... Κατσίνσκι - από το μίσος στο θάνατο ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Αντιρωσισμός μέχρι θανάτου

*

Η ανθρώπινη πλευρά της αεροπορικής τραγωδίας που στοίχισε τη ζωή του προέδρου της Πολωνίας Λεχ Κατσίνσκι και 96 ακόμη συνεπιβατών του, μεταξύ των οποίων και δεκάδων στελεχών του πολωνικού κράτους, δεν επιδέχεται πολλαπλότητα συναισθημάτων. Μόνο θλίψη προκαλεί ο θάνατος τόσων ανθρώπων. Επ’ αυτού δεν έχει να πει τίποτα κανείς. Τίποτα περισσότερο να προσθέσει. Αντιθέτως, ενδιαφέρον παρουσιάζει τόσο το πολιτικό υπόβαθρο αυτού του δυστυχήματος όσο και η απέραντη πολιτική υποκρισία που περιέβαλε την απώλεια του Λεχ Κατσίνσκι. Οσο και αν είναι επώδυνο και άχαρο να γράφει κανείς για αυτές τις πτυχές τέτοιες ώρες, είναι ταυτόχρονα πολιτικά αναγκαίο.

Κατά έναν στρεβλό τρόπο, ο Λεχ Κατσίνσκι, ηγετική φυσιογνωμία του ακραία δεξιού και βαθύτατα συντηρητικού "Κόμματος του Νόμου και της Δικαιοσύνης", πέθανε εξαιτίας των ιδεολογικών και πολιτικών εμμονών του.

Ο Κατσίνσκι μισούσε σε βαθμό παράνοιας τη Ρωσία και τη Γερμανία. Μισούσε επίσης τον πρωθυπουργό της Πολωνίας Ντόναλντ Τουσκ, ο οποίος είναι επίσης δεξιός, αλλά από μετριοπαθέστερο κόμμα. Τον θεωρούσε περίπου... «προδότη» των πολωνικών συμφερόντων. Γεγονός συνηθισμένο για τον χαρακτήρα του Λεχ Κατσίνσκι, ο οποίος υπήρξε από τον Δεκέμβριο του 1989 ως το 1992 κύριος σύμβουλος του τότε Πολωνού προέδρου Λεχ Βαλέσα σε ζητήματα ασφάλειας, για να καταλήξει τον Νοέμβριο του 2009 να κατηγορήσει ο Κατσίνσκι μέχρι και τον Βαλέσα ότι ήταν... «πράκτορας της Ασφάλειας επί κομμουνιστικού καθεστώτος»! Ούτε ο επίσης δεξιός πρωθυπουργός Γιέρζι Μπούζεκ άντεξε επί πολύ τον Κατσίνσκι, τον οποίον είχε κάνει υπουργό Δικαιοσύνης τον Ιούνιο του 2000. Τον απέλυσε τον Ιούνιο του 2001.

Το μοιραίο ταξίδι του Σαββάτου ήταν ένα πολιτικό ταξίδι πρόκλησης προς τον Πολωνό πρωθυπουργό Τουσκ και τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Τρεις μόλις ημέρες νωρίτερα, την περασμένη Τετάρτη, ο Πούτιν με τον Τουσκ είχαν πραγματοποιήσει στο Κατίν μια ιστορική τελετή συμφιλίωσης Ρωσίας και Πολωνίας, με τον Ρώσο πρωθυπουργό να αναγνωρίζει επίσημα τη σφαγή χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών από τους Σοβιετικούς το 1940 και να τους χαρακτηρίζει «θύματα της σταλινικής τρομοκρατίας».

Ο Λεχ Κατσίνσκι όμως έγινε έξω φρενών επειδή ο Πούτιν δεν κάλεσε τον ίδιο, αλλά τον ενδοδεξιό πολιτικό του αντίπαλο, τον Τουσκ. Ετσι ο Κατσίνσκι αποφάσισε να μαζέψει τους ακροδεξιούς πολιτικούς του φίλους και συμμάχους και να πάει τρεις μέρες αργότερα ο ίδιος στο Κατίν, ώστε χωρίς την παρουσία Ρώσων επισήμων να τιμήσει τους νεκρούς όπως ο ίδιος ήθελε! Με τις προεδρικές εκλογές επικείμενες, ο Λεχ Κατσίνσκι εκτιμούσε ότι αυτή η «λεβέντικη» πρόκληση προς τους Ρώσους επί ρωσικού εδάφους θα ανέβαζε στα ύψη τις μετοχές του στο ούτως ή άλλως πολύ δεξιό πολωνικό εκλογικό σώμα.

Υπ’ αυτό το πολιτικό κλίμα ξεκίνησε το μοιραίο ταξίδι. Οταν ο πύργος ελέγχου του μικρού ρωσικού αεροδρομίου του Σμολένσκ ανέφερε ότι οι συνθήκες ήταν εντελώς ακατάλληλες για προσγείωση και συνέστησε προσγείωση στη Μόσχα ή στο Μινσκ της Λευκορωσίας, ο υστερικά αντιρώσος Κατσίνσκι ήταν βέβαιος ότι πρόκειται για... ψέμα του Κρεμλίνου, με σκοπό να τον ταπεινώσει σε αυτό το ιστορικό του ταξίδι!

«Στην Πολωνία υπήρχε φημολογία ότι ο πρόεδρος Κατσίνσκι ήταν τόσο αποφασισμένος να μην πατήσει ποτέ το πόδι του στη Μόσχα πριν αποσπάσει απολογία από τον Πούτιν (για τη σφαγή στο Κατίν), ώστε μπορεί να παρενέβη προσωπικά και να διέταξε τον 36χρονο πιλότο του αεροσκάφους Τουπόλεφ να μην παρεκκλίνει προς τη ρωσική πρωτεύουσα, αλλά να προσγειωθεί στο Σμολένσκ, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας ότι η ομίχλη έκανε πάρα πολύ επικίνδυνες τις συνθήκες για να επιχειρηθεί προσγείωση» έγραψε προχθές η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ».

Δεν επέζησε βεβαίως κανένας από τους επιβαίνοντες για να επιβεβαιώσει αν όντως τα πράγματα έγιναν έτσι. Το γεγονός όμως ότι ο πιλότος επεδίωξε λυσσωδώς να προσγειωθεί, κάνοντας τέσσερις συνολικά αποτυχημένες προσπάθειες παρά τις διαρκείς παροτρύνσεις των Ρώσων ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, καθιστά ισχυρότατες τις υποψίες ότι πραγματικά υπήρξε πολιτική πίεση πάνω στον πιλότο. Πόσω μάλλον που ο Λεχ Κατσίνσκι... το είχε ξανακάνει στο παρελθόν!

ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ

Το 2008 τον έσωσε η... ανυπακοή!

Η άρνηση του πιλότου είχε πιθανόν σώσει τη ζωή του Λεχ Κατσίνσκι προ διετίας, σε ανάλογο περιστατικό. Τον Αύγουστο του 2008, ενώ μαινόταν ο πόλεμος Ρωσίας - Γεωργίας, ο υστερικά αντιρώσος Κατσίνσκι μπήκε στο αεροπλάνο και κατευθύνθηκε προς τη Γεωργία. Οπως υπενθυμίζει ο πολωνικός Τύπος, προέβη στην πρωτοφανή ενέργεια να μπει στην καμπίνα του πιλότου και να τον διατάξει (!) να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο της Τιφλίδας εν μέσω ρωσικών πυρών, προκειμένου να συμπαρασταθεί στον ακροδεξιό ομοϊδεάτη του και εξίσου αντιρώσο Γεωργιανό πρόεδρο Μιχαήλ Σαακασβίλι και να δείξει ότι δεν φοβάται τους Ρώσους! Τότε όμως ο πιλότος αρνήθηκε να υπακούσει και έτσι ο κόσμος γλίτωσε την κατάρριψη του Πολωνού προέδρου από ρωσικά πυρά!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies