... ευρωπαϊκή κυβέρνηση Κατοχής ...

*
Νίκος Τσαγκρής
***
*
Βασικά ένστικτα... Βρυξελλών
*

Καθώς η κρίση ξέφτισε την κουρτίνα που χώριζε τους Ελληνες πολίτες από τα παρασκήνια των Βρυξελλών, αποκαλύφθηκε το σκοτεινό τοπίο των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενα τοπίο αισθηματικής ξηρασίας όπου ευδοκιμούν τα βασικά ένστικτα του οικονομισμού: ο πολιτικός κυνισμός, ο μεσσιανισμός των αγορών, η αλαζονεία του πλούτου.

Ο ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός αυτοπροσώπως, ταυτοποιημένος σε πρόσωπα και μηχανισμούς: Αλμούνια - Kομισιόν - Zαν Κλοντ Γιούνγκερ - Εurogroup - Zαν Κλοντ Τρισέ - Eυρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα... Να έχουν καταλύσει την εθνική μας ανεξαρτησία. Να υποκαθιστούν την ελληνική κυβέρνηση ως κυβέρνηση Κατοχής. Να μας απειλούν με μέτρα πάνω στα μέτρα, προκαλώντας σε άλλους φόβο, σε άλλους μίσος και σε άλλους ιερή αγανάκτηση...

Οικονομικός νεοφιλελευθερισμός! Εδώ συμβαίνουν πράγματα περίεργα, για τα οποία μας προειδοποιούσε ο μέγας οικονομοσκόπος Τζορτζ Σόρος, τον καιρό της κερδοσκοπικής του φάσης: «Οι αγορές ψηφίζουν κάθε μέρα και τιμωρούν τα αλαζονικά κράτη»! Και η Ελλάδα είναι κράτος αλαζονικό, παραπλανά τις αγορές, δανείζεται με χαμηλά spreads, γλεντοκοπά και τρωγοπίνει εις υγείαν των ευρωκορόιδων!...

Είμαι πεπεισμένος ότι οι αξιωματούχοι των ευρωμηχανισμών, οι Αλμούνια, Γιούνγκερ, Ολι Ρεν, Τρισέ και οι λοιποί τεχνικοί του συστήματος εμφορούνται από τον ψυχισμό των φανατικών νεοφιλελεύθερων του Πασκάλ Μπρικνέρ: αρνούνται να βγουν από τον κύκλο, τον οικονομικό χώρο, όπου τους είχε κλείσει η μάχη ενάντια στον μπολσεβικισμό και, ορφανοί από εκείνον τον μεγάλο εχθρό, βλέπουν στον αγώνα ενάντια στη σοσιαλδημοκρατία και τον κρατισμό τη συνέχεια του χθεσινού πολέμου ενάντια στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας...

Ετσι κηρύσσουν παρωχημένο τον -εκάστοτε- φόρο εισοδήματος, αρχαϊκή τη μισθωτή εργασία, προκατακλυσμιαίο τον 13ο μισθό και ασύδοτο τον 14ο, ανθυγιεινή την πρόωρη σύνταξη, ανόητο το συνδικάτο και ανάρμοστο τον συνδικαλισμό, ανυπόστατα τα επιδόματα ανθυγιεινής εργασίας.

Για τους πιο εξημμένους, αρκεί να προστεθεί σε κάθε πρόβλημα ο πληθυντικός «αγορές» και τα πάντα λύνονται. Ο Μεντβέντεφ, να πούμε, προέτρεψε τον Γ. Παπανδρέου να φτύσει τις ευρωπαϊκές αγορές και να ζητήσει βοήθεια από τις άλλες! Tο ΔΝΤ ή την Παγκόσμια Τράπεζα! Μακάρι να το ‘κανε, έτσι, για σπάσιμο! Να μπορούμε, έστω για πλάκα, να δηλώνουμε εθνικά ανεξάρτητοι!...
---
Σημ.: την εικονογράφηση επιμελήθηκαν οι Stavrovelonies