... η "Σχολή του Σικάγο" εν Ελλάδι ...

*
Γιώργος Γουκάκης
***
*

Το αδύνατο

.

που γίνεται αναπόφευκτο... 

*

Ο "πατριάρχης" του νεοφιλελευθερισμού, ο "γκουρού" της πιο ακραίας και επιθετικής μορφής του καπιταλισμού, Μίλτον Φρίντμαν, το είχε ξεκαθαρίσει δεκαετίες πριν: "Μόνο μια κρίση - είτε είναι είτε απλώς εκλαμβάνεται ως πραγματική - οδηγεί σε πραγματικές αλλαγές. Οταν ξεσπάει μια κρίση, οι δράσεις που αναπτύσσονται εξαρτώνται από τις περιρρέουσες ιδέες. Πιστεύω ότι βασική λειτουργία μας πρέπει να είναι να αναπτύσσουμε εναλλακτικές πολιτικές που θα αντικαταστήσουν τις υπάρχουσες, έως ότου το πολιτικά αδύνατον καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο". Με αυτή την ευαγγελικού τύπου ρήση ο "πρύτανης" της Σχολής του Σικάγου ξαμόλησε του "μαθητές" του για την επέλαση της... ελευθερίας της αγοράς, αρχικά στη Λατινική Αμερική, ακολούθως στον ανεπτυγμένο Δυτικό Κόσμο της Θάτσερ και του Ρίγκαν.

Το συγκεκριμένο νεοφιλελεύθερο δόγμα, κάποιες δεκαετίες μετά, θα μπορούσε να είναι επεξηγηματικό εργαλείο, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε γιατί κόβονται συντάξεις και μισθοί, πώς προκύπτει το ένα χαράτσι μετά το άλλο, πώς τελικά το "πολιτικά αδύνατο" πέρυσι και πρόπερσι έχει καταστεί σήμερα "αναπόφευκτο". Μόνο με βάση τέτοιου τύπου δόγματα η κρίση υποτίθεται πως αντιμετωπίζεται με το γενικό ξεπούλημα λιμανιών, δρόμων, υποδομών, νερού, ηλεκτρικού, στο τέλος και του... αέρα που αναπνέουμε. Κι είναι τελικά αυτές οι ιδέες που με μεθοδικότητα σφυρηλατήθηκαν από τους νεοφιλελεύθερους του Σικάγου, που μας βοηθούν σήμερα να κατανοήσουμε πώς η πολιτικά αδύνατη κυβερνητική σύμπραξη των δύο "αιωνίων αντιπάλων" της πολιτικής μας σκηνής έφτασε στο σημείο να θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη...

---
Σημ.: την  επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*