... περί "αμυντικών ογκολίθων" σχολιασμός ...

*
Παντελής Μπουκάλας
***
*

Οι καιροσκόποι και οι ληθοποιοί

*

Ενας έμπειρος αμυντικός, ένας σκληροτράχηλος οπισθοφύλαξ για να ανατρέξουμε στις πηγές της λεγόμενης ποδοσφαιρικής γλώσσας, είναι πάντοτε χρήσιμος σε μια ομάδα - παράδειγμα ο Ολοφ Μέλμπεργκ στον Ολυμπιακό. Ο βετεράνος, παλαίμαχος ή ό,τι άλλο κ. Γιώργος Ανατολάκης δεν είναι βέβαια Μέλμπεργκ, κι όχι μόνο λόγω κοψιάς. Παραμένει ωστόσο χρήσιμος. Για τις μεταρρυθμιστικές ή φιλοευρωπαϊκές ιδέες του; Θα μπορούσε να το πει κανείς ακόμα κι αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι τις γνωρίζει· αλλά το μόνο που διασώθηκε από τη βουλευτική του θητεία είναι μία ερώτησή του για το αν μας αεροψεκάζουν τίποτα βδελυροί ανθέλληνες, καθώς κι εκείνο το ωραίο «πριν ο λέκτωρ λαλήσει τρεις φορές», για το οποίο σίγουρα δεν έφταιγε ο ίδιος, αφού το διάβαζε από το χαρτί όπου του το είχαν γράψει κάτι ξεφτέρια, οι δηθενολόγιοι του ΛΑΟΣ και πλέον δηθενολόγιοι της Ν.Δ. Μολαταύτα, και επειδή «ο καθείς και τα όπλα του», όπως καλά γνωρίζει ο φίλος της ποίησης κ. Σαμαράς, ο κ. Ανατολάκης παραμένει χρήσιμος για την ενδογηπεδικώς αποδεδειγμένη μαντουμαναδόρικη ικανότητά του (η σπιρτόζικη λέξη «μαντουμαναδόρος», αν δεν με απατά η ποδοσφαιρική μου μνήμη, είναι του κ. Νίκου Αλέφαντου). Σαν κόκκινος που είναι (ήταν άλλωστε η συμπάθεια της πλειονότητας ημών των γαύρων όταν έπαιζε), θα του ανατεθεί το στενό μαρκάρισμα του ποδοσφαιρικώς πράσινου κ. Τσίπρα, τον οποίο επέλεξε ως μείζονα αντίπαλό της η Ν.Δ. Και οι φιλελεύθερες ιδέες θα θριαμβεύσουν.
.
Ο βασικός λόγος που κατέστησε υποχρεωτική τη μετεγγραφή του στη γαλάζια ομάδα είναι απλός: Ο κ. Ανατολάκης έπαιζε στο κέντρο της άμυνας, στόπερ. Ετσι μπορεί να αποκτήσει μια κάποια αλήθεια ο περί κεντροδεξιού μετώπου ισχυρισμός του κ. Σαμαρά. Διότι άνοιγμα στο κέντρο με τον κ. Πλεύρη (τον υιό, και βλέπουμε) και τον κ. Βελόπουλο, μάλλον δεν είναι εφικτό· δεν είναι καν νοητό. Και αν συνυπολογιστούν οι άλλοι προ μηνών δύο μετεγγραφέντες (επίσης για καθαρά πολιτικούς λόγους, τι άλλο), ο κ. Βορίδης και ο κ. Γεωργιάδης, καθώς και λοιποί του αποσαθρούμενου ΛΑ.Ο.Σ. που αναζητούν ήδη άλλον όροφο ή πτέρυγα στη γνωστή πολυκατοικία, μαγνητισμένοι από τις ικανότητες του διαχειριστή της, τότε μάλλον για την ανασυγκρότηση της κεντροακροδεξιάς παράταξης πρέπει να γίνεται λόγος. Μολαταύτα ο κ. Σαμαράς, υποδεχόμενος δόξη και τιμή τον κ. Πλεύρη και τον κ. Ανατολάκη, δεν δίστασε να πει και τούτα τα θαυμάσια, με το χαρακτηριστικό του ύφος: «Το πατριωτικό ευρωπαϊκό μέτωπο διευρύνεται συνεχώς. Σήμερα έχω τη χαρά να καλωσορίζω τον Θάνο Πλεύρη και τον Γιώργο Ανατολάκη, που θα δώσουν μαζί μας τη μεγάλη μάχη». Το «ευρωπαϊκό μέτωπο»... «Διευρύνεται» διά του κ. Πλεύρη. Ναι, μα τον Ελύτη, έτσι ακριβώς. Τώρα λοιπόν κατανοεί κανείς τι ακριβώς σήμαινε η «υπέρβαση» εκείνη. Υπέρβαση των λέξεων, των εννοιών, του καθαυτό νοήματος.
.
Αναστατωμένη λοιπόν η πολυκατοικία. Με τους επώνυμους ενοίκους της να αλλάζουν κομματικό κοστούμι κάθε μέρα, στοχαστικά προσαρμοζόμενοι, και με τους ανώνυμους παραζαλισμένους, να μην μπορούν να καταλάβουν πώς ο μέχρι χθες «εξωμότης» και «αντικειμενικά υπηρέτης των αντιπάλων» έγινε τώρα φίλος ακριβός και σύντροφος πολύτιμος. Πρωτίστως αδυνατούν να κατανοήσουν για ποιον ακριβώς λόγο η μπέσα, η ιδεολογική σταθερότητα και η στοιχειώδης συνέπεια μετράνε τόσο λίγο εκεί στα ψηλά της κοινωνικής και κομματικής κλίμακας. Σίγουρα πάντως δεν μπορεί να βρεθεί τυπικότερος εκπρόσωπος της κινητικότητας εντός της πολυκατοικίας αυτής από τον κ. Κώστα Κιλτίδη: Στη Ν.Δ. έως τον Ιούνιο του 2010, στη Δημοκρατική Συμμαχία έπειτα, στο ΛΑΟΣ από τον Αύγουστο του 2011 και τώρα πάλι στη Ν.Δ. («στο σπίτι του», όπως λέει), αλλά και στη συστεγαζόμενη Δημοκρατική Συμμαχία. Αν έχει σοβαρές ανησυχίες κανείς μέχρι και το αεικίνητο μπορεί να πετύχει.
.
Δοκίμασα να διασταυρώσω όσα στοιχεία άντλησα από τη Βικιπαίδεια για να φρεσκάρω τη μνήμη μου, αναζητώντας τον ιστότοπο του κ. Κιλτίδη. Μάταια. Πάνω σ' ένα θολό φόντο (με το ζόρι διακρίνονται τα χαρακτηριστικά στη φωτογραφία του ανδρός), διαβάζουμε το εξής: «Η ιστοσελίδα είναι υπό κατασκευή. Παρακαλώ, προσπαθήστε αργότερα». Ενα θαυμαστικό μέσα σε κίτρινο φόντο παραπέμπει σε κατασκευαστικά έργα επί της οδού, ίσως επειδή ο κ. Κιλτίδης βρίσκεται ακόμα στον δρόμο των αναζητήσεων και δεν έχει κατασταλάξει αν θέλει να μας ξαναϋπηρετήσει ως βουλευτής ή όχι. Επειδή ωστόσο το Ιντερνετ, με τα ντοκουμέντα που διασώζει, αποδεικνύεται θεράπων της μνήμης μας και πολέμιος όσων αλλάζουν απόψεις και κόμμα σαν πουκάμισα, οι φιλομαθείς που θα ήθελαν να πληροφορηθούν την αρχή αρχή της κιλτίδειας πολιτικής σταδιοδρομίας, δεν έχουν παρά να επιδοθούν σε διαδικτυακό σεργιάνι. Θα μάθουν έτσι ότι το «εθνοκεντρικό του γνώρισμα» ο κ. Κιλτίδης το χρωστάει, κατά δήλωσή του, στη στράτευσή του το μαύρο 1973 στο νεοφασιστικό «Κόμμα της 4ης Αυγούστου».
.
Και λοιπόν, θα ρωτήσει ο οχληρός νεοκυνικός μας, απελπιστικά χαλκέντερος. Παλιά ξινά κομμάτια. Ενώ τα φρέσκα, τα φρεσκότατα, είναι εκείνα τα «πρώην μεγάλα κόμματα» και «οι δύο αδιόρθωτοι, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος» που εξαπέλυε στις προεκλογικές της συγκεντρώσεις η κ. Μπακογιάννη, είκοσι μέρες πριν, και τα οποία δεν απείχαν και πολύ από το «βιοϊστορικό τέλος των παραδοσιακών κομμάτων» που κήρυσσε ο κ. Αβραμόπουλος όταν τις φιλοδοξίες του τις έσκεπε το ΚΕΠ του. Και λοιπόν, θα ξαναπεί ο νεοκυνικός μας, επιχειρώντας μάλιστα να κατασκευάσει καινούργια λέξη. Η εξουσία (και η βουλιμία της εξουσίας) δεν είναι μόνο αμνήμων· είναι και ληθοποιός. Παράγει λήθη και αμνησία ώστε να εξασφαλίζει την αμνηστία της. Φυσικά και γνωρίζουν πως είναι καιροσκόποι και τυχοδιώκτες όσοι ανάγουν σε αρχή τον ιδεολογικό χαμαιλεοντισμό. Αδιαφορούν όμως παγερά και απλώς χρησιμοποιούν σαν θώρακα τα κλισεδάκια της πατριδοκαπηλίας, και ας ξέρουν πως είναι τρύπιος. Αλλωστε οι οπορτουνιστές μας, κάθε χρώματος, είναι φανατικοί της ομοιοπαθητικής: Για να αντιμετωπίσουν την ασθένεια της πολιτικής αναξιοπιστίας κορυφώνουν, αυτοθυσιαζόμενοι, την προσωπική τους ασυνέπεια. Και προς Θεού: Οταν θέτουν υπό αναστολή τα κόμματά τους, το αποφασίζουν για να πορευτούν δίχως μικροαστικές αναστολές εκεί όπου τους καλεί, ποιος άλλος, η πατρίδα.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... πέφτει και η Ισπανία; ...

*
Γιάννης Αγγέλης
capital.gr
***
*

Μετά τη δραχμή και η... πεσέτα

*

Η κρίση χρέους μεταφέρει ταχύτητα τους προβολείς της από την Ελλάδα στην άλλη άκρη της Ευρωζώνης στην Ιβηρική.
.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης φαίνεται να έπαιξε το χαρτί του οικονομικού εκβιασμού στην ΕΚΤ και μάλλον χάνει την παρτίδα. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Miguel Αngel Fernandez Ordonez (φωτό) παραιτήθηκε, σύμφωνα με τρέχουσες πληροφορίες, πριν λήξει η θητεία του, όταν αντέδρασε στην απόπειρα της κυβέρνησης να "φορτωθεί" η διάσωση της Bankia -και των άλλων τραπεζών που ακολουθούν- στους μηχανισμούς έκτακτης βοήθειας της ΕΚΤ.
.
Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας ζήτησε να παρουσιασθεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για να καταθέσει δημόσια το τι ακριβώς γίνεται με το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και η Κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας την πλειοψηφία της στο σώμα, τον παρέπεμψε να καταθέσει σε μία άλλη "κλειστή" επιτροπή...
.
Αυτός το αρνήθηκε και κατά πως φαίνεται παραιτείται. Το σχέδιο της Κυβέρνησης ήταν να υποχρεώσει την ΕΚΤ να χρησιμοποιήσει ένα έκτακτο εργαλείο χρηματοδότησης τρίμηνης διάρκειας με εγγύηση αντίστοιχης διάρκειας ομόλογα του δημοσίου. Το επιχείρημα ήταν ότι η ισπανική οικονομία και το ντόπιο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος για να αφεθούν από την ΕΚΤ στην τύχη τους. Η αντίδραση όμως δεν ήταν η προσδοκώμενη και η συνέχεια πλέον παίρνει άλλες διαστάσεις.
.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης ήθελε να αποφύγει την προσφυγή στο EFSF -και την πολιτική κρίση που θα την ακολουθήσει- για τη διάσωση των τραπεζών της. Η άρνηση της ΕΚΤ στο όνομα της αδυναμίας "νομισματοποίησης" του χρέους από την ίδια, ανοίγει πλέον τον ασκό του Αιόλου για την Ισπανία. 
.
Τα spreads έχουν αρχίσει να ανοίγουν και πάλι με απειλητική ταχύτητα, συμπαρασύροντας και την Ιταλία. Οι αγορές έχουν στρέψει τους προβολείς τους στην Μαδρίτη, χωρίς να σβήσουν εκείνους που φωτίζουν τις εξελίξεις στην Αθήνα ενόψει των εκλογών...
.
Για το τι θα ακολουθήσει κανείς ακόμα δεν μπορεί να είναι βέβαιος. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι ότι η βαθύτατη ανησυχία έχει επιστρέψει τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Φρανκφούρτη. Και αυτό γιατί, για άλλη μια φορά, τα γεγονότα αποδεικνύονται ισχυρότερα των καθησυχαστικών δηλώσεων των υπευθύνων της Ε.Ε.
.
Από τα δύο άκρα της Ευρωζώνης, Αθήνα και Μαδρίτη, τα μηνύματα πλέον υποχρεώνουν τον γαλλογερμανικό άξονα να αναθεωρήσει την ατζέντα του για την Σύνοδο Κορυφής της Ιουνίου.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... ποιοί μας κυβερνούν; ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Κυβερνούν τον κόσμο 147 εταιρείες

*

Ποιος κυβερνά τον κόσμο; Το κλασικό και σχεδόν γραφικό αυτό ερώτημα, που σε κάθε εποχή δέχεται διαφορετικές απαντήσεις, έχει την απάντησή του και στις μέρες μας: μόλις 147 επιχειρήσεις! Μπορείτε να απαντήσετε και 737 επιχειρήσεις, καθώς οι 147 πρώτες ελέγχουν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ οι 737 (στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι 147) ελέγχουν το 80% της οικονομίας του πλανήτη! Είναι απίστευτη πραγματικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου και η αλληλοδιασύνδεση των κολοσσιαίων επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην υδρόγειο.
.
Οι πάντες υπέθεταν ισχυρότατη συγκέντρωση ελέγχου, αλλά τέτοιο πράγμα, μερικές εκατοντάδες επιχειρήσεις αλληλοδιαπλεκόμενες να έχουν συμμετοχή σε εταιρείες που εκπροσωπούν το 80% της παγκόσμιας οικονομίας από πλευράς κύκλου εργασιών, κανένας δεν το φανταζόταν. Γι' αυτό και έχει προκαλέσει παγκόσμιο σάλο, αίσθηση και συζητήσεις η πρωτοποριακή μελέτη τριών Ελβετών ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, που αποκάλυψε τα στοιχεία αυτά.
.
Ο Τζέιμς Γκλάτφελντερ, ο Στέφανο Μπατιστόν και η Στεφανία Βιτάλι, ειδικοί στα σύνθετα δίκτυα, ανέλαβαν ένα εξαιρετικής σημασίας και τεράστιου όγκου δουλειάς έργο. Αντλησαν τα στοιχεία της βάσης δεδομένων του ΟΟΣΑ για τις επιχειρήσεις (Οτβίς) για το έτος 2007, το οποίο τότε περιλάμβανε στοιχεία για 37 εκατομμύρια επιχειρήσεις σε όλον τον κόσμο (σήμερα περιλαμβάνει 44 εκατομμύρια εταιρείες).
.
Από αυτά τα 37.000.000 ξεχώρισαν 43.060 επιχειρήσεις, οι οποίες ανταποκρίνονται στα κριτήρια που θέτει ο ΟΟΣΑ για να οριστούν ως πολυεθνικές. Από εκεί και πέρα άρχισε η κοπιαστική και πρωτότυπη δουλειά των ερευνητών: ερεύνησαν τι ποσοστό συμμετοχής έχει η καθεμιά από τις μεγάλες αυτές επιχειρήσεις παγκόσμιας κλίμακας σε άλλες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγάλες.
.
Εκπληκτοι διαπίστωσαν ότι κάθε μία από αυτές τις 43.000 επιχειρήσεις είχε κατά μέσο όρο πακέτα μετοχών (όχι πλειοψηφικά, εννοείται) σε άλλες 20 επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας! Η αλληλοδιαπλοκή μεταξύ τους δηλαδή ήταν τεράστιας έκτασης, πέρα φυσικά από τις μετοχές εταιρειών μικρότερου μεγέθους που κατείχαν και οι οποίες αποκάλυψαν ένα δίκτυο 600.000 αλληλεξαρτώμενων εταιρειών.
.
Η περαιτέρω επεξεργασία των στοιχείων αυτών έφερε στο φως τις 147 προαναφερθείσες επιχειρήσεις (τα τρία τέταρτα των οποίων ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με πρώτη στον κόσμο τη βρετανική τράπεζα Μπάρκλεϊς) που εκπροσωπούν το 40% της παγκόσμιας οικονομίας. Διαπιστώνεται έτσι η ύπαρξη «μιας οικονομικής υπερ-οντότητας στο παγκόσμιο δίκτυο των μεγάλων εταιρειών», όπως επισημαίνουν οι Ελβετοί ερευνητές.
.
Η αλληλοδιασύνδεση αυτών των πανίσχυρων επιχειρήσεων ενισχύεται ακόμη περισσότερο από δάνεια που χορηγούν η μία στην άλλη, από ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) και από άλλα υψηλού κινδύνου χρηματοοικονομικά προϊόντα εντελώς αδιαφανή.
.
Το πολύ σημαντικό όμως στοιχείο επίσης είναι ότι αυτή η στενότατη αλληλοδιασύνδεση αυξάνει τρομερά τους κινδύνους μετάδοσης σε περιόδους οικονομικών κρίσεων, γιατί «σε άσχημες εποχές οι επιχειρήσεις εμφανίζουν ταυτόχρονα προβλήματα» και έτσι δρουν άκρως αποσταθεροποιητικά για το σύστημα.
.
Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το φθινόπωρο του 2008 με την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Λίμαν Μπράδερς. Ετσι εξηγείται γιατί η χρεοκοπία μίας και μόνης τράπεζας (34ης στη λίστα των Ελβετών ερευνητών το 2007) πυροδότησε μια παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση - ακριβώς λόγω της ισχυρότατης αλληλοδιασύνδεσης αυτών των γιγαντιαίων επιχειρήσεων.
.
Η μελέτη των ερευνητών του Πολυτεχνείου της Ζυρίχης δεν μετράει φυσικά την τρομερή πολιτική ισχύ που δίνει σε αυτές τις 147 εταιρείες η κολοσσιαία οικονομική τους δύναμη. «Στις ΗΠΑ κατόρθωσαν πάνω απ' όλα οι πρώην συνεργάτες της τράπεζας Γκόλντμαν Σαξ που βρίσκονται στην αμερικανική κυβέρνηση και στο Κογκρέσο καθώς και οι λομπίστες της Γουόλ Στριτ να εμποδίσουν κάθε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού τομέα... Επίσης στην Αγγλία, στην Ελβετία ή στη Γερμανία πολύ λίγα έχουν γίνει στο θέμα αυτό», έγραφε η συντηρητική γερμανική εφημερίδα «Ντι Βελτ».
.
ΣΚΑΝΔΑΛΟ
Αντί για φόρους επιδοτήσεις
.
Ισχύς χωρίς οικονομικά ανταλλάγματα δεν σημαίνει τίποτα στην εποχή μας. Γι' αυτό και οι κολοσσιαίες επιχειρήσεις που προαναφέραμε δεν πληρώνουν ουσιαστικά φόρους. Οπως γράφουν οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», η Τζένεραλ Ελέκτρικ για παράδειγμα, με κέρδη μέσα στις ΗΠΑ το 2010 ύψους 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όχι μόνο δεν πλήρωσε ούτε ένα δολάριο φόρο, αλλά πήρε κι από πάνω προνομιακές επιδοτήσεις τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων! Σκανδαλώδες, αλλά συνηθισμένο πλέον. Αρκεί να φανταστεί κανείς ότι στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 1950, το κράτος εισέπραττε από τις επιχειρήσεις το 30% των εσόδων του, ενώ το 2009 εισέπραξε μόλις το... 6,6%! Τώρα τα κράτη «γδέρνουν» φορολογικά τους πολίτες τους. Οι εταιρείες κάνουν πάρτι.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... με έναν κρότο και μια μπούφλα ...

*
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
***
*

Πώς να μιλήσεις με έναν φασίστα

*
Ετσι αρχίζουν όλα. με έναν κρότο. Η είδηση ήταν πρωτοσέλιδη. Μια επαρχιακή ιστορία πάθους. Ενας Ελληνας, οικογενειάρχης, ήρεμος, τίμιος, με λευκό ποινικό μητρώο, όπως σημείωνε - σχεδόν φώναζε - το άρθρο, εκνευρίστηκε από τις κλοπές στην ιδιοκτησία του. Βαρέθηκε να περιμένει δικαιοσύνες, αστυνομίες και άλλα τέτοια παρωχημένα, έψαξε στην ντουλάπα του, πήρε το όπλο του και σκότωσε έναν ρουμάνο ληστή. Το άρθρο, γραμμένο σαν φτηνό βίπερ, δημοσιευμένο σε mainstream εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας, περιγράφει τη συνέχεια με ανατριχιαστική ψυχρότητα: ο δολοφόνος ομολόγησε, συνελήφθη, και η αγανακτισμένη τοπική κοινωνία τον είδε να μπαίνει στη φυλακή. Πριν μπει στο όχημα, ένας όχλος τον αποθέωσε. «Κάπως έτσι ανεβαίνουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής» σχολίασε ο αρθρογράφος. Δεν το έγραψε, αλλά το υπονόησε: «Ενας Ελληνας στη φυλακή απλά και μόνο επειδή δολοφόνησε έναν ξένο; Ντροπή και αγανάκτηση». Κανείς δεν φάνηκε να ενοχλείται από την ωμότητα των γενικεύσεων, από το κάλεσμα στην αυτοδικία, από το κλείσιμο του ματιού στα χειρότερα ένστικτα, από τη φτήνια πίσω από τις λέξεις. Και κάπως έτσι τα όρια πήγαν λίγο πιο κάτω. Εκεί που έλεγες ότι δεν πάει άλλο.
.
«Ο φασισμός είναι λαϊκισμός - και κάθε λαϊκισμός είναι φασισμός κατά βάσιν και κατ' ουσίαν». Ο Βασίλης Ραφαηλίδης το έχει γράψει με αυτή την ενοχλητική ευθύτητά του Ακόμη και να θέλεις να τον αμφισβητήσεις, η πραγματικότητα θα διαφωνήσει.
.
Μαζί με τη γνωστή διαμάχη για τη δραχμή, είναι η ερώτηση των ημερών: πώς μιλάει κανείς σε έναν εκλεγμένο φασίστα; Ευγενικά; Μήπως, όμως, έτσι τον νομιμοποιείς; Μα, θα σου πουν, «είναι πονηρός σαν φίδι», θα ντυθεί διαφορετικά, θα βγάλει σβάστικα, θα βάλει πουκάμισο, θα γελάσει στην κάμερα με το δόντι να γυαλίζει, θα πει «ε, εντάξει μια σφαλιάρα ρίχνουμε πού και πού» θα κλείσει το μάτι και θα μπει στο σπίτι φοβισμένων νοικοκυραίων ως κάτι φυσιολογικό, ως προστάτης, ως σημείο των καιρών - αλλά κατά βάση σαν ένα καλό παιδί. Και πάνω από όλα, Ελληνας.
.
Θα τον αγνοήσεις; Θα του δώσεις δύναμη, θα τον ντύσεις με έναν αντισυστημικό μανδύα ψευτοεπανάστασης, θα τον κάνεις κυνηγημένο και άρα συμπαθή σε απελπισμένες μάζες. Θα τον αντικρούσεις με επιχειρήματα; Μα η βλακεία είναι ανίκητη, σε κάθε ήρεμη κουβέντα, μια αισχρή γενίκευση - ειδικά με όρους τηλεοπτικούς, μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματική σαν σιδηρογροθιά. Θα εκθέσεις την παράνοιά του; Κινδυνεύεις να τον κάνεις γοητευτικό με τη διεστραμμένη έννοια, σαν μια κλεφτή ματιά σε σκληρό πορνό.
.
Η ελληνική κοινωνία αμήχανη παρατηρεί μαζί με την οικονομική κατάρρευση και την κατάρρευση κάθε ορίου, κάθε λογικής, τη νομιμοποίηση του ζόφου διά της επαναλήψεως.
.
Ισως είναι αναμενόμενο. Ακόμη και προοδευτικές δυνάμεις απεκδύονται κάθε είδους δημοκρατικές, ανθρώπινες έννοιες σαν κάτι αντίστροφο της προόδου. Ο Θάνος Τζήμερος, της «Δημιουργίας, ξανά», παρουσιάζεται ως μια φρέσκια δύναμη, ως ένας ορθός λόγος μακριά από πολιτικές δημαγωγίες. Είναι όμως; Στο σάιτ του κόμματός του αναφέρει ως λύση στο μεταναστευτικό τη «σήμανση των μεταναστών». Καθώς δεν υπήρχε επεξήγηση, και για να τιμήσω τον μοντέρνο χαρακτήρα του κόμματος, έστειλα ερώτηση μέσω Τwitter και e-mail για το τι ακριβώς εννοεί με τον όρο «σήμανση». Εγώ σκέφτηκα ένα κίτρινο «Ν» πάνω στο πέτο κάθε νόμιμου μετανάστη, που να τον διαχωρίζει από τους παράνομους. Απάντηση δεν πήρα και πολύ θα ήθελα να έχω καταλάβει κάτι λάθος και να εννοεί κάτι εντελώς διαφορετικό. Στο σάιτ, πάντως, οι προθέσεις δεν κρύβονται: «Διαφωνούμε με τις φιλελεύθερες απόψεις ότι κάθε εργαζόμενος, είτε είναι μετανάστης είτε ντόπιος, έχει τα ίδια εργασιακά δικαιώματα» γράφει ακριβώς κάτω από την αποκήρυξη του «λαϊκισμού» ως έννοιας. Μάλλον έχει και ο φιλελευθερισμός δικαίωμα στο αίσχος.
.
Η κόκκινη γραμμή της ανθρωπιάς καταργείται τώρα που τελειώνουν τα λεφτά, ως μια παλιά πολυτέλεια. Την ώρα που λάιφσταϊλ εκπομπές καλούν πουκαμισοφόρους της Χρυσής Αυγής για να γίνουν «ένας από εμάς», την ώρα που διαφημίσεις χρησιμοποιούν τον «Εγέρθητω» σαν επίκαιρο σλόγκαν, λίγο πριν κληθούν οι χρυσαυγίτες σε πρωινάδικα να μας πουν και καμία συνταγή μαγειρικής, γίνεται φανερό ότι η κοινωνία οδεύει προς τη χαύνωση. Σαν να λέει: δεν μας νοιάζει και τόσο να πέφτει καμιά μπούφλα, να υπάρχει ακροδεξιά ρητορική ντυμένη με σπορ σακάκια. Αρκεί όταν ρίχνετε ξύλο και βιάζετε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, να μη βλέπουμε, ενοχλεί την αισθητική μας, τελείωσαν και τα λεφτά μας και δεν έχουμε καλή διάθεση. Και μετά περάστε να τα πούμε, πλυθείτε, αλλάξτε, βάλτε ένα πουκαμισάκι και όλα καλά, πατριώτες είμαστε, θα τα βρούμε.
.
Ετσι αρχίζουν όλα. Με έναν κρότο και μια μπούφλα. Μετά όμως - ιστορικά αποδεδειγμένο - η μπούφλα επιστρέφει στο πρόσωπο εκείνου που τα ανέχθηκε όλα αυτά. Και πονάει.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... δια "σημαντικήν αφορμή" ή ...

*
Ξένια Κουναλάκη
***
*

...δια ασήμαντον αφορμή

*

... "οργισμένοι πολίτες" στην Πάτρα, χθες ...

Σε όλα τα ρεπορτάζ για τα προχθεσινά επεισόδια μεταξύ αστυνομικών, κατοίκων της περιοχής και μελών της Χρυσής Αυγής έξω από εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της «Πειραϊκής - Πατραϊκής», στην Πάτρα, επισημαίνεται ότι το έναυσμα ήταν η δολοφονία ενός 30χρονου από τρεις αλλοδαπούς, πιθανότατα Αφγανούς, «διά ασήμαντον αφορμή». Η φράση φιγουράρει με πηχυαίους τίτλους στα δημοσιεύματα και τα τηλεοπτικά δελτία νομιμοποιώντας ουσιαστικά την αντίδραση των «οργισμένων πολιτών», έτοιμων και πρόθυμων για αυτοδικία.
.
Γιατί πίσω από τη συγκεκριμένη φράση υπάρχει ένα βαθιά ρατσιστικό υπονοούμενο και αναπαράγεται μια ευρέως διαδεδομένη μυθολογία. Οτι συλλήβδην οι αλλοδαποί και δη οι λαθρομετανάστες, αυτοί που καταπλέουν στην κοιτίδα του παγκόσμιου και πανανθρώπινου πολιτισμού, είναι αχρείοι και σκοτώνουν για ψύλλου πήδημα, δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή γιατί στις χώρες τους πέφτουν κάτω σαν τις μύγες από τους πολέμους, πεθαίνουν κατά χιλιάδες από την πείνα, πιστεύουν ότι η μετά θάνατον ζωή είναι πιο ωραία από αυτήν που ζούνε. Πρόκειται για ένα υπεραπλουστευτικό τσουβάλιασμα εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων με διαφορετική χώρα καταγωγής, θρησκεία, κουλτούρα και προσωπική ιστορία που αντιμετωπίζονται με ταυτόσημο τρόπο είτε είναι εγκληματίες είτε είναι πρόσφυγες είτε είναι ακαδημαϊκοί - καλεσμένοι ελληνικών πανεπιστημίων, όπως ο άτυχος Ινδός καθηγητής, Σαϊλέντρα Κουμάρ Ράι, ο οποίος προσήχθη ως λαθρομετανάστης.
.
Η φράση «τον σκότωσαν αλλοδαποί διά ασήμαντον αφορμή» εμπεριέχει συγκεκαλυμμένα το αντίστροφο συμπέρασμα: στον δυτικό κόσμο οι άνθρωποι σκοτώνουν μόνο με σημαντική αφορμή. Δεν σκοτώνουν για μια κάμερα, για ένα πείραγμα, για έναν καυγά στον δρόμο. Τότε γιατί σκοτώνουν;  Για υψηλά ιδανικά και μυθιστορηματικούς έρωτες; Αν ανατρέξει κανείς στο καθημερινό αστυνομικό δελτίο θα διαπιστώσει εύκολα ότι σπάνια τα κίνητρα δολοφόνων είναι τέτοια.
.
Οταν τον περασμένο Ιούλιο ο Αντερς Μπρέιβικ είχε σκοτώσει 77 ανθρώπους στη νήσο Ουτόγια, τα  δυτικά ΜΜΕ είχαν σπεύσει να αποδώσουν την ενέργεια στην Αλ Κάιντα γιατί κατά την άποψή τους έφερε τη σφραγίδα της τρομοκρατικής οργάνωσης. Οπως αποδείχθηκε στη συνέχεια επρόκειτο για ένα Νορβηγό, φανατικό εχθρό της πολυπολιτισμικότητας, ο οποίος πήρε τον νόμο στα χέρια του για να αποτρέψει την υποδοχή και ενσωμάτωση ανθρώπων, που σκοτώνουν... «διά ασήμαντον αφορμή». Προχθές το βράδυ μέλη της Χρυσής Αυγής έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους με κουκούλες και κράνη επιχείρησαν να εισέλθουν στο εργοστάσιο της Πειραϊκής Πατραϊκής, ρίχνοντας πέτρες, αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς, ξύλα λοστούς και άλλα αντικείμενα κατά μεταναστών και αστυνομικών δυνάμεων. Στην επίσημη ιστοσελίδα της, η Χρυσή Αυγή είχε αναρτήσει από νωρίς ανακοινώσεις για «επιχείρηση ανακατάληψης της Πάτρας», προαναγγέλλοντας ότι «οι πολίτες παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους». Βρείτε τις ομοιότητες.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... ένας επικήδειος στους μνημονιακούς ...

*
Ζέζα Ζήκου
***
*

Θα καούν μόνοι τους

.

στην πυρά της λαϊκής οργής

*

Η υπομονή εξαντλείται. Το κόστος που πληρώνουμε όλοι οι Ελληνες για τη διάσωση της χώρας και τα μέτρα που έχουν επιβληθεί, μας γονατίζουν. Η οργή ξεχειλίζει και η οικονομική πίεση αυξάνεται ραγδαία. Και οι φίλοι μου αναρωτιώνται γιατί ο Αντώνης Σαμαράς διολισθαίνει από το ένα λάθος στο άλλο. Γιατί το ζητούμενο είναι να υλοποιηθεί το όραμα για μια άλλη Ελλάδα και πώς θα φτάσουμε εκεί, όχι απλώς να κερδίσει η Ν.Δ. να έρθει ξανά πρώτο κόμμα. Οταν η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου έχει καταστραφεί από το Μνημόνιο στρέφεται στον Τσίπρα, όχι επειδή συμφωνεί με το πρόγραμμα του, αλλά για να τρομάξει το σύστημα, μπας και πάρει πίσω τα μέτρα.
.
Και ο Σαμαράς κάνει ένα τεράστιο πολιτικό δώρο στους εχθρούς του, που παρακαλούν να κάνει το λάθος. Οποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό αντιμετωπίζει τη συγκυρία μανιχαϊστικά, άσπρο ή μαύρο. Αυτό όμως δεν είναι πολιτική, ειδικά στους σημερινούς πρωτόγνωρους καιρούς.
.
Οταν οι θέσεις όλων εκείνων των Ευρωπαίων ηγετών που λοιδορούσαν τον Σαμαρά διαψεύδονται μέσα στον ορυμαγδό των δεινών εξελίξεων και τώρα έχουν τρομοκρατηθεί από τον θρασύ πολιτικό αρχηγό που τολμά να πει στη Μέρκελ: «Οταν θα χρειαστείς ένα νέο σχέδιο, εγώ είμαι αυτός που θα σου το δώσει», είναι αργά. Οπως άλλωστε έχουμε γράψει πολλές φορές οι δανειστές τα λεφτάκια τους θέλουν πίσω. Να απαλλαγούν από τον βραχνά που λέγεται Ελλάδα, επιθυμούν διακαώς. Για να ασχοληθούνε με τα δικά τους προβλήματα.
Το σύστημα πνέει σήμερα τα λοίσθια. Αυτό το σύστημα που μιλάει ανερυθρίαστα για χρεοκοπίες, που απειλεί και ασκεί ψυχολογική βία, που κόβει μισθούς και επιδόματα χάριν αναπτύξεως και ανταγωνιστικότητας, πρέπει να φάει όλο τον μουτζούρη της αποτυχίας διακυβέρνησης και του προγράμματος διάσωσης. Οι υπεύθυνοι της εθνικής αποτυχίας και της καταστροφής πρέπει να καταρρεύσουν μόνοι τους. Να απογυμνωθούν μόνοι τους. Να σταθούν γυμνοί μπροστά μας.
.
Η επιστροφή της κ. Μπακογιάννη φαίνεται να ολοκληρώνει τη στροφή προς τις νεοφιλελεύθερες και «μνημονιακές» θέσεις που εγκαινίασε τους τελευταίους μήνες η ηγεσία της. Κάτω από το βάρος των αλλεπάλληλων λανθασμένων χειρισμών και κυρίως της εκλογικής ήττας της 6ης Μαΐου η Ν.Δ. απαντά με μια απελπισμένη επιστροφή στο παρελθόν στο νέο που έρχεται καλπάζοντας.
.
Το οικονομικό οικοδόμημα που ανέγειρε το καθεστώς της μεταπολιτεύσεως στην Ελλάδα κατέρρευσε. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, αύριο στις Βρυξέλλες, θα συντάξουν, σε μια δραματική συνάντησή τους, τις λεπτομέρειες της ληξιαρχικής πράξεως του θανάτου του ψευδεπίγραφου ιδεολογήματος της «ισχυρής» Ελλάδος. Μόνον αφελείς μπορεί να θεωρήσουν ότι η συντριβή της μεταπολιτευτικής «οικονομικής πραγματικότητος» θα ήταν δυνατόν να αφήσει ανέπαφο το πολιτικό σύστημα που τη δημιούργησε. Κάποιοι ελπίζουν σε μια επαναστατική αναδιάρθρωση της ελληνικής πολιτικής σκηνής -περίπου μία παρθενογένεση- παραβλέποντας ότι στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες η διαδικασία ωριμάνσεως προϋποθέτει χρόνο. Κύριο χαρακτηριστικό της μεταπολιτεύσεως ήταν η δυσανάλογη έμφαση που δόθηκε στην «πολιτική» έναντι άλλων παραμέτρων, όπως η υγιής οικονομία, η παιδεία, η διαμόρφωση χαρακτήρος και όσα άλλα συνιστούν τα άυλα στοιχεία των αντοχών μιας κοινωνίας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η ελληνική πολιτική σκηνή εξέπεσε στο επίπεδο μιας ατέρμονης φλυαρίας περί «δημοκρατίας», «ελευθερίας», «δικαιωμάτων», «κατακτήσεων» ως διαδικασιών καταργήσεως κάθε μορφής πειθαρχίας και αυτοσυγκρατήσεως, που αποτελούν προϋποθέσεις συντεταγμένης λειτουργίας μιας κρατικής οντότητος.
.
Αλλά εδώ και 18 μήνες τίθεται με τρόπο άτεγκτο θέμα σιδηράς πειθαρχίας προς εκπλήρωση όρων οικονομικής εξυγιάνσεως και επανορθώσεως, που επιβάλλουν οι δανειστές της χώρας. Η απώλεια κυριαρχίας στον τομέα της οικονομίας είναι αδιαμφισβήτητη. Αλλοι διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις όχι απλώς για το οικονομικό μέλλον της Ελλάδος, αλλά και για την εφαρμογή των αποφάσεων, καθώς η διαχείριση και η καθημερινή παρακολούθηση θα ασκούνται πλέον από την τρόικα. Από την άποψη αυτή η χώρα θα διοικείται για τα επόμενα πολλά χρόνια από κυβερνήσεις, που θα έχουν ως αποστολή να εκτελούν όσα συμφωνηθούν τις επόμενες ημέρες, υπό την καθημερινή -όχι τριμηνιαία πλέον- αμείλικτη επιτήρηση της τρόικας. Η εξέλιξη ισοδυναμεί με αλλοίωση του πολιτεύματος. Αυτό ακριβώς θα είναι το τέλος του μεταπολιτευτικού συστήματος. Η Ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Η Ελλάς θα ακολουθήσει τη ροή των γεγονότων. Το πολιτικό σύστημα -και ευρύτερα το κατεστημένο- δεν αντελήφθη τι σήμαινε στην πραγματικότητα η ένταξη της χώρας στην Κοινότητα και πολύ περισσότερο στη Ζώνη του Ευρώ.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... 23% κάτω ο μέσος μισθός του Έλληνα ...

*
stavrosx1
***
*

Ernst & Young: «Χάνει» 23%

.

ο μέσος μισθός στην Ελλάδα, φέτος

*

Αντιμέτωπος με μείωση διαθέσιμου εισοδήματος κατά σχεδόν 23% θα βρεθεί ο μέσος εργαζόμενος στην Ελλάδα εφέτος, σε σύγκριση με το 2011, σύμφωνα με έρευνα που εκπόνησε ο ελεγκτικός οίκος Ernst & Young σε συνεργασία με δύο συντηρητικές «δεξαμενές σκέψης» και η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

.

Η έρευνα, δημοσιεύτηκε από τον ερευνητικό φορέα «New Direction» μια οργάνωση συνδεδεμένη με την ομάδα του βρετανικού Συντηρητικού κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το βελγικό Οικονομικό Ινστιτούτο «Molinari» και έχει ως αντικείμενο το φορολογικό βάρος για τον «τυπικό εργαζόμενο» στην ΕΕ.

.

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, καταδεικνύει ότι οι πραγματικές καθαρές αποδοχές, μετά από φορολογία, ασφαλιστικές εισφορές και φόρο προστιθέμενης αξίας, αναμένεται να διαμορφωθούν σε 13.167 ευρώ, έναντι 17.024 ευρώ πέρυσι.

.

Στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσό για εφέτος διαμορφώθηκε σε 23.690 ευρώ.

---

σχόλιο της "S": ... να το πραγματικό διακύβευμα της εκλογικής αναμέτρησης ... και όποιος πιστεύει ότι ο μισθός δεν θα πάει παρακάτω (για όσους φυσικά κατορθώσουν να έχουν ακόμη δουλειά)  παραμένοντας εντός αυτής της "οικονομικής συμμαχίας", πλανάται πλάνην οικτράν ... και το συμπέρασμα βγαίνει και μόνον εκ του αποτελέσματος ... εξάλλου ο χρονιάτικος οικογενειακός οικονομικός απολογισμός είναι αδιάψευστος μάρτυρας και τελικά συνηγορεί και στην εξαγωγή πολιτικών συμπερασμάτων ... τα 'πα και αμαρτία δεν έχω ... μεγάλα παιδιά είμαστε άπαντες - και το πεντάκις εξαμαρτείν ουκ... κ.λπ. κ.λπ. ... έρρωσθε ...

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... με "έπαθλο" την Εργασία ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*

Εκλογές στο Ευρωκωσταλέξι...

*

Για όσους δεν θυμούνται και δη τους νεότερους, που ονειρεύονται ένα γκουβέρνο σαν πομάδα στις πληγές που το ίδιο άνοιξε στα όνειρα και τα σχέδιά τους για ζωή, το Κωσταλέξι ήταν ένα χωριό σαν όλα τ' άλλα ελληνικά χωριά, που συκοφαντήθηκε και στιγματίστηκε από τον τρόμο μιας οικογένειας μπροστά στην «ατυχία» να αποκτήσει ένα κορίτσι με νοητική υστέρηση.

Το παιδί μεγάλωσε χωρίς να μάθει ποτέ κανείς ότι γεννήθηκε, έγκλειστο σ' ένα υπόγειο, ώσπου κάποιος έσπασε το τείχος της σιωπής, άνοιξε η κρύπτη του μυστικού αργού φόνου από προκατάληψη και κοινωνική φοβία, τα μαζικά μέσα κατασπάραξαν εν ονόματι του κοινωνικού κράτους και του Δικαίου - η Λέρος επέζησε δεκαετιών ως οργανωμένο αντίστοιχο έγκλημα και μάλιστα «κρατικόν» κι «επιστημονικόν» - και το Κωσταλέξι έμεινε στη νεότερη κοινωνική Ιστορία της Ελλάδας ως συνώνυμο του βάρβαρου εγκλεισμού και της κοινωνικής αποκτήνωσης των «νοικοκυραίων» πίσω απ' τις κλειστές πόρτες τους. Η γενικευμένη και καλλιεργημένη απορία πώς τόσα χρόνια κανείς δεν είχε ακούσει και δεν είχε καταλάβει την ανάσα και το μαρτύριο του άτυχου πλάσματος, δεν απαντήθηκε ποτέ...
.

Στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ενωση, η Εργασία είναι μια νεαρά σχετικώς ιδέα, μαρξιστογενής σφυροδρεπανοστεφανωμένη και εκ του χυμένου αίματος πορφυρογέννητη συνάμα. Συνεπάγεται βαριά προσβολή για το οικογενειακό και κορπορατικό κεφάλαιο που συσσωρεύεται από την εκμετάλλευσή της. Είναι διεθνής ντροπή. Κάτι σαν κορίτσι της κοινωνίας με νοητική υστέρηση αντίληψης της μοιραίας κυριαρχίας του Κεφαλαίου, που παραμένει ο κινητήριος μοχλός της καλής ζωής των αφεντικών και των υπαλλήλων τους. Αυτοί, μαντρώνουν τους δούλους, σερνικούς και θηλυκούς νωρίς νωρίς πριν μεγαλώσουν και δει ο κόσμος τι δικαιώματα μπορεί να αποκτήσουν. Το Ευρωκωσταλέξι όμως δεν είναι χωριό. Είναι τεράστιος οικονομικός χώρος. Και η μεγάλη καπιταλιστική οικογένεια δεν αντέχει την ξεφτίλα. Ούτε τα έξοδα διατήρησης στη ζωή τόσων εργαζομένων. Τόσα καθυστερημένα μυαλά να απαιτούν να εισπράττουν τον πλούτο που παράγουν για λογαριασμό των αφεντάδων, των γαλαζοαίματων του κέρδους δε γίνεται. Ούτε και τα στρατόπεδα χωράνε τους αναρίθμητους μετανάστες που ζουν στο Ευρωκωσταλέξι 2, το σχετικώς προβεβλημένο, ώστε να μη φαίνεται και πολύ το άλλο το ευρωντόπιο, το γηγενές έγκλημα της οικογένειας των τρομοκρατημένων κεφαλαιοκρατών.

. 

Στο Ευρωκωσταλέξι τα γενέθλια είναι αμαρτία. Τα κορίτσια και τ' αγόρια πρέπει για να διατηρήσουν την όποια δουλειά τους να κρύβουν χρόνια. Δεν πρέπει να γίνονται ποτέ 25 χρόνων. Ούτε με ψαρά μαλλιά. Γιατί τότε απολύονται ως ακριβά εργατικά χέρια και πιθανόν υποψήφιοι κλέφτες κερδών. Φτιάξανε και νόμο στο Ευρωκωσταλέξι, μια πράσινη βίβλο για την εργασία, το 2006. Που σε κάθε γωνιά και δη στη δική μας, εφαρμόζεται ταχύρρυθμα. ΄Η μένεις στο υπόγειο μπουντρούμι της φτώχειας ή κλείνεσαι στο γιγάντιο κλουβί της ασφυκτικής ανεργίας και αλυσοδένεσαι με ψίχουλα και στατιστικές μέχρι να πεθάνεις από φυσικά αίτια...
.

Στο ελληνικό Ευρωκωσταλέξι, λαμπρό χωριό και με παράδοση στους καιάδες, το πρόγραμμα εξωραϊσμού της γενοκτονίας της εργασίας και της υβριδικής ανάπτυξης υποκαταστάτων της όπως η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής απασχόληση, η εναλλακτική απασχόληση κ.λπ. έρχονται και εκλογές. Κι άλλες εκλογές. Με καμουτσίκια και φίμωτρα, με προσταγές και τρομοντελάληδες, με φασουλήδες και γελωτοποιούς οι εργάτες και οι εργάτριες πρέπει να κρυφτούν. Εχουν το σημάδι του σφυροδρέπανου από κούνια στο πετσί τους και στο μυαλό άμα δουλεύει με την πείρα του. Αμόλησαν τροβαδούρους που λένε πως άμα βγάλεις το σημάδι κι άμα το μακιγιάρεις έστω, μπορούν να σε κυκλοφορήσουν στην πλατεία και τις αγορές, στα σκλαβοπάζαρα της ατομικής σύμβασης εργασίας σαν απελευθερωμένα, από μια αειφόρο ανάπτυξη του κεφαλαίου, όντα.

. 

Οταν βρυχώνται τα σφυροδρέπανα τρομάζουν τα πουλιά, τρομάζουν και τα παραπούλια στον κολασμένο ουρανό των θεόρατων κερδών. Αμα σπάσουν και τις αλυσίδες της ντροπής και της σιωπής, τότε τ' αφεντικά φοράνε τις στολές της ...δημοκρατικής παραλλαγής. Σε προσκαλούνε στο τραπέζι τους. Σε θέλουν στο γκουβέρνο τους. Σαν στο Κωσταλέξι. Για να μην απαντηθεί ποτέ πώς και γιατί τόσοι πολλοί δεν είδαν και δεν άκουσαν το έγκλημα που συντελείται σε βάρος του λαού της εργασίας.

. 

Με το ΚΚΕ, το έγκλημα δε θα μείνει ούτε στο σκοτάδι ούτε ατιμώρητο... Με σημαίες και με ταμπούρλα θα το λέμε, ώσπου ο ύπνος των εγκλείστων να μυρίσει πυρκαγιά.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... "στην υγειά των κορόιδων" ...

*
Γιώργος Δελαστίκ
***
*

Οι γύπες

.

κατασπάραξαν τη χώρα !!!

*
Μέσα στην πολιτική θύελλα που μαίνεται στη χώρα μας και την προκήρυξη των νέων εκλογών, πέρασε απαρατήρητο σχεδόν από τον ελληνικό λαό ένα γεγονός τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας: την Τρίτη η κυβέρνηση Παπαδήμου πλήρωσε στο 100% της ονομαστικής αξίας τους ελληνικά κρατικά ομόλογα συνολικής αξίας 435 εκατομμυρίων ευρώ που είχαν υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο και τα οποία είχαν περιέλθει στα χέρια ακραία επιθετικών κερδοσκοπικών κύκλων που είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI.
.
Το τραγικό είναι ότι το 90% περίπου των ομολόγων αυτών βρίσκονταν στην κατοχή ενός κερδοσκοπικού οίκου ονόματι Νταρτ Μάνατζμεντ με έδρα στα νησιά Κέιμαν, ο οποίος είχε πληρώσει λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τα ελληνικά ομόλογα-σκουπίδια στη δευτερογενή αγορά και την Τρίτη εισέπραξε περίπου... 400 εκατομμύρια ευρώ, βγάζοντας κέρδος... 300%!!!
.
Ο οίκος Νταρτ Μάνατζμεντ συγκαταλέγεται στους κερδοσκόπους που ονομάζονται «γύπες». Αυτοί ειδικεύονται στην αγορά ομολόγων που έχουν εκδώσει «κράτη-ψοφίμια», τα οποία απειλούνται με χρεοκοπία. Αγοράζουν τα ομόλογα σε εξευτελιστικές τιμές, γύρω στο 10%-25% της αξίας τους.
.
Στη συνέχεια εκβιάζουν αδίστακτα τα κράτη. Απαιτούν να τους πληρώσουν τα ομόλογα στο 100% της ονομαστικής αξίας τους (οπωσδήποτε πάντως πάνω από 70-80%) αποκομίζοντας υπερκέρδη. Αν οι χώρες αρνηθούν να πληρώσουν, έχουν πανίσχυρες και εξαιρετικά ειδικευμένες στον τομέα αυτόν ομάδες δικηγόρων και σέρνουν τα κράτη στα δικαστήρια επί χρόνια και χρόνια, κερδίζοντας πάντα τις σχετικές δίκες!
.
«Οι αγοραστές είναι βέβαιοι πως θα πάρουν τελικά τουλάχιστον τριπλάσια λεφτά ανά ομόλογο από τους ''επενδυτές-κορόιδα'' που συμφώνησαν ''οικειοθελώς'' στο ''κούρεμα''» γράφαμε στη σελίδα αυτή στις 9 Απριλίου, αναφερόμενοι στους κερδοσκόπους «γύπες». Δυστυχώς, οι εκτιμήσεις εκείνες επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο. Οι «γύπες» κατασπάραξαν την Ελλάδα και κέρδισαν 300% από το «οικονομικό κουφάρι» της!
.
Εγινε μια πολύ κακή αρχή. Ομόλογα αξίας 434 εκατομμυρίων ευρώ που υπάγονται σε ξένο δίκαιο και βρίσκονται στα χέρια «γυπών» πρέπει να πληρωθούν από τη νέα κυβέρνηση φέτος, τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο.
.
Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον εφιάλτη που την απειλεί του χρόνου. Μέσα σε λιγότερους από τρεισήμισι μήνες (από τις 26 Μαρτίου ως τις 5 Ιουλίου του 2013 συγκεκριμένα) πρέπει να πληρωθούν τέσσερα μη «κουρεμένα» ομόλογα υπό ξένο δίκαιο που βρίσκονται στα χέρια επιθετικών κερδοσκόπων, συνολικής αξίας... 2 δισεκατομμυρίων ευρώ! Το 1,4 δισ. ευρώ μάλιστα πρέπει να πληρωθεί σε ένα... δεκαήμερο, στις 25 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου του 2013! Ο απόλυτος εφιάλτης... Υπάρχουν και χειρότερα όμως, τα οποία αποδεικνύουν πόσο εγκληματική από πολιτική σκοπιά πράξη ήταν η αποδοχή του αγγλικού δικαίου στα δάνεια που χορήγησε η ΕΕ στην Ελλάδα.
.
Τα δάνεια αυτά έχουν ρήτρες «διασταυρούμενης χρεοκοπίας (cross default)». Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι αν η κυβέρνηση δεν πλήρωνε το ομόλογο της Τρίτης, είχαν το νομικό δικαίωμα όλοι οι άλλοι κερδοσκόποι «γύπες» που κατέχουν ακόμη ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, να ζητήσουν αμέσως τώρα (!) την πληρωμή χωρίς να περιμένουν τη λήξη των δικών τους ομολόγων, ακόμη κι αν είναι ύστερα από δέκα χρόνια!
.
Στο ίδιο πλαίσιο, μπορούσαν και τα... κράτη της Ευρωζώνης να ζητήσουν να τους δώσουμε αμέσως τώρα πίσω τα... 100 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν δώσει ως δάνεια στην Ελλάδα και τα έχουν πάρει όλα οι ευρωπαϊκές τράπεζες! Αυτά προβλέπει το ξένο δίκαιο!
.
Ζήτησε η απελθούσα κυβέρνηση της Αθήνας γραπτές εγγυήσεις ότι τουλάχιστον οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης δεν θα συμπεριφέρονταν ως «γύπες» και δεν θα ζητούσαν πίσω τα δάνεια, αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε τους κερδοσκόπους, αλλά... καμία κυβέρνηση δεν της έδωσε τέτοια εγγύηση! Υπέροχοι οι εταίροι της...
.
ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ
«Νταηλίκια» χωρίς αντίκρισμα
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να πληρώσει η κυβέρνηση τους κατόχους ελληνικών ομολόγων που υπόκεινται σε ξένο δίκαιο και αρνήθηκαν να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI, διαβεβαίωνε προ μηνός ως υπουργός Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Εχει διασφαλίσει την πλήρη στήριξη των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης στο θέμα αυτό, μας έλεγε. Αποδείχθηκε όμως ότι η κυβέρνηση τα «έσκασε» ωραία και καλά τα 435 εκατομμύρια στους αιμοδιψείς κερδοσκόπους που τα είχαν αγοράσει μάλιστα στο ένα τέταρτο της αξίας τους και έτσι έβγαλαν κέρδος 300% (!) «στην υγειά των κορόιδων» - δηλαδή του ελληνικού λαού. Οι Ευρωπαίοι εταίροι της κυβέρνησης την άφησαν γυμνή στις ορέξεις των κερδοσκόπων.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... χάος είναι οι 1,5 εκατ. άνεργοι ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
***
*

«ΕΕ ή χάος»!

*

Το 1961 έλεγαν ότι η σύνδεση της Ελλάδας με την τότε ΕΟΚ αποτελούσε βήμα οικονομικής και δημοκρατικής ευημερίας.
Το ΚΚΕ επισήμαινε ότι επρόκειτο για «ολέθρια συμφωνία» σε όλους τους τομείς.
Στο διάστημα που μεσολάβησε αντί για την εμβάθυνση της δημοκρατίας ήρθε η χούντα, και αντί της οικονομικής ευημερίας για το λαό συνεχίστηκε το «καραβάν σαράι» της ανά τον κόσμο μετανάστευσης των Ελλήνων εργαζομένων.

*

To 1981 έλεγαν ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ θα ήταν ένας «παράδεισος» όπου οι Ελληνες θα έτρωγαν «με χρυσά κουτάλια».
Το ΚΚΕ τόνιζε τότε ότι η είσοδος της Ελλάδας στην ΕΟΚ ισοδυναμούσε για το λαό με είσοδο στο «λάκκο των λεόντων».
Στο διάστημα που μεσολάβησε ο λαός της Ελλάδας υπέστη τα επίχειρα της καπιταλιστικής ανισομετρίας. Αυτό σύμφωνα με την ορολογία του Γιούνκερ σημαίνει: «Ηξερα - είπε ο Γιούνκερ - ότι η Γερμανία και η Γαλλία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, αλλά εγώ δεν μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα»!

*

Το 1991 πρόσδεσαν την Ελλάδα στο «μονόδρομο» του Μάαστριχτ, από το οποίο υποτίθεται ότι ο λαός θα έδρεπε οφέλη λόγω της «ελεύθερης κίνησης» κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, προσώπων.
Το ΚΚΕ κατέδειξε ότι η μόνη «ελευθερία» του «ευρωμονόδρομου» ήταν η ελευθερία του καπιταλιστικού «ευρωμινώταυρου» να κατασπαράσσει δικαιώματα των εργαζομένων στο όνομα του «ανταγωνισμού» των μονοπωλίων.
Στο διάστημα που μεσολάβησε ουδείς πλέον αμφιβάλλει ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ αποτέλεσε και αποτελεί το μνημόνιο των μνημονίων της βαρβαρότητας.

*

Το 2001 πανηγύριζαν για την ένταξη της «ισχυρής» Ελλάδας στην ΟΝΕ και στο «απάνεμο λιμάνι» του ευρώ.
Το ΚΚΕ μίλησε από την πρώτη στιγμή για πολιτική που εγκυμονούσε νέες κρίσεις και νέα βάσανα για το λαό.
Στο διάστημα που μεσολάβησε η «ισχυρή Ελλάδα» αποδείχτηκε η Ελλάδα του «Τιτανικού» με το λαό αλυσοδεμένο στα αμπάρια της χρεοκοπίας και της εξαθλίωσης.

***

Σήμερα - και ενόψει των εκλογών - το τεκμήριο της αλήθειας, το τεκμήριο για το ποιος εδώ και μισό αιώνα έλεγε την αλήθεια και ποιος έλεγε ψέματα στο λαό, ας γίνει κι αυτό κριτήριο ψήφου.

*

Σήμερα, που η τάξη των πλουτοκρατών και τα κόμματά της έχουν το ανείπωτο θράσος να εκβιάζουν το λαό με το δίλημμα «ΕΕ ή χάος»,
την ώρα που άλλοι δίνουν όρκους πίστης στον «ευρωενωσιακό προσανατολισμό» κι άλλοι υπέρ της «επαναδιαπραγμάτευσης» εντός κι επί τ' αυτά του ίδιου «προσανατολισμού»,
το ΚΚΕ τονίζει:
Η Ελλάδα του 1,5 εκατομμυρίου ανέργων, των 3 εκατομμυρίων κοινωνικά αποκλεισμένων, των «λουκέτων», των συσσιτίων, του μισθού των 400 ευρώ και των εργασιακών σχέσεων - Νταχάου, δεν είναι άλλη από την Ελλάδα του χάους, δεν είναι άλλη από την Ελλάδα της ΕΕ και του ευρώ.
Το ΚΚΕ τονίζει:
Με το χάος δε «διαπραγματεύεσαι», δεν «επαναδιαπραγματεύεσαι».
Το χάος ούτε το «επανεξετάζεις», ούτε το «επανιδρύεις».
Από το χάος ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΕΣΑΙ.
Και δημιουργείς μια άλλη Ελλάδα, χωρίς κεφαλαιοκράτες και μονοπώλια, όπου ο λαός δε θα καλείται να μετρά τη φτώχεια του είτε σε ευρώ, είτε σε δραχμές.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... γιατί μεγάλωσες; Απολύεσαι ...

*
"Ρ"
***
*

Στα 25 ...απολύεται

.

επειδή κοστίζει πολύ!

*

Το Σάββατο κλείνει τα 25, την Παρασκευή ...απολύεται!
.
Δεν είναι «επιστημονική φαντασία», αλλά η πραγματικότητα που έχουν διαμορφώσει τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις στη χώρα μας, για τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά.
.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα νέας εργαζόμενης σε μεγάλη εταιρεία του κλάδου των Τροφίμων όπου έχει ξεκινήσει ήδη η πρόσληψη νέων εργαζομένων (κάτω των 25 ετών) με 511 ευρώ μεικτά. Η συγκεκριμένη εργαζόμενη δουλεύει στη γραμμή παραγωγής εδώ και 1,5 μήνα με τις νέες εργασιακές σχέσεις σκλαβιάς για τους νέους εργαζόμενους, με 511 ευρώ το μήνα. Το Σάββατο, η νεαρή κοπέλα έχει γενέθλια και την ενημέρωσαν πως την Παρασκευή ...απολύεται επειδή γίνεται 25 ετών. «Με διώχνουν Παρασκευή και όχι νωρίτερα για να μη χάσω τα μεροκάματα. Μου έκαναν και χάρη υποτίθεται...», τόνιζε χτες σε πηγαδάκι έξω από το εργοστάσιο και συνέχιζε: «Απ' το Σάββατο, θα ψάχνω για δουλειά, επειδή έγινα 25 χρονών».
.
Αυτή είναι η νέα τους βαρβαρότητα. Αυτός είναι ο σύγχρονος Μεσαίωνας. Ο Μεσαίωνας που αυτοί διαμορφώνουν για τη νέα γενιά, για τους ανθρώπους που ενώ υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις να ζήσει μια ζωή με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, με υψηλού επιπέδου Παιδεία, εντούτοις μετατρέπεται σε ζητιάνο στους μονοπωλιακούς ομίλους και τους επιχειρηματίες, επειδή έγινε ...25 χρονών!
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... ο διορατικός κ. Γιανναράς ...

*
Χρήστος Γιανναράς
***
*

Ανάγκη να ολοκληρωθεί η κατεδάφιση

*

Συγκεντρωμένες σε βιβλίο οι κυριακάτικες εδώ επιφυλλίδες της χρονιάς 2007 έχουν τον τίτλο: «H κατάρρευση του πολιτικού συστήματος στην Eλλάδα σήμερα». Xαρισματική οξυδέρκεια; Διορατική ευφυΐα; Tίποτε από αυτά, δυστυχώς. Mόνο κοινή, κοινότατη λογική στην «ανάγνωση» της ελλαδικής πολιτικής πραγματικότητας. Oποιοσδήποτε παρατηρητής με στοιχειώδη νοημοσύνη και (απαραιτήτως) αμερόληπτη ανιδιοτελή κρίση, μπορούσε πριν από έξι (6) κιόλας χρόνια να διαγνώσει τη συντελεσμένη κατάρρευση του πολιτικού συστήματος. Nα κατανοήσει ότι τα εμφανιζόμενα ως πολιτικά κόμματα ήταν μόνο συντεχνίες συμφερόντων, μολυσματικές εστίες φαυλότητας, συσπειρώσεις απίστευτης ανικανότητας καμποτίνων.
.
Eχει κάποια σημασία να μνημονευθεί η υπεροπτική αδιαφορία, η χλευαστική περιφρόνηση, η σκόπιμη διαβολή του προβληματισμού που κόμιζε επί χρόνια η κυριακάτικη εδώ επιφυλλιδογραφία. Kάπως ευγενικότεροι οι πραιτωριανοί του κ. Σαμαρά τη χαρακτήριζαν, τουλάχιστον δημόσια, «ρομαντική απαισιοδοξία», ενώ τα περιβάλλοντα του ολίγιστου των Παπανδρέου και Kαραμανλή του βραχέος απλώς σώρευαν καλά συγκαλυμμένο μένος αποστροφής. Tώρα η κατάρρευση συντελέστηκε σαν εφιαλτικός καταπέλτης. Tο άμεσο μέλλον, οι μέρες που έρχονται, εγκυμονούν μετασχηματισμό της λαϊκής οργής σε πανικό. Aπέναντι στις ύαινες της διεθνούς τοκογλυφίας η Eλλάδα έχει να αντιτάξει νεόκοπες, αμήχανες, όχι σοβαρότερες από τις προηγηθείσες φιγούρες της εγχώριας παρακμιακής χαρτοκοπτικής.
.
Eντυπωσίασε στις εκλογές της 6ης Mαΐου η συντριβή και ο εξευτελισμός των δύο μεγάλων πολιτικών καρκινωμάτων της μεταπολίτευσης. O πρασινογάλαζος αμοραλισμός που εδραίωσε θεσμικά στην Eλλάδα τη φαυλότητα και κλεπτοκρατία, την παροιμιώδη ανικανότητα και απολυταρχία της μικρόνοιας, αποδοκιμάστηκε από τους ψηφοφόρους αμείλικτα. Σαρώθηκαν οι εξυπνακίστικες ρητορείες, τα χρυσοπληρωμένα ευρήματα γκαιμπελικών «επικοινωνιολόγων», η αγυρτεία των τεχνασμάτων εντυπωσιασμού της εξουσιολαγνείας. Στάλθηκαν στα σπίτια τους οι φανταχτεροί σπιθαμιαίοι της μεταπολίτευσης, θα ζήσουν το υπόλοιπο του βίου τους με τον πανικό της επικρεμάμενης εισαγγελικής διερεύνησης της αυτουργίας, ή της ανοχής και απόκρυψης, κοινωνικών κακουργημάτων. (Aλήθεια, πόσους και ποιας νοητικής στάθμης ψηφοφόρους ήθελε να γοητεύσει ο κ. Eυάγγ. Bενιζέλος, όταν διόριζε τον κ. Πύρρο Δήμα επικεφαλής του «ψηφοδελτίου επικρατείας» του ΠAΣOK; Πόσους και ποιας δημοκρατικής ευαισθησίας πολίτες επιχειρούσε να σαγηνεύσει ο κ. Σαμαράς, όταν διόριζε εν ενεργεία δικαστικό στο δικό του «ψηφοδέλτιο επικρατείας»; H εξοντωτική συντριβή των δύο πρωτουργών του μεταπολιτευτικού αμοραλισμού κομμάτων -που μακάρι να συνοδευτεί και από την εισαγγελική διερεύνηση των οικονομικών τους- δίνει την ελπίδα ότι και η πιο μεθοδική εξηλιθίωση δεν εξαφανίζει τα ενστικτώδη αντανακλαστικά αυτοάμυνας μιας κοινωνίας).
.
Oι εκλογές της 6ης Mαΐου επικυρώνουν και με τη γλώσσα των αριθμών την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος που γέννησε και εξέθρεψε η μεταπολίτευση. Kατέρρευσε η απάτη των ασπόνδυλων «πολυσυλλεκτικών» κομμάτων, δηλαδή η μεταποίηση της πολιτικής σε παιχνίδι εντυπώσεων, σε ανταγωνισμό εξεύρεσης κεφαλαίων για τη διαφημιστική πλύση εγκεφάλου των πολιτών. Mόνο που η συντριβή των κορυφαίων της πολιτικής αχρειότητας πραγματοποιήθηκε με μοχλό δυο άλλες, επίσης κατεστημένες διαστροφές: την καπηλεία της Aριστεράς από τον καριερισμό και την καπηλεία του πατριωτισμού από τον ψυχολογικό εθνικισμό και τον ρατσιστικό τραμπουκισμό.
.
Δυστυχώς οι συλλογικές επιγνώσεις ωριμάζουν με απογοητευτική βραδύτητα - χρειάστηκαν τριάντα οχτώ χρόνια για να αποδοκιμαστούν εκλογικά και το παπανδρεϊκό πρωτότυπο και η νεοδημοκρατική απομίμησή του. Πόσος χρόνος άραγε θα χρειαστεί για να αφυπνιστεί η ελλαδική κοινωνία στην πιστοποίηση απειλητικών συμπτωμάτων, όπως η συμφεροντολογική, αντικοινωνική Aριστερά και ο διάστροφος νοσογόνος εθνικισμός;
.
Oι τετρακόσιες πέντε χιλιάδες πεντακόσιοι εξήντα δύο Eλληνες που ψήφισαν τη «Xρυσή Aυγή» είχαν, από το πρώτο κιόλας βράδυ των εκλογικών αποτελεσμάτων, τηλεοπτική εικόνα για το ποιο είδος αντιλήψεων και συμπεριφορών έμπασαν με την ψήφο τους στο ελληνικό κοινοβούλιο. Kανένα Mέσο «Eνημέρωσης» δεν είχε πληροφορήσει, με οπτικο-ακουστικό υλικό, τους πολίτες για το «πολιτικό προσωπικό» των καινοφανών κομμάτων. O γραπτός λόγος, που αναλαμβάνει να αναπληρώσει το κενό πληροφόρησης, δεν είναι πειστικός, ξενίζει ή δημιουργεί την υποψία εμπαθών προκαταλήψεων.
.
Oι εννιακόσιες εβδομήντα τρεις χιλιάδες τριακόσιοι έντεκα Eλληνες που ψήφισαν τον ΣYPIZA δεν χρειάζονταν οπτικο-ακουστικό υλικό για την πληροφόρησή τους, απλώς δεν έθεσαν ποτέ στον εαυτόν τους το ερώτημα: Tο όραμα ποιας κοινωνίας, ποιους στόχους και προτεραιότητες, ποια ποιότητα ζωής υπηρετεί αυτό το κόμμα; Kάποτε στην Eλλάδα το να είσαι Aριστερός, ακόμα και με τον μεταπρατικό, ξιπασμένο πρωτογονισμό της ζαχαριαδικής απάτης, ήταν ρίσκο, διακινδύνευες πολλά. Πάλευες για κοινωνιοκεντρικές προτεραιότητες ενάντια στη ζούγκλα των εγωκεντρικών συμφερόντων. Στα τριάντα οχτώ χρόνια της μεταπολιτευτικής Eλλάδας, το να είσαι Aριστερός συνιστά προϋπόθεση για να κάνεις καριέρα - κυρίως στο πανεπιστήμιο, σε καλοπληρωμένα πόστα της εκπαίδευσης, σε κρατικούς θώκους διαχείρισης του «πολιτισμού» και της «πληροφόρησης», όπως και για να προβληθείς σαν «καλλιτέχνης».
.
Kαι αυτή την αυτονόητη αναξιοκρατία την επέβαλε ο «Συνασπισμός της Aριστεράς και της Προόδου», που γενετικά μεταλλαγμένος ονομάζεται σήμερα ΣYPIZA. Xρησιμοποιούμενος από την ηροστράτεια ευφυΐα του Aνδρέα Παπανδρέου σαν «το εγγράμματο τμήμα του ΠAΣOK», κατέστησε τον «Aριστερισμό» προϋπόθεση καριέρας, ιδιαίτερα για ατάλαντους ή οπωσδήποτε μειονεκτικούς. Oποιος διέκρινε και γνώριζε ποιοι περιστοίχιζαν τον κ. Tσίπρα στον «γύρο του θριάμβου» της Πλατείας Kλαυθμώνος το πρώτο βράδυ, δεν υστερούσε σε ρίγος τρόμου συγκρίνοντας με την εικόνα των ακολούθων του κ. Mιχαλολιάκου. H επίδειξη του αριστερού καριερισμού, της ασημαντότητας να πλαισιώνει την εξουσία, είναι ένα άλλο είδος τραμπουκισμού, που ο ΣYPIZA τον κατέστησε γνώρισμα και της «Aριστεράς», όχι αποκλειστικότητα των φαύλων «πολυσυλλεκτικών» κομμάτων.
.
H κατεδάφιση του μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος είναι ανάγκη να ολοκληρωθεί. Διαφορετικά δεν γεννιέται το καινούργιο.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... βολικοί αριστεροί, βολικοί δεξιοί ...

*
Λιάνα Κανέλλη
***
*

Μπαταριές,

.

Μπουταριές και το Αξιόπλοον...

*

Να 'μαστε, λοιπόν, την επόμενη μέρα των πολυπόθητων εκλογών. Ποιος πρωταγωνιστεί τώρα εκ του αποτελέσματος; Μα η απάντηση είναι εύκολη ακόμη και για τα παιδιά του νηπίου. Οι δημοσκοπήσεις και η τρόικα! Η ανεργία και η ακυβερνησία! Η δεξιά και η αριστερά! Με κορυφαία του χορού την... Ερμηνεία των αποτελεσμάτων!

Κακά τα ψέματα, σύντροφοι, έχουμε τόσες ερμηνείες του εκλογικού αποτελέσματος όσοι και οι Ελληνες πολίτες και οι ανάγκες τους, όσα τα κόμματα και οι νέες προεκλογικές τους σκοπιμότητες ή στοχοθεσίες. Τι χάθηκε σ' αυτές τις εκλογές είναι βέβαιο. Η έντεχνη, άθλια και χειραγωγική αντίληψη, παλιάς κοπής και οδυνηρής εμπειρίας που λεγόταν «Αθωότητα» του Ελληνα ψηφοφόρου. Το έργο του υπαρκτού καπιταλισμού παίζεται και πεθαίνει και ανασταίνεται με πολέμους, αιώνες τώρα στην Ευρώπη των ιδεών και των ζυμώσεων, του πολιτισμού και της επιστήμης, των λαών που δημιούργησαν εντός κι εκτός της γεωγραφικής πρόσληψης της Ευρώπης τόσα θαύματα όσα και τραύματα υπέστησαν. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα δεν λέγονταν προεκλογικώς με το πρώτο γάλα αλλά με το κοκτέιλ και το ποτάκι, με το δήθεν και με το σποτάκι των παλιάς και νέας κοπής αστών και ψευδοαστών.

Οι Ελληνες δεν ψήφισαν για σύνθεση κυβέρνησης, για αντιμνημονιακή αριστερο-δεξιο-φασιστική σύνθεση της αντίστασης όπως αποτυπώθηκε από το ψευτοδίλημμα με τα εισερχόμενα στη Βουλή κόμματα που φόρεσαν την αντισυστημική λεοντή για να ξεγελάσουν το πόπολο. Ούτε για να σωθεί η πατρίδα, μερικώς εκχωρημένη από το 1980 έτσι κι αλλιώς στην πατρωνία της ευρωτροϊκάνικης ανίερης συμμαχίας της εποχής. Μήτε οι σημερινοί αστοί ξέφυγαν από τον οικονομικό κομπραδόρικο φιλελληνισμό. Ετσι ψήφισαν, μ' εκείνο το «πάμε σαν άλλοτε» που εμπορεύεται με επιτυχία ελπίδες στη θεσμικά και πανευρωπαϊκά εξαθλιούμενη εργατική τάξη, με την όποια σύγχρονη μορφή της. Ψήφισαν εν πολλοίς επιβιωτικά και βολικά πετώντας το μπαλάκι στους βρωμερούς πολιτικούς να τους λύσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιούργησαν. Πέταμα ευθύνης και πέταμα χειραφέτησης πάνε αντάμα. Η στολή παραλλαγής σε κρύβει προσωρινά μέσα στο άθλιο το περιβάλλον. Είναι ωραία να φωνάζεις πιάστε το δημόσιο λειτουργό που έβγαζε ψεύτικα επιδόματα τυφλότητας. Αλλά άμα πρέπει να τιμωρήσεις και τις χιλιάδες πολίτες Ελληνες, πατριωτάκια που τα τσέπωναν επί χρόνια, γαλάζια ή πράσινα, τι κάνεις; Μα απλό. Ψηφίζεις δύο ΠΑΣΟΚ, ένα μνημονιακό κι ένα αντιμνημονιακό (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ). Ψηφίζεις και δύο ΝΔ. Μνημονιακή (Σαμαράς) και μία αντιμνημονιακή (Καμμένος). Δύο μπαλαντέρ. Μια νεστόρειας σοφίας διαιτητική αριστερά (ΔΗΜΑΡ) κι έναν απαραίτητο συνήγορο του διαβόλου διά την τήρησιν της καθεστηκυίας τάξεως («Χρυσή Αυγή»).

Το ΚΚΕ στη θέση του. Στη μέση της πραγματικής γραμμής της ζωής. Νηογνώμονας του εργατικού κινήματος. Που κρίνει με τον κόπο και τον ιδρώτα του, τον σημερινό κι όχι στο όνομα κεφαλαιοποιημένων αγώνων που δικαιώθηκαν απ' την ιστορία κι όχι από την εκλογική παρουσία σε χαλεπότερους των σημερινών καιρούς, το αξιόπλοον του σκάφους. Η κατάσταση του ΚΚΕ δεν κρίνεται παρά στα καρνάγια και τα λιμάνια και τα αληθινά σύγχρονα φυλλάδια των αγώνων. Μέσα αλλά κυρίως έξω ο νηογνώμονας ξέρει ότι κρίνει και κρίνεται το αξιόπλοον του σκάφους Ελλάδα. Από την υγεία, την επιμονή, την αγάπη για τη ζωή του πληρώματος του καραβιού, του λαού, του εργαζόμενου. Ηταν και είναι μέτρο υγείας λαϊκών αγώνων το Κόμμα. Ευτυχώς δεν υποχώρησε. Δυστυχώς δεν έφτασε να γίνει φάρμακο και να πειστεί ο άνεργος κι ο υποψήφιος άνεργος ότι μπορεί και πρέπει να έχει και δουλειά και πλούτο χωρίς αφεντικά. Αυτά για τώρα. Σε λίγο, μόλις μπούμε για τα καλά στη νέα προεκλογική περίοδο που άρχισε απ' το πρωί των διερευνήσεων της σύνθεσης ευρωφρανκενστάιν... θα πέσουν κι άλλες φανερές μπαταριές και μπουταριές. Ο Μητσοτάκης θα ξαναπεί πως είμαστε παράνομοι οι του ΚΚΕ ως αντιευρωπαϊστές. Τον είχε προλάβει ο Μπουτάρης. Θα ντύσουν την προτροπή και με ολίγην από χρυσαυγή.

Μπουταριές και μπαταριές μαζί, να φαίνεται δημοκρατική κι αντιστασιακή η υποταγή στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο εξ ορισμού «πεφωτισμένη δεσποτεία». «Ακρα δεξιά» και «άκρα αριστερά» εκτός, για να μείνει το γήπεδο ελεύθερο να παίξουν μπάλα στη σέντρα οι βολικοί αριστεροί με τους βολικούς δεξιούς και να πετάει χαρτονομίσματα και ευλογίες το κονκλάβιο του κεφαλαίου.

Προσοχή. Θα κακοφορμίσει αυτή η «διορθωτική» εκλογή. Θα λυγίσουν και σίδερα και θα σπάσουν και κουπιά. Το περιστέρι πέρασε τις συμπληγάδες. Το καράβι μας για να περάσει θέλει και κουπί γερό κι αρμονικό, με ρυθμό και πάθος, και κουράγιο από το διπλανό. Θέλει και τιμονιέρη.Το Κόμμα, που μελετάει τον καιρό και τα σημάδια κι από κει κι από δω. Κι όσοι κουράστηκαν στα κουπιά, ας πάρουν όχι μια, όχι δυο, ανάσες εκατό. Από αύριο το πρωί δηλαδή, θέλει βοήθεια το κουπί. Και νερό, και φαΐ, και γάζα η πληγή και μια μολόχα στης τσουκνίδας την πληγή. Κι ένα τραγούδι κι ένα ποίημα. Μήτε του θρίαμβου μήτε του μοιρολογιού. Για τον αγώνα τον καλό, θάλασσα κι αλμυρό νερό να σε ξεχάσω δεν μπορώ! Και καράβι χωρίς θάλασσα δε γίνεται.
---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... η πείνα προ των πυλών ...

*
Ημερησία
***
*

Και ημείς... άδομεν

*

Συσσίτια, έχουν δεν έχουν μνημόνιο

Ολο και περισσότεροι άνθρωποι στην Ευρώπη καταφεύγουν πλέον σε συσσίτια για να μπορέσουν να επιβιώσουν, γεγονός που δείχνει τη δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ένα μεγάλο κομμάτι του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα έντονο και στην Ολλανδία, όπου, σύμφωνα με σχετικό άρθρο του Bloomberg, υπάρχουν πλέον 135 τράπεζες τροφίμων που προσπαθούν να βοηθήσουν όσους επιβιώνουν με λιγότερα από 180 ευρώ το μήνα. Σύμφωνα με τους οργανωτές, τα αιτήματα για επισιτιστική βοήθεια αυξήθηκαν 20% κατά το πρώτο τρίμηνο. Σε πολλές πόλεις της Γηραιάς Ηπείρου, το φαινόμενο έχει λάβει δραματικές διαστάσεις, καθώς προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τη μεγαλύτερη κάμψη στα επίπεδα ευημερίας από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα, η ανεργία στην Ευρωζώνη αυξήθηκε στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 15 και πλέον ετών, τον Απρίλιο, και η οικονομία της περιοχής συρρικνώθηκε για δεύτερη φορά την τελευταία τριετία.

.

Απ' άκρη σ' άκρη σ' όλη την Ευρώπη

(...) οι Ευρωπαίοι αναγκάζονται εκ των συνθηκών να αλλάξουν δουλειά, σπίτι και συνήθειες για να τα βγάλουν πέρα με τις χαμηλότερες αμοιβές, τις αλλαγές που γίνονται στις αγορές και την επιβράδυνση των οικονομιών. Τα ίδια προβλήματα απασχολούν και τους κατοίκους της πρωτεύουσας της Ολλανδίας, μιας χώρας με πιστοληπτική ικανότητα «ΑΑΑ», αλλά και τους κατοίκους της Λιόν, του Δουβλίνου και της Βαλένθια. «Πρέπει να προσαρμοστούμε σε κάτι που για την ώρα ονομάζουμε κρίση, αλλά σύντομα θα γίνει κανόνας», δηλώνει ο Ramon Congost Valles, 62 ετών, διευθύνων σύμβουλος του ινστιτούτου κατασκευαστικής τεχνολογίας της Βαλένθια.

.

Στο χορό της κρίσης όλοι οι ισχυροί

(...) Οι κατώτερες του προσδοκώμενου εξαγωγές αλλά και εισαγωγές της Κίνας τον Απρίλιο ενισχύουν τα σενάρια πως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη ενδεχομένως οδεύει σε σημαντική επιβράδυνση. Η παγκόσμια οικονομία θα χάσει - στην περίπτωση που δεν υπάρξουν νέα μέτρα από το Πεκίνο - τον κινητήριο μοχλό ανάπτυξής της τα τελευταία χρόνια, την ώρα που οι φόβοι για την πορεία της Ευρωζώνης έχουν αναζωπυρωθεί, και τα στοιχεία από τις ΗΠΑ δείχνουν εύθραυστη ανάπτυξη. Ενδεχόμενη συνεχής επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας θα δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα σε πολλές άλλες οικονομίες. Ιδιαίτερα «εκτεθειμένες» είναι οι χώρες που εξάγουν εμπορεύματα, όπως χάλυβα και πετρέλαιο, και εξαρτώνται από την ακόρεστη ζήτηση των κινεζικών εργοστασίων για πρώτες ύλες».

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... Μπουκόφσκι - για τον μέσο άνθρωπο ...

*
Τσαρλς Μπουκόφσκι
***
*

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους

*

Υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο
για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα.

Kαι οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του.
Kαι οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη.
Kαι οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη.

Eκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό.
Eκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Eκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.

Προσοχή στους κήρυκες,
προσοχή στους γνώστες,
προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία,
προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν
γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα,
προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν,
φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν,
προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη
γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους,
προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα,
η αγάπη τους είναι μέτρια,
ψάχνει το μέτριο.

Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους,
υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει,
να σκοτώσει τον καθένα.
Δεν θέλουν μοναξιά,
δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά,
θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε,
διαφέρει από το δικό τους.
Μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης,
δεν θα καταλάβουν την τέχνη,
θα εξετάσουν την αποτυχία τους ως δημιουργών,
μόνο ως αποτυχία του κόσμου.
Mη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως
θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής,
και τότε θα σας μισήσουν
και το μίσος τους,
θα είναι τέλειο...

Σαν ένα λαμπερό διαμάντι,
σαν ένα μαχαίρι,
σαν ένα βουνό,
σαν μια τίγρη.
Όπως το κώνειο.

Η καλύτερη τέχνη τους...

---
Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Stavrovelonia
*