Ανδρέας Ρουμελιώτης
***
*
Μεταξύ μας, τώρα;
*
Εν πολλοίς, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μεθόδευσε την υπαγωγή μας στην Τρόικα και το ΔΝΤ, ενώ μπορούσε να το αποφύγει. Οτι μετέτρεψε δηλαδή επίτηδες ένα πρόβλημα δανεισμού σε κρίση χρέους και γι' αυτό δεν δανείστηκε πέρσι το φθινόπωρο όσο περισσότερα μπορούσε να δανειστεί.
ΔΙΟΤΙ -λέει αυτή η βαριά κατηγορία, όπως και ο υπαινιγμός- ο Γιώργος πίστευε πως μόνο με ξένο κηδεμόνα-μπαμπούλα (διά να μην το χοντρύνω και είπω: νταβά...) θα μπορούσε να προχωρήσει σε δημοσιονομική εξυγίανση και σε τόσο σκληρά αντικοινωνικά μέτρα, τα οποία θεωρούσε και απολύτως αναγκαία. Αρα δεν τον εξανάγκασε κανείς ούτε έκανε απλώς λάθος χειρισμούς· είναι κάτι που το επέλεξε και το προκάλεσε ο ίδιος. Μια επιχείρηση του τύπου «σοκ και δέος» με στόχο την εσωτερική υποτίμηση του βιοτικού επιπέδου όλων των μη προνομιούχων Ελλήνων και κυρίως το κτύπημα και την προλεταριοποίηση της ευημερούσας τα τελευταία χρόνια μεσαίας τάξης προς όφελος, φυσικά, της μεγάλης άρχουσας τάξης και των ξένων.
Η ΠΙΟ ακραία και πολυδιαδεδομένη εκδοχή αυτής της συνωμοσιολογικής προσέγγισης των γεγονότων (από την οποία κράτησε σαφείς αποστάσεις ο Σαμαράς), λέει ότι ο Γιώργος και οι περί αυτόν βρίσκονται σε διατεταγμένη αποστολή, για να υποτιμηθεί τόσο η αξία της γης των ακινήτων και των επιχειρήσεων της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας ώστε να έρθουν μετά και να τ' αγοράσουν όλα τζάμπα· «για ένα κομμάτι ψωμί»!
Η ΜΙΑ περίπτωση είναι αυτό να συμβαίνει «με το αζημίωτο», δηλαδή να πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ιστορία του ελληνικού έθνους... Η δεύτερη περίπτωση; Να είναι (όπως κατηγορούσαν και τον πατέρα του) άνθρωπος των Αμερικανών, υπάλληλος του διεθνούς κεφαλαίου και, προπάντων, του σιωνισμού. Τουτέστιν να διατελείται η μεγαλύτερη εθνική προδοσία όλων των εποχών...
ΟΛΑ αυτά σπεκουλάρονται τόσο από τα αριστερά όσο κι από τα δεξιά. Τα λένε, κακά τα ψέματα, και μέσα στο ΠΑΣΟΚ... Αυτά φυσικά μόνο λέγονται, δεν γράφονται! Τουλάχιστον όχι τόσο ωμά, άκομψα και κραυγαλέα, όπως παρατίθενται εδώ σήμερα, χάρη στη διαρκούς ευθυμογραφικής ασυλίας που παραδοσιακά απολαμβάνει η στήλη...
ΩΣΤΟΣΟ, αν αναζητούσε κάποιος τους λόγους που παραδόξως πολυδιασπούν πάλι την ελληνική Αριστερά (σε μια ιδιαίτερα ευνοϊκή ιστορική συγκυρία γι' αυτήν) θα κρυφάκουγε παντού την ίδια συνωμοσιολογική σπέκουλα. Που, αν ισχύει, έστω σε ποσοστό 10%, πρέπει επειγόντως να ζητήσουμε πολιτικό άσυλο στην Αλβανία κι από κει, από Γράμμο-Βίτσι, να ξεκινήσουμε το τρίτο αντάρτικο...
ΘΕΣ μια πιο ακραία εκδοχή; «Να 'ναι στο κόλπο» της εθνικής μειοδοσίας και ο Σαμαράς και ν' αφήνει αυτούς τους υπαινιγμούς με τα -δυστυχώς- εύλογα ερωτήματα για ξεκάρφωμα.
ΕΙΧΕ δίκιο, πάντως, ο Αντώνης σ' αυτό που είπε ότι οι πολίτες υπερίπτανται των κομμάτων. Ετσι είναι και χειρότερα! Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόσο μεγάλη δυσπιστία, καχυποψία και τόσο εύφορο έδαφος για να «περπατάνε» κάθε είδους συνωμοσιολογικές υποθέσεις που με όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια -μεταξύ μας τώρα...- δεν ακούγονται καθόλου, μα καθόλου, παράλογες...
ΦΥΣΙΚΑ και δεν μπορεί να βάλει στο στόμα του τις λέξεις «αναδιάρθρωση του χρέους» ο Αντώνης. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση, όταν γράφουν οι «Financial Times» ότι «η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη», θα πρέπει να απαντούν με μια φωνή: «α-πο-κλεί-ε-ται»! Για να μη σπάσουν τα spread κάθε ταβάνι.
ΜΕΤΑΞΥ μας πάντα... άμα καταφέρουμε και εκμηδενίσουμε το πρωτογενές έλλειμμα, δηλαδή τα τρέχοντα έσοδα του κράτους να επαρκούν για να καλύψουν τα τρέχοντα έξοδα (μισθούς, συντάξεις κ.ο.κ.) δεν είναι άσχημη ιδέα η αναδιάρθρωση του χρέους...
ΑΝ δεν καταφέρουμε να δημιουργήσουμε από τη δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά κυρίως από την ανάπτυξη, πρωτογενές πλεόνασμα τόσο μεγάλο ώστε να καλύπτει τους τόκους επί του χρέους και να «απορροφά» μέρος των χρεολυσίων, μια αναδιαρθρωσούλα μάς συμφέρει. Του στιλ «κάνε μου ένα 20% έκπτωση σ' αυτά που σου χρωστάω και να στα ξοφλήσω μια δεκαετία αργότερα»...
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι stavrovelonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου