*
Γιώργος Μαρνέλλος
***
*
*
Σέρνεται η κοινωνία στους δρόμους, σε ένα οδυνηρό γαϊτανάκι εναπόθεσης των συνεπειών από τις απεργίες.
Η μία κατηγορία επαγγελματιών ή υπαλλήλων φορτώνει την άλλη, καθώς τα νομοσχέδια των ανατροπών στις σταθερές της ζωής χιλιάδων οικογενειών κάνουν παρέλαση στη Βουλή. Με κολοβούς διαλόγους, με άλλοθι το επείγον και τις δημόσιες δήθεν διαβουλεύσεις, με ασφυκτικές προθεσμίες, οι νόμοι πέφτουν από τη Βουλή σαν τα κεσεδάκια με τα γιαούρτια από τις μηχανές παραγωγής. Μπουκώνουν τα ΦΕΚ, αλλάζουν οι ζωές των Ελλήνων και τα κρύα φύλλα του Εθνικού Τυπογραφείου θα αποτελούν, για τους ιστορικούς στο μέλλον, μάρτυρες της θεσμικής βιαιότητας που κλείνει την παρένθεση της μεγάλης παραμύθας. Το πώς πλάστηκε αυτή είναι ξεκάθαρο στις Εφημερίδες της Κυβέρνησης τις τελευταίες δεκαετίες, όταν νομίζαμε πως οικοδομούσαμε δημοκρατία.
Εκατομμύρια αυτοκίνητα κολλημένα στους δρόμους εξαϋλώνουν ακριβό καύσιμο, το κράτος εισπράττει επί πλέον ειδικό φόρο, μια καθαρίστρια υποφέρει που το ταξί θα της φάει το μεροκάματο. Ενας άνεργος αγωνιά αν θα του φτάσουν τα ηρεμιστικά μέχρι τη Δευτέρα που θα ανοίξουν τα φαρμακεία. Ο μαθητής Γυμνασίου δεν ξέρει με τι σύστημα θα εξεταστεί για το Πανεπιστήμιο, την ώρα που η καθηγήτρια έχει διδακτική ανορεξία γιατί, ας πούμε, ο μειωμένος μισθός στριμώχνει τα πράγματα στο δικό της νοικοκυριό. Οι άρρωστοι αντικρίζουν την τριτοκοσμική εξέλιξη στα νοσοκομεία, η νοσηλεύτρια σκέφτεται το εφάπαξ που μπορεί να χάσει, ο γιατρός τη Μερσεντές που δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει κι ο συγγενής τον ορό που στράγγιξε και η φλέβα παίρνει αέρα.
Στα στέκια τους πολλοί έφηβοι, που μπορεί να μη διδαχθούν ποτέ Ιστορία, τριβελίζονται από θεούς και δαίμονες. Αλλοι θέλουν να τα γκρεμίσουν όλα, άλλοι κοιμούνται αγκαλιά με τα εξυπνοτηλέφωνα της εποχής, που υποκαθιστούν την κανονική ζωή. Εφαρμογή που να σείεται αμυγδαλιά (ανθίζει οσονούπω και φέτος) και να γεμίζει άνθη η οθόνη αφής μάλλον δεν υπάρχει. Ποιος νοιάζεται για το τι ζούσε και έγραφε ο Δροσίνης ή κάθε όμοιός του πριν από 130 χρόνια, τώρα στην εποχή του παραμορφωτικού φλερτ και της βιντεοκλήσης, όσο υψηλή κι αν είναι η ανάλυση.
Τώρα φαλιρίζουμε, μας καταλαμβάνουν οι δανειστές, και ποιον να πολεμήσουν και πώς να αντισταθούν σήμερα οι άνθρωποι; Για ποιο ιδανικό και γιατί να θυσιαστούν; Ιδιαιτέρως αυτοί που φταίνε ελάχιστα ή καθόλου για το σημερινό κατάντημα. Τώρα μας λένε προέχει η ανταγωνιστικότητα, δηλαδή με λιγότερο μισθό και ανεργία να παράγουμε περισσότερα... Και να ακριβαίνουν τα δημόσια αγαθά και να αυξάνουν οι προστιθέμενοι φόροι.
Καθώς στα υπουργεία οι φθίνοντες προϋπολογισμοί συρρικνώνουν τις ζωές των μη εχόντων και μη προνομιούχων πολιτών και καθώς η κυβέρνηση δεν πείθει ότι πραγματικά προτίθεται ή μπορεί να αποκαταστήσει μια στοιχειώδη αναλογικότητα στην κατανομή των κοινωνικών καταβολών προς τους δανειστές, όλα να τα περιμένει κανείς. Οι σχεδιασμένες αλλά ακόμη μεμονωμένες κινήσεις, όπως η κατάληψη της Νομικής από μετανάστες, η άρνηση καταβολής διοδίων, πληρωμής εισιτηρίων στα μέσα μεταφοράς και πλείστα άλλα διαβήματα θα γενικευθούν. Οταν γίνουν περισσότεροι αυτοί που δεν θα 'χουν πια να χάσουν τίποτα, το μαγαζί θα κλείσει κι ας του κάνουν επιμήκυνση ή αναδιάρθρωση στα χρέη.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
Γιώργος Μαρνέλλος
***
*
Μπουκωμένα ΦΕΚ
*
Η μία κατηγορία επαγγελματιών ή υπαλλήλων φορτώνει την άλλη, καθώς τα νομοσχέδια των ανατροπών στις σταθερές της ζωής χιλιάδων οικογενειών κάνουν παρέλαση στη Βουλή. Με κολοβούς διαλόγους, με άλλοθι το επείγον και τις δημόσιες δήθεν διαβουλεύσεις, με ασφυκτικές προθεσμίες, οι νόμοι πέφτουν από τη Βουλή σαν τα κεσεδάκια με τα γιαούρτια από τις μηχανές παραγωγής. Μπουκώνουν τα ΦΕΚ, αλλάζουν οι ζωές των Ελλήνων και τα κρύα φύλλα του Εθνικού Τυπογραφείου θα αποτελούν, για τους ιστορικούς στο μέλλον, μάρτυρες της θεσμικής βιαιότητας που κλείνει την παρένθεση της μεγάλης παραμύθας. Το πώς πλάστηκε αυτή είναι ξεκάθαρο στις Εφημερίδες της Κυβέρνησης τις τελευταίες δεκαετίες, όταν νομίζαμε πως οικοδομούσαμε δημοκρατία.
Εκατομμύρια αυτοκίνητα κολλημένα στους δρόμους εξαϋλώνουν ακριβό καύσιμο, το κράτος εισπράττει επί πλέον ειδικό φόρο, μια καθαρίστρια υποφέρει που το ταξί θα της φάει το μεροκάματο. Ενας άνεργος αγωνιά αν θα του φτάσουν τα ηρεμιστικά μέχρι τη Δευτέρα που θα ανοίξουν τα φαρμακεία. Ο μαθητής Γυμνασίου δεν ξέρει με τι σύστημα θα εξεταστεί για το Πανεπιστήμιο, την ώρα που η καθηγήτρια έχει διδακτική ανορεξία γιατί, ας πούμε, ο μειωμένος μισθός στριμώχνει τα πράγματα στο δικό της νοικοκυριό. Οι άρρωστοι αντικρίζουν την τριτοκοσμική εξέλιξη στα νοσοκομεία, η νοσηλεύτρια σκέφτεται το εφάπαξ που μπορεί να χάσει, ο γιατρός τη Μερσεντές που δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει κι ο συγγενής τον ορό που στράγγιξε και η φλέβα παίρνει αέρα.
Στην εφορία οι έντιμοι υπάλληλοι -υπάρχουν και λίγοι τέτοιοι διαχρονικά- παθαίνουν έλκος από την πίεση να μαζέψουν έσοδα, να εντοπίσουν φοροφυγάδες-φαντάσματα και καταριούνται τις ώρες που δεν τα άρπαζαν κι αυτοί όπως οι υπόλοιποι. Για να κάθονται στα συγκεντρωμένα και να απολαμβάνουν τώρα διακοπές στα προγράμματα άνω των 55 που ασύστολα προωθούνται. Αναψυχή ακόμα και δίπλα από του κόσμου τους κολασμένους, όπως αυτοί που έχουν φέρει τώρα άνω κάτω την Αίγυπτο.
Στα στέκια τους πολλοί έφηβοι, που μπορεί να μη διδαχθούν ποτέ Ιστορία, τριβελίζονται από θεούς και δαίμονες. Αλλοι θέλουν να τα γκρεμίσουν όλα, άλλοι κοιμούνται αγκαλιά με τα εξυπνοτηλέφωνα της εποχής, που υποκαθιστούν την κανονική ζωή. Εφαρμογή που να σείεται αμυγδαλιά (ανθίζει οσονούπω και φέτος) και να γεμίζει άνθη η οθόνη αφής μάλλον δεν υπάρχει. Ποιος νοιάζεται για το τι ζούσε και έγραφε ο Δροσίνης ή κάθε όμοιός του πριν από 130 χρόνια, τώρα στην εποχή του παραμορφωτικού φλερτ και της βιντεοκλήσης, όσο υψηλή κι αν είναι η ανάλυση.
Καθώς στα υπουργεία οι φθίνοντες προϋπολογισμοί συρρικνώνουν τις ζωές των μη εχόντων και μη προνομιούχων πολιτών και καθώς η κυβέρνηση δεν πείθει ότι πραγματικά προτίθεται ή μπορεί να αποκαταστήσει μια στοιχειώδη αναλογικότητα στην κατανομή των κοινωνικών καταβολών προς τους δανειστές, όλα να τα περιμένει κανείς. Οι σχεδιασμένες αλλά ακόμη μεμονωμένες κινήσεις, όπως η κατάληψη της Νομικής από μετανάστες, η άρνηση καταβολής διοδίων, πληρωμής εισιτηρίων στα μέσα μεταφοράς και πλείστα άλλα διαβήματα θα γενικευθούν. Οταν γίνουν περισσότεροι αυτοί που δεν θα 'χουν πια να χάσουν τίποτα, το μαγαζί θα κλείσει κι ας του κάνουν επιμήκυνση ή αναδιάρθρωση στα χρέη.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου