Ρούσσος Βρανάς
***
*
ΔΡΟΜΟΙ των ειδικών
*
Στον Μεσαίωνα...
... το ιερατείο έλεγε στον αγαθό λαό ποιος είναι ο «αληθινός Θεός» και ποια είναι η «αληθινή πίστη». Αναρωτιέται κανείς σήµερα αν έχει πράγµατι αλλάξει η κατάσταση από τότε.
Ο ειδικός.
Και πού δεν θα τον βρει κανείς; Δεν υπάρχει πεδίο της ανθρώπινης γνώσης που να µην το κατέχει. Μπορεί οι βουλές του Κυρίου να είναι άγνωστες, αλλά αν κάποιος πάνω στη γη κρατάει τα κλειδιά τους, αυτός είναι σίγουρα ο ειδικός - τουλάχιστον αυτό πιστεύει ο ίδιος. Ενας ειδικός δεν θεωρεί κανέναν ισάξιό του, παρεκτός αν είναι ένας άλλος ειδικός. Ετσι, η «αλήθεια» αποκτάει πολλά πρόσωπα, όσα και τα πρόσωπα των ειδικών. Εχουµε σήµερα ειδικούς για όλα. Μα εκεί που οι ειδικοί διακρίνονται ιδιαίτερα, όπως διαπιστώνει ένας άλλος ειδικός, ο Πατρίκ Μινιάρ, καθηγητής Οικονοµικών στο Πανεπιστήµιο της Τουλούζης, είναι στην οικονοµία. Σε αυτό τον κλάδο των κοινωνικών επιστηµών, που πάντα ένιωθε ένα σύµπλεγµα κατωτερότητας απέναντί σε κλάδους άλλων, πιο συγκεκριµένων επιστηµών, οι ειδικοί βρήκαν ανέλπιστα πεδίο δόξης λαµπρόν στην οικονοµία της αγοράς, που αυτοπροβάλλεται σαν αιώνια αλήθεια, µε νόµους αντικειµενικούς, παγκόσµιους και αδιαµφισβήτητους, στους οποίους πρέπει όλοι να δηλώνουν την αφοσίωσή τους. Οι ειδικοί παρουσιάζονται ως οι θεµατοφύλακες του ναού της αγοράς, προβάλλονται στα µέσα ενηµέρωσης και καθοδηγούν τον αγαθό λαό στον σωστό δρόµο.
Τι έχουµε λοιπόν;...
... Από τη µια µεριά τους ειδικούς, που παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των πολιτικών και που συνήθως λένε αυτά που κανείς πολιτικός δεν θα τολµούσε να πει. Και µόνο η ιδιότητα του «ειδικού» είναι απαγορευτική για όποιον θα ήθελε να αµφισβητήσει την άποψή τους. Γιατί αυτοί «ξέρουν». Και από την άλλη πολίτες που καλούνται να εκφράσουν τη δική τους γνώµη (διαβούλευση) στα ζητήµατα που πραγµα τεύεται ο ειδικός. Απορία που διατυπώνει ο Πατρίκ Μινιάρ: «Πόση βαρύτητα έχει η γνώµη του πολίτη µπροστά στην άποψη του ειδικού; Στη δηµοκρατία, ο πολίτης είναι αυτός που έχει την τελευταία λέξη.
Οχι όµως και στην πραγµατικότητα». Παραδείγµατα υπάρχουν πολλά. Η ευρωπαϊκή συνταγµατική συνθήκη, που αρχικά απορρίφθηκε από τους πολίτες, οι οποίοι στη συνέχεια χειραγωγήθηκαν από τους πολιτικούς και τους ειδικούς τους για να την επικυρώσουν. Το σύστηµα των συντάξεων, που σε όλες τις χώρες οι ειδικοί αµφισβητούν συστηµατικά τη βιωσιµότητά του. Οι δηµόσιες υπηρεσίες, που οι ειδικοί προαναγγέλλουν τον θάνατό τους. Οι χρεοκοπηµένες τράπεζες, που οι ειδικοί θεωρούν επιτακτική τη διάσωσή τους.
Ο πολίτης...
... που δεν συµφωνεί µε τους ειδικούς εύκολα µπορεί να θεωρηθεί ανίδεος ή και ανόητος. Η γνώµη του είναι ασήµαντη και δεν λαµβάνεται υπόψη. Εκτός αν είναι σύµφωνη µε τη γνώµη των ειδικών. Ζούµε σήµερα σε δηµοκρατίες όπου οι εκλογές µοιάζουν µε υπόσχεση να εξαπατηθούµε. Οι ειδικοί είναι η προµετωπίδα των πολιτικών που για άλλα εκλέγονται και άλλα σκέφτονται να κάνουν, χωρίς να έχουν το θάρρος να το πουν.
---
Σημ.: την εικονογράφηση επιμελήθηκαν οι Stavrovelonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου