... ενδο-Δεξιές "συμβουλές" με φόντο το Μνημόνιο ...

*
Πάσχος Μανδραβέλης
***
*

Εντός, εκτός και επί τα αυτά
του Μνημονίου

*

Ειλικρινά μάλλον απάντησε ο κ. Αντώνης Σαμαράς στην ερώτηση του συντάκτη της εφημερίδας «Αυγή» σχετικά με το Μνημόνιο. «Εχουμε κοινό στόχο» (σ. σ.: με την Αριστερά), είπε ο αρχηγός της Ν. Δ. «Σας το είπα και εγώ νωρίτερα, με άλλο τρόπο και με άλλη λογική. Εμείς σε αυτό διαφοροποιούμαστε, πράγματι. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να βγω από το Μνημόνιο αν δεν μπορώ να βγω στις αγορές. Τι θέλετε να σας πω, ότι μπορώ;».

Αυτή είναι μια λογική και υπεύθυνη απάντηση. Αν δεν μπορείς να βγεις στις αγορές για να δανείζεσαι άνευ όρων, δανείζεσαι με τους όρους της τρόικας· είτε σου αρέσουν, είτε δεν σου αρέσουν. Τα 110 δισ. είναι μια ανάσα, για να σταθείς στα πόδια σου και να μπορέσεις να δανειστείς αυτοδύναμα.

Το ερώτημα όμως που τίθεται μετά την ειλικρινή αυτή δήλωση είναι: γιατί ο κ. Σαμαράς ζητεί αντιμνημονιακή ψήφο στις αυτοδιοικητικές εκλογές; Κάτι που δεν θα μπορέσει να κάνει ο ίδιος ως πρωθυπουργός, περιμένει να το κάνουν οι πολίτες ψηφίζοντας π. χ. τον κ. Γκιουλέκα στη Θεσσαλονίκη, αντί του κ. Μπουτάρη;

Με δεδομένο, μάλιστα, ότι μέχρι στις 7 Νοεμβρίου μάλλον δεν μπορούμε να βγούμε στις αγορές για να δανειστούμε, κινδυνεύουμε (έχοντας ως μοναδικό κριτήριο την αντιμνημονιακή ψήφο) να έχουμε και το Μνημόνιο και κακούς δημάρχους, νομάρχες, περιφερειάρχες. Διότι η πιο συνεπής αντιμνημονιακή ψήφος είναι υπέρ των υποψηφίων που στηρίζει το ΚΚΕ. Στο τέλος της ημέρας να βρεθείς με περιφερειάρχη Αττικής τον κ. Θανάση Παφίλη ή το πολύ-πολύ τον κ. Αλέκο Αλαβάνο, ο οποίος είναι πιο επαναστάτης: θα κλείσει, λέει, τα σύνορα της Αττικής για να μην μπαίνουν οι άνθρωποι της τρόικας.

Το ιδεολόγημα του μεσαίου χώρου ήταν πάντα ένα από τα βασικά προβλήματα της Νέας Δημοκρατίας. Προσθέτοντας δεξιές θέσεις με αριστερές αντιθέσεις προέκυψε η αδράνεια κατά τη διάρκεια της εξαετίας Καραμανλή. Κάπως έτσι μπερδεύτηκε και ο νυν πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, με την αντιμνημονιακή ρητορεία του.

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτή είναι μια έξυπνη πολιτική κίνηση που βοηθάει τη χώρα, με την έννοια ότι δεν πρέπει να αφεθεί η αριστερά να μονοπωλήσει τη θέση κατά του μνημονίου. Μάλλον πρόκειται περί παραλογισμού. Με το ίδιο σκεπτικό η Ν. Δ. θα έπρεπε να ασπαστεί τη δικτατορία του προλεταριάτου (κάτι που μονοπωλεί το ΚΚΕ), την εθνικοποίηση βασικών επιχειρήσεων (κάτι που είναι αίτημα και του ΣΥΡΙΖΑ) και πλήθος άλλων θέσεων, οι οποίες μονοπωλούνται από την Αριστερά· και πολύ ορθώς μονοπωλούνται. Εξάλλου γι’ αυτό υπάρχει η Αριστερά· για να μονοπωλεί τις δικές της (λογικές ή και τις περισσότερες φορές παράλογες) θέσεις.

Δεν ξέρουμε αν οφείλεται στις αριστερές περιδινήσεις το μπέρδεμα περί μηδενισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος στο τέλος του 2011, όπως είπε προχθές ο κ. Σαμαράς, ή το 2014 όπως προέβαλλε στις διαφάνειες της πρότασής του προ δύο μηνών. Οπως και να έχει το ζήτημα, όμως, υπάρχει μόνο ένας εφικτός τρόπος για να μειωθεί τόσο δραστικά το έλλειμμα. Αν η Ελλάδα σταματήσει την εφαρμογή του μνημονίου και η τρόικα κόψει τη χρηματοδότηση, τότε αναγκαστικά το έλλειμμα θα μηδενιστεί. Το κράτος δεν θα έχει λεφτά να ξοδεύει, οπότε εξ ανάγκης δεν θα παράγει ελλείμματα.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies