωράκης, ας πούμε, κατακεραυνώνει τους πράκτορες «κύκλων, ομάδων και οργανώσεων που σε συνεργασία με διεθνείς οργανισμούς επιδιώκουν την κατεδάφιση της ελληνικότητας». Ορισμένοι δικαιολογούν αυτές τις επιθέσεις επικαλούμενοι τη συναλλαγή και τις αδιαφανείς χρηματοδοτήσεις. Τις υπόγειες διαδρομές ΜΚΟ και κράτους. Τις προσωποπαγείς οργανώσεις που στήθηκαν για να απορροφήσουν κονδύλια. Το πελατειακό πλέγμα που αποπνέει διαφθορά. Υπαρκτά όλα αυτά, αλλά δεν φτάνουν για να δικαιολογηθεί η συλλήβδην απαξίωση των κινήσεων πολιτών. Διότι απαξιώνονται όλες, ακόμα και εκείνες που λειτουργούν με διαφάνεια, διοικούνται δημοκρατικά και λογοδοτούν στα μέλη τους. Μια τέτοια γενίκευση προϋποθέτει τη βούληση αποδόμησης της ίδιας της κοινωνίας των πολιτών.
Ένας ορισμός της κοινωνίας των πολιτών αναφέρεται «στη μη επιβαλλόμενη συλλογική δράση που προκύπτει από κοινά συμφέροντα, σκοπούς και αξίες» (Κέντρο για την Κοινωνία των Πολιτών, LSΕ). Αυτές οι κοινές αξίες νοηματοδοτούν τη δράση που αποσκοπεί να φέρει ένα ζήτημα στο επίκεντρο του δημόσιου ενδιαφέροντος. Οποιοδήποτε ζήτημα: τις συνθήκες κράτησης, το αστικό πράσινο, τον κώδικα ιθαγένειας, το νερό του Ασωπού ή «πώς πετάνε φέρ΄ ειπείν τα τρυγόνια στη Βουλγαρία» που λέει ειρωνικά κι ο κ. Στάθης Σταυρόπουλος («Ελευθεροτυπία», 9/1). Αυτή η παρεμβατική δράση πρέπει να έχει ταυτότητα, να εκδηλώνεται δημόσια από πολίτες που ζητούν τη στήριξη άλλων πολιτών. Ως τέτοια κρίνεται. Ως τέτοια αποτελεί και μια μορφή συμμετοχικότητας που (επιδιώκει να) ανανεώνει και την απισχνασμένη αντιπροσωπευτική μας δημοκρατία. Να γιατί η θέση του κ. Ν. Ξυδάκη («Καθημερινή», 6/1) πως η ιθαγένεια «δεν είναι δράση για ερασιτέχνες μη κυβερνητικών οργανώσεων» εισάγει μια διάκριση που δύσκολα γίνεται δεκτή. Ποιοι είναι δηλαδή οι «επαγγελματίες της ιθαγένειας» που, μόνοι αυτοί, δικαιούνται να μπαίνουν στο άβατο και να αγγίζουν τα άγια των αγίων; Η υπεύθυνη και στο δημόσιο φως άσκηση δικαιωμάτων που πηγάζουν από την ιδιότητα του πολίτη δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να υποτιμάται ως ερασιτεχνισμός.
ΥΓ: Επιμένουμε στον δημόσιο χαρακτήρα της όποιας δράσης. Είναι ζήτημα αρχής η δυνατότητα οποιουδήποτε να εκφράζει ελεύθερα το προϊόν της σκέψης του χωρίς να στοχοποιείται από κανέναν. Ιδίως όταν η στοχοποίηση γίνεται με την ασφάλεια της ανωνυμίας. Το έχουμε γράψει και παλαιότερα με αφορμή τις επιθέσεις κρανοφόρων, «φονταμενταλιστών της επανάστασης»: «Διάβηκαν τη λεπτή κόκκινη γραμμή και στέκουν στην αντίπερα όχθη. Στη δική μας πλευρά εκτείνεται ο δημόσιος χώρος μας, το φόρουμ που έχει με αγώνες κατακτηθεί και επί αιώνες διαφυλαχτεί, η πεδιάδα του ελεύθερου λόγου, η ακώλυτη έκφραση της έλλογης σκέψης. Στη δική τους πλευρά υπάρχει μόνο η βία». Ισχύει και για τους ανώνυμους συντεταγμένους υβριστές και απειλούντες «πατριώτες του Διαδικτύου».

---
Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου
---
Σημ.: η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της Stavrovelonias

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

... ανακαλύπτοντας τη Συνέχεια ...

Ν. Ε. Καραπιδάκης
***
*
Το Βυζάντιο μετά το έθνος

*
Yπάρχουν λέξεις που λέγονται και ακούγονται διαρκώς. Αυτοκρατορία, Βυζάντιο, Μεσαίωνας, Ορθοδοξία, Πατριαρχείο, Νεο-οθωμανική πολιτική, δεύτερη και Τρίτη Ρώμη, Ρομαντισμός, Ιστορισμός ή ακόμα και οι πιο «αυτονόητες», όπως Ευρώπη, σχέσεις Δύσης και Ανατολής, Συνέχεια, Ιστορία, Εθνος, Λαός, Καταγωγή. Αλλοτε είναι εργαλεία διατύπωσης μιας κρατικής πολιτικής φιλοδοξίας (νεο-οθωμανική πολιτική), άλλοτε εκφράζουν μια ταυτότητα εθνική και θρησκευτική (ελλαδική Ορθοδοξία) ή υπερεθνική (Ορθοδοξία ή Ισλάμ), άλλοτε αφορούν την ταυτότητα ενός έθνους (αλβανικός, τουρκικός, σερβικός, βουλγαρικός ... εθνικισμός). Είναι αυτονόητο μέρος του φαντασιακού μας, τις εκλαμβάνουμε (ειδικοί και ευρύ κοινό) ως σχεδόν επιστημονικές έννοιες, ενώ πρόκειται συχνά για σχήματα. Θεωρούμε ότι τις κατανοούμε, ότι έχουμε όλοι κάτι να πούμε γι' αυτές.
Είναι σχεδόν περιττό να τονίσουμε τη σημασία τους και τον ρόλο τους για τη διαμόρφωση των εθνών, ιδίως εκείνων που προέκυψαν ως κρατικές οντότητες (η Τουρκία περιλαμβάνεται σ' αυτές) από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Είναι, πάντως, ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε σε ποια πολιτικά και πολιτιστικά συμφραζόμενα επινοήθηκαν τα σχήματα αυτά από τους ιστορικούς (κυρίως) του 19ου και, εν μέρει, του 20ού αιώνα. Είναι το αντικείμενο ενός εντυπωσιακά τεκμηριωμένου βιβλίου, βασισμένου σε αρχειακές πηγές και σε δευτερογενή βιβλιογραφία (με γνώση των αντιστοίχων γλωσσών) από την Ελλάδα, την Τουρκία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία: Δ.Α. Σταματόπουλος, «Το Βυζάντιο μετά το έθνος. Το πρόβλημα της συνέχειας στις βαλκανικές ιστοριογραφίες», εκδ. Αλεξάνδρεια, 2009.
Ολα ξεκινούν τον 19ο αιώνα, όταν τα έθνη επανορίζονται ή δημιουργούνται, οι αυτοκρατορίες κλονίζονται, και η εθνική ιστορία (εις βάρος της κοινωνικής) καλείται να υπηρετήσει τις δυνατές πολιτικές διευθετήσεις. Αναγκαιότητα που επιβάλλει την (εθνικώς επανερμηνευόμενη) διαχείριση του παρελθόντος. Οι Ελληνες που φαίνεται να προηγούνται σ' αυτό τον τομέα και να προκαλούν όλους τους άλλους ανακαλύπτουν τη Συνέχεια, και συναρτούν την αρχαιοελληνική καταγωγή με το χριστιανικό Βυζάντιο, αλλά και το Πατριαρχείο με την Οθωμανική αυτοκρατορία (πολύ ενδιαφέρουσες σελίδες για τις διαφορές Παπαρρηγόπουλου, Ζαμπέλιου και Γεδεών). Οι Βούλγαροι κινούνται μεταξύ της θρακικής, την ουνικής ή της σλαβικής καταγωγής. Οι Αλβανοί κινούνται μεταξύ του οικουμενικού ισλαμισμού και του αναδεικνυόμενου αλβανικού έθνους, ανακαλύπτοντας καθ' οδόν το ιλλυρικό και το πελασγικό παρελθόν. Οι Ρώσοι διερωτώνται για τη Δύση και το Βυζάντιο, για την αυτοκρατορική οικουμενικότητα του Βυζαντίου, για τον δικό τους βυζαντινισμό. Οι Τούρκοι για την παλιά τους καταγωγή και την οθωμανική αυτοκρατορία (τους). Οι Ρουμάνοι ανακαλύπτουν τους Δακογέτες αλλά και το Βυζάντιο μετά το Βυζάντιο. Στο βάθος της σκηνής είναι πάντα η Δύση και η σχέση ετεροπροσδιορισμού που διατηρούν μαζί της τα έθνη της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η Ρωσία. Αλλά είναι και η δική της σχέση, επεκτατική και κατακτητική συνήθως απέναντί τους (οι αναφορές στη λατινική αυτοκρατορία του Ναπολέοντα του Γ΄ είναι χαρακτηριστικές).
---
* Ο κ. Ν. Ε. Καραπιδάκης είναι καθηγητής της Ιστορίας της μεσαιωνικής Δύσης στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
---
Σημ.: η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της Stavrovelonias

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

... Χίντι Επστάιν - η ακτιβίστρια ...





Ρίτσα Μασούρα
***

*

Η δύναμη των διεθνών ακτιβιστών

*


Το 1939, οι γονείς της Χίντι Επστάιν κατάφεραν να τη φυγαδεύσουν από το Αουσβιτς στην Αγγλία. Η 14χρονη τότε Χίντι δεν ξανάδε ποτέ τους γονείς της. Η ζωή τους έκλεισε το 1942 μέσα στη φρίκη του ναζισμού. Αργότερα, η Χίντι Επστάιν εργάστηκε ως ερευνήτρια στις δίκες της Νυρεμβέργης, επιχειρώντας να κατανοήσει τον τρόπο σκέψης των γιατρών που πειραματίζονταν πάνω στους Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Και ύστερα, η Επστάιν έγινε ακτιβίστρια της ειρήνης. Βαθιά μέσα της πίστευε ότι η ιστορική γνώση και το στοχαστικό αντίκρισμα των καιρών είναι μια δίδυμη δύναμη, που ο άνθρωπος οφείλει να βιώνει, αν πραγματικά επιθυμεί να αποτελεί κομμάτι τούτου του κόσμου.
Προ ημερών, οι κάμερες των διεθνών τηλεοπτικών συνεργείων έκαναν ζουμ στο πρόσωπο μιας ηλικιωμένης γυναίκας, συρρικνωμένης απ' το χρόνο που μαζί με δεκάδες άλλους ακτιβιστές από διάφορα κράτη ξεκινούσε απεργία πείνας έξω από το κτίριο του ΟΗΕ, στο Κάιρο. Η στάση της ήταν η απάντηση στην άρνηση της αιγυπτιακής κυβέρνησης να επιτρέψει την είσοδο στη Λωρίδα της Γάζας των ακτιβιστών του Κινήματος για την Απελευθέρωση της Γάζας. Η ηλικιωμένη γυναίκα έχει επιζήσει του Ολοκαυτώματος και ονομάζεται Χίντι Επστάιν.


Στα 85 της πια, η Αμερικανοεβραία ερευνήτρια αρνείται να αποδεχτεί τη ματαιότητα του ανθρώπου και τη σαρωτική δύναμη των ισχυρών, γι' αυτό και στηρίζει εμπράκτως τον παλαιστινιακό λαό. Kανείς δεν έχει, λέει, το δικαίωμα να επιτρέψει την επανάληψη ενός Ολοκαυτώματος. Τι σημασία έχει από ποιους θα εκπορεύεται η σκέψη. Σημασία έχει να μη γίνει πράξη.
Κάποιοι συγκρίνουν το σημερινό πάθος των ακτιβιστών για τους Παλαιστινίους με εκείνο των «Διεθνών Ταξιαρχιών» προς τον ισπανικό λαό κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφύλιου πολέμου. Με την εξής διαφορά: οι 50.000 άνθρωποι από 55 χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, που έσπευσαν στην Ισπανία πολέμησαν στο πλευρό των αντιστεκόμενων Ισπανών. Από αυτούς οι 10.000 δεν επέστρεψαν ποτέ στους δικούς τους. Σήμερα, οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης παραμένουν στα όρια της «ευπρεπούς διαμαρτυρίας», χωρίς αυτό να μειώνει την αξία τους.
Ομως, για τους Παλαιστινίους τα πάντα είναι deja vu. Εκ πείρας γνωρίζουν ότι θα συνεχίσουν να ζουν στις παρυφές της Ιστορίας. Το 2010 τούς βρίσκει στον αντίποδα των αρχών του 2009, τότε που ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σκόρπιζε μηνύματα ελπίδας και αισιοδοξίας. Κι όταν τα μηνύματα διαχέονται απλόχερα, σκέπτεσαι αφελώς ότι κάποιο μπορεί να σε αφορά. Οι Παλαιστίνιοι της Γάζας, όμως, γνωρίζουν ότι θα πληρώνουν για χρόνια το τίμημα της εκλογής της Χαμάς και της εκτόξευσης πυραύλων προς το Ισραήλ. Ετσι, με δεδομένη την άρνηση της Χαμάς να συνεργαστεί με το άλλο της «μισό», τη Φατάχ, για τη δημιουργία ενιαίου διαπραγματευτικού μετώπου, τα θύματα της παραφροσύνης ελπίζουν (;) πλέον στη δράση του αλληλέγγυου πολίτη. Του ατόμου που ξεπερνά τον στενό, ξεπερασμένο κύκλο της ατομικότητάς του για να βοηθήσει έναν λαό να μη λυγίσει από τις κακουχίες.
---
Σημ.: Η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της Stavrovelonias

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

... ιστορίες εθνικής μισαλλοδοξίας ...

*
"Ιός"
***
*


Τα πολιτικά δικαιώματα
δεν είναι ποτέ αυτονόητα



.
Διαστάσεις "εθνικού συναγερμού" λαμβάνει η "αντίσταση" της Δεξιάς στο νομοσχέδιο για την ταχύτερη πολιτογράφηση των μεταναστών (ιδίως των παιδιών τους που γεννιούνται στη χώρα μας) και τη μερική καθιέρωση δικαιώματος ψήφου στις δημοτικές εκλογές. Τηρουμένων των ιστορικών αποστάσεων και πολλών άλλων παραμέτρων, αυτή η έκρηξη της "πατριωτικής" οργής - η οποία ασφαλώς συσκοτίζει τη συζήτηση για μια δίκαιη έξοδο από την πρωτοφανούς αγριότητας οικονομική και κοινωνική κρίση που ζούμε - φέρνει στο νου τους ανάλογους "ελληνορθόδοξους αγώνες" των πιο φοβικών τμημάτων της κοινωνίας, το 2000, για να μη περάσουν οι νέες ταυτότητες (του αντίχριστου!) χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος.

Ανάλογης σφοδρότητας αντιδράσεις, άλλωστε, συνάντησε και το αίτημα για την ψήφο των "δευτέρας διαλογής ιθαγενών", μιας άλλης εποχής. Μόλις το 1930 "παραχωρήθηκε" στις Ελληνίδες, μετά από αγώνες, το δικαίωμα μόνο του "εκλέγειν" στις δημοτικές εκλογές με αυστηρές προδιαγραφές ηλικίας και μόρφωσης και πολλά άλλα εμπόδια από τη διοικητική μηχανή. Για να φτάσουμε στις εθνικές εκλογές του 1956 στην πλήρη ισοτιμία της γυναικείας ψήφου με εκείνη των αρσενικών.

Αν πάμε παλιότερα, η αντίδραση κατά "της αλλοίωσης του εθνικού ιστού" (που λένε οι σύγχρονοι ακροδεξιοί) θυμίζει τον "ξεσηκωμό" της Δεξιάς μετά την ήττα της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Τότε που οι πρόσφυγες από την Ιωνία δεν ήταν και τόσο ευπρόσδεκτοι στη Μητέρα Πατρίδα, τη φιλόξενη Ελλάδα: "επιβάρυναν" με τη φτώχεια τους την "ευπρεπή" διαβίωση των γηγενών ελλήνων και ανέτρεπαν τον αστικό τρόπο ζωής ιδίως των βολεμένων γκάγκαρων Αθηναίων.

Να τι έγραφε σε ένα από τα πολλά δυσανεκτικά του κείμενα ο φλογερός μαχητής της βασιλοφρόνου Δεξιάς και ιδρυτής της "Καθημερινής", Γεώργιος Αγγ. Βλάχος, πολεμώντας τα πολιτικά δικαιώματα που είχαν παραχωρηθεί στα (κατά τα άλλα, διαθέτοντα το ίδιο με εκείνον ελληνικό αίμα) αδέλφια μας από τη Σμύρνη: "Η 'Καθημερινή' πολιτικάς σχέσεις με τους πρόσφυγας δεν θέλει να έχει. Δεν έχει διάθεσιν να ακούη πρόσφυγας πολιτικολογούντας, δεν συζητεί με επιτροπάς προσφύγων δια ζητήματα αφορώντα τον τόπον, δεν ζητεί ούτε ψήφους ούτε αναγνώστας εις τους συνοικισμούς (...) δεν τους θέλομεν ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλέξιμους, ούτε ως πολίτας δικαιουμένους να κυβερνούν την Ελλάδα" (30/7/1928).

Κατά κάποιο τρόπο συνεχιστής της ίδιας παράδοσης εμφανίζεται από τις στήλες της "Καθημερινής" ο Στ. Λυγερός: "Δεν αρκεί να έχουν φοιτήσει μερικά χρόνια σε ελληνικά σχολεία, για να τους δίνεται η ιθαγένεια (...) Η εύκολη παραχώρηση ιθαγένειας στα παιδιά είναι από μόνη της ένα κίνητρο για τους παράνομους μετανάστες να τεκνοποιήσουν" (3/1/2010).

Ομως, ας μην αδικούμε τους διαρκώς "εθνικώς ανησυχούντες". Οπωσδήποτε όσοι βομβαρδίζουν με μονοδιάστατα και πολλές φορές ψευδή στοιχεία την έρμη την κοινωνία, θα συγκινήθηκαν διαβάζοντας την ιστορία του ελληνοαμερικάνου πανεπιστημιακού Σπ. Ορφανού: "Ο πατέρας μου μπήκε στην Αμερική παράνομα από το καράβι που δούλευε το 1948 (...) Το θείο μου, τον μπάρμπα-Γιάννη τον έπιασαν και τον απέλασαν πέντε φορές. Μέχρι που την έκτη τα κατάφερε" (Τα Νέα, στήλη του Γκασμέντ Καπλάνι, 2/1/2010).
---
Σημ.: η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της STAVROvelonias

... οι (μολυσμένες) λίμνες μας ...

*
Μάχη Τράτσα
***
*
Τα τοξικά σκοτώνουν
τις ελληνικές λίμνες
*



... νεκρά ψάρια στην Κορώνεια ...

Εξαιτίας φυτοφαρμάκων και παθογόνων μικροοργανισμών χάνουν την οικολογική ισορροπία και τον φυσικό πλούτο τους
«Εμπλουτισμένες» με υπολείμματα φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, με τοξικούς παθογόνους μικροοργανισμούς, οι ελληνικές λίμνες χάνουν την οικολογική τους ισορροπία και τον φυσικό τους πλούτο και οδηγούνται σε υποβάθμιση. Εκτός από την Κορώνεια, η οποία αποτελεί πλέον έναν τοξικό βούρκο, τον... δρόμο της περιβαλλοντικής καταστροφής έχουν πάρει η Δοϊράνη, η Βεγορίτιδα, η Τριχωνίδα κ.ά. Ακόμη και στη λίμνη του Μαραθώνα καταγράφεται μια τάση υποβάθμισης, εξαιτίας της κυριαρχίας των κυανοβακτηρίων (κατά περιόδους). Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξαν επιστήμονες του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), με υπεύθυνη την αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Βιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κυρία Μαρία Μουστάκα. Οι ειδικοί ερεύνησαν τις συνθήκες που επικρατούν στις ελληνικές λίμνες και εξέτασαν αν η Ελλάδα μπορεί να πετύχει τον περιβαλλοντικό στόχο για την καλή οικολογική κατάσταση των υδάτων που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τα νερά. Και στις 15 λίμνες και φραγμαλίμνες της Βόρειας Ελλάδας που εξετάστηκαν (Κορώνεια, Βιστονίδα, Βόλβη, Δοϊράνη, Βεγορίτιδα, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, λίμνη Καστοριάς, Μικρή και Μεγάλη Πρέσπα, καθώς και οι Διποτάμου- Αισύμης, Θησαυρού, Πλατανόβρυση, Κερκίνη και Πολυφύτου), αλλά και σε ορισμένες της κεντρικής και της νότιας χώρας (Πλαστήρα, Τριχωνίδα, Μαραθώνας) κατεγράφη περιβαλλοντική ρύπανση. Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η αυξημένη παρουσία κυανοβακτηρίων και κυανοτοξινών. Οι συχνότερες απειλές που αναφέρονται είναι η υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων από την εκροή αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων, καθώς και από την απορροή αγροχημικών φαρμάκων, οι παράνομες αντλήσεις νερού, οι αποξηράνσεις υγροτοπικών εκτάσεων, η συρρίκνωση των βιοτόπων εξαιτίας της εντατικοποίησης της γεωργίας και των έργων μεγάλης κλίμακας.

Η έρευνα των επιστημόνων του ΑΠΘ (χρηματοδοτείται από το ΕΚΒΥ - Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας) ανέδειξε για άλλη μία φορά την έλλειψη εθνικής στρατηγικής για την προστασία των ελληνικών λιμνών. Η λήψη μέτρων αποκατάστασης θα πρέπει να είναι άμεση ώστε να μπορέσει να επανέλθει η οικολογική ισορροπία των υδάτινων οικοσυστημάτων, με εξαίρεση την Κορώνεια για την οποία δεν φαίνεται να υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης. Στη μεγαλύτερη λίμνη της χώρας, την Τριχωνίδα, η οικολογική κατάσταση δεν είναι καλή, καθώς καταγράφεται χαρακτηριστική αύξηση κυανοβακτηρίων.
Η φραγμα-λίμνη Ταυρωπού ( λίμνη Πλαστήρα ) έχει καθοριστεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως θέση αναφοράς (υψηλής ποιότητας) με βάση την έρευνα που είχε πραγματοποιήσει το τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ το 1988. Είκοσι χρόνια μετά παρουσιάζει ελαφρά υποβάθμιση από το υψηλό στο καλό οικολογικό δυναμικό. Η παρουσία κυανοβακτηρίων τη θερμή περίοδο του έτους αναδεικνύει την ανάγκη επαγρύπνησης για τυχόν αύξησή τους σε ανεπιθύμητα επίπεδα, γεγονός που καθιστά απαραίτητη τη βιοπαρακολούθηση της λίμνης. Τα πρόσφατα δεδομένα, όπως σημειώνει η κυρία Μουστάκα, για το οικολογικό δυναμικό του ταμιευτήρα Μαραθώνα δείχνουν χαρακτηριστικά καλής- μέτριας ποιότητας με τάση υποβάθμισης εξαιτίας της κυριαρχίας κυανοβακτηρίων, κατά περιόδους. Η Βόλβη διατηρεί μια μέτρια κατάσταση. Ωστόσο, κατά τις ξηρές περιόδους οι εισροές νερού μειώνονται, οι συγκεντρώσεις κυανοβακτηρίων αυξάνονται και η λίμνη υποβαθμίζεται.

Η Κορώνεια είναι πλέον μια... νεκρή λίμνη. Η διαδικασία ερημοποίησης, η οποία ξεκίνησε περί το 2002, έχει ολοκληρωθεί με... επιτυχία. Σύμφωνα με την κυρία Μουστάκα, παρατηρούνται ακραίες συνθήκες υψηλής ρύπανσης και εξαιρετικά χαμηλή βιοποικιλότητα. Το πλούσιο οικοσύστημα της Δοϊράνης απειλείται από τις υψηλές συγκεντρώσεις κυανοβακτηρίων, συμπεριλαμβανομένων και τοξικών. Τοξικά κυανοβακτήρια είχαν εντοπιστεί στη λίμνη ήδη από το 2001. Επιπλέον από το 1988- και συνεχώς έκτοτε- παρατηρείται πτώση της στάθμης του νερού, εξαιτίας της ξηρασίας, αλλά και της απόληψης εκατομμυρίων κυβικών μέτρων νερού για την κάλυψη των αρδευτικών αναγκών της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης. Τα νέα για την υγεία του οικοσυστήματος της Βεγορίτιδας δεν είναι καθόλου καλά. Σύμφωνα με τους ερευνητές του ΑΠΘ, η οικολογική του κατάσταση από καλή που ήταν ως το 1987... έπεσε στην κατηγορία «κακή», καθώς παρατηρείται υψηλή βιομάζα φυτοπλαγκτού και συμμετοχή των κυανοβακτηρίων άνω του 90%. Σε πολύ υψηλά επίπεδα παραμένει ο τοξικός μικροοργανισμός Μicrocystis aeruginosa στη λίμνη της Καστοριάς. Παρότι παρουσιάζει μια βελτίωση- έχει αυξηθεί η βιοποικιλότητα και έχουν μειωθεί τα τοξικά είδη κυανοβακτηρίων- οι αναλύσεις του ΑΠΘ δείχνουν ότι η χρήση του νερού της λίμνης εγκυμονεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
---
Σημ.: η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της Stavrovelonias

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

... η μαθηματική σταθερά "π" ...

*
Steve Connor
***
*
Νέο ρεκόρ υπολογισμού της σταθεράς «π»
*
Γάλλος μαθηματικός με έναν απλό επιτραπέζιο υπολογιστή ξεπέρασε κατά περίπου 123 δισ. ψηφία το προηγούμενο
*
Ενας γάλλος προγραμματιστής υπολογιστών έσπασε το ρεκόρ υπολογισμού των ψηφίων της διασημότερης μαθηματικής σταθεράς, του αριθμού «π». Ο Φαμπρίς Μπελάρ κατάφερε να υπολογίσει περί τα 2,7 τρισ. ψηφία που ακολουθούν μετά το 3,14. Ο Μπελάρ κατάφερε να ξεπεράσει περίπου κατά 123 δισ. ψηφία το προηγούμενο ρεκόρ.
Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Μπελάρ χρησιμοποίησε έναν απλό επιτραπέζιο υπολογιστή όταν για να επιτευχθεί το προηγούμενο ρεκόρ είχε επιστρατευθεί ένας υπερυπολογιστής 2.000 φορές πιο γρήγορος από τον υπολογιστή του Μπελάρ. Προκειμένου να ολοκληρωθεί ο υπολογισμός των 2,7 τρισ. ψηφίων χρειάστηκαν 131 ημέρες επεξεργασίας και η αποθήκευσή τους απαιτούσε αποθηκευτικό χώρο άνω του 1 Τerabyte (1.000 GΒ).
Για να μπορέσει κάποιος να «κατεβάσει» σε έναν υπολογιστή τον αριθμό θα πρέπει να πατήσει την ένδειξη «αποθήκευση» και να περιμένει δέκα ημέρες ώσπου να εμφανιστεί η ένδειξη «αποθήκευση ολοκληρώθηκε»...
Υπολογίζεται επίσης ότι αν άρχιζε κάποιος να εκφωνεί τον αριθμό σήμερα, το τελευταίο ψηφίο του θα εκφωνούνταν 49.000 χρόνια αργότερα!
Η μαθηματική σταθερά «π» είναι ένας πραγματικός αριθμός ο οποίος μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του στην ευκλείδεια γεωμετρία, και ο οποίος χρησιμοποιείται πολύ συχνά στα μαθηματικά, στη φυσική και στη μηχανολογία. Ο συμβολισμός προέρχεται από το αρχικό γράμμα «π» της λέξης «περιφέρεια» και έχει καθιερωθεί διεθνώς, ενώ στο λατινικό αλφάβητο συμβολίζεται ως Ρi.
---
Σημ.: η εικονογράφηση έγινε με ευθύνη της STAVROvelonias

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

... 150 χρόνια πετρέλαιο ...

*
Τάκης Καμπύλης
***
*
Μύθοι και πραγματικότητα

*
Μια ιστορία που ξεκινάει το 1859 στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ
*
Ολα ξεκίνησαν πριν από ακριβώς 150 χρόνια, το 1859, τότε που ένας ονειροπόλος μηχανοδηγός ο Εντουιν Ντρέικ (φωτό), εγκατέστησε σε ένα μικρό χωριό της Πενσυλβάνια την πρώτη πετρελαιοπηγή. Από τα 20 μέτρα μέσα στη γη ανέβλυσε το μέχρι τότε γνωστό ως «Λάδι του Σενέκα» το οποίο οι Αμερικανοί χρησιμοποιούσαν περισσότερο ως γιατρικό. Χρειάστηκαν περίπου 150 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί το πετρέλαιο, αλλά το 2009 είναι ίσως ο επίλογος που λείπει σε ένα από τα ωραιότερα παραμύθια.
Ενας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους δημοσιογράφους, ο Ρίτσαρντ Καπισίνσκι έγραψε σχετικά (σε μετάφραση Παλμύρας Ισμυρίδου): «Το πετρέλαιο δημιουργεί την ψευδαίσθηση μιας εντελώς διαφορετικής ζωής, μιας ζωής χωρίς δουλειά, μιας ζωής στο τζάμπα (...) Η έννοια του πετρελαίου εκφράζει τέλεια το αιώνιο όνειρο του ανθρώπου για τυχαίο πλουτισμό (...) Υπ' αυτήν την έννοια το πετρέλαιο είναι παραμύθι και, όπως όλα τα παραμύθια, βασίζεται λίγο στο ψέμα». Ομως ποιο είναι το «ψέμα» της ιστορίας του πετρελαίου;
Η Sonia Shah (φωτό), Αμερικανή ακτιβίστρια και δημοσιογράφος, το αναζήτησε με επιμονή και χωρίς προκαταλήψεις ("Crude: Η ιστορία του αργού πετρελαίου", εκδόσεις ΑΓΡΑ). Και όπως κάθε σοβαρός ερευνητής, έτσι και η Shah (γνωστή για τις αποκαλύψεις πειραμάτων σε ανθρώπους από μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες των ΗΠΑ) αναζήτησε πρώτα την αλήθεια της Οδύσσειας του ανθρώπου στην πετρελαϊκή εποχή. Από την αφθονία στην έλλειψη. Ηδη, σύμφωνα με τα στοιχεία του Associatiofor Study of Peak Oil, το Ιράν (1974), οι ΗΠΑ (1971), η Βενεζουέλα (1970), η Ρωσία (1987) και η Σαουδική Αραβία πέρυσι βρίσκονται τη νέα χρονιά μακριά από το έτος της μέγιστης παραγωγής τους. Με εξαίρεση το Ιράκ (προβλέπεται να φθάσει στη μέγιστη παραγωγή το 2017), το Αμπού Ντάμπι (2011) και το Κουβέιτ (2015), όλες οι άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες βρίσκονται μακριά από την εποχή της αφθονίας.
Στην αρχή της 150ετίας, το πετρέλαιο υποσχέθηκε το άγγιγμα του Μίδα. Τα περίπου 3,5 λίτρα πετρελαίου δίνουν ενέργεια αντίστοιχη των 5 κιλών κάρβουνου ή 10 κιλών ξύλου ή 50... «καλοθρεμμένων σκλάβων» (όπως υπολογίστηκε τότε). Η Shah έψαξε να βρει τους σύγχρονους σκλάβους και έφθασε μέχρι το Δέλτα του Νίγηρα. Το 1993 132 άοπλοι χωρικοί της φυλής των Ογκόνι σφαγιάστηκαν επειδή αντέδρασαν στα σχέδια της Shell. Το καλοκαίρι εκείνο, περισσότεροι από 2.000 Ογκόνι έχασαν τη ζωή τους από σφαίρες «βουτηγμένες» στο πετρέλαιο.
Λίγα χρόνια πριν, το 1981, ο Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε δώσει το σύνθημα: Πετρέλαιο υπάρχει άφθονο για όλους, καταναλώστε! Σε αντίθεση με τον Τζίμι Κάρτερ που είχε εμφανιστεί με πουλόβερ στον παγωμένο Λευκό Οίκο για να δείξει την ανάγκη εξοικονόμησης ενέργειας, ο Ρέιγκαν ζήτησε επιδεικτικά να αφαιρεθούν οι ηλιακοί συλλέκτες από τη σκεπή της προεδρικής κατοικίας. Το πετρέλαιο από τη Βόρεια Θάλασσα και την Αλάσκα είχε πείσει τον παλαίμαχο ηθοποιό πως το καρτέλ του ΟΠΕΚ δεν ήταν πια παντοδύναμο.
Ο Ρέιγκαν έκανε λάθος. Και για τον ΟΠΕΚ και για την ενεργειακή αφθονία. Η Shah δεν χρειάστηκε να ταξιδέψει (πάλι) μέχρι την Αφρική για να το αποδείξει. Το 2000 οι βιομηχανικοί αγρότες των ΗΠΑ έριξαν στα χωράφια τους πάνω από 85.000.000 τόνους αζωτούχων λιπασμάτων. Για την παραγωγή τους χρειάστηκαν περισσότερα από μισό δισεκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου. Ο Αμερικανός διανοητής Τζ. Ρίφκιν υποστηρίζει πως από τότε η ενέργεια που αποκτούσαμε με την κατανάλωση καλαμποκιού ή κρέατος ήταν ήδη μεγαλύτερη από την ενέργεια που ξοδεύτηκε για την παραγωγή τους!
Το μοναδικό στοίχημα που απομένει, σύμφωνα με την Shah, είναι να εξοικονομήσουμε πετρέλαιο για την «μετά πετρέλαιο» εποχή: «Ισως περισσέψει αρκετό πετρέλαιο για την εξόρυξη αλουμινίου και πετρελαίου προκειμένου να κατασκευαστούν ανεμογεννήτριες και ηλιακοί συλλέκτες».
---
Σημ.: η εικονογράφηση του κειμένου έγινε με ευθύνη της Stavrovelonias