... η ευτυχία να είσαι έξω από το ευρώ ...

*
Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ
*
Από την αρχή...
 ... κιόλας της κρίσης, οι μισάνθρωποι της ολιγαρχίας του χρήματος που απεχθάνονται τα ελλείμματα, τάχθηκαν κατά της ανάπτυξης (που ωφελεί τους πολλούς) και υπέρ της λιτότητας (που ωφελεί τους λίγους). Οι πολιτικές ηγεσίες παντού επέλεξαν τη στάση της ελάχιστης αντίστασης, προσχωρώντας τελικά στην άποψη των μισανθρώπων (γι' αυτό ακριβώς, σήμερα οδεύουμε σε μία ακόμη βαθύτερη κρίση). Ακόμη και η Ευρώπη, που είχε αποκτήσει φήμη για το κοινωνικό πρόσωπό της, απέδειξε πως αυτό δεν ήταν πρόσωπο αλλά προσωπείο, μεταλλασσόμενη από Τζέκυλ σε Χάιντ. Και παίζει σήμερα κι αυτή το μοναδικό παιχνίδι που έχει την έγκριση αυτών των μισανθρώπων: το παιχνίδι της δημοσιονομικής λιτότητας.

Τίνος είναι...
 ... αυτά τα λόγια; «Οι δημοσιονομικές προκλήσεις εξακολουθούν να εκθέτουν την ανάκαμψη σε σοβαρούς κινδύνους. Οι ανησυχίες επικεντρώνονται στις δημοσιονομικές ανισορροπίες των χωρών της ζώνης του ευρώ». Σε μετάφραση: κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να εκθέτουν την ανάκαμψη σε σοβαρό κίνδυνο, επειδή δεν σφίγγουν το ζωνάρι στον λαό τους τόσο όσο άλλες. Τίνος είναι λοιπόν αυτό το κείμενο;

Αν έφερε την υπογραφή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα γινόταν απολύτως πιστευτό.

Ομως δεν είναι παρά ένα απόσπασμα από την Εκθεση για την Παγκόσμια Οικονομία (17 Ιουνίου), που φέρει την υπογραφή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Τόσο πολύ έχει σήμερα μεταλλαχθεί η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική, που μοιάζει με εκείνη του παγκόσμιου μπαμπούλα. Με μπαμπούλα παρομοίασε τις προάλλες αυτή την πολιτική και ο πρόεδρος της ευρωζώνης Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Και ζήτησε την κατά 100% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση των ελληνικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, επειδή, όπως είπε, «σήμερα παίζουμε με τη φωτιά». Το παραπάνω απόσπασμα του ΔΝΤ δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με την πραγματική οικονομία. Δεν είναι παρά μια ιδεολογική πρόταση που στηρίζει τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, ακόμη και παρά τις έντονες λαϊκές αντιδράσεις. Ο μοναδικός κίνδυνος από τη δημοσιονομική λιτότητα είναι η ανεπαρκής ανάπτυξη παντού. Οι προβληματικές χώρες της ευρωζώνης παραμένουν προβληματικές επειδή δεν μπορούν να αναπτυχθούν. Και δεν μπορούν να αναπτυχθούν, επειδή οι κυβερνήσεις τους καταπνίγουν κάθε ίχνος ζωής στην οικονομία, με περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που δεν επιτρέπουν ούτε στον ιδιωτικό τομέα να αναπτυχθεί.
 
Μέσα στη «φωτιά»...
 ... αυτή, μια χώρα που κάποτε το ήθελε πολύ, η Τουρκία, δεν δείχνει σήμερα καμιά βιασύνη να πηδήξει. «Είμαστε πολύ ευτυχείς που δεν αποτελούμε μέρος του ευρώ», λέει ο Τούρκος βουλευτής Σουάτ Κινικλίογλου. Ποιος θα μπορούσε να του δώσει άδικο; Η ευρωπαϊκή οικονομία χειροτερεύει, η τουρκική οικονομία προοδεύει. Η ευρωπαϊκή οικονομία οπισθοδρομεί, η τουρκική οικονομία προχωρεί (ανάπτυξη 9% πέρυσι, ανάπτυξη 10% φέτος). «Η οικονομική συνεργασία που είναι βασισμένη στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα θα ανήκει σύντομα στην Ιστορία», λέει ο Τούρκος πρώην υπουργός Εξωτερικών Σουκρού Γκιουρέλ.
 
Είναι φυσικό...
 ... μια χώρα που δεν ζει ούτε στην Κόλαση ούτε στον Παράδεισο, να μη θέλει να διακινδυνέψει να βρεθεί στην Κόλαση, με την αβέβαιη υπόσχεση πως κάποτε θα ζήσει στον Παράδεισο.

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*