Αγγελος Στάγκος
("Καθημερινή")
***
*
Οι πρόωρες εκλογές
.
δεν ματαιώθηκαν
*
Αλλωστε, είχαν γίνει ήδη γνωστές δημοσκοπήσεις που έφερναν το 82% των πολιτών να μη θέλουν εκλογές σε αυτή τη συγκυρία, γεγονός που θα μπορούσε να ερμηνευθεί -με κάποια δόση σοφιστείας βέβαια, αλλά και με αρκετή λογική- ως επιθυμία να μην αλλάξει η πολιτική του Μνημονίου που ακολουθεί η κυβέρνηση. Γιατί αν επιθυμούσαν σφόδρα να αλλάξει, θα ήθελαν και εκλογές για να καταψηφίσουν αυτή την κυβέρνηση και να φέρουν στην εξουσία μια άλλη, με διαφορετική πολιτική.
Ωστόσο, μπορεί να αποφύγαμε τώρα τις αχρείαστες βουλευτικές εκλογές, αλλά είναι απίθανο η συνέχεια να αποδειχθεί ανθόσπαρτη για την κυβέρνηση. Με αυτή την έννοια, δεν είναι επίσης καθόλου σίγουρο ότι θα μπορέσει να εξαντλήσει την τετραετία. Αντίθετα, είναι πολύ πιο πιθανό να μην την εξαντλήσει, αφού η ίδια βγήκε σοβαρά λαβωμένη από τις προχθεσινές εκλογές, η αντιπολίτευση δείχνει αποφασισμένη να συνεχίσει τον «αγώνα» ενάντια στο Μνημόνιο και τις πολιτικές του, τα νέα μέτρα αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια όλων μας, αφού το έλλειμμα του 2009 έχει ξεπεράσει το 15,4% και οι προοπτικές βελτίωσης φαντάζουν εξαιρετικά μικρές. Επιπλέον, μια μειοψηφία στα κόμματα και την κοινωνία φαίνεται να αντιλαμβάνεται και να αποδέχεται την πραγματικότητα.
Χαρακτηριστικό της αποφασιστικότητας που διακατέχει τη Ν.Δ. να πλήξει την κυβέρνηση μέσω του Μνημονίου, είναι και η δήλωση στελέχους της Δευτέρας, πρωί πρωί με την αυγούλα, ότι, εν όψει του δεύτερου κύκλου των εκλογών, το κόμμα του θα επιδιώξει «πλατιά, λαϊκή συνεργασία» με το ΚΚΕ στη βάση του (αντι)Μνημονίου ... Η συγκεκριμένη δήλωση, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Α. Σαμαρά, της Αλέκας Παπαρήγα και του Αλ. Τσίπρα την περασμένη Κυριακή δικαιολογούν σε μεγάλο βαθμό την απόφαση του Γ. Παπανδρέου να συνδυάσει το αποτέλεσμα με το ενδεχόμενο διεξαγωγής βουλευτικών εκλογών. Ούτως ή άλλως, όταν σύσσωμη η αντιπολίτευση επιτίθεται δίνοντας καθαρά αντιμνημονιακό χαρακτήρα στην ψήφο και συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, στόχος της δεν μπορεί να είναι άλλος από την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Οποιος το αμφισβητεί, ας παρακολουθήσει από τώρα και στο εξής πως το ενθαρρυμένο από το αποτέλεσμα ΚΚΕ θα κλιμακώνει τις εκδηλώσεις του πεζοδρομίου με προμετωπίδα το ΠΑΜΕ, στο όνομα της «λαϊκής συσπείρωσης».
Ενα μεγάλο θέμα επίσης που προέκυψε από τις εκλογές και υποτίθεται ότι απασχολεί και ανησυχεί τα κόμματα και τους παρατηρητές των πολιτικών εξελίξεων, ήταν η πολύ μεγάλη αποχή. Δίδονται διάφορες ερμηνείες και ακούγονται πολλές απόψεις, αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος, αν πρόκειται για «στιγμιαίο» φαινόμενο, ή αν ο Ελληνας αποστασιοποιείται και αδιαφορεί πλέον για τα κοινά. Αναμφίβολα, στη μεγάλη αποχή συνέβαλαν η δυσαρέσκεια για την πολιτική του Μνημονίου, η αποδοκιμασία του πολιτικού συστήματος, η διαπίστωση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, το κόστος της μετακίνησης και, σε μεγάλο βαθμό, η αμφισβήτηση (σωστά) της ικανότητας της κυβέρνησης να διαχειριστεί τη σημερινή δύσκολη κατάσταση.
Πιθανότατα, στην αποχή συνέβαλαν επίσης αποφασιστικά η αφασία της ελληνικής κοινωνίας, η αυξανόμενη αδιαφορία για τα κοινά, η γενική ασυναρτησία που διακρίνει τη σκέψη του μέσου νεοέλληνα και, προπαντός, η αντίληψη ότι οι πολιτικοί και τα κόμματα δεν μπορούν πλέον να τον διευκολύνουν, ώστε να «βολευτεί» στο Δημόσιο ή οπουδήποτε αλλού! Ετσι όμως δημιουργείται ένα μεγάλο κοινό που για διάφορους λόγους προσποιείται τον ... Πόντιο Πιλάτο, αλλά στην πραγματικότητα αρνείται να αντικρίσει κατάματα το παρόν και το μέλλον του.
Δυστυχώς, όλα τα παραπάνω δεν προοιωνίζονται ευοίωνες εξελίξεις και μακάρι η διάψευση να είναι πανηγυρική. Θα μπορούσε ίσως να ελπίζει κανείς ότι θα φτάσει η στιγμή που τα δύο κόμματα εξουσίας θα καταλάβουν ότι πρέπει να στηρίξουν μια κυβέρνηση συνεργασίας, αντί να συρθεί η χώρα σε πρόωρες εκλογές σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία. Αν μη τι άλλο, για να σώσουν και τους εαυτούς τους βλέποντας τους ψηφοφόρους τους να διαρρέουν στις εκλογές και το ΚΚΕ να ανεβαίνει, έστω και λίγο, όπως συνέβη τις προάλλες. Αλλά και αυτό φαντάζει απόμακρο έως εξωπραγματικό, όταν έχουν έλθει τα πάνω - κάτω, με το ΠΑΣΟΚ να μετατρέπεται αναγκαστικά και χωρίς να το θέλει σε κόμμα της καθεστηκυίας τάξης και τη Νέα Δημοκρατία να ξεχνάει ότι αντιπροσωπεύει την αστική τάξη και να υιοθετεί γραμμή κατεδάφισης του Μνημονίου. Αφήστε που οι ηγεσίες των δύο κομμάτων είναι αδύνατον να αντιληφθούν την έννοια της συναίνεσης! Αρα, «ο κίνδυνος» των πρόωρων εκλογών απομακρύνθηκε πρόσκαιρα, αλλά δεν έχει αποτραπεί. Οι πρόωρες εκλογές αναβλήθηκαν, αλλά δεν ματαιώθηκαν. Οταν όμως διεξαχθούν οι συνθήκες θα είναι ίσως δυσμενέστερες και για την κυβέρνηση και για τη χώρα.
---
οι υπογραμμίσεις είναι από τις stavrovelonies
---Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου