*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ με παραμύθια
*
Το καναρίνι...
... μέσα στο «ανθρακωρυχείο» αρχίζει να πνίγεται από τις τοξικές αναθυμιάσεις. Για την ακρίβεια, τα καναρίνια. Γιατί οι αγορές έδειξαν χθες ότι δεν είναι πια ένα αλλά πολλά, ανεβάζοντας το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, ακόμη και της Ιταλίας. Τα καναρίνια πνίγονται, αλλά οι μόνοι που δείχνουν να μην το αντιλαμβάνονται είναι οι «ανθρακωρύχοι».
Ενα παραμύθι...
... με νεράιδες διηγήθηκε προχθές ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Εγραψε για τη νεράιδα της εμπιστοσύνης των αγορών, που οι Ευρωπαίοι περιμένουν ότι θα επιστρέψει και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, μόνο αν παραμείνουν πιστοί στη λιτότητα. Εγραψε για την εποχή που οι πλούσιες χώρες της ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνειζαν αφειδώς τις φτωχότερες χώρες της με επιτόκια σχεδόν τόσο φθηνά όσο και τα γερμανικά. Και έγραψε για τη φούσκα του χρέους τους, που έσκασε αργότερα, φορτώνοντας τους λαούς αυτών των χωρών με πανάκριβα επιτόκια και βουνά από χρέη. Τι κάνουν σήμερα οι Ευρωπαίοι; Ξαναδανείζουν αυτές τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, δεσμεύοντάς τις σε άγρια λιτότητα και περικοπές δαπανών. Η λιτότητα, λένε, θα οδηγήσει σε ανάπτυξη, επειδή θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη.
Το «ελιξίριο»...
... που υπαγορεύει η ευρωπαϊκή πολιτική για την κρίση χρέους είναι αυτό, λέει ένας άλλος οικονομολόγος, ο Μάικλ Χάντσον: να σώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι τους τραπεζίτες από τα άστοχα δάνειά τους, που όμως δεν μπορούν να αποπληρωθούν χωρίς να βυθιστούν οι χρεωμένες χώρες στη φτώχεια. Η «εσωτερική υποτίμηση» (λιτότητα στους μισθούς) δεν είναι παρά ένα ακόμη παραμύθι με νεράιδες. Ο πραγματικός της στόχος δεν είναι η ανάπτυξη, αλλά η εξόφληση των τραπεζιτών και των δανειστών μέχρι δεκάρας. «Ο παραδοσιακός δρόμος για την ανάπτυξη είναι οι δημόσιες επενδύσεις», λέει ο Μάικλ Χάντσον. «Οταν όμως οι κυβερνήσεις θέλουν να βγουν από το χρέος ξεπουλώντας τις δημόσιες υποδομές σε αγοραστές που θα στήνουν "διόδια" για τις υπηρεσίες που θα παρέχουν, οι χώρες θα βουλιάζουν ακόμη πιο βαθιά στα χρέη». Για τον Πολ Κρούγκμαν είναι πια προφανές ότι οι χρεωμένες περιφερειακές χώρες δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους, με την εξαίρεση ίσως της Ισπανίας. Αντί όμως να το αποδεχτούν αυτό με ρεαλισμό οι δανείστριες χώρες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απειλούν κάθε τόσο να τραβήξουν την πρίζα από τις χρεωμένες χώρες, όποτε αυτές παρεκκλίνουν από τη συνταγή της λιτότητας.
Σαν εισβολείς...
... που επιβάλλουν φόρο υποτέλειας, απειλούν να μετατρέψουν ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού σε δουλοπάροικους. Αυτό προσδοκούσαν οι ευρωπαίοι πολίτες, όταν έμπαιναν στο ευρώ; Αυτός είναι ο δρόμος που θέλει πραγματικά να ακολουθήσει η Ευρώπη; Θα μπορέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συγκρατήσει τα ντόμινο, όταν οι χρεωμένες χώρες αρχίσουν να καταρρέουν; Οι λαοί τους δεν πιστεύουν πια σε παραμύθια με νεράιδες.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ με παραμύθια
*
Το καναρίνι...... μέσα στο «ανθρακωρυχείο» αρχίζει να πνίγεται από τις τοξικές αναθυμιάσεις. Για την ακρίβεια, τα καναρίνια. Γιατί οι αγορές έδειξαν χθες ότι δεν είναι πια ένα αλλά πολλά, ανεβάζοντας το κόστος δανεισμού της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, ακόμη και της Ιταλίας. Τα καναρίνια πνίγονται, αλλά οι μόνοι που δείχνουν να μην το αντιλαμβάνονται είναι οι «ανθρακωρύχοι».
Ενα παραμύθι...
... με νεράιδες διηγήθηκε προχθές ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Εγραψε για τη νεράιδα της εμπιστοσύνης των αγορών, που οι Ευρωπαίοι περιμένουν ότι θα επιστρέψει και θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, μόνο αν παραμείνουν πιστοί στη λιτότητα. Εγραψε για την εποχή που οι πλούσιες χώρες της ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνειζαν αφειδώς τις φτωχότερες χώρες της με επιτόκια σχεδόν τόσο φθηνά όσο και τα γερμανικά. Και έγραψε για τη φούσκα του χρέους τους, που έσκασε αργότερα, φορτώνοντας τους λαούς αυτών των χωρών με πανάκριβα επιτόκια και βουνά από χρέη. Τι κάνουν σήμερα οι Ευρωπαίοι; Ξαναδανείζουν αυτές τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση, δεσμεύοντάς τις σε άγρια λιτότητα και περικοπές δαπανών. Η λιτότητα, λένε, θα οδηγήσει σε ανάπτυξη, επειδή θα επαναφέρει την εμπιστοσύνη.
Το «ελιξίριο»...
... που υπαγορεύει η ευρωπαϊκή πολιτική για την κρίση χρέους είναι αυτό, λέει ένας άλλος οικονομολόγος, ο Μάικλ Χάντσον: να σώσουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι τους τραπεζίτες από τα άστοχα δάνειά τους, που όμως δεν μπορούν να αποπληρωθούν χωρίς να βυθιστούν οι χρεωμένες χώρες στη φτώχεια. Η «εσωτερική υποτίμηση» (λιτότητα στους μισθούς) δεν είναι παρά ένα ακόμη παραμύθι με νεράιδες. Ο πραγματικός της στόχος δεν είναι η ανάπτυξη, αλλά η εξόφληση των τραπεζιτών και των δανειστών μέχρι δεκάρας. «Ο παραδοσιακός δρόμος για την ανάπτυξη είναι οι δημόσιες επενδύσεις», λέει ο Μάικλ Χάντσον. «Οταν όμως οι κυβερνήσεις θέλουν να βγουν από το χρέος ξεπουλώντας τις δημόσιες υποδομές σε αγοραστές που θα στήνουν "διόδια" για τις υπηρεσίες που θα παρέχουν, οι χώρες θα βουλιάζουν ακόμη πιο βαθιά στα χρέη». Για τον Πολ Κρούγκμαν είναι πια προφανές ότι οι χρεωμένες περιφερειακές χώρες δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν στο ακέραιο τα χρέη τους, με την εξαίρεση ίσως της Ισπανίας. Αντί όμως να το αποδεχτούν αυτό με ρεαλισμό οι δανείστριες χώρες και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απειλούν κάθε τόσο να τραβήξουν την πρίζα από τις χρεωμένες χώρες, όποτε αυτές παρεκκλίνουν από τη συνταγή της λιτότητας.
Σαν εισβολείς...
... που επιβάλλουν φόρο υποτέλειας, απειλούν να μετατρέψουν ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού σε δουλοπάροικους. Αυτό προσδοκούσαν οι ευρωπαίοι πολίτες, όταν έμπαιναν στο ευρώ; Αυτός είναι ο δρόμος που θέλει πραγματικά να ακολουθήσει η Ευρώπη; Θα μπορέσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συγκρατήσει τα ντόμινο, όταν οι χρεωμένες χώρες αρχίσουν να καταρρέουν; Οι λαοί τους δεν πιστεύουν πια σε παραμύθια με νεράιδες.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου