Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

... παραμύθια με οικονομικούς δράκους ...

*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ με παραμύθια
*
Το καναρίνι...
... μέσα στο «ανθρακωρυχείο» αρχίζει να πνίγεται από τις τοξικές αναθυμιάσεις. Για την ακρίβεια, τα καναρίνια. Γιατί οι αγορές έδειξαν χθες ότι δεν είναι πια ένα αλλά πολλά, ανεβάζοντας το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, ακόμη και της Ιταλίας. Τα καναρίνια πνίγονται, αλλά οι μόνοι που δείχνουν να μην το αντιλαμβάνονται είναι οι «ανθρακωρύχοι».

Ενα παραμύθι...
... με νεράιδες διηγήθηκε προχθές ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Εγραψε για τη νεράιδα της εμπιστοσύνης των αγορών, που οι Ευρωπαίοι περιμένουν ότι θα επιστρέψει και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, μόνο αν παραμείνουν πιστοί στη λιτότητα. Εγραψε για την εποχή που οι πλούσιες χώρες της ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνειζαν αφειδώς τις φτωχότερες χώρες της με επιτόκια σχεδόν τόσο φθηνά όσο και τα γερμανικά. Και έγραψε για τη φούσκα του χρέους τους, που έσκασε αργότερα, φορτώνοντας τους λαούς αυτών των χωρών με πανάκριβα επιτόκια και βουνά από χρέη. Τι κάνουν σήμερα οι Ευρωπαίοι; Ξαναδανείζουν αυτές τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, δεσμεύοντάς τις σε άγρια λιτότητα και περικοπές δαπανών. Η λιτότητα, λένε, θα οδηγήσει σε ανάπτυξη, επειδή θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη.

Το «ελιξίριο»...
... που υπαγορεύει η ευρωπαϊκή πολιτική για την κρίση χρέους είναι αυτό, λέει ένας άλλος οικονομολόγος, ο Μάικλ Χάντσον: να σώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι τους τραπεζίτες από τα άστοχα δάνειά τους, που όμως δεν μπορούν να αποπληρωθούν χωρίς να βυθιστούν οι χρεωμένες χώρες στη φτώχεια. Η «εσωτερική υποτίμηση» (λιτότητα στους μισθούς) δεν είναι παρά ένα ακόμη παραμύθι με νεράιδες. Ο πραγματικός της στόχος δεν είναι η ανάπτυξη, αλλά η εξόφληση των τραπεζιτών και των δανειστών μέχρι δεκάρας. «Ο παραδοσιακός δρόμος για την ανάπτυξη είναι οι δημόσιες επενδύσεις», λέει ο Μάικλ Χάντσον. «Οταν όμως οι κυβερνήσεις θέλουν να βγουν από το χρέος ξεπουλώντας τις δημόσιες υποδομές σε αγοραστές που θα στήνουν "διόδια" για τις υπηρεσίες που θα παρέχουν, οι χώρες θα βουλιάζουν ακόμη πιο βαθιά στα χρέη». Για τον Πολ Κρούγκμαν είναι πια προφανές ότι οι χρεωμένες περιφερειακές χώρες δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους, με την εξαίρεση ίσως της Ισπανίας. Αντί όμως να το αποδεχτούν αυτό με ρεαλισμό οι δανείστριες χώρες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απειλούν κάθε τόσο να τραβήξουν την πρίζα από τις χρεωμένες χώρες, όποτε αυτές παρεκκλίνουν από τη συνταγή της λιτότητας.

Σαν εισβολείς...
... που επιβάλλουν φόρο υποτέλειας, απειλούν να μετατρέψουν ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού σε δουλοπάροικους. Αυτό προσδοκούσαν οι ευρωπαίοι πολίτες, όταν έμπαιναν στο ευρώ; Αυτός είναι ο δρόμος που θέλει πραγματικά να ακολουθήσει η Ευρώπη; Θα μπορέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συγκρατήσει τα ντόμινο, όταν οι χρεωμένες χώρες αρχίσουν να καταρρέουν; Οι λαοί τους δεν πιστεύουν πια σε παραμύθια με νεράιδες.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

... οι "δέκα εντολές" ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Η Αγία Τρόικα
.
και τα εξαπτέρυγα
*
Αν έγραφα σε «χριστιανικό» περιοδικό έντυπο, μέρες που είναι, θα θυμόμουνα την ερμηνεία των δέκα εντολών (του Μωυσή), την κατά Γρηγόριο Παλαμά. Θα τρόμαζαν οι «χριστιανοί», ειδικώς οι τύπου Καρατζαφέρη, απ' την αποκάλυψη των διαστρεβλώσεων που πωλούν επί 2.000 και 11 χρόνια σκορπίζοντας πτώματα κι εξαργυρώνοντας την χάρι, θεία και ανθρώπινη μαζί, για κοινή ζωή και κοινή ανάσταση.
 
Ομως, αυτές οι κουβέντες δε χωράνε, λόγω ελλείψεως γενικής παιδείας και εκπαίδευσης, παρά μόνον μεταξύ ανιδιοτελών και αλληλέγγυων ανθρώπων που μόνη περιουσία τους είναι η εργασία τους. Κι αυτοί είναι κατ' ελάχιστον χριστιανοί αλλά οπωσδήποτε συνειδητοί κομμουνιστές.

Μετά, λοιπόν, από μια εβδομάδα χάβρας τρομοκρατών και τρομοκρατημένων, στη φάτνη της κρίσης και των οιμωγών του κεφαλαίου, που ρουφάει το αίμα των εργαζομένων και το μεδούλι της σκέψης τους με το καλαμάκι της επαπειλούμενης πείνας, προσαρμόζομαι ως πατριδογνωμόνιο. Η αγία τρόικα έχει υποκαταστήσει την Αγία Τριάδα στην πράξη. Τα εξαπτέρυγα είναι έτσι κι αλλιώς ασώματες κεφαλές με φτερά, πλάσματα του τηλεοπτικού αέρα, κοντολογίς. Οποιος δεν υποταγεί, δεν τηρήσει, παραβεί έστω και μία απ' τις 10 εντολές τους, καίγεται στην καπιταλιστική κόλαση που βρίσκεται τόσο στα έγκατα, όσο και στην κορυφή του όρους των χρεών. Των δικών τους χρεών. Την οικοδόμηση του παραδείσου καλούμεθα να πληρώσουμε μουγκοί και τυφλοί, χωρίς ανάσα. Ακούστε και ύστερα αποφασίζετε αν θα ξαμοληθείτε σε μανιάτικο μοιρολόι για τη χαμένη συναίνεση.
 
1. Εγώ είμαι, η τρόικα, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ, και δεν υπάρχει θεός άλλος από μένα.

2. Μη δοκιμάσεις να μοιάσεις, έστω και ως ξόανο φτιαγμένο σε όσα κατέχω ως αστική τάξη στον ουρανό, το υπέδαφος και τα νερά. Καράβια εγώ, βαρκούλες εσύ. Χρυσάφι εγώ, γυαλιστερά πετραδάκια εσείς. Αεροπλάνα και πυραύλους εγώ, τσίχλες και περιστεράκια εσύ.

3. Θα με πιάνεις στο στόμα σου μόνον όταν το κρίνω εγώ.

4. Θα δουλεύεις έξι μέρες για να κερδίζω και την έβδομη θα με μνημονεύεις που σου επέτρεψα να ζεις και να δουλεύεις για μένα.

5. Θα τιμάς τον πατέρα και τη μητέρα σου έτσι και τόσο ώστε να μένει ο καθένας στην τάξη που γεννήθηκε.

6. Τα τσιλιμπουρδίσματα κοστίζουν. Ο γάμος φτιάχτηκε για να ενώνει περιουσίες. Μυστήρια και αισθήματα είναι για τους χαζούς εργάτες που πρέπει να παράγουν μόνον χέρια δούλων.

7. Δεν κλέβεις. Αφήνεις να σε κλέβουν οι αμαρτωλοί κι έτσι εσύ βαστάς την ψυχή σου κι οι άλλοι που τη χάνουν ζουν απ' τον ιδρώτα σου.

8. Δε σκοτώνεις. Σε σκοτώνουν και σώζεσαι.

9. Δεν καταθέτεις ψέματα για τον πλησίον σου. Διάλεξε κάποιον μακρινότερο απ' το αφεντικό σου που είναι πάντα στο σβέρκο σου.

10. Η τελευταία απ' τις εντολές της αγίας τρόικας είναι η πιο εντυπωσιακή και ανθεκτική στο χρόνο.

Πανάρχαια καπιταλιστική. Την αντιγράφω ως έχει (Εξοδος, κ. 1-18): Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί.

Μπορείς να επιθυμείς; Αυτά που έχουν οι πλησίον σου κατέχοντες; Χρήμα, καλούς γιατρούς, καλά σχολεία, καλή ζωή, καλά γερατειά, διακοπές, του πουλιού το γάλα; Οχι. Για να σωθείς, τηρείς τις εντολές κι αυτοί σώζονται και δι' αυτών εσύ γίνεσαι σωτήρ. Ελεος! Ουαί τοις ηττημένοις. Ας μείνουμε ανίεροι του είδους.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavroelonies
*

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

... ο Μαρξ και η κινεζοποίηση της Ευρώπης ...

*
Γιώργος Ρούσης
***
*
Ολοταχώς προς κινεζικά μεροκάματα
*
Σ' ένα σχόλιό μου πέντε χρόνια πριν, αναφερόμουν στην ανάλυση του Μαρξ τη σχετική με την επιδίωξη του κεφαλαίου να ρίξει όσο πιο κάτω γίνεται τα μεροκάματα.

Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν μπορούσα να προβλέψω την ένταση της επερχόμενης κρίσης, ούτε των μέτρων που θα έπαιρνε το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι για την αντιμετώπισή της.

Σήμερα, όμως, που η κρίση έχει ξεσπάσει για τα καλά, οι συνθήκες διαβίωσης της συντριπτικής πλειονότητας έχουν επιδεινωθεί δραματικά και οι μισθοί και τα μεροκάματα έχουν πάρει την κατηφόρα, θεωρώ ότι αξίζει το κόπο να υπενθυμίσω αυτή την τόσο επίκαιρη μαρξική πρόβλεψη.
Παρατηρούσε λοιπόν ο Μαρξ στο «Κεφάλαιο»: «Ενας Αγγλος συγγραφέας του 18ου αιώνα έγραφε: Στη Γαλλία η εργασία είναι κατά ένα ολόκληρο τρίτο φτηνότερη απ' ό,τι στην Αγγλία: Γιατί οι Γάλλοι φτωχοί (εργάτες) εργάζονται σκληρά ενώ η τροφή και το ντύσιμό τους είναι πενιχρά (...) έτσι που πράγματι ξοδεύουν καταπληχτικά λίγο χρήμα».

Ακολουθεί μια λεπτομερής περιγραφή των «ταπεινών» διατροφικών συνηθειών των Γάλλων εργατών και το κείμενο συνεχίζει: «Φυσικά είναι δύσκολο να πετύχουμε μια τέτοια κατάσταση, δεν είναι όμως αδύνατο να την πετύχουμε, πράγμα που το αποδείχνει η ύπαρξή της τόσο στη Γαλλία, όσο και στην Ολλανδία»(1).

Προς την ίδια κατεύθυνση, Αγγλοι ιδιοκτήτες ορυχείων έγραφαν στους «Times» το 1866 και το 1867 για τους Βέλγους εργάτες ότι «δε ζητούσαν και δεν έπαιρναν περισσότερα ή λιγότερα από τα απολύτως απαραίτητα που χρειάζονται για να ζουν»(2). Και με βάση αυτήν τους τη συμπεριφορά οι Βέλγοι θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση, «υποδείγματα εργατών» για τους «προνομιούχους» Αγγλους εργάτες.

Τα παραπάνω τα παραθέτει ο Μαρξ για να τεκμηριώσει ότι «το πιο ενδόμυχο μυστικό» του αγγλικού κεφαλαίου, αλλά και «η μόνιμη τάση του (κεφαλαίου γενικότερα) είναι να υποβιβάσει τους εργάτες ίσαμε το μηδενικό επίπεδο»(3).
Μάλιστα ο Μαρξ αναφέρεται πιο ειδικά στην τάση υποβιβασμού των ευρωπαϊκών μεροκάματων στο επίπεδο των κινέζικων, έτσι όπως αυτή προβλεπόταν από το μέλος του αγγλικού Κοινοβουλίου, Στάμπλτον το 1873.
«Αν η Κίνα γίνει μεγάλη βιομηχανική χώρα», έγραφε ο Στάμπλτον, «δε βλέπω πώς ο εργατικός πληθυσμός της Ευρώπης θ' αντέξει στον αγώνα, χωρίς να κατέβει ίσαμε το επίπεδο των ανταγωνιστών του».

Αλλά και ο ίδιος ο Μαρξ συμφωνεί με αυτήν την πρόβλεψη. Σε μια υποσημείωση στην τρίτη έκδοση του «Κεφαλαίου» γράφει σχετικά: «Σήμερα προχωρήσαμε πολύ πιο πέρα χάρη στο συναγωνισμό που γίνεται στην παγκόσμια αγορά (...) Οχι πια ηπειρωτικά, αλλά κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο»(4).

Και αυτή η τάση τής προς τα κάτω ισοπέδωσης ενισχύεται, πέρα από τον ανταγωνισμό με τα μικρότερα μεροκάματα χωρών όπως η Κίνα, και από την ανεργία στις ίδιες τις αναπτυγμένες χώρες.
Οπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο Ενγκελς, από τη μια «η υπερεργασία ενός τμήματος της εργατικής τάξης γίνεται η προϋπόθεση για την πλήρη ανεργία του άλλου τμήματος της εργατικής τάξης»(5) και από την άλλη το δεδομένο ότι αυτή η ανεργία «καρφώνει τον εργάτη στο κεφάλαιο πιο γερά απ' ό,τι τα καρφιά του Ηφαίστου κάρφωσαν τον Προμηθέα στο βράχο»(6) προσφέρουν τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να πατάει πάνω της για να ρίχνει τους μισθούς και τα μεροκάματα όσων εργάζονται και γενικότερα να χειροτερεύει τις συνθήκες της δουλειάς τους.
Ετσι, λοιπόν, εφόσον «η μισθωτή εργασία στηρίζεται αποκλειστικά στο συναγωνισμό ανάμεσα στους ίδιους τους εργάτες»(7), η επιδίωξη της ισοπέδωσης των μισθών των εργαζομένων είναι αναπόφευκτη από την πλευρά του κεφαλαίου.

Το αν το κεφάλαιο θα μπορέσει να πετύχει αυτόν του το στόχο εξαρτάται από την αντίδραση των ίδιων των εργαζομένων, μια αντίδραση που για την ώρα τουλάχιστον δεν φαίνεται ικανή να αποτρέψει τις βουλές του «Κυρίου» κεφαλαίου.
--- 
1. Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο» εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, βιβλίο πρώτο, σελ. 622.
2. Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», ό.π., σελ. 621.
3. Στο ίδιο, σελ. 621.
4. Στο ίδιο, σελ. 622.
5. Φρ. Ενγκελς, «Η εξέλιξη του σοσιαλισμού από την ουτοπία στην επιστήμη», στο Μαρξ-Ενγκελς, «Διαλεχτά Εργα», εκδόσεις Γνώσεις, τόμος δεύτερος, σελ. 158.
6. Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», ό.π., βιβλίο πρώτο, σελ. 668.
7. Κ. Μαρξ - Φρ. Ενγκελς, «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», εκδόσεις «Οδηγητής», 1986, σελ. 49.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

... "κι έλεγες πως θα γινόσουν άλλος" ...

*
stavrosx1
***
*
Ο Παπανδρέου
.
της "Αντιπολίτευσης"
*
Ο Παπανδρέου της «αντιπολίτευσης».

Τότε που λάνσαρε μπλουζάκια με το σύνθημα «Δεν πωλείται η ΕΥΑΘ». Σήμερα είναι αυτός που ξεπουλάει την ΕΥΑΘ, την ΕΥΔΑΠ κι όλο το ...νερό της επικράτειας!

***

Ο Παπανδρέου της «αντιπολίτευσης».

Οταν συμμετείχε σε εκδηλώσεις κατά της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού του Πειραιά. Σήμερα ξεπουλάει όχι μόνο τον Πειραιά, αλλά όλα τα λιμάνια της χώρας!

***

Ο Παπανδρέου της «αντιπολίτευσης».

Τότε που πρωτοστατούσε σε συγκεντρώσεις με το ερώτημα: «Ο ΟΤΕ πωλείται. Γιατί;». Σήμερα όλοι ξέρουν γιατί ο Παπανδρέου «αντιδρούσε» στην πώληση του ΟΤΕ. Ηθελε να τον ξεπουλήσει ολοσχερώς ο ίδιος!

***

Ο Παπανδρέου της «αντιπολίτευσης».

Τότε που φωτογραφιζόταν να ...διαδηλώνει κατά της μείωσης των μισθών. Σήμερα είναι αυτός που πετσοκόβει το μισθό του εργαζόμενου...

***

Ο Παπανδρέου της "αντιπολίτευσης".

Οταν έκλαιγε από τα δακρυγόνα ...

***

Ο Παπανδρέου της συμπολίτευσης

Το επιστέγασμα τόσων προσπαθειών ...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

... ξεχωρίζοντας την ήρα απ' το στάρι ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Ενας τόνος, μια ζωή
*
... δες τε κι εδώ τη σημασία του τονισμού ...
*
Συναινώ. Παράγεται από το αινώ, που σημαίνει και δοξάζω, υμνώ, επιδοκιμάζω, συνιστώ, συγκατατίθεμαι αλλά και υπόσχομαι, τάζω.
Αυτά σύντροφοι απ' το αινώ.

Ελα όμως που υπάρχει και το ρήμα αίνω. Προσοχή στον τόνο. Αίνω. Και ένας τόνος κάνει την εξής διαφορά. Αίνω σημαίνει κοσκινίζω, λιχνίζω, ξεχωρίζω την ήρα απ' το στάρι!

Γράφω πάνω από δυό χρόνια τώρα σε τούτο δω το μετερίζι για τις λέξεις της γλώσσας που ανοίγουν τις κουρτίνες της λυσσαλέας προπαγάνδας εναντίον του λαού. Ολων μας. Γι' αυτό κρατάνε τις μάζες μακριά απ' την ουσία της Παιδείας και της γλώσσας και κατασκευάζουν καινούριες σαν τα spreds και τα bons και μπερδεύουν τα ομόλογα με την ομολογία των εγκληματιών και την ομολογία της πίστης.
Εχουμε τη δύναμη να σηκώσουμε αυτόν τον τόνο μια τόση δα συλλαβή. Κι απ' το συναινώ στο φόνο μου, να φτάσουμε στο κοσκινίζω. Ξεχωρίζω την ήρα των αστών απ' το σιτάρι των εργατών. Δε γίνεται αλλιώς. Δεν μπορούμε αλλιώς. Δε θέλουμε αλλιώς. Δεν πρέπει στα παιδιά μας αλλιώς.
Προσοχή. Στα ΜΜΕ σέρνεται μια συνεχής βάρβαρη λογοκρισία στο υπέδαφος της ανελέητης τρομοκρατικής προπαγάνδας.

Για να μην καταλάβει το πόπολο ότι ο ΣΕΒ νομοθετεί, οι τραπεζίτες τροφοδοτούν τις απειλές κι οι χορτασμένοι γενικώς μιλούν χωρίς να κοκκινίζουν για την πείνα. Για το ίδιο το όπλο που χρησιμοποιούν ώστε να κρατούν τα πιάτα τους γεμάτα και τα σερβίτσια τα χρυσά άθικτα.
Το ανθρωποφαγικό σύστημα βγάζει τα μεγάλα δόντια του και τα δείχνει εκεί που δε μετράνε στην ουσία, έτσι ώστε της γης οι κολασμένοι να μένουν άφωνοι απ' τα ποσά της... καμαριέρας. Αγγίζει τα όρια της ύβρεως με τη γιγάντια σημασία της αρχαίας αυτής λέξης, η ανακοίνωση πως ο Στρος Καν, έχει τη δυνατότητα να καταβάλει 6 εκατομμύρια ευρώ, και 200.000 ευρώ κάθε μήνα για τη φρούρησή του, προκειμένου να αποφυλακιστεί για αδικήματα (;) του κάτω κι όχι του πάνω κεφαλιού. Χαρά στην αρένα. Ηδονή στο Κολοσσαίο των λεφτάδων - μονομάχων του καπιταλισμού.

Κι όμως είναι η φάτσα κάρτα της πολιτικής με την οποία μας ζητούν να συναινέσουμε, αυτός ο ώριμος κύριος της μπουρζουαζίας.

Η αδιόρατη, η υποδόρια προπαγάνδα, που έχει πλέον τα χαρακτηριστικά κυρίαρχης κουλτούρας, ξεκάθαρα ιμπεριαλιστικά, φαίνεται στην εξωφρενική ενασχόληση με το εξής σοβαρό - πιπεράτο: Ο δικηγόρος λέει, του Καν, είναι αυτός που προ ολίγων ημερών «αθώωσε» (!) το Σωκράτη στην εξομοίωση δίκης που έγινε κάπου στις ΗΠΑ. Μια μικρή μερίδα έμμισθων ψευδοδιανοούμενων και μια γιγάντια μάζα εκπαιδευτικά και πολιτισμικά περιθωριοποιημένη θα φτιάξουν εκείνο το παρελκυστικό, παραπλανητικό σκηνικό με στόχο να κυριαρχήσει η συνθλιπτική της δύναμης των μαζών ενοχική ηττοπάθεια.

Πριν φτάσουμε με τη χρεοτρομοκρατία στο σημείο να χειροκροτούμε την εκτέλεσή μας, γυμνοί από δικαιώματα, μοιραίοι κι άβουλοι σαν εικόνα και ομοίωση των αφεντικών, έχουμε έναν τόνο να κινήσουμε. Μακριά η ήρα απ' το στάρι. Αλλιώς θα μας φύγει η ουσία. Για να τη δούμε πίσω απ' τις λέξεις, στη ζωή αυτή καθαυτή. Ο Σ. Καν ήθελε (δεν ήθελε σκοτιστήκαμε) να περάσει σεξουαλικώς καλά, είπαν, έδειξαν και χωρίς αντίδραση, απέδειξαν! Η διαδοχή του στο ΔΝΤ είναι «εξισορροπητική» της ανισότητας των φύλων. Γυναίκα πείραξε. Γυναίκα θα αναλάβει μάλλον το ΔΝΤ. Και Γάλλος σε Γαλλίδα τη σκυτάλη. «Φίλη» των Ελλήνων, πάνω στο φερόμενο «γαμ...», βγήκε αμέσως να μας βρίσει και με απειλές χρεοκοπίας να μας γαμοφοβίσει. Κι από δίπλα οι καμαριέρες του καπιταλισμού στα πορτοπαράθυρα αλλάζουν τα σεντόνια της... αγωνίας.
Ενας τόνος. Ενα φύσημα γερού αγέρα, απ' τις αναπνοές μας τις κοινές, αρκεί για να σαρώσει την αδικία την κολλημένη φιλί-κλειδί με την αηδία. Ο σύντροφος Σπύρος, άμα τον ρωτήσεις για όλα τα χρεο-λογικά, απαντά μ' ένα ποίημα χωρίς να θυμάται τον ποιητή. Το κρατάω ως τόνο.

«Εχω φράγκα 130.
Τι να πρωτοαγοράσω μ' αυτά;
Φάρμακα για την άρρωστη μάνα μου;
Πιστόλι για ν' αυτοκτονήσω;
'Η μήπως μια μεγάλη χάλκινη καμπάνα
τους σκλάβους να ξυπνήσω;»

Νάτος ο... τόνος.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

... Ευρώπη - ένα σχέδιο των ελίτ ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Θα επιβιώσουν ευρώ και ΕΕ;

*

Ραγδαία καταρρέει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Υποβαθμίζεται διαρκώς η Ελλάδα υπό το καθεστώς του επάρατου Μνημονίου. Προσβάλλεται βάναυσα η ανεξαρτησία της χώρας, ακόμη και στο θεμελιώδες δικαίωμα του καθορισμού της μορφής διακυβέρνησής της, όταν ένας Φινλανδός επίτροπος της ΕΕ προσπαθεί να εκβιάσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα να συναινέσουν στην πολιτική της κυβέρνησης, την οποία υπαγορεύουν η ΕΕ και το ΔΝΤ, με τη σύμφωνη ή και ενθουσιώδη συμφωνία της Αθήνας, απειλώντας ότι δεν θα δώσουν τα χρήματα του δανείου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν δεν υποκύψει στους όρους τους ο ...Αντώνης Σαμαράς! Η χώρα γυρίζει δεκαετίες πίσω. Για εκατομμύρια Ελληνες το πρόβλημα της οικονομικής επιβίωσης γίνεται τόσο οξύ όσο ποτέ άλλοτε κατά τον τελευταίο μισό αιώνα.

Η δυστυχία της πατρίδας μας περιορίζει τους πολιτικούς μας ορίζοντες. Καθώς η κυβερνητική προπαγάνδα συσκοτίζει τις αιτίες της κρίσης, προκειμένου να διευκολυνθεί το πέρασμα της κυβερνητικής πολιτικής, θολώνει το πολιτικό κριτήριο των Ελλήνων. Προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα διογκούμενα προβλήματα της καθημερινότητας, αδυνατούν να τα εντάξουν σε πανευρωπαϊκό πλαίσιο.
Η κρίση είναι ευρωπαϊκή, δεν είναι απλά ελληνική, ή πορτογαλική, ή ιρλανδική, όπως νομίζει ο πολύς κόσμος. Φυσικά και εκδηλώνεται με ιδιαίτερη βιαιότητα στις χώρες αυτές που αποτελούν τους πιο αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης, αλλά η κρίση είναι πολύ ευρύτερη και πολύ σοβαρότερη. Οχι μόνο δεν είναι απλώς κρίση των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, όχι μόνο δεν είναι απλώς πανευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους, αλλά δεν είναι ούτε καν απλώς κρίση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, του ευρώ. Εχουμε να κάνουμε με κρίση του ίδιου του οικοδομήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

«Δομική κρίση της Ευρώπης» την αποκαλεί σε ένα βαρυσήμαντο άρθρο της η πολιτική εφημερίδα του γερμανικού επιχειρηματικού κόσμου «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Σε απλά Ελληνικά αυτός ο βαρύγδουπος τίτλος σημαίνει ότι αντιμετωπίζει κίνδυνο κατάρρευσης και διάλυσης η ίδια η ΕΕ! Εμείς στην Ελλάδα είμαστε, τα δικά μας προβλήματα προσπαθούμε να λύσουμε. Οι Γερμανοί, όμως, βλέπουν μακρύτερα. Διαισθάνονται πολύ γρηγορότερα τους κινδύνους που εγκυμονούνται στην ΕΕ, η οποία αποτελεί τον χώρο οικονομικής και πολιτικής ηγεμονίας του Βερολίνου.

Δέκα χρόνια ευρώ έχουν πλέον δείξει στους πάντες τι ακριβώς σημαίνει στην πράξη το ευρωπαϊκό κοινό νόμισμα. Δέκα χρόνια λειτουργίας της Ευρωζώνης οδήγησαν στην αποθέωση της οικονομικής υπεροπλίας της Γερμανίας, στη σοβαρή υστέρηση της Γαλλίας, στην καταβαράθρωση της ανταγωνιστικότητας της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Ελλάδας, της Πορτογαλίας κ.λπ. «Το ευρώ έπρεπε να ενώνει τους λαούς της Ευρώπης, αντί γι' αυτό όμως τώρα διχάζει την ήπειρο», διαπιστώνει σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της η σοσιαλδημοκρατική εφημερίδα «Ντι Τσάιτ».

Βαρυσήμαντη η διαπίστωση του πρώην καγκελάριου της Δυτικής Γερμανίας Χέλμουτ Σμιτ σε άρθρο του στην ίδια εφημερίδα: «Δεν έχουμε κρίση του ευρώ, αλλά κρίση της ΕΕ» υποστηρίζει ήδη από τον υπότιτλο. «Τα οικονομικά προβλήματα του ευρώ, όσο βαριά και αν είναι, είναι επιλύσιμα. Αν κάποτε γίνει κομμάτια η νομισματική ένωση, θα γίνει από πολιτικούς λόγους», αναφέρεται σε άλλο άρθρο της «Ντι Τσάιτ».

Δεν περιορίζεται μόνο στην οικονομία η κρίση που παρατηρείται σε ορισμένες χώρες της Ευρωζώνης. Δηλητηριάζει τις σχέσεις των κρατών που τη συναπαρτίζουν. Δηλητηριάζει τις σχέσεις των ευρωπαϊκών λαών. Οδηγεί σε αναβίωση όλων των εθνικιστικών και ρατσιστικών προκαταλήψεων του τύπου «Ολοι οι Μεσογειακοί είναι τεμπέληδες», «Κάθε Γερμανός έχει έναν ναζί μέσα του» και πάει λέγοντας. «Η κρίση διαρρηγνύει τον πολιτικό ιστό της Ευρώπης», γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ» και έχει απόλυτο δίκιο.

Υστατη προειδοποίηση απευθύνει η γερμανική «Ντι Τσάιτ», απευθυνόμενη πρωτίστως στους Γερμανούς. «Οπως ενοποιήθηκε, η Ευρώπη μπορεί και πάλι να αποσυντεθεί», γράφει. «Γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι η Ευρώπη ως σχέδιο των ελίτ, χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών, δεν λειτουργεί πλέον», τονίζει.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

... μήπως είναι ΚΚΕ ο Πρετεντέρης; ...

*
"Ρ"
***
*
Τι κόμμα είναι ο Ολι Ρεν;
*
                        
Συγχύστηκε ο Πρετεντέρης με την «απρέπεια» του Ολι Ρεν. Ακούς εκεί ο επίτροπος να παρεμβαίνει απροσχημάτιστα στα εσωτερικά της χώρας και να απαιτεί «συναίνεση»...

Τόσο πολύ «τρελάθηκε» ο Πρετεντέρης με τον Ευρωπαίο που του μπήκανε ψύλλοι στ' αυτιά: «Μήπως είναι ΚΚΕ;», αναρωτιέται στο χτεσινό του άρθρο στα «Νέα».

Απλό το σκεπτικό του Πρετεντέρη: Αφού ο Ρεν επεμβαίνει έτσι απροκάλυπτα και ζητά τη σύμπραξη του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, τότε μάλλον είναι «κρυφοκομμουνιστής», αφού με τέτοιες παρεμβάσεις, μόνο το ΚΚΕ τελικά ευνοεί.
***
Πριν καταλήξουμε τι κόμμα είναι ο Ολι Ρεν, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε δύο δημοσιεύματα με την ίδια υπογραφή.
*
Το πρώτο (3/12/2009, «Βήμα») ήταν εξόχως καταγγελτικό ενάντια σε μια, όπως έλεγε, «ιδιότυπη συλλογιστική, σύμφωνα με την οποία "δεν θα μας πουν ο Τρισέ και ο Αλμούνια τι θα κάνουμε"...».

Το ίδιο άρθρο ισχυριζόταν ότι «αν δεν τη βγάζαμε στο τζάμπα και βερεσέ, αν δεν κοροϊδεύαμε τον κόσμο με τα παραμύθια μας και αν είχαμε μιαν υγιή οικονομία, κανένας Τρισέ και κανένας Αλμούνια δεν θα ασχολιόταν μαζί μας. Αλλά η κατάσταση είναι αυτή που είναι. Και γι' αυτό ασχολούνται».
*
Οπως διαπιστώνει ο αναγνώστης, κατά το συγκεκριμένο δημοσίευμα, ο Τρισέ και ο Αλμούνια «καλά κάνουν» και ασχολούνται. «Καλά κάνουν» και μας λένε «τι θα κάνουμε»...
***
Το δεύτερο άρθρο (17/1/2010, «Βήμα»), έλεγε:
*
«O πρώτος σύγχρονος Ελληνας που διατύπωσε την άποψη ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να μας παραδίδουν μαθήματα διότι "όταν εμείς κτίζαμε Παρθενώνες, αυτοί έτρωγαν βαλανίδια" ήταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος (...) Στη χώρα μας υπάρχει ένα διαχρονικό ανακλαστικό: όσοι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως, αμφισβητούν στους άλλους το δικαίωμα της διδασκαλίας. Η πλέον πρόσφατη εκδοχή του θεωρήματος διατυπώνεται με αριστερό και ελαφρώς εθνικοαπελευθερωτικό μανδύα. "Την οικονομική πολιτική τη χαράζει η ελληνική κυβέρνηση, όχι ο Τρισέ ή ο Αλμούνια, και την κρίνουν οι έλληνες πολίτες, όχι οι διεθνείς αγορές". Μάλιστα! (...). Η αλήθεια, όμως, είναι και πικρή και ωμή. Η οικονομική πολιτική μπορεί να υλοποιείται από την κυβέρνηση αλλά υπόκειται σε κανόνες και κινείται μέσα σε πλαίσια, τα οποία η Ελλάδα έχει ασμένως και αβίαστα αποδεχθεί. Η εφαρμογή αυτών των πλαισίων έχει ανατεθεί μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες σε συγκεκριμένους θεσμούς, με τη σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας. Πράγμα που σημαίνει πως όσα βαλανίδια και αν έτρωγαν οι πρόγονοι του Τρισέ η Ελλάδα καλείται απλώς να εκπληρώσει υποχρεώσεις που η ίδια έχει αναλάβει».
*
Να ένα ακόμα δημοσίευμα που υπεραμύνεται του «δικαιώματος» των Τρισέ και των Αλμούνια - επομένως και των Ολι Ρεν - «να μας παραδίδουν μαθήματα». Που καταγγέλλει ως «ανεπίδεκτους μαθήσεως» όσους αντιδρούν στα μαθήματα «διδασκαλίας». Που κηρύττει την υποχρέωση της Ελλάδας να «υπόκειται σε κανόνες και κινείται μέσα σε πλαίσια». Πλαίσια με τα οποία ο αρθρογράφος έκδηλα συμφωνεί. Πλαίσια τα οποία - κατά τον αρθρογράφο - παρέχουν το «δικαίωμα» στους Τρισέ (επομένως και στους Ολι Ρεν) να καλούν την Ελλάδα να «εκπληρώσει υποχρεώσεις»...
***
Εχουμε, λοιπόν, έναν αρθρογράφο που πέρσι «τσαντιζόταν» αφάνταστα όταν έβλεπε άνθρωπο να αμφισβητεί το «δικαίωμα» των Τρισέ και Αλμούνια «να μας λένε τι θα κάνουμε». Που ειρωνευόταν και περίπου προσομοίαζε με τον αρχιχουντικό Παπαδόπουλο (!) όσους έλεγαν ότι «την οικονομική πολιτική τη χαράζει η ελληνική κυβέρνηση, όχι ο Τρισέ ή ο Αλμούνια».
Και φέτος έχουμε έναν άλλον αρθρογράφο, που παριστάνει τον ενοχλημένο με τις συστάσεις του «αφελούς» Ολι Ρεν.
Το ενδιαφέρον είναι τούτο. Και ο περσινός και ο φετινός (χτεσινός μόλις) αρθρογράφος, είναι ο ίδιος: Ο κ. Πρετεντέρης...
***
Κατόπιν αυτών η απάντηση στο ερώτημα «μήπως ο Ολι Ρεν είναι ΚΚΕ;», δεν είναι δύσκολο να δοθεί:
«Ο Ρεν είναι τόσο ΚΚΕ, όσο είναι και ο κ. Πρετεντέρης».
---
Νίκος Μπογιόπουλος
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

... "Συναινέστε στην εξαθλίωσή σας" ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
«Συναινέστε»...
*
«Συναινέστε»...
Στη σφαγή σας, στην πολτοποίηση, στην απόλυτη φτωχοποίησή σας.
*
«Συναινέστε»...
Στην «εξ αποκαλύψεως αλήθεια» εκείνων που ένα χρόνο πριν διαφήμιζαν το μνημόνιο και έταζαν τη «σωτηρία» της Ελλάδας από το χρέος, αλλά μόλις χτες - μετά από αμέτρητες θυσίες και αβάσταχτα μέτρα - ήρθαν διά στόματος Γιούνκερ να δηλώσουν ότι το χρέος «δεν είναι βιώσιμο»!
*
«Συναινέστε»...
Σε ένα ακόμα μεγαλύτερο τσουνάμι από αυτό που ήδη σας έχει οδηγήσει στη συμφορά, σε έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο, όπου οι επιτιθέμενοι, ως άλλοι σταυροφόροι, δε θα κόβουν πλέον μισθούς αλλά «κεφάλια»!
*
«Συναινέστε»...
Στο «όλοι μαζί τα φάγαμε», που σημαίνει ότι η ολιγαρχία θα συνεχίσει να συνάπτει (και να τρώει) δάνεια. Να ιδρύει «οφσόρ». Να κόβει συντάξεις που θα γίνονται χρυσές καταθέσεις στην Ελβετία. Και να παράγει ελλείμματα που «μόνο εσείς θα πληρώνετε» και θα τα πληρώνετε εφ' όρου ζωής αφού το αρχικό τάχα τριετές μνημόνιο δεν ήταν παρά το περιτύλιγμα μιας προαποφασισμένης και χωρίς τέλος πτώσης στην άβυσσο της εκμετάλλευσης, της λεηλασίας, της αρπαγής και της απελπισίας.
*
«Συναινέστε»...
Στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στο σοδομισμό της νοημοσύνης σας, στην καπηλεία της ανέχειας από εκείνους που επί δεκαετίες σας την προκαλούν, τους ίδιους που όχι μόνο οδηγούν τον «Τιτανικό» στον πάτο, αλλά και που από τη βύθιση του «Τιτανικού» έχουν ήδη εξασφαλίσει αμύθητα «ασφάλιστρα».
*
«Συναινέστε»...
Σε εκείνες τις πολιτικές ηγεσίες που το 1999 δήλωναν, όπως ο Παπανδρέου στο Τάμπερε, ότι «δεν έχει ταμπού στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στην ΕΕ». Που το 2005, μέσω της κυρίας Μπενάκη, δήλωναν ότι για να κάνει τη δουλειά της η ελληνική πλουτοκρατία «τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιοριστούν...». Τις ίδιες ηγεσίες που σήμερα, ως ανδρείκελα μιας αδίστακτης πλουτοκρατίας, έχουν την αναξιοπρέπεια να ανακοινώνουν τον τρόπο διακυβέρνησης του ελληνικού λαού, τη μια βάζοντας το ΔΝΤ να εξαγγέλλει την εκποίηση της Ελλάδας και την άλλη, χτες, με διαγγέλματα του Γιούνκερ περί «έγγραφης» (!) «εθνικής συνεννόησης»!
*
«Συναινέστε»...
Στα σκλαβοπάζαρα της εκ περιτροπής εργασίας, σε μια Ελλάδα που θα περάσει από την τραγωδία του «κάθε οικογένεια και ένας άνεργος» στην ολική καταστροφή του «κάθε οικογένεια και δύο ή περισσότεροι άνεργοι»!
*
«Συναινέστε»...
Στην αποβλάκωση, στο ψέμα, στην απάτη ενός πολιτικού συστήματος όπου οι υπηρέτες των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των τραπεζιτών εμφανίζονται ως ομιλούσες μαριονέτες στα ΜΜΕ να σας κάνουν «πατριωτικά» μαθήματα για το πώς «πρέπει» από τα 700 ευρώ να ζείτε με 500 και τώρα με 200!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... Στ. Χόκινγκ και παραδεισένιες αυταπάτες ...

*
in.gr
***
*
«Παραμύθι»
.
θεωρεί ο Στίβεν Χόκινγκ
.
τη ζωή μετά θάνατον
*

Στο Σύμπαν του Στίβεν Χόκινγκ δεν υπάρχει χώρος για θεούς
Στο Σύμπαν του Στίβεν Χόκινγκ δεν υπάρχει χώρος για θεούς 
* 
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο εγκέφαλος είναι απλώς μια μηχανή που κάποια στιγμή σταματά να δουλεύει, και η ύπαρξη ενός παράδεισου είναι ένα παρηγορητικό παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι, δηλώνει ο Βρετανός φυσικός Στίβεν Χόκινγκ, τον οποίο έχει σίγουρα απασχολήσει το θέμα του θανάτου.

Ο Χόκινγκ, σήμερα 69 ετών, πάσχει από πλάγια μυατροφική σκλήρυνση, μια θανατηφόρο ασθένεια που αναμενόταν ότι θα τον σκότωνε πριν φτάσει τα 30.

Παρόλο που είναι σχεδόν εντελώς παράλυτος, κατάφερε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους φυσικούς χάρη στο έργο του στην κοσμολογία, την κβαντική βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες. 'Εγραψε επίσης πετυχημένα βιβλία που τον έκαναν διάσημο στο ευρύ κοινό, όπως Το Χρονικό του Χρόνου το 1988.

«Ζω με την προοπτική του πρόωρου θανάτου τα τελευταία 49 χρόνια. Δεν φοβάμαι τον θάνατο, αλλά δεν βιάζομαι και να πεθάνω. Έχω τόσο πολλά να κάνω» δηλώνει ο μεγάλος φυσικός σε συνέντευξή του στον Guardian.

«Θεωρώ τον εγκέφαλο έναν υπολογιστή που θα σταματήσει να λειτουργεί όταν καταρρεύσουν τα εξαρτήματά του. Δεν υπάρχει παράδεισος ή ζωή μετά θάνατον για κατεστραμμένους υπολογιστές. Αυτό είναι ένα παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι».

Σε ερώτηση για το πως πρέπει να ζούμε, απάντησε: «Πρέπει να αναζητούμε την ύψιστη αξία των πράξεών μας».

Ο Χόκινγκ παραχώρησε τη συνέντευξη ενόψει του συνεδρίου Google Zeitgeist στο Λονδίνο, όπου θα είναι ομιλητής μαζί με τον Βρετανό υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν και τον βραβευμένο με Νομπέλ, οικονομολόγο Γιόζεφ Στίγκλιτς.

Απαντώντας στην ερώτηση «Γιατί βρισκόμαστε εδώ;» θα επιχειρηματολογήσει ότι μικρές κβαντικές διακυμάνσεις στα πρώτα στάδια του σύμπαντος άνοιξαν τον δρόμο για την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής.

Ο Χόκινγκ, σήμερα διευθυντής ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ (παλαιότερα κατειχε τη Λουκασιανή Έδρα Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής του Κέμπριτζ, μια θέση που κατείχε στο παρελθόν και ο Νεύτωνας) έχει παράδοση στα σχόλιά του κατά της θρησκείας.

Το βιβλίο του Το Μεγάλο Σχέδιο, που δημοσιεύτηκε το 2010, προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των θρησκευτικών ηγετών λόγω της θέσης του ότι δεν χρειάζεται η παραδοχή μιας θεϊκής δύναμης για να εξηγήσει κανείς την δημιουργία του Σύμπαντος.

Το βιβλίο του ήταν ουσιαστικά μια απάντηση στη θεωρία του «ευφυούς σχεδιασμού», διαδεδομένη μεταξύ των αρνητών της Εξέλιξης του Δαρβίνου στις ΗΠΑ.
---
*

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

... ΠΡΟΣΟΧΗ - αυτό πρέπει να το ξέρετε ...

*
"Ροΐδη Εμμονές"
***
*
Θεός: Δελτίο Τύπου  
.
Τέρμα και τελείωσε!
*
*
... μετάφραση (ελεύθερη) του Δελτίου Τύπου ...
*
Γυναίκες, που βρίσκονται με κάποιον σύντροφό τους γυμνές στο κρεβάτι, και κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης φωνάζουν:

"Ω, Θεέ μου", "Ω, Θεέ μου", "Ω, Θεέ μου"

αποφασίστηκε ότι η επίκληση αυτή του Θεού

δεν θα πρέπει να θεωρείται ως Προσευχή

... έρρωσθε ...
*

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

... το "γκαζόν" της καμαριέρας ...

*
Μανταίος
***
*
Η συμβολή του «γκαζόν» στο χάος
*
Το πιο γνωστό, υποθετικό παράδειγμα για την κατανόηση της περίφημης θεωρίας του χάους είναι αυτό με την πεταλούδα, που καθώς πετάει αμέριμνη στην Κίνα, μπορεί να προκαλέσει θύελλα στην Αμερική.
.
Από το περασμένο Σάββατο, με τη σύλληψη του Ντομινίκ Στρος-Καν στο αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, έχουμε ακόμα ένα -πραγματικό αυτή τη φορά, όχι υποθετικό- παράδειγμα για να καταλάβουμε τι περίπου είναι η θεωρία του χάους: Το «γκαζόν» (έτσι λέγεται στη γαλλική αργκό, όπως είχαμε ευκαιρία να μάθουμε από την ωραία γαλλική, σατιρική ταινία «Για όλα φταίει το γκαζόν»...) καμαριέρας σε πολυτελές ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης μπορεί να προκαλέσει θύελλα σε χώρα της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που ...συνορεύει με τη Μύκονο! (παλαιό το ανέκδοτο, αλλά επίκαιρο τώρα που γίνεται λόγος για δανειστές που ζητούν εγγυήσεις με εκποιήσεις νησιών...).
.
Η διαφορά ανάμεσα στην Κινέζα πεταλουδίτσα και τη Νεοϋορκέζα καμαριέρα είναι πως η δεύτερη απειλεί να προκαλέσει θύελλα σε χώρα που ήδη βαράνε ανεμοθύελλες, τρικυμίες και ...νταούλια. Αλλά σ' αυτή τη χώρα, που προηγήθηκε της θεωρίας του χάους κατά δυόμισι χιλιάδες χρόνια, με κάτι αργόσχολους που τους έλεγαν φιλόσοφους (ήμουν στη διάλεξη του «πατέρα» της θεωρίας του χάους Ηλία Μπριγκόζιν στο «Χίλτον», όταν είπε πως όλη η επιστημονική του προσπάθεια ήταν να αποδείξει πως ο Επίκουρος είχε δίκαιο!)...
.
Σ' αυτή τη χώρα λοιπόν η πιστοποίηση της θεωρίας του χάους αποδίδεται καλύτερα με την παροιμία «Ηταν στραβό το κλήμα, το 'φαγε κι ο γάιδαρος...». Ολα τα 'χαμε, δηλαδή, το «γκαζόν» της καμαριέρας μάς έλειπε. Στο οποίο όμως «γκαζόν», όπως φαίνεται, ο φιλαράκος ο Ντομινίκ είχε ιδιαίτερη, ενίοτε ασυγκράτητη, αδυναμία. Κι άμα σκεφτείς ότι το γκαζόν χρειάζεται συχνό κούρεμα, και το κούρεμα είναι ό,τι αποστρέφεσαι περισσότερο αυτή την ώρα, τότε φαντάζεσαι ποιος, κυρίως, θα πληρώσει τα ...Ντομινίκ-λίκια.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

... Σκωτία - ένα νέο κράτος εκκολάπτεται ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Ονειρα ανεξαρτησίας στη Σκωτία

*

Το κάστρο του Εδιμβούργου
Το κάστρο του Εδιμβούργου

Πανικός επικράτησε στην Αγγλία μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα των εκλογών για το τοπικό, περιορισμένων αρμοδιοτήτων κοινοβούλιο της Σκωτίας την προηγούμενη Παρασκευή. «Ο εκλογικός θρίαμβος του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος (SNP) θέτει τη διάσπαση της Βρετανίας στην πολιτική ατζέντα» ήταν ο σχετικός τίτλος του ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» του Λονδίνου. Δεν πρόκειται για κάποια μεμονωμένη δημοσιογραφική υπερβολή. Η επίσης βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» είχε την ίδια γνώμη: «Δυνάμει η πιο σοβαρή απειλή κατά του Ηνωμένου Βασιλείου στα 310 χρόνια της ιστορίας του κινήθηκε ένα βήμα πιο κοντά προς την υλοποίησή της καθώς το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα κέρδισε σαρωτικά ανεμπόδιστη εξουσία στο κοινοβούλιο της Σκωτίας, δίνοντας στον ηγέτη του, τον Αλεξ Σάλμοντ, την εντολή να κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία όποια χρονική στιγμή επιλέξει μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια» υπογράμμισε στην πρώτη σελίδα.

Επέβαλαν μάλιστα και ένα σατανικό εκλογικό σύστημα που να καθιστά αδύνατη ουσιαστικά την κατάκτηση κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας ώστε να υπάρχουν πάντα κυβερνήσεις συνασπισμού, άρα να είναι αδύνατη η ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας αφού υποτίθεται ότι θα κυβερνούσε πάντοτε κάποιος συνασπισμός Εργατικών - Φιλελεύθερων ή Συντηρητικών - Φιλελεύθερων. «Εντελώς νεκρό διά παντός» ανακήρυξε μέσω αυτού του σχεδίου τον σκωτσέζικο εθνικισμό ο τότε υπουργός των Εργατικών λόρδος Τζορτζ Ρόμπερτσον.
.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα φαινόταν να έχει δίκιο. Στις εκλογές του 2007 το SNP κατέπληξε τους πάντες βγαίνοντας πρώτο κόμμα στη Σκωτία, παίρνοντας δύο έδρες παραπάνω από τους Εργατικούς που κυριαρχούν εκεί εδώ και... έναν αιώνα! Σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά βεβαίως στάθηκε αδύνατον να περάσει από την τοπική Βουλή απόφαση για προκήρυξη «ενδεικτικού» δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας: την μπλοκάριζαν συστηματικά τα άλλα κόμματα.
.
Σε αυτές τις εκλογές όμως όλα τα σχέδια και οι δικλίδες ασφαλείας τινάχτηκαν στον αέρα. Εξαλλοι οι ψηφοφόροι με τους πολιτικούς απατεώνες, τους Φιλελεύθερους, που άλλα έλεγαν πριν τις πανεθνικές βρετανικές εκλογές και τα αντίθετα έκαναν στη συνέχεια σχηματίζοντας συνασπισμό υπό τους Συντηρητικούς λεηλατώντας μισθούς και συντάξεις και καταλύοντας το κοινωνικό κράτος, τους «λιντσάρισαν» εκλογικά στη Σκωτία: από 17 έδρες που είχαν οι Φιλελεύθεροι έχασαν τις 12 και έμειναν με 5! Δεν τη γλίτωσαν φυσικά ούτε οι Συντηρητικοί, οι οποίοι από 20 που είχαν έμειναν με 15. Απώλειες και για τους Εργατικούς, που από τις 44 έδρες απώλεσαν τις 7 και έπεσαν στις 37, ενώ διάφοροι άλλοι από 2 που είχαν το 2007 τις έκαναν 3. Το απίστευτο είναι ότι όλες αυτές τις έδρες τις σάρωσε σαν λαίλαπα το SNP: τις 46 έδρες που είχε τις αύξησε κατά... 23 (!) και έτσι έφτασε τις 69, ξεπερνώντας τις 65 που δίνουν την απόλυτη πλειοψηφία στο 129μελές κοινοβούλιο. Τώρα πια το δημοψήφισμα θα γίνει οπωσδήποτε. Ο ηγέτης του κόμματος ήδη από τη νύχτα των εκλογών διακήρυξε ότι θα οργανώσει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στο δεύτερο μισό της πενταετούς θητείας του.
.
Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ο Αλεξ Σάλμοντ γνωρίζει όμως ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Σκωτία υπέρ της ανεξαρτησίας και θέλει τρία - τέσσερα χρόνια για να δουλέψει μεθοδικά ώστε να διαμορφώσει τις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των Σκωτσέζων υπέρ αυτού του αποφασιστικού βήματος. Η επιτυχία του εγχειρήματός του κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι εκ των προτέρων. Για πρώτη φορά όμως στα 300 χρόνια παρουσιάζεται τόσο μεγάλη ευκαιρία ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας. Αν χαθεί, ποιος ξέρει πότε θα ξαναϋπάρξει. Οψόμεθα...
.
ΒΙΩΣΙΜΟ
Ενα νέο κράτος υπό εκκόλαψη

ΕΚΤΑΣΗ 78.000 τ.χλμ. έχει η Σκωτία -όση δηλαδή το Βέλγιο και η Ολλανδία μαζί- και πληθυσμό περίπου 5.000.000 κατοίκους. Σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής της όμως η Σκωτία δεν θα έχει έσοδα μόνο από το... ουίσκι. Το σημαντικό είναι πως όλα τα βρετανικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα θα ανήκουν στο νέο κράτος! Μάννα εξ ουρανού φαίνεται αυτό από πρώτη ματιά. Θα αφήσουν όμως οι Αγγλοι να φύγει μέσα από τα χέρια τους τόσος πλούτος που νέμονται τώρα, χωρίς να βυσσοδομήσουν εναντίον της ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας για να την αποτρέψουν; Απίθανο μας φαίνεται κάτι τέτοιο, όσο και αν ο πρωθυπουργός Κάμερον δεσμεύτηκε ότι δεν θα προβάλει εμπόδια στη διενέργεια του δημοψηφίσματος.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

... συμπόσιο αίματος ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*
Το ντουλάπι του Θεού
*
Το ντουλάπι του Θεού δεν είναι το κουτί της Πανδώρας. Ετσι όπως το 'φτιαξα εγώ στο φτωχό μυαλό μου, δεν περικλείει το σύμπαν. Είναι στην κουζίνα του τωρινού κόσμου, το ντουλάπι με τα εργαλεία για μαγείρεμα και τα λάδια, τις ζάχαρες, τ' αλάτι, τ' αλεύρι, το γάλα, τ' αυγά... Εχει μαχαίρια, και κουτάλες, και σουρωτήρια, και μεγάλες τσανάκες, και μπρικάκια του καφέ. Το ντουλάπι του Θεού είναι πείρα συλλογική, και γνώση, και πολλή αγάπη για να τρώνε και να σκέφτονται κι εντέλει να ζούνε ελεύθερα οι άνθρωποι.
.
Αυτό που μας ξεχωρίζει απ' τα ζώα παρότι είμαστε σαρκοφάγοι οι άνθρωποι, σ' ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της πείνας των ζωντανών, είναι που επεξεργαζόμαστε την τροφή. Μαγειρεύουμε. Ψήνουμε. Στολίζουμε. Εχουμε τη νοητική ανάγκη, την έμφυτη πολιτισμική ικανότητα να επιθυμούμε τη μετατροπή του κορεσμού σε γεύμα. Κι ακόμα καλύτερα σε σύναξη, σε συμπόσιο. Να γινόμαστε συνδαιτυμόνες.
.
Ανοιξε το ντουλάπι του Θεού. Και μάθαμε πώς να χρησιμοποιούμε τα μαχαίρια όχι για να σώσουμε τη ζωή μας, αλλά για να την ομορφύνουμε πατώντας στις ανάγκες μας. Χρίσαμε πολιτισμό ως έλλογα όντα με στόχο και σκοπό την ευφροσύνη. Αν αγαπάω αυτήν την πατρίδα, ωρέ σύντροφοι, τη γλώσσα μας δηλαδή που λέει κι ο ποιητής, είναι γιατί μπορεί να μ' ανασταίνει με τις λέξεις. Πιπιλίστε την ευφροσύνη και θα με καταλάβετε.
Στην κουζίνα του Θεού, σήμερα, εδώ και τώρα μπήκαν κτήνη. Τη μαγάρισαν. Πάντα το έκαναν. Από τότε που οι άνθρωποι περπατήσαμε στα δυο ποδάρια κοιτώντας ψηλά. Ανοιξαν το ντουλάπι και πήραν τα μαχαίρια, τους μπαλτάδες, τα σιδερικά. Κι ύστερα πήραν και τα κλειδιά, να 'χουν να βάζουν μέσα τα καλούδια, να σκάει το ντουλάπι. Να περισσεύουν για να φάνε όλοι, να τρώνε μόνο οι κλειδοκράτορες και να γίνεται ό,τι μπαζώνεται ως πρώτη ύλη της τροφής, σκουληκιασμένο αλεύρι, πεθαμένα αυγά, ζάχαρη που μαύρισε και πίκρισε φαρμάκι σκέτο. Και να 'σου να μη χωράει άλλο ξινισμένο γάλα κι αλάτι πετρωμένο σαν ταφόπλακα της παστωμένης ευφροσύνης.
.
Σάπισε ο πλούτος στο ντουλάπι του Θεού. Και βρώμισε η κουζίνα σαν απόπατος. Κι απ' όξω στήθηκαν φρουροί να το κρατάνε σφραγισμένο. Μοίρασαν μαχαίρια. Που αστράφτουν μέρα νύχτα στα δώματα και τις κάμαρες του κόσμου. Τα πεινασμένα πετεινά του ουρανού έγιναν δράκοι. Οι νοικοκυραίοι φονιάδες. Οι φονιάδες ήρωες στη σήψη.
.
Μπήκαμε στο μαγερειό της κόλασης. Υπουλη πρόσκληση. Ελάτε να φάμε. Στρωμένο το τραπέζι. Το ντουλάπι του Θεού έχει απ' όλα τα καλά, φωνάζουν οι ντελάληδες κουνώντας τα κλειδιά. Να 'σου λοιπόν το σιδερικό στο χέρι του πεινασμένου. Τον είπαν πρόσφυγα και λαθρομετανάστη. Αυτόν που προσφεύγει στο ντουλάπι του Θεού χωρίς να φαντάζεται πως είναι κλειδωμένο. Παίζει δυο μαχαιριές, τρεις και δεκατρείς και πάλι μένει νηστικός, γιατί το θύμα δεν ήταν άμεσα ο αφεντικός. Δεν ήταν ο κλειδοκράτορας αλλά αυτός που έμπαινε στη σειρά να πεινάσει.
Να 'σου κι ο φοβισμένος. Ο συλλέκτης των σάπιων που ξεχειλίζουν απ' το ντουλάπι του Θεού. Αυτός ο μικρός, δήθεν πολιτισμένος, με την μπάκα φουσκωμένη απ' το βρωμόφαγο που οι κλειδοκράτορες του πέταξαν για να γίνει σκυλί και να ταΐζεται σαν Κέρβερος. Που ορμάει μες τη νύχτα και σφάζει όποιον πεινάει ως ξένος. Που χιμάει στα λεωφορεία και κατεβάζει τα γυναικόπαιδα και τα σαπίζει στο ξύλο με τις σιδερένιες κουτάλες και τους μπαλτάδες που άνοιγε το φύλλο η μάνα τους να φτιάξει πίτα μ' ό,τι είχε, να ευφρανθούν.
.
Το ντουλάπι του Θεού άνοιξε. Είναι καταμεσίς στο μαγερειό της κόλασης. Συμπόσιο αίματος. Το κλειδί της εργασίας στα χέρια μας είναι. Οσο δεν το κρατάμε εμείς ανθρώπινο κρέας θα μυρίζει και θα πεινάμε...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

... μία φωτογραφία, ένα συμπέρασμα ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
"Θα το ξαναέκανα"
*

«"Θα το ξαναέκανα"!
Μιλώντας για το Αφγανιστάν με τον Ζίγκμπνιου Μπρεζίνσκι».
*
Η φωτογραφία είναι από τη συνέντευξη του τότε συμβούλου του Κάρτερ και σήμερα του Ομπάμα, του Μπρεζίνσκι, στο περιοδικό «American Interest», τεύχος Μάης - Ιούνης 2008.

Η φωτογραφία που δημοσίευσε το περιοδικό, με πρωταγωνιστή τον Μπρεζίνσκι και τον νεαρό τότε Οσάμα Μπιν Λάντεν, έχει ημερομηνία 3 Φλεβάρη 1980 και είναι τραβηγμένη στο Κίμπερ του Πακιστάν, σε συνοριακό φυλάκιο με το Αφγανιστάν.

Οπως βλέπουμε, ο Μπρεζίνσκι ως εκπρόσωπος των ΗΠΑ και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ως επικεφαλής και οργανωτής των μουτζαχεντίν - που εμπνευστής τους ήταν ο Μπρεζίνσκι - τελούσαν σε αγαστή συνεργασία. Τόσο αγαστή, που πολύ λογικά για τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ο προεδρικός σύμβουλος, ακόμα και πολλά χρόνια μετά τους Δίδυμους Πύργους, δήλωνε ευθέως και απροκάλυπτα:

«Θα το ξαναέκανα»!

*
Παρεμπιπτόντως:

Ο κ. Πρετεντέρης, με τη συνήθη εγκυρότητά του, απεφάνθη στο «Βήμα», την περασμένη Κυριακή, πως όποιος υποστηρίζει ότι ο Μπιν Λάντεν ξεκίνησε την «καριέρα» του ως πράκτορας των ΗΠΑ λέει «μπαρούφες».

Του αφιερώνουμε τη φωτογραφία. Παρότι το λεύκωμα με τις προσωπικές του μπαρούφες θα πρέπει να έχει γεμίσει, κάπου θα βρει χώρο να την βάλει.
---

*