*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
*
Η κυβέρνηση Παπανδρέου συμμετέχει στην ιμπεριαλιστική κτηνωδία κατά του λαού της Λιβύης διότι - εκτός των άλλων που λέει - θέλει να ευθυγραμμιστεί και να συμβάλει στην εφαρμογή των αποφάσεων του «Διεθνούς Δικαίου».
Ομως πώς γίνεται να είναι κανείς τόσο ένθερμος και «πρόθυμος» στρατιώτης του «Διεθνούς Δικαίου», έτοιμος - όταν πρόκειται για τη Λιβύη - να δώσει τα πάντα για την εφαρμογή του, αλλά ο ίδιος, όταν πρόκειται για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου στο Αιγαίο, να επιδίδεται σε ό,τι λογής κωλοτούμπα υπάρχει για να «τακτοποιηθεί» το θέμα μέσα από μυστικές συνομιλίες, που με βάση το Διεθνές Δίκαιο - το οποίο επικαλείται η κυβέρνηση - είναι τουλάχιστον περιττές;...
*
Αν μη τι άλλο, λοιπόν, αυτά τα περί εφαρμογής του «Διεθνούς Δικαίου» θα συνιστούσαν μια πολύ «ευγενική» και συνάμα εξαιρετικά φιλόδοξη προσπάθεια, αν δεν επρόκειτο για υποκρισία στον υπερθετικό βαθμό.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ποιος τα επικαλείται: Μια κυβέρνηση που όταν πρόκειται για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου σε άλλα θέματα, όπως η ΑΟΖ ή η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, σφυρίζει κλέφτικα.
Αντίθετα, στην περίπτωση της Λιβύης (του Ιράκ, του Αφγανιστάν, του Κοσσόβου), η ελληνική πλευρά έχει επιδείξει μια ετοιμότητα που εντυπωσιάζει.
*
Είναι προφανές: Για την ελληνική άρχουσα τάξη είναι προτιμότερο, σημαντικότερο και πολύ πιο επείγον - από άποψη «εθνικού» συμφέροντος - να εφαρμοστεί το «Διεθνές Δίκαιο» στη Λιβύη. Το Αιγαίο μπορεί να περιμένει. Ας κατασταλάξουν πρώτα στο Αιγαίο των πλουτοκρατών οι «μπίζνες» (σ.σ.: συγγνώμη, το «εθνικό» συμφέρον θέλαμε να πούμε) και μετά βλέπουμε...
Αλλά κάποιος που μεταχειρίζεται το Διεθνές Δίκαιο εντός Ελλάδας και για θέματα που αφορούν ευθέως την Ελλάδα, με τον τρόπο που προαναφέραμε, πόσο πειστικός είναι ότι αυτό για το οποίο σπεύδει να «πολεμήσει» στη Λιβύη, μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με «Δίκαιο»;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*
«Διεθνές Δίκαιο»
*
Ομως πώς γίνεται να είναι κανείς τόσο ένθερμος και «πρόθυμος» στρατιώτης του «Διεθνούς Δικαίου», έτοιμος - όταν πρόκειται για τη Λιβύη - να δώσει τα πάντα για την εφαρμογή του, αλλά ο ίδιος, όταν πρόκειται για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου στο Αιγαίο, να επιδίδεται σε ό,τι λογής κωλοτούμπα υπάρχει για να «τακτοποιηθεί» το θέμα μέσα από μυστικές συνομιλίες, που με βάση το Διεθνές Δίκαιο - το οποίο επικαλείται η κυβέρνηση - είναι τουλάχιστον περιττές;...
*
Αν μη τι άλλο, λοιπόν, αυτά τα περί εφαρμογής του «Διεθνούς Δικαίου» θα συνιστούσαν μια πολύ «ευγενική» και συνάμα εξαιρετικά φιλόδοξη προσπάθεια, αν δεν επρόκειτο για υποκρισία στον υπερθετικό βαθμό.
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ποιος τα επικαλείται: Μια κυβέρνηση που όταν πρόκειται για την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου σε άλλα θέματα, όπως η ΑΟΖ ή η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, σφυρίζει κλέφτικα.
Αντίθετα, στην περίπτωση της Λιβύης (του Ιράκ, του Αφγανιστάν, του Κοσσόβου), η ελληνική πλευρά έχει επιδείξει μια ετοιμότητα που εντυπωσιάζει.
*
Αλλά κάποιος που μεταχειρίζεται το Διεθνές Δίκαιο εντός Ελλάδας και για θέματα που αφορούν ευθέως την Ελλάδα, με τον τρόπο που προαναφέραμε, πόσο πειστικός είναι ότι αυτό για το οποίο σπεύδει να «πολεμήσει» στη Λιβύη, μπορεί να έχει οποιαδήποτε σχέση με «Δίκαιο»;
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου