Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

... ο Τατσόπουλος, ως καθρέφτης ...

*
Ειρηναίος Μαράκης
***
*


... της δεξιάς στροφής του ΣΥΡΙΖΑ !
.

Να καταπιούμε την αηδία που νιώθουμε για τη Νέα Δημοκρατία, δηλώνει σε συνέντευξη του στο Βήμα της Κυριακής ο γνωστός συγγραφέας και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Τατσόπουλος, για να μπορέσουμε να απομονώσουμε τη Χρυσή Αυγή. Αναμάσημα δηλαδή της κλασικής (και επικίνδυνης) άποψης περί του δημοκρατικού τόξου που θα περιλαμβάνει κόσμο από την άκρα Αριστερά και την ξεπουλημένη ΔΗΜΑΡ μέχρι τα "καλά" και "δημοκρατικά" τμήματα των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ (και των ακροδεξιών βουλευτών του Σαμαρά) που θα βοηθήσει, αλίμονο, στην απομόνωση της Χρυσής Αυγής. Χωρίς να βλέπει ότι η ΧΑ δεν ήρθε στην επιφάνεια χάρη στην επιδείνωση της κρίσης αλλά επειδή χαίρει εκτίμησης από την ελληνική αστική τάξη και γιατί απολαμβάνει τη στήριξη όλων των κυβερνήσεων από τον Παπανδρέου μέχρι σήμερα, με τα επίσημα ΜΜΕ να συνεπικουρούν αυτό το παιγνίδι αθλιότητας, παίζοντας μπάλα στο γήπεδο της ρατσιστικής πολιτικής που έστρωσαν οι εντολοδόχοι της Τρόικας. Η χθεσινή δίκαια εξέγερση των μεταναστών στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα δυστυχώς, είναι άλλο ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει τον κανόνα.


Δεν φταίει όμως ο Τατσόπουλος, ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει και η δεξιά προσαρμογή του (και στο πολιτικό και στο αντιρατσιστικό), η δεξιά στροφή που συνεχίζεται για να μην θιγούν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης από μια πιθανή ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής. Απλά ο Τατσόπουλος, που όπως φαίνεται αδιαφορεί για τις πολιτικές αποφάσεις του συνεδρίου του κόμματος του - που δεν επιτρέπουν μια τέτοια ανίερη, ηλίθια και καταστροφική για την Αριστερά και το εργατικό κίνημα συνεργασία, το τραβάει σε μάκρος. Παράλληλα και σε απάντηση όλων όσων σχολιάζονται σε ποστ στο facebook και στη σελίδα γνωστού συγγραφέα ο Πέτρος Τατσόπουλος ισχυρίζεται ότι προτείνει μια συνεργασία ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ με όρους. Αυτό προκύπτει και από την συνέντευξη του στο Βήμα. Πιστεύω όμως, ότι ούτε μια συνεργασία με όρους από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, θα βοηθήσει στην επίλυση του κοινωνικού ζητήματος. Μην ξεχνάμε, ότι εκτός από τις εκλογές υπάρχουν οι καθημερινοί πια απεργιακοί αγώνες που βάζουν το αίτημα για ανατροπή των μνημονίων. Επίσης, το αντιρατσιστικό κίνημα έχει καταδικάσει τη ΧΑ. Και ανατροπή των μνημονίων δεν γίνεται σε συνεργασία με τη ΝΔ αλλά στηρίζοντας αυτούς τους αγώνες. Αυτό είναι το καθήκον της Αριστεράς σήμερα (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπά σχήματα) κι όχι να ανοίγει Κερκόπορτες. Κι αν θέλετε, παρόλο που δεν υποστηρίζω ότι η αριστερή κυβέρνηση αποτελεί την καλύτερη λύση στα προβλήματα, ΜΟΝΟ έτσι θα αποφύγουμε το πιθανό εκλογικό αδιέξοδο κι όχι ανακυκλώνοντας το πρόβλημα. Με μια ισχυρή Αριστερά που θα παζαρεύει θέσεις και υπουργεία αντί να καλεί σε γενικό ξεσηκωμό δεν μας βλέπω καλά. Επίσης, αν η αστική δημοκρατία βρεθεί σε αδιέξοδο, πρέπει να γνωρίζουμε ότι την κύρια ευθύνη την έχει η ίδια. Και αδιέξοδο σημαίνει ότι τα κόμματα της δεν μπορούν να κυβερνήσουν με τη δικαιολογία ενός κοινωνικού συμβολαίου, ότι δηλαδή ο λαός συμφωνεί με τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Γι' αυτό ανέβηκε δημοσκοπικά και κυρίως κοινωνικά η Αριστερά, για την ανάγκη μιας άλλης λύσης στο κοινωνικό πρόβλημα. Αν η Αριστερά αρνηθεί τον ρόλο της και αν ταυτιστεί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο "ότι όλοι ίδιοι είναι" τότε το νέο '89 δεν θα είναι μακριά. Εμάς μας συμφέρει η αναστάτωση στην επίσημη πολιτική σκηνή κι όχι να φοβόμαστε αν δεν έχουμε μια νέα κυβέρνηση μνημονίων. Η αλήθεια είναι αυτή. Αλλιώς θα δούμε πολλούς περισσότερους να μην ψηφίζουν Αριστερά ή να μην ψηφίζουν καθόλου και να στρέφονται στη Χρυσή Αυγή, η οποία δεν έχει καταφέρει να περάσει τη ρατσιστική ατζέντα της στην κοινωνία λόγω των καθημερινών αντιφασιστικών/αντιρατσιστικών αγώνων που η ηγεσία αλλά όχι ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ υποτιμά.

Ευτυχώς που υπάρχουν φωνές στον ΣΥΡΙΖΑ που επισημαίνουν με αυστηρό τρόπο τις απίστευτες αυτές αρλούμπες. Αλλά δεν φτάνουν, έτσι κι αλλιώς είναι απομονωμένες μετά την πραξικοπηματική και αντιδημοκρατική διάλυση των συνιστωσών του. Βέβαια, ήδη από την περσινή προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ φλέρταρε για πιθανή κυβερνητική συνεργασία με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, αποσπασμένο κομμάτι της ΝΔ, που γέμισε το κενό του ΛΑΟΣ αλλά έχασε στα σημεία από την ναζιστική Χρυσή Αυγή που μ' ένα τρόπο είναι η "ριζοσπαστική" πτέρυγα της ακροδεξιάς αλλά χαίρει και της κρατικής/κυβερνητικής στήριξης. Η ηγετική ομάδα των Δραγασάκη, Σταθάκη και των άλλων ακολουθεί την τακτική του "αριστερού ρεαλισμού" που όχι μόνο δεν πρόκειται να προτείνει τα αναγκαία ριζοσπαστικά μέτρα για να βγούμε απ' την κρίση (διαγραφή ολόκληρου του χρέους, απαγόρευση των απολύσεων, κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, εκτός νόμου η ΧΑ με όρους κινήματος) αλλά ούτε και όσα ίσχυαν πριν τα μνημόνια δεν θέλουν να επαναφέρουν. Η δήλωση Παπαδημούλη στο ΒΗΜΑ FM ήταν ξεκάθαρη: "Μην περιμένετε να πατήσουμε ένα κουμπί και να γυρίσουμε πίσω εκεί που ήταν ο βασικός μισθός το 2009. Προτεραιότητα μας είναι να σταματήσουμε τον κατήφορο, να αρχίσει η ανεργία να ανακόπτεται και να έλθει η ανάπτυξη". Αλήθεια, πως θα μειωθεί η ανεργία χωρίς κοινωνική μέριμνα, χωρίς αύξηση μισθών και συντάξεων, χωρίς να χτυπηθεί το Κακό στη ρίζα του; Και για ποιόν θα έρθει η ανάπτυξη δεν μας λένε και ανησυχώ. Δεν προβλέπω καλή συνέχεια για τον ΣΥΡΙΖΑ (και ίσως και για το κίνημα) αν συνεχιστεί αυτή η τακτική. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι πάνω από 75% του κόσμου δεν περιμένει καμία ριζική αλλαγή αν ανέβει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, γι' αυτό και παραμένει κολλημένος ως αξιωματική αντιπολίτευση στο 27%, ενώ θα μπορεί να ξεπεράσει το 50%.

Θα κλείσω με το εξής: τα διλήμματα του ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική που θα ασκήσει στη συνέχεια αλλά και τα σχόλια Τατσόπουλου δεν θα μας ενοχλούσαν εαν δεν κρύβονταν από πίσω η ανάγκη για μια διαφορετική, κοινωνική προοπτική. Εντάξει, έτσι λειτουργούν τα ρεφορμιστικά κόμματα ήδη από την εποχή του Κάουτσκι αλλά δεν είναι επιτρεπτό να αδιαφορούμε. Πρέπει να είμαστε σκληροί όμως και να απομονώσουμε αυτές τις φωνές, χωρίς όμως να μην υπολογίζουμε τον κόσμο και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν και παλεύουν για μια διαφορετική πραγματικότητα. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει απρόσκοπτα να κατεδαφίσει το σχέδιο κοινωνικής εξόντωσης που εφαρμόζουν οι Σαμαράς και Βενιζέλος, να οδηγήσει την Χρυσή Αυγή και τα όνειρα Ολοκαυτώματος που έχει στην ανυπαρξία, να διεκδικήσει μια άλλη ζωή, καθαρή και λαμπερή χωρίς τα παράσιτα της ιδιοκτησίας, βάζοντας φωτιά στα θεμέλια της Αμυγδαλέζας και της Μανωλάδας, αναγκαστικά με βία - αλλά ζούμε σ' ένα κόσμος βίας, ταξικής κι απάνθρωπης. Να είμαστε δηλαδή ρεαλιστές, να διεκδικούμε το Δίκιο κι όχι την παλινόρθωση της καπιταλιστικής καταπίεσης. Ε, κι αν δεν αρέσει αυτό στον Τατσόπουλο ας επιστρέψει σε αυτό που τόσο καλά να κάνει. Να γράφει καλή λογοτεχνία, που καμιά πετυχημένη αλλά ρατσίστρια Μαντά δεν μπορεί, ούτε και θέλει. Μόνο να μην πετάει τις ανάγκες τις κοινωνίας στα σκουπίδια γιατί τότε θα μας βρει απέναντι του. Και ο Τατσόπουλος αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως αυτός. Αν μας δίδαξε τίποτα η Ιστορία και αν δεν θέλουμε να επιστρέψουμε σ' ένα φασιστικό καθεστώς όπως του Μεταξά (και χειρότερο) 77 χρόνια μετά την 4η Αυγούστου 1936.
Χανιά, 11/8/2013
---
*

Δεν υπάρχουν σχόλια: