... δείκτες της κρίσης, εν μέσω καύσωνα ...

*

Αρης Χατζηστεφάνου
("info-war.gr")
***
*

Porca miseria: οι δείκτες της κρίσης

.

Πόσο όμορφη ήταν η σερβιτόρα στο μπαρ; Πόσα σκουπίδια πέταξες χθες; Πόση ώρα χρειάστηκες να παρκάρεις; Για αρκετούς οικονομολόγους οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα μπορούν να προβλέψουν την πορεία της εθνικής και της παγκόσμιας οικονομίας. Οταν δεν μπορούν να δώσουν ρεαλιστικές απαντήσεις στην κρίση, αν μη τι άλλο προσφέρουν πιο διασκεδαστικούς τρόπους να μετράμε τη φτώχεια μας.

Δεκάδες οικονομολόγοι επιχειρούν να διασκεδάσουν τους φόβους μας με τους πιο παράδοξους δείκτες για την κρίση

Ο δείκτης των σκουπιδιών

Ισως ο πιο αξιόπιστος δείκτης στη λίστα μας, προβλέπει ότι η πτώση του ΑΕΠ είναι ευθέως ανάλογη του όγκου των σκουπιδιών που παράγει μια χώρα. Η παρατήρηση επιβεβαιώνεται και στην Ελλάδα, όπου η παραγωγή απορριμμάτων αναμένεται να μειωθεί έως και κατά 30% λόγω της κρίσης – γεγονός που σύμφωνα με τις περισσότερες περιβαλλοντικές οργανώσεις καθιστά άχρηστο τον σχεδιασμό τεράστιων εργοστασίων διαχείρισης απορριμμάτων.

Ο χρόνος παρκαρίσματος

Δύο αντίρροπες δυνάμεις φαίνεται πως καθορίζουν τον χρόνο που χρειάζεται ένα αυτοκίνητο για να βρει θέση στάθμευσης σε μια πόλη σαν την Αθήνα. Η πρώτη είναι η μείωση στον αριθμό των οχημάτων που κυκλοφορούν, όταν οι ιδιοκτήτες τους αναγκάζονται να παραδώσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας. Την ίδια στιγμή όμως, ακόμη και σε περιόδους κρίσης ο χρόνος στάθμευσης μπορεί να αυξηθεί καθώς πολλοί οδηγοί αναγκάζονται να βγάλουν τα αυτοκίνητά τους από τα πάρκινγκ και να αναζητούν θέσεις στα πεζοδρόμια.

Το μήκος της φούστας

Πιθανότατα ο πιο αναξιόπιστος από τους ανορθόδοξους δείκτες, εξακολουθεί να μας απασχολεί για αμιγώς ιστορικούς λόγους καθώς δημιουργήθηκε το 1926 από τον οικονομολόγο Τζορτζ Τέιλορ. Προβλέπει ότι όσο κονταίνουν οι γυναικείες φούστες τόσο ανεβαίνει ο γενικός δείκτης τιμών του χρηματιστηρίου. Ο δείκτης της φούστας, πάντως, δεν κατάφερε να προβλέψει τη φούσκα του 1929.

Το βρακί του Γκρίνσπαν

Η θεωρία λέει ότι ο αντρικός πληθυσμός αγοράζει λιγότερα εσώρουχα σε καιρούς κρίσης προσπαθώντας να κρατήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τα παλιά. Ο δείκτης MUI (men’s underwear index) απέκτησε κάποιο κύρος όταν αναφέρθηκε σε αυτόν ο πρώην πρόεδρος της αμερικανικής FED – τουλάχιστον πριν χάσει και αυτός ολοκληρωτικά το κύρος του.

Η όμορφη σερβιτόρα

Ο πιο «λαοφιλής» δείκτης μεταξύ των οικονομολόγων επιχειρεί να συνδέσει την πορεία των μακροοικονομικών μεγεθών μιας οικονομίας με το πόσο όμορφες κοπέλες εργάζονται σε μπαρ, εστιατόρια κ.τ.λ. Η θεωρία λέει ότι οι ίδιες γυναίκες (αλλά και οι άντρες) σε περιόδους οικονομικής άνθησης θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την εξωτερική τους εμφάνιση για εξασφαλίσουν καλύτερες θέσεις εργασίας.

Οι ουρανοξύστες της κρίσης

Αποτελεί κοινή διαπίστωση δεκάδων ιστορικών ότι οι φαραωνικές κατασκευές κάθε εποχής αποτελούν προάγγελο για το σπάσιμο κάποιας οικονομικής φούσκας.

Το Empire state building ολοκληρώθηκε μαζί με την έναρξη της μεγάλης ύφεσης της δεκαετίας του ’30, ενώ το υψηλότερο κτίριο του πλανήτη, το Μπουρζ Ντουμπάι, ολοκληρώθηκε όταν το εμιράτο προχώρησε σε στάση πληρωμών. Προχωρώντας ένα βήμα περισσότερο αναλυτές της Barclays υποστηρίζουν ότι το ύψος ενός ουρανοξύστη μάς προϊδεάζει όχι μόνο για την επερχόμενη κρίση αλλά και για τη διάρκειά της.

Κρίσις μη χωριζέτω

Ο καθηγητής Οικονομικών Αμντουρ Τσαουντχάρι από τις ΗΠΑ, συγκρίνοντας στοιχεία από το 1978 έως το 2009, διαπίστωσε πρώτος ότι σε περιόδους μεγάλης κρίσης παρατηρείται εξίσου μεγάλη μείωση των διαζυγίων. Ο ίδιος αποδίδει το αποτέλεσμα στο κόστος του διαζυγίου αλλά κυρίως στην ανασφάλεια του ζευγαριού που βάζει την προστασία που προσφέρει η συζυγική στέγη πάνω από τις προσωπικές επιθυμίες.

Το μέγεθος του ΑΕΠ μετράει

Ισως η καλύτερη απόδειξη ότι οι περισσότεροι αυτοσχέδιοι δείκτες είναι αναξιόπιστοι είναι η εργασία του καθηγητή Τάτου Γουέστλινγκ από το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, ο οποίος προσπάθησε να συνδέσει την πορεία του ΑΕΠ μιας χώρας με το μέγεθος του ανδρικού μορίου. Σύμφωνα με το σκεπτικό του, το μέγεθος των ανδρικών γεννητικών οργάνων σχετίζεται με το επίπεδο τεστοστερόνης, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να επηρεάσει το ρίσκο που λαμβάνει ο πληθυσμός σε ό,τι αφορά οικονομικές αποφάσεις.

Αφού τράβηξε την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης ο Γούεστλινγκ φάνηκε να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η θεωρία του ήταν… σεξιστική και αναξιόπιστη.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... εμπειρία ζωής η απεργία των χαλυβουργών ...

*

Λιάνα Κανέλλη
***
*

Μια ωραία νοικοκυρά

«Είμαι μια νοικοκυρά στη δυτική Αττική και με αφορμή τη σημερινή κοινωνική κατάσταση στη χώρα, θα ήθελα να καταθέσω την άποψή μου από μια άλλη πλευρά. Αυτήν που δε θα βρείτε στην τηλεόραση και τις εφημερίδες. Επειδή δεν μπορώ μόνο ν' ακούω, θα ήθελα κι εγώ να μιλήσω, να πω αυτά που δε λένε όλοι αυτοί.

Ξέρω ότι όλοι έχετε ακούσει για την εννιάμηνη απεργία των χαλυβουργών, για την τεράστια αλληλεγγύη που δέχτηκαν οι εργάτες, για την αμέριστη παγκόσμια συμπαράσταση, για τα ΜΑΤ, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών. Πιθανόν ελάχιστοι από σας γνωρίζουν τι έγινε μετά, μέχρι και σήμερα. Η στρεβλή ενημέρωση από συγκεκριμένα ΜΜΕ δεν μπορεί να σας δώσει την αληθινή διάσταση των γεγονότων και φυσικά αποσιωπούν τη σημερινή κατάσταση που επικρατεί. Κανείς δεν σας έχει πει ότι τα ΜΑΤ κλείσανε το εργοστάσιο!

Κανείς δεν σας είπε ότι το δικαίωμα στην εργασία που επικαλούνταν οι κυβερνώντες δεν έγινε ποτέ πράξη. Γιατί απλά το εργοστάσιο άνοιξε, αλλά ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ... γιατί δεν παράγει, παρά την επιμονή του εργοδότη και της κυβέρνησης να σταματήσει η απεργία και να δουλέψει το εργοστάσιο!!!!! Για ένα πολύ απλό λόγο: Γιατί με 300 δυναμικούς εργάτες, εννιά μήνες στο δρόμο να διεκδικούν τα αυτονόητα, θα ξεσηκώνονταν και οι υπόλοιποι και φυσικά έτσι δεν θα μπορούσαν να επιταχυνθούν οι... μεταρρυθμίσεις τους. Από τις 28 Ιουλίου του 2012, οπότε ανεστάλη η απεργία, μέχρι και σήμερα -ένα χρόνο ακριβώς μετά- οι εργαζόμενοι που έχουν απομείνει είναι περίπου 170. Είχαμε παραιτήσεις, συνταξιοδοτήσεις, ασθένειες όπως καρκίνοι, εγκεφαλικά, εμφράγματα και εργατικά ατυχήματα. Εκκρεμούν στη δικαιοσύνη αγωγές και μηνύσεις απολυμένων που θέλουν να ξαναγυρίσουν στην εργασία τους. Δύο απ' αυτές εκδικάσθηκαν και οι συνάδελφοι γύρισαν εν μέσω τρομοκρατίας στην εργασία τους. Και φυσικά έλαβαν τα δεδουλευμένα που δικαιούνταν βάσει νόμου. Το φθινόπωρο θα εκδικαστούν και άλλες. Δικαιώθηκαν γιατί η απεργία ήταν ΝΟΜΙΜΗ και παράνομες οι απολύσεις εν μέσω κινητοποιήσεων. Οι μηνύσεις των ανθρώπων της εργοδοσίας κατά των εργατών παίρνουν συνεχώς αναβολές. Οι εργαζόμενοι στην αρχή δούλεψαν 5ήμερο, 8ωρο, μετά βγήκαν σε καλοκαιρινές άδειες, μετά σε διαθεσιμότητα, μετά σε εκ περιτροπής εργασία. Η διαθεσιμότητα και η εκ περιτροπής εργασία, "διευθυντικό δικαίωμα", εφαρμόζονταν με το σωματείο σε διαβουλεύσεις και χωρίς καμιά υπογραφή συμφωνίας, με την εργοδοσία εξοπλισμένη με την αντεργατική νομοθεσία.

Ολον αυτόν τον καιρό το εργοστάσιο έχει γίνει διαμετακομιστικό κέντρο ανάμεσα σ' αυτό του Βόλου και στα λιμάνια Βόλου και Ελευσίνας. Δουλεύουν ελάχιστοι εργαζόμενοι που πρόσκεινται στην εργοδοσία περισσότερες ώρες και μέρες και φυσικά οι μέχρι πρότινος απεργοί - εργαζόμενοι εκτελούν διάφορες εργασίες συντήρησης στο νόμιμο ωράριό τους. Αυτοί διατηρούν λοιπόν ακόμη την κλαδική τους σύμβαση, ενώ στο εργοστάσιο του Βόλου από το 2011 έχουν επιχειρησιακή σύμβαση που αλλάζει κάθε τόσο. Η μετενέργεια της κλαδικής τελειώνει 15/9/2013. Μετά από πιέσεις του σωματείου ο εργοδότης αποφάσισε να δώσει τις καλοκαιρινές άδειες στις 16/9 του '13. Οι λόγοι ευνόητοι...

Οι εργαζόμενοι, παρόλη την πίεση της εργοδοσίας, τις απειλές και τις ψευδείς φήμες για κλείσιμο του εργοστασίου, για απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις κλπ. είναι συσπειρωμένοι στο σωματείο τους και όλες οι κινήσεις της αντίπαλης πλευράς έχουν πέσει στο κενό. Τώρα οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι αν δεν υπογράψουν ατομική ή επιχειρησιακή σύμβαση ισχύει η τελευταία κλαδική τους τουλάχιστον μέχρι τέλος του χρόνου. Οι εργαζόμενοι δεν παρασύρθηκαν ούτε για μια στιγμή από τις απειλές, τις ψεύτικες υποσχέσεις, την επίθεση των ανθρώπων της εταιρείας που σε κάθε τους βήμα ήταν εκεί για να τους αποπροσανατολίσουν. Οι χαλυβουργοί είναι εκεί αγωνιζόμενοι ακόμη και σήμερα που μιλάμε. Κι έχουν πετύχει πολλά. Βήμα βήμα με υπομονή και ταξική στρατηγική. Ενοιωσα την υποχρέωση να τα γράψω, να τα μάθουν όλοι και να κρίνουν. Τα έχω ζήσει όλ' αυτά και συνεχίζω να τα ζω. Είναι μια εμπειρία ζωής αυτό που μου πρόσφερε αυτή η απεργία και η κατανόηση στην πράξη της αγωνιστικότητας και της αλληλεγγύης που μπορεί να ξεπηδήσουν από εργάτες προς εργάτες. Με τα πιο απλά μου λόγια η οργή κι η αγανάκτησή μου για την κοινωνική κατάσταση βγήκε δημιουργικά μέσα από τον αγώνα των χαλυβουργών. Οσο παλεύουν οι χαλυβουργοί εγώ θα έχω ένα λόγο παραπάνω να αγωνίζομαι για την οικογένεια, την εργατική τάξη, για την πατρίδα μου».

Υπογραφή: Μια νοικοκυρά.

***

Υ.Γ.: Το κείμενο το παρέλαβα προ ολίγων ημερών. Γέμισε τη στήλη μου με φρέσκο αεράκι ταξικής συνείδησης και νοικοκύρεψε το διαδικτυακό χάος. Αυτό είναι το γυναικείο αντίπαλον δέος σε κάτι φάτσες σαν κι αυτήν που ούρλιαζε τις προάλλες στη Βουλή, ταγιεράκι και υπόκοσμος, σύζυγος ναζί...

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... γιατί η κρίση δεν είναι δική μας υπόθεση ...

*

Μπάμπης Πολυχρονιάδης

***
*

Τα αίτια της κρίσης χρέους

με - πολύ - απλά λόγια

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπήρξε ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, ιδιαίτερα στην πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες. Ταυτόχρονα, στις αγορές χρήματος άρχισαν να ξεφυτρώνουν σα τα μανιτάρια νέα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, όπως λ.χ. τα «παράγωγα» τα οποία επέτρεπαν στους επενδυτές να «ποντάρουν» σε κάθε λογής «στοίχημα» (άνοδος-πτώση μετοχών, χρηματιστηριακών δεικτών, νομισμάτων και εμπορευμάτων) και μάλιστα με «αέρα», καταθέτοντας μόνον ένα μικρό μέρος του ποσού για το οποίο «στοιχημάτιζαν».

Ο συνδυασμός των παραπάνω, δηλαδή της ανάπτυξης της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών καθώς και των χρηματιστηριακών παραγώγων, έδωσε τη δυνατότητα σε κάθε λογής «αλογομούρη» να βγάζει χρήμα – αέρα, 24 ώρες το 24ώρο και από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Δυνατότητα που δεν υπήρχε ούτε τη δεκαετία του ’80, ούτε του ’70.

Μέσα από τη διαδικασία αυτή «γεννήθηκε» με ταχύτατους ρυθμούς χρήμα το οποίο δεν αντιστοιχούσε στην πραγματική οικονομία, στην παραγωγή. Αυτό το χρήμα, όμως, έπρεπε κάπου να επανεπενδυθεί. Τα ομόλογα εταιρειών, τραπεζών και κρατών ήταν βασικός προορισμός αυτού του «αέρα» χρήματος, το οποίο μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις τύγχανε να δηλώνει ως έδρα σε φορολογικούς παραδείσους μέσω off shore εταιρειών.

Έτσι, για μία δεκαετία, ας πούμε από το ’95 έως το 2005, υπήρχε άφθονο χρήμα στις λεγόμενες χρηματαγορές, το οποίο προκάλεσε τον υπερδανεισμό εταιρειών και κρατών: κυβερνήσεις, όπως για παράδειγμα η ελληνική, έβρισκαν όσα λεφτά ήθελαν στις διεθνείς αγορές για να στηρίξουν μία… «δανεική» ανάπτυξη, δηλαδή μία οικονομική πολιτική που στηρίχθηκε σε ομόλογα όπου τοποθετούσαν το «αέρα κοπανιστό» χρήμα που είχαν δημιουργήσει οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί –και όχι μόνο- οργανισμοί.

Μέχρι που το 2007 έγινε το πρώτο μεγάλο «ατύχημα» στις ΗΠΑ με τα λεγόμενα «ενυπόθηκα δάνεια», το οποίο προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στη διεθνή αγορά ομολόγων και που προκάλεσε διεθνή ανασφάλεια σε σχέση με το ποια ομόλογα είναι πλέον αξιόπιστα και ποια όχι : μετά ήρθε η άνοδος των ελληνικών spreads, η αδυναμία δανεισμού από τις αγορές και στο τέλος το Μνημόνιο.

Με πολύ απλά λόγια, σήμερα ζητούν από λαούς όπως ο ελληνικός να (από)πληρώσει με φόρους, θυσίες και, τελικά, κατάρρευση της κοινωνίας, χρήμα το οποίο γεννήθηκε από μία διεθνή χρηματοπιστωτική φούσκα.

Η απάντηση στο γιατί την κρίση δεν πρέπει να την πληρώσουν οι λαοί έρχεται από το απλό ελληνικό παράδειγμα της υπερχρέωσης των νοικοκυριών μέσω πιστωτικών καρτών και καταναλωτικών δανείων: η ευθύνη για την υπερχρέωση δεν είναι μόνο αυτού που δανείζεται αλλά είναι και εκείνου που δανείζει. Δηλαδή, όπως ήταν «τρύπια» η αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας των νοικοκυριών από πλευράς των ελληνικών τραπεζών, έτσι «τρύπια» ήταν και η αξιολόγηση των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών που δάνειζαν αφειδώς την Ελλάδα.

Δεν «έβλεπαν» ότι η χώρα αυτή ήταν αδύνατο να αποπληρώσει τα χρέη της με βάση το ΑΕΠ της και τις συνεχιζόμενες τρύπες στα δημόσια οικονομικά της; Δεν μπορεί να μην το έβλεπαν…

Όμως, όπως οι ελληνικές τράπεζες στο βάθος «γλυκοκοίταζαν» τα όποια περιουσιακά στοιχεία κάθε φουκαριάρη που σχεδόν τον… πίεζαν να πάρει κι άλλες πιστωτικές κάρτες, έτσι και οι διεθνείς δανειστές της χώρας σαφώς και είχαν βάλει στο μάτι τα όποια «ασημικά» αυτής της χώρας (σ.σ. οι τελευταίοι δεν χρειάστηκε να κάνουν τηλεμάρκετινγκ για να πουλήσουν δάνεια στην Ελλάδα, της έδωσαν το '97 τους Ολυμπιακούς Αγώνες και «καθάρισαν»).

Και τραβάμε σήμερα ότι τραβάμε για να αποπληρωθεί χρήμα το οποίο ήταν αέρας κοπανιστός και το οποίο γεννήθηκε από κάτι τριαντάρικα golden boys μπροστά σε οθόνες υπολογιστών…

Υ.Γ.: Δείτε σύμπτωση, που το «ξεπάγωμα» των πλειστηριασμών επιχειρείται ταυτόχρονα με την πώληση των «φιλέτων» του Δημοσίου…

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... άνεργε, τρώγε χόρτα !!!

*

902.gr
***
*

Γερμανία: Συμβουλές

στους ανέργους

να γίνουν... χορτοφάγοι!

Καλλιεργείστε τα δικά σας λαχανικά προτρέπουν τους ανέργους στη Γερμανία

«Γίνετε χορτοφάγοι!»... με αυτή τη «συμβουλή» απευθύνεται ο γερμανικός Οργανισμός Ανεύρεσης Εργασίας (ο αντίστοιχος ΟΑΕΔ) στους ανέργους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με τα ψίχουλα που τους δίνει η πρόνοια.

Σε μπροσούρα που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο Νομό Πίνεμπεργκ του Αμβούργου και με τη μορφή κόμικ παρουσιάζεται η ιστορία της τετραμελούς οικογένειας Φίσερ. Ο πατέρας, που έχει χάσει τη δουλειά του και δεν παίρνει επίδομα ανεργίας, πρέπει να κάνει αίτηση για το επίδομα πρόνοιας.

Αποφασίζει μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά να διαγράψουν το κρέας από τη διατροφή τους. «Έτσι κι αλλιώς ήθελα να γίνω χορτοφάγος», δηλώνει περίχαρη η κόρη της οικογένειας, Λάρα. Λίγες εβδομάδες αργότερα η οικογένεια πουλάει μέσω διαδικτύου παλιά έπιπλα που δεν τα χρειάζεται πια, όπως μια ντουλάπα 11 χρόνων. «Είναι σκέτη τρέλα», αναφωνεί πανευτυχής ο πατέρας μόλις τη φορτώνουν οι αγοραστές, μετρώντας τα χρήματα που του έδωσαν. «Και το καλό είναι ότι δεν θα μας μειώσουν το επίδομα», εξηγεί ο τετραπέρατος γιος Μπεν, «γιατί τα έσοδα από πώληση αντικειμένων οικοσκευής, σε αντίθεση με πίνακες ή κοσμήματα, δεν υπολογίζονται στον καθορισμό του επιδόματος πρόνοιας».

Η μπροσούρα δίνει και άλλες «χρήσιμες» συμβουλές, πέρα από τα διαδικαστικά, όπως να καλλιεργείτε όπου μπορείτε τα δικά σας λαχανικά, να κάνετε ντους αντί να γεμίζετε την μπανιέρα σας, να βάζετε ένα τούβλο στο καζανάκι της τουαλέτας, να ψάχνετε τις προσφορές και να μην ψωνίζετε ποτέ με άδειο στομάχι.

Εκπρόσωπος του ΟΑΕΔ υπερασπίστηκε το κυνικό αυτό έντυπο με το επιχείρημα ότι «τα θέματα που παρουσιάζει αποτελούν αντικείμενο συζήτησης σε κάθε γερμανική οικογένεια».

Είναι όντως αποκαλυπτικό και δείχνει το πιο στυγνό και απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού, ανεξάρτητα από το αν βρίσκεται σε κρίση ή όχι, και πεισμώνει ακόμη περισσότερο αυτούς που παλεύουν για την οργάνωση του λαού με στόχο την ανατροπή.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... τα αρπακτικά μυρίστηκαν αίμα ...

*

Μανώλης Αντωνίου
( 902.gr )
***
*

Τα αρπακτικά

Τα αρπακτικά μυρίστηκαν αίμα και ετοιμάζονται να εφορμήσουν

σε ό,τι έχει απομείνει στο λαό, ένα σπίτι, κάποιες καταθέσεις κλπ.

Ποια είναι τα αρπακτικά; Είναι τα λεγόμενα «distress funds», δηλαδή επενδυτικές εταιρείες που επενδύουν σε κατεστραμμένες περιουσίες, χρεοκοπημένες κλπ. Πρόκειται για εταιρείες που αγοράζουν κοψοχρονιά τα δάνεια εταιρειών ή προσώπων που είναι υπερχρεωμένα ή βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, διεκδικώντας να τσεπώσουν στη συνέχεια την αποπληρωμή τους, αν όχι στο ακέραιο τουλάχιστον σε μεγαλύτερο ποσό από αυτό που κατέβαλαν για να τα αποκτήσουν. Μάλιστα, μαζί με τα δάνεια, τα αρπακτικά αποκτούν και τις εξασφαλίσεις που έχει παράσχει ο δανειολήπτης, δηλαδή τυχόν υποθήκες κλπ.

Σύμφωνα με τον Τύπο, εκπρόσωποι συνολικά εννέα τέτοιων εταιρειών κατέφτασαν πρόσφατα στην Αθήνα, όπου είχαν συναντήσεις με εκπροσώπους των τραπεζών. Πρόκειται για τις εταιρείες «Apollo Capital», «Monarch Alternative Capital», Oaktree Capital Management», «York Capital», «Marathon Asset Management», «Fairfax», «Blackstone», «KKR» και «Third Point». Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον Τύπο, αυτά τα «ευαγή ιδρύματα» επιθυμούν να αγοράσουν πάμφθηνα τα «κόκκινα δάνεια» παντός είδους, στεγαστικά, επιχειρηματικά, καταναλωτικά, ναυτιλιακά κλπ. Μάλιστα, γράφτηκε στον Τύπο ότι έχουν καταθέσει προτάσεις στις τράπεζες για εξαγορά «κόκκινων δανείων» στο 5 - 50% της αξίας τους, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν τεράστια περιθώρια κέρδους.

Είναι τυχαίο ότι η εκδήλωση του ενδιαφέροντος των αρπακτικών γίνεται λίγους μόλις μήνες πριν από τη λήξη της περιόδου προστασίας από τους πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία για δάνεια ύψους μέχρι 180.000 ευρώ; Δηλαδή, λίγο πριν ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες για εξώσεις, μαζικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των σπιτιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών που αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια, διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο και τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια; Επιπλέον, εκκρεμεί η υλοποίηση της δέσμευσης των τραπεζών απέναντι στην ΕΕ και το ΔΝΤ για μείωση των δανειακών τους χορηγήσεων, προκειμένου να εξισορροπηθεί ο δείκτης δανείων/καταθέσεων. Είναι, δηλαδή, και για τις τράπεζες μια «βολική» στιγμή να ξεφορτωθούν «κόκκινα δάνεια», είτε πουλώντας τα στα «distress funds» είτε επελαύνοντας οι ίδιες οι τράπεζες στα σπίτια του λαού.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Κομισιόν, τα λεγόμενα «κόκκινα δάνεια» για το πρώτο τρίμηνο του 2013 αποτελούσαν το 29% του συνόλου των δανείων, ενώ στο τέλος του 2012 τα «κόκκινα δάνεια» αποτελούσαν το 24,2% του συνόλου των δανείων. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των δανείων βαρύνει λαϊκά νοικοκυριά και μικρούς επιχειρηματίες. Η δραματική αύξηση των «κόκκινων δανείων» σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να αποπληρώσουν δάνεια που έλαβαν, καθώς οι μισθοί και οι συντάξεις τους έχουν μειωθεί στο μισό ή και περισσότερο, πάρα πολλοί από αυτούς έχουν μείνει άνεργοι και παράλληλα αυξάνεται η φοροληστεία.

Τα αρπακτικά μυρίστηκαν κέρδη από τα «κόκκινα δάνεια» και εφορμούν για να αφαιμάξουν ό,τι απέμεινε στα λαϊκά στρώματα, να υφαρπάξουν ακόμα και την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας και να της τη …νοικιάσουν στη συνέχεια πανάκριβα. «Καπέλο» στο «καπέλο», δηλαδή βγάζουν κέρδη με τη σέσουλα τα μονοπώλια, από τις κατασκευαστικές εταιρείες μέχρι τις τράπεζες και τα «distress funds», ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, καταληστεύοντας τους κόπους μιας ζωής ενός εργαζόμενου που δούλεψε, δανείστηκε, πλήρωσε για χρόνια ή και αποπλήρωσε ένα δάνειο (αλλά χρωστάει π.χ. και ένα καταναλωτικό), για να έχει ο ίδιος και η οικογένειά του ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

Η κυβέρνηση κοροϊδεύει το λαό όταν παριστάνει ότι τάχα ενδιαφέρεται για την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων, τη στιγμή που για τον πολλαπλασιασμό των βαρών στις πλάτες του λαού ευθύνεται η πολιτική που εφαρμόζει η ίδια – όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις – για να πληρώσει την καπιταλιστική κρίση ο λαός.

Η υποκρισία της κυβέρνησης αποκαλύφθηκε και στη συζήτηση για την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, την οποία απέρριψε η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με τη συνδρομή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... Τσίπρας - κάνοντας "copy" τον Μαρξ ...

*

Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

Βλέπει «φαντάσματα»...

... κατά τ' άλλα -  ΣΥΡΙΖΑ: όχι στη μονομερή διαγραφή του χρέους ...

Στην εναρκτήρια ομιλία του κ. Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ διεπράχθησαν αρκετές «ιεροσυλίες». Ας σταθούμε σε μία από τις χαρακτηριστικότερες.

Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε την ομιλία του ως εξής:

*

«Εδώ και ένα χρόνο -είπε- μετά τις εκλογές του περασμένου Μάη που ανέτρεψαν το πολιτικό σκηνικό, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: Το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ (...)».

Και συνέχισε:

«Ολες οι γερασμένες δυνάμεις της χώρας, όλες οι γερασμένες δυνάμεις του παλιού κόσμου που φεύγει, ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα»...

***

Τα προηγούμενα μοιάζουν -μόνο κατ' όψιν- με τα παρακάτω:

« Ενα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: Το φάντασμα του κομμουνισμού. Ολες οι δυνάμεις της γηρασμένης Ευρώπης έχουν συνάψει ιερά συμμαχία για να καταπολεμήσουν το φάντασμα αυτό. Ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ και ο Γκιζό, οι γάλλοι ριζοσπάστες και οι γερμανοί αξιωματικοί ».

*

Πρόκειται, φυσικά, για το προοίμιο του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» των Μαρξ και Ενγκελς. Το οποίο ο κ. Τσίπρας «ξεπατίκωσε» για να πει τα δικά του...

Γεγονός που μας επιτρέπει την εξής παρατήρηση:

Αν υποθέσουμε ότι ο Γκιζό του τότε είναι ο Ολάντ του σήμερα (στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είδε έναν «άλλο αέρα» στην Ευρώπη), αν ο Μέτερνιχ του τότε είναι ο Σόιμπλε του σήμερα (με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε «ειλικρινείς» συνομιλίες), αν η Ιερά Συμμαχία του τότε είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ του σήμερα (που στην μεν πρώτη υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με το δε δεύτερο βρίσκει πεδίο «συνεννόησης»), αν οι Γάλλοι και Γερμανοί του τότε είναι αυτοί που συνθέτουν την ατμομηχανή του κομιτάτου των Βρυξελλών σήμερα (στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται), αν ο τσάρος του τότε είναι ο Ομπάμα του σήμερα (με του οποίου την «επεκτατική» πολιτική συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ),

τότε, μόνο όποιος βλέπει «φαντάσματα» θα μπορούσε να ισχυριστεί για το «φάντασμα» που απελευθερώνει τους λαούς από τις αλυσίδες του κεφαλαίου, για το «φάντασμα του κομμουνισμού» δηλαδή, ότι έταξε, διέπραξε ή θα διαπράξει ποτέ «διαπραγματεύσεις» με όλους αυτούς που αλυσοδένουν τους λαούς (όπως τάζει και διαπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα)...

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... Οι εργαζόμενοι απολύονται ...

*
Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

... η πλουτοκρατία εισπράττει

Επειδή εμείς είμαστε κομμουνιστές, ως εκ τούτου... «δογματικοί», «στενόμυαλοι», «κακόπιστοι», «καταστροφολόγοι» και τα συναφή, γι' αυτό ας πάμε στις ομολογίες των «δικών» τους.

Στις ομολογίες, δηλαδή, εκείνων που συμφωνούν και στηρίζουν την ακολουθούμενη πολιτική. Ας πάμε σε μια εφημερίδα την ειλικρίνεια της οποίας δεν αμφισβητούν ούτε οι κυβερνώντες, ούτε οι τροϊκανοί, ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι βιομήχανοι, ούτε οι εφοπλιστές (άλλωστε σε εφοπλιστή ανήκει η συγκεκριμένη εφημερίδα). Ας πάμε, λοιπόν, στην «Καθημερινή».

Κι ας παρακολουθήσουμε - μέσω της «Καθημερινής» - τι σημαίνει αυτή η τελευταία δόση που «διαπραγματεύτηκε» και «πέτυχε» η κυβέρνηση. Ας δούμε για ποιων τα συμφέροντα «δούλεψε» η κυβέρνηση. Ας δούμε τι είδους δάνεια είναι αυτά. Σε ποιους πάνε. Και γιατί ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν έχει να περιμένει τίποτα από τις δόσεις και τα δάνεια, αλλά αντίθετα τα πληρώνει με το αίμα της ψυχής του, με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με χιλιάδες απολύσεις, με την καταστροφή και τη λεηλασία της ύπαρξής του.

*

Προσέξτε:Οπως αναφέρουν τα στοιχεία, τα πασίγνωστα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών (τα οποία επικαλέστηκε και η «Καθημερινή» προχτές, στις 9 Ιούλη στην 3η σελίδα της),

μέχρι τα τέλη του 2013 το ελληνικό δημόσιο προγραμματίζει να πράξει τα εξής:
Να πληρώσει μέχρι τις 20 Αυγούστου ομόλογο ύψους 2,17 δισ. ευρώ.
Να πληρώσει μέχρι τις 22 Δεκέμβρη ομόλογα ύψους 986 εκατ. ευρώ.
Να πληρωσει μέχρι τα τέλη του 2013 σε τόκους εξυπηρέτησης του χρέους 3 δισ. ευρώ.
Να πληρώσει μέσα στον Αύγουστο για ομόλογα που είχαν συναφθεί προ κρίσης στις κεντρικές τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης ποσό 268 εκατ. ευρώ.
Να συνεχίσει να πληρώνει προμηθευτές του Δημοσίου με ποσό που κινείται μηνιαίως άνω των 500 εκατ. ευρώ.

*

Ολα τα παραπάνω(χωρίς να συμπεριλάβουμε τα τουλάχιστον 2,5 δισ. ευρώ της τελευταίας κατηγορίας, δηλαδή το ποσό που η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί στους προμηθευτές ως το τέλος του 2013)

ανέρχονται στα 6,442 δισ. ευρώ.

Είναι σαφές, λοιπόν, πού θα πάνε τα 6,8 δισ. ευρώ που «πήρε» η Ελλάδα μετά τις «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα και θα εκταμιεύσει σε «υποδόσεις» το Eurogroup.

Τα δάνεια και οι δόσεις τους, θα πάνε εκεί που έχουν πάει όλα τα δάνεια, προ και μετά μνημονίων. Θα πάνε στις τσέπες των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών. Στο λαό, αντίθετα, εκείνο που απομένει είναι οι απολύσεις, η ανεργία, η φτώχεια, η συμφορά και η απελπισία. Στο λαό εκείνο που απομένει είναι να πληρώνει τόκους και χρεολύσια!

*

Αυτή είναι η αλήθεια.Οπως ακριβώς την περιέγραψε στην ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ. Την περασμένη Δευτέρα, όταν οι «σωτήρες» μαζί με τα φερέφωνά τους πανηγύριζαν, βαφτίζοντας για μια ακόμα φορά το κρέας - ψάρι,

το ΚΚΕ, πριν ακόμα ανακοινωθεί το πολυνομοσχέδιο - νέο Μνημόνιο που αποτελεί την προϋπόθεση για την εκταμίευση της δόσης, σημείωνε:

« Η δόση που αποφασίστηκε, όπως και οι προηγούμενες, θα κατευθυνθεί στις τσέπες των επιχειρηματικών ομίλων, βιομηχάνων, εφοπλιστών και τραπεζιτών και για την κάλυψη των χρεών και των ελλειμμάτων, που δε δημιούργησε ο λαός, αλλά ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης και η κρίση του. Ο λαός και οι εργαζόμενοι θα κληθούν να ξαναπληρώσουν πανάκριβα τα δάνεια για το κεφάλαιο, με απολύσεις στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, νέα φοροεπιδρομή στο εισόδημά τους, νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Υγεία και την Πρόνοια. Για το λαό υπάρχει μόνο ένας δρόμος: Καμία υποταγή στα μέτρα της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ. Καμία δέσμευση από τις αντιλαϊκές δανειακές συμβάσεις, που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα αποδέχονται και υπόσχονται να τις επαναδιαπραγματευτούν στα πλαίσια της ΕΕ, οδηγώντας σε νέα μνημόνια. Χρειάζεται κατάργηση μνημονίων και δανειακών συμβάσεων, αποδέσμευση από την ΕΕ. Στην Ελλάδα υπάρχουν παραγωγικές δυνατότητες και πλούτος που αν ο λαός αποφασίσει να πάρει στα δικά του χέρια, κοινωνικοποιώντας τους επιχειρηματικούς ομίλους, μπορούν να ικανοποιήσουν σε μεγάλο βαθμό τις λαϊκές ανάγκες ».

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... Cosco και... σουβλάκι !!!

*

Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

Το σουβλάκι, η «Cosco» και ο ΦΠΑ

Οι σκληρές, οι υπεράνθρωπες, οι ηρωικές, οι ιστορικές, οι πατριωτικές, οι μυθικές, οι τιτάνιες (κ.ο.κ.) μάχες της κυβέρνησης για την κατάργηση του 23% στον ΦΠΑ της εστίασης και η επαναφορά του στο 13% δείχνουν να αποδίδουν και έτσι από τον Αύγουστο θα μπορούμε (σ.σ.: πρώτα ο Θεός!) να πανηγυρίζουμε και επισήμως για τη λαμπρή νίκη της ελληνικής πλευράς, την οποία με αυτοθυσία και αλύγιστο θάρρος επέτυχαν οι ημέτεροι «διαπραγματευτές» στα μαρμαρένια αλώνια της «διαπραγμάτευσης», επί της αδίστακτης τρόικας...

*

Τώρα ας σοβαρευτούμε. Αφού, βέβαια, κρατήσουμε ως φόντο όλο το παραπάνω καραγκιοζιλίκι. Κι ας το δούμε (το καραγκιοζιλίκι) υπό το πρίσμα της πραγματικής ζωής. Οπου στην πραγματική ζωή η κυβέρνηση, η τρόικα και τα μονοπώλια είναι ένα και ενιαίο πράγμα. Τόσο ενιαίο, τόσο αδιαίρετο και ταυτόχρονα τόσο μυστήριο, όπως η Αγία Τριάδα, σα να λέμε.Εξηγούμεθα:

Μπορεί για να πέσει (σ.σ.: αν πέσει...) το σουβλάκι από το 23% στο 13% να χρειάστηκαν τόσοι και τόσοι αγώνες, μπορεί να αντήχησαν οι κάμποι και τα βουνά από τις μπαλωθιές μεταξύ της κυβέρνησης και της ξεροκέφαλης και αρνητικής τρόικας,

αλλά όταν πρόκειται να μην εισπράττεται (όχι να μειωθεί - να μην εισπράττεται καθόλου) ο ΦΠΑ που αναλογεί να πληρώσει η «Cosco», τότε καμία μάχη δεν χρειάζεται, καμία αντίρρηση δεν υπάρχει, καμία καθυστέρηση δεν προκύπτει.

Γιατί στην περίπτωση των «Cosco» (και ουχί, φυσικά, των σουβλατζίδικων) αρκεί μια μουλωχτή τροπολογίατης κυβέρνησης, σε πανάσχετο (φυσικά) νομοσχέδιο, με την πλήρη (φυσικά) έγκριση της τρόικας, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Ετσι ακριβώς συνέβη στις 28/2/2013, όταν σε νομοσχέδιο (του υπουργείου ...Υγείας!) πέρασε η τροπολογία με αριθμό 245/16 της 27/2/2013, σύμφωνα με την οποία από την πολυεθνική «Cosco» ο ΦΠΑ «δεν εισπράττεται» και «επιτρέπεται η μετάθεση του χρόνου καταβολής του» στο πλαίσιο της συμφωνίας της με την άλλη πολυεθνική, την «Hewlett Packard», για τη μεταφορά των εμπορευμάτων της δεύτερης προς τις αγορές της Ευρώπης μέσω Πειραιά! Οπως μάλιστα αναφέρει η τροπολογία που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου... Υγείας (!) και η οποία μοιάζει περισσότερο με πλήρη απαλλαγή καταβολής ΦΠΑ και λιγότερο με μετάθεση του χρόνου καταβολής του, όλα τούτα εξηγούνται στο όνομα της «διευκόλυνσης του διαμετακομιστικού εμπορίου» μεταξύ μονοπωλίων...

*

Καταλάβατε τώρα γιατί η «μάχη» της κυβέρνησης με την τρόικα γύρω από τον ΦΠΑ κρατάει τόσο πολύ στο θέμα του σουβλακίου;

Διότι μονοπώλια που να διαμετακομίζουν σουβλάκια δεν υπάρχουν. Ακόμα. Αν υπήρχαν, το θέμα (φυσικά) θα είχε λυθεί μέσα σε μια νύχτα.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies
*

... η άνεργη νεολαία ...

*

Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

... ως προεκλογικό ντεκόρ!

Η Μέρκελ λατρεύει τους νέους, ειδικά τους άνεργους. Το ίδιο ο Σόιμπλε. Κι ο Κοέλιο. Κι ο Ραχόι. Ο Σαμαράς, επίσης. Που επιπλέον από τους προηγούμενους - όπως είπε στο ταξίδι του στην Κίνα - κάθε πρωί που ξυπνάει, το πρώτο πράγμα που τον απασχολεί είναι οι άνεργοι νέοι...

Ολοι αυτοί, λοιπόν, αποφάσισαν να διαθέσουν το... αστρονομικό ποσό των 6 δισ. ευρώ (πού; στην ΕΕ των 20 εκατομμυρίων ανέργων!) για να στηρίξουν «προγράμματα κατά της ανεργίας»...

Ακόμα, δηλαδή, κι αν υποθέσουμε ότι τα λεφτά αυτά θα πήγαιναν όντως υπέρ ανέργων (και όχι υπέρ μονοπωλίων όπως, ασφαλώς, θα πάνε) σημαίνει ότι η έγνοια της ΕΕ προς κάθε άνεργο ξεχωριστά, αποτιμάται στα 300 ευρώ. Απαξ! Οποιος, δηλαδή, παραμείνει ένα χρόνο άνεργος, οι ηγέτες της ΕΕ θα «προσφέρουν» κάτι λιγότερο από... ένα ευρώ τη μέρα για να του βρουν δουλειά!

*

Για να αποτιμήσουμε, δε, την έγνοια της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης όσον αφορά τους νέους Ελληνες άνεργους, αρκεί να σημειώσουμε το εξής στοιχείο:

Το ποσό που «πρόκειται να πάει για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων» στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 180 εκατ. ευρώ. Αυτά είναι! Ξέρετε σε τι αντιστοιχούν; Δεδομένων των στοιχείων του ΟΑΕΔ, που πάντα υπολείπονται της πραγματικότητας, η ανεργία των νέων κάτω των 30 ετών στην Ελλάδα εκτιμάται ότι αφορά τουλάχιστον 300.000 ανθρώπους. Από τη «γενναιοδωρία» της ΕΕ, δηλαδή - ακόμα κι αν τα λεφτά αυτά δεν τα «τρώγανε» οι μεγαλοεργοδότες στο όνομα της «δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας» - εκείνο που θα είχε να περιμένει ένας νέος άνεργος στην Ελλάδα είναι... 600 ευρώ για όσο διάστημα θα παραμένει άνεργος. Αν υποθέσουμε ότι μένει ένα χρόνο άνεργος, του αναλογούν, δηλαδή, 50 ευρώ το μήνα. Αν είναι δύο χρόνια άνεργος η «βοήθεια» πέφτει στα 25 ευρώ το μήνα κ.ο.κ...

*

Για τόση «έγνοια» μιλάμε. Το μέγεθος και το βάθος της οποίας μπορεί να εκτιμηθεί και με έναν ακόμα τρόπο:

Αρκεί να τη συγκρίνει κανείς μόνο με το τελευταίο πακέτο προς τις ελληνικές τράπεζες. Σε μια χούφτα τραπεζίτες, δίπλα στα προηγούμενα πακέτα, παρέχουν ακόμα 50 δισ. ευρώ, μέσω της λεγόμενης «ανακεφαλαιοποίησης». Αλλά, ενώ και στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ ταΐζουν - διαπιστωμένα και διαρκώς - με πακτωλό κεφαλαίων μια χούφτα κεφαλαιοκράτες, την ίδια ώρα στήνουν παραστάσεις εξαπάτησης. Ποζάρουν «φιλόστοργα». Κουνούν προς τους νέους άνεργους της Ευρώπης τα ψίχουλα της ελεημοσύνης τους. Και μετατρέπουν τη βαρβαρότητα της ανεργίας που οι ίδιοι προκαλούν σε προεκλογικό τους ντεκόρ, όπως η κυρία Μέρκελ, και σε τάχα μου «σωτήρια» πολιτική, όπως ο κ. Σαμαράς.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... "χαμογελαστοί τηλεπαρουσιαστές" ...

*

Νίκος Μπογιόπουλος
("Ριζοσπάστης")
***
*

«Σαθρή ανοησία»,

«οργανωμένη νωθρότητα»,

«επιθετική βλακεία»

Χιλιάδες απολύσεις στους ΟΤΑ, στην Υγεία και την Παιδεία. Χαράτσια επί των ακινήτων εφ' όρου ζωής. Νέες περικοπές παροχών Υγείας. Ξεπούλημα δημόσιων επιχειρήσεων. Διάλυση άλλων, αρχής γενομένης, μετά την ΕΡΤ, με τα Αμυντικά Συστήματα, την ΕΑΒ και την ΕΛΒΟ. Αυτά είναι μερικά μόνο από όσα περιέχει το «πακέτο» του νέου «επικαιροποιημένου» Μνημονίου της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου.

Ωστόσο, το Σαββατοκύριακο κι ενώ οι «διαπραγματεύσεις» των κυβερνώντων με την τρόικα ήταν σε εξέλιξη, τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών έσταζαν... ευτυχία (!) και αδημονούσα προσμονή για το «θετικό αποτέλεσμα»!

*

Είδαμε και ακούσαμε τους χαμογελαστούς τηλεπαρουσιαστές να αναγγέλλουν τη... χαρμόσυνη κατάληξη των «διαπραγματεύσεων». Να μοιράζουν κουφέτα στο τηλεοπτικό κοινό για το σε «πόσο καλό σημείο έχουν φτάσει οι συζητήσεις». Να ξεφυσούν με ανακούφιση για το σε πόσο «θετική πορεία βρίσκονται οι συνομιλίες των υπουργών με την τρόικα». Τους είδαμε σχεδόν να πανηγυρίζουν για το πόσο κοντά είμαστε «να πάρουμε την επόμενη δόση»...

Για όλον αυτόν τον εσμό που καβάλα πάνω στις τηλεοπτικές ερπύστριες των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων εισβάλλει στα σπίτια, στα μυαλά, στις ψυχές των ανθρώπων του λαού, το σημαντικό δεν ήταν και δεν είναι οι χιλιάδες νέες απολύσεις. Αλλωστε, όπως ειπώθηκε στο «Μέγκα», αυτές οι χιλιάδες των υποψήφιων ανέργων δεν είναι παρά «δεξαμενές» (!) από τις οποίες θα αντληθεί ο αναγκαίος αριθμός για να επιτευχθεί ο «στόχος» (!) των απολύσεων!

*

Το σημαντικό και συνάμα ευχάριστο -κατ' αυτούς- ήταν ότι μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας επέκειτο η «συμφωνία». Η «συμφωνία»! Αυτό ήταν το σπουδαίο, το καταπληκτικό, το έξοχο. Η «συμφωνία»! Αλλά ποια «συμφωνία» τους έκανε να είναι τόσο χαρούμενοι; Μα αυτή που κάνει (...σε δόσεις) τους ανθρώπους άνεργους και τα χαράτσια αιώνια!

Μέσα σε αυτό το κλίμα ευφορίας ήταν που κινήθηκε το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό Σαββατοκύριακο. Μέσα σε αυτό το τηλεοπτικό κλίμα «ενημερώνεται» ο λαός.

Μέσα σε αυτό το κλίμα βρίσκει έκφραση το ουσιαστικό νόημα όσων έγραφε ο Καμύ το 1939, όταν στο μανιφέστο του για τον ελεύθερο δημοσιογράφο εξαιρούσε τη δημοσιογραφία που υπάγεται και υπηρετεί τη «σαθρή ανοησία», την «οργανωμένη νωθρότητα» και την «επιθετική βλακεία».

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχε η Ανασυγκρότηση
*

... για εθισμένους "παίκτες" ...

*

Λιάνα Κανέλλη

***

*

Σατανική τύχη οι... στίχοι

 Πριν από μόλις μερικά χρόνια, αν άνοιγε διεθνής και μάλιστα θυελλώδης συζήτηση για «μεγάλους αδερφούς», παρακολουθήσεις επικοινωνίας, δηλαδή πολιτών τε και πολιτικών, επιστημόνων ή καλλιτεχνών, θα έβγαινε κόσμος στο δρόμο. Και στην Ελλάδα αλλά και σε χώρες ακόμη με περισσότερη ή και σχεδόν καθόλου τεχνολογική δυνατότητα μεταφοράς πληροφοριών. Με θυμάμαι στη Βουλή στην πρώτη μεγάλη συζήτηση για το σκάνδαλο των υποκλοπών, με τρεις αρμόδιους κι υπεύθυνους υπουργούς παρόντες να εκστομίζω τη λέξη Μέριλαντ (έδρα της αμερικανικής πανεποπτικής υπηρεσίας) και να απλώνεται τρόμος και φασαρία επαρκής για να μη δοθεί η δέουσα σημασία στην πηγή του... κακού. Υστερα ήρθε η «φυσική» εξέλιξη των καπιταλιστικών ενοχών της Αγοράς. Ο υπεύθυνος πήρε προαγωγή και μετάθεση στο εξωτερικό, ο πρωθυπουργός πήγε σπίτι του, η εταιρεία (η μία απ' τις δύο, αφού η άλλη προμηθεύει στρατιωτικό υλικό επικοινωνίας σε 180 χώρες) έμεινε ανέγγιχτη απ' το σκάνδαλο, το θεόρατο πρόστιμο των 48 εκατομμυρίων ευρώ μειώθηκε στο ελάχιστο και η πρωταγωνίστρια εταιρεία μπούκωσε με 50 εκατομμύρια ευρώ σε διαφημίσεις τα ΜΜΕ!... Αλλωστε, ήταν και χορηγός της χρυσής Εθνικής ομάδας του ...Γιούρο. Το τελικό ευχαριστώ που μας παρακολουθούσαν ως χώρα ήρθε με τη συγχώνευση Βόνταφον - Γουίντ που αρραβωνιάστηκαν στο Μαξίμου.

