Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

... "ιός της ανευθυνότητας" - ένας ιός όλο υγεία ...

*
Παντελής Μπουκάλας
***
*
Ευρωπαϊκός ιός...

*
Σαν να μολύνθηκαν από τους Ελληνες οι Γάλλοι, σαν να πήραν από μας τον «ιό της ανευθυνότητας» και το ’βαλαν σκοπό «να αμαυρώσουν την εικόνα της χώρας τους στο εξωτερικό»· ίδια μ’ εμάς τους πατριδοφάγους και χειρότερα. Και να οι απεργίες και οι διαδηλώσεις η μία μετά την άλλη, να οι καταλήψεις, οι αποκλεισμοί διυλιστηρίων, τα πανό σε μνημεία - «αίσχος», που θα ’λεγαν τα κανάλια μας. Και να η μαθητιώσα και φοιτητιώσα νεολαία στους δρόμους, να γεύεται τη γαλατική ευγένεια των εκεί ΜΑΤ, μορφοποιημένη όχι μόνο σε ρόπαλα, αλλά και σε πλαστικές σφαίρες. Και από την άλλη πλευρά της Μάγχης ν’ ακούγεται ένα σύνθημα απίστευτο, αν υπολογίσουμε πόσα πραγματικά ή φαντασιωσικά χωρίζουν Γάλλους και Αγγλους. «Βιβ λα Φρανς», αυτό φώναζαν οι Λονδρέζοι διαδηλωτές. «Είμαστε όλοι Ελληνες», φώναζαν την άνοιξη Αγγλοι, Γάλλοι και Γερμανοί διαμαρτυρόμενοι, λίγο προτού πληγωθούν βαριά οι δικές μας διαδηλώσεις από το φονικό της Σταδίου.

Μάλλον δεν πρόκειται για τη στάση εκείνη που κάποτε τη βάφτισαν προλεταριακό διεθνισμό. Διαδηλώνουν βέβαια και τμήματα του προλεταριάτου, όπου υπάρχουν, οι δημόσιοι υπάλληλοι πάντως, που φαίνεται ότι τελούν υπό πανευρωπαϊκό διωγμό, δεν είναι ακριβώς προλεταριάτο, προς το παρόν τουλάχιστον. Από την άλλη, απαιτείται ιδιαίτερα βολονταριστική φαντασία για να ισχυριστεί κανείς ότι πάνω από την Ευρώπη πλανιέται απειλητικά για την τωρινή τάξη πραγμάτων κάποιο καινούργιο φάντασμα, από τη ρίζα του γνωστού φαντάσματος του Μαρξ. Κάποια σημάδια ενός πνεύματος αλληλεγγύης, αυτά ναι, διακρίνονται· είναι ωστόσο λιγότερο βαθιά από τα σημάδια που αφήνει στο σώμα της Ευρώπης το πνεύμα του θατσερισμού, όπως το ανασταίνουν σήμερα η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Μπερλουσκόνι.

Την ίδια γλώσσα μιλούν οι τρεις αυτοί, αλλά και ο Παπανδρέου και ο Κάμερον και ο Θαπατέρο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΔΝΤ: τη «γλώσσα της ευθύνης», που σημαίνει περικοπές, περικοπές, περικοπές – εις βάρος πάντοτε των ήδη βεβαρημένων. Αντίπαλος αυτής της γλώσσας, ο «ιός της ανευθυνότητας» – κι είναι ίσως η μοναδική φορά που ένας ιός αποτελεί δείγμα υγείας.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies

1 σχόλιο:

Ιθάκη είπε...

Mάλλον για "ίό της αμφισβήτησης" της Νέας Τάξης θα έπρεπε να μιλάμε. Τι πιο υγιές;