... όλοι ίδιοι και απαράλλαχτοι; ...

*
Ρούλα Γεωργακοπούλου
***
*

Athens Gay Pride

*

Παρακολούθησα την ανορεξία με την οποία τα δελτία των καναλιών ασχολήθηκαν με το Athens Gay Pride και τη βρήκα τρανταχτά ανακόλουθη με το περιεχόμενο των προγραμμάτων τους. Θα μου πείτε, είναι άλλο πράγμα να γεμίζεις την ψυχαγωγική σου ζώνη με ανθρώπους που χειρίζονται καλά την gay κουλτούρα και να κάνεις νούμερα από την ευφυΐα και το κέφι τους και εντελώς άλλο να προβάλλεις μια πολιτική εκδήλωση με πεντακάθαρα αιτήματα. Υστερα είναι και το φιλοθέαμον κοινό που θέλει να ξέρει ίσα ίσα όσα αντέχει και όσα δεν χαλάνε τη ζαχαρένια του.

Κάπως έτσι εξηγώ και την αδιαφορία των «Αγανακτισμένων» όταν από μπροστά τους περνούσε η πολύχρωμη παρέλαση. Κανείς δεν άφησε το σουβλάκι, το μπιρόνι, το αντίσκηνό του, το επιτόπιο socializing ή το βουβό μπρα ντε φερ με τη διπλανή ομάδα ώστε να δείξει ενδιαφέρον για το τι γίνεται εκεί απέξω. Να, γι' αυτό δεν εμπιστεύομαι τις λαοθάλασσες και τους λογής λογής καπεταναίους της. Γιατί κουκουλώνουν τις διαφοροποιήσεις και τις τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί, επιτρέποντας να φανεί μόνο το κυρίαρχο, δηλαδή το χυδαίο. εν αμφισβητώ την εκτονωτική λειτουργία της μούντζας ούτε την ανάγκη των ανθρώπων να βρεθούν και να επικοινωνήσουν ελαχιστοποιώντας τις διαφορές τους. Υστερα όμως από την κλειστοφοβική τους στάση απέναντι στο Athens Gay Pride αμφισβητώ ζωηρά τις δυνατότητες των εγκλωβισμένων της μεγάλης πλατείας. Τι να καταλάβουμε οι φτωχοί και οι χρεοκοπημένοι από το δικαίωμα του άλλου να είναι «αλλιώς» την ώρα που η τάση είναι να γίνουμε όλοι ίδιοι κι απαράλλαχτοι;

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*