Μετά ήρθαν τα «γουίκιλικς» και η εμπόρευσή τους από τα διεθνή ΜΜΕ που πλούτισαν δημοσιεύοντας «κρατικά» μυστικά με την ίδια ένταση που ασχολήθηκαν με την καταδίωξη του ιδιοκτήτη τους πρωταγωνιστή ως βιαστή. Και τώρα ήρθε κι ο μετανοημένος κατάσκοπος που μένει τράνζιτ, δέχεται προτάσεις από δίμετρες γκόμενες κατασκόπους για γάμο-βίζα, κι έδεσε η σάλτσα της εξοικείωσης με το τέρας που έφεραν μαζί με την υπέροχη τεχνολογική εξέλιξη και την ευλογία της, το ίντερνετ και τα κοινωνικά δίκτυα.
Αν δεν ανοίξουμε τώρα μια ντόπια και παγκόσμια συζήτηση για την αλλαγή της πολιτικής δράσης, της επαναστατικής διαδικασίας και την όσμωση του πολιτικού ζώου-άνθρωπος με το απολίτιστο, καλά εξοπλισμένο κτήνος μέσα του, τότε, σύντροφοι, αλλά και ταξικοί εχθροί αντάμα, θα βρεθούμε μπροστά σε άλυτες εξισώσεις αλλοίωσης εννοιών και κοινωνιών.

Η εξολόθρευση των κεκτημένων δικαιωμάτων λαών, πολιτών, εργατών όπου Γης, κι όπου καίει τα σπαρτά αιώνων πολιτισμού κι εξέλιξης κι αγώνων η ανάσα του ιμπεριαλισμού σε φάση καπιταλιστικής κρίσης, περνάει μέσα από τη θεσμοθετημένη ως φυσική και αναπόφευκτη, αποδοχή της δύναμης των μέσων πάνω στον άνθρωπο. Οχι, δεν απαντώ με μανιχαϊστική προσέγγιση στην εξαιρετικά περίπλοκη και επιστημονικά εξελιγμένη χειραγώγηση των μαζών, που επιχειρείται και προσωρινά επιτυγχάνει στο διαδίκτυο και τα παραφερνάλια του.

Θυμίζω, απλώς, για να ανοίξει εδώ και τώρα η θεματολογία, πως ο φετφάς για τους σατανικούς στίχους του Σαλμάν Ρουσντί πριν από δυο δεκαετίες, γέννησε ένα κίνημα προστασίας της ελεύθερης έκφρασης κι απομείωσε απολίτικες θεωρήσεις των διεθνών αλλαγών. Στις μέρες μας η απαγόρευση υπέρπτησης του προεδρικού αεροπλάνου του Μοράλες πάνω από ευρωπαϊκές χώρες, η άτυπη κράτησή του στη Βιέννη κ.λπ. με άλλοθι την... πρωτοβουλία Σνόουντεν, αφενός δεν συγκινεί τις μάζες ως θα όφειλε. Αφετέρου μετατρέπει έναν εκλεγμένο ηγέτη κυρίαρχης χώρας σε φιγούρα live διεθνούς διαδικτυακού παιχνιδιού στρατηγικής με καταλυτικές πολιτικές επιδράσεις στο μυαλό των πολιτών - χρηστών. Αμα παίζεις τέτοια παιχνίδια χρόνια ολόκληρα στο επίπεδο του ίντερνετ για... ξεκούραση ή ψυχαγωγία, τότε η πραγματικότητα έρχεται να κουμπώσει με την τεχνητή πραγματικότητα. Ποιος θα διαδηλώσει για το αγαθό που δηλητηριάζεται, όταν ασφαλής δηλητηριαστής είναι ο ίδιος εθισμένος παίκτης που πίστεψε ότι είναι και κυρίαρχος κι ελεύθερος κι ατιμώρητα φονιάς για πλάκα, πολίτης του κόσμου μιας οθόνης; Σατανική τύχη κι όχι στίχοι.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... αλίμονο στον Αρβανίτη Ανδρούτσο !!!

*

Νίκος Μπογιόπουλος

("Ριζοσπάστης")

***

*

Ναζισμός και «ελληνικότητα»

Εκτός από την υποκρισία και τον καιροσκοπισμό του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», έχουμε και τη... συνέπεια των φασιστών.

Στην πρώτη κατηγορία βρίσκουμε τον κ. Σαμαρά, ο οποίος φρόντισε να φωτογραφηθεί με τον νεαρό μπασκετμπολίστα Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος είχε την τύχη πριν από τη μετεγγραφή του στο ΝΒΑ να μην έχει συναντηθεί με τον υπουργό του κ. Σαμαρά, τον κ. Δένδια, σε κάποια από τις επιδρομές του «Ξένιου Διός» στις οποίες ο τελευταίος επιδίδεται.

Στην άλλη κατηγορία βρίσκονται, φυσικά, τα πιθηκοειδή του νεοναζισμού όπως ο «φυρερίσκος» της Χρυσής Αυγής. «Και στον ζωολογικό κήπο εάν δώσετε σε έναν χιμπατζή μια μπανάνα και μια σημαία, Ελληνας θα είναι», σχολίασε ο Μιχαλολιάκος, περιγράφοντας την αμφισβητούμενη κατά τον ίδιο ελληνικότητα του Ελληνα εκ Νιγηρίας νεαρού Γιάννη και του δικαιώματος του Γιάννη και των οικείων του να ξεδιπλώνουν την ελληνική σημαία.

Θα ήταν σφάλμα να συναγωνιστεί κανείς τις γνώσεις του Μιχαλολιάκου γύρω από τους χιμπατζήδες, δεδομένης της συνάφειάς του με τα μουσκουλοειδή πιθήκια που τον περιστοιχίζουν.

Αν πάντως η ελληνικότητα του οποιουδήποτε ή το δικαίωμα κάποιου να σηκώνει την ελληνική σημαία καθοριζόταν με βάση τα κριτήρια του ναζισμού, τότε αλίμονο στον Ανδρούτσο που ήταν Αρβανίτης. Αλίμονο και στον Πούσκιν - που τραγούδησε με πάθος την «Επαναστάτισσα Ελλάδα» - που θα έπρεπε να πάρει την άδεια των νεοναζί «Ελληναράδων» για να σηκώσει την ελληνική σημαία, αφού ήταν Ρώσος. Αλίμονο και στον Ναζίμ Χικμέτ - που η καρδιά του τουφεκιζόταν κάθε πρωί στην Ελλάδα - που θα έπρεπε να πάρει άδεια από τα χιτλεροειδή για να σηκώσει την ελληνική σημαία, επειδή ήταν Τούρκος.Σε αυτή την περίπτωση η «ελληνικότητα» θα καθοριζόταν από το ελληνικό έγγραφο εκείνων που στην Κατοχή υπηρέτησαν τη σβάστικα.

Η «ελληνικότητα» θα καθοριζόταν από το «ελληνικό αίμα» εκείνων που γίνανε γενίτσαροι.

Η «ελληνικότητα» θα ήταν ένα άθυρμα στα χέρια των καταχραστών των συμβόλων, όπως οι Παττακοί, οι Παπαδόπουλοι, οι Εφιάλτες, οι Τσολάκογλου και οι Αλκιβιάδηδες.

Η «ελληνικότητα» θα είχε πάνω της τη στάμπα από τις ερπύστριες του τανκ που μάτωσαν την ελληνική σημαία του Πολυτεχνείου.

Αυτή είναι η «ελληνικότητα» του χρυσαυγίτικου «ζωολογικού κήπου», τέτοιες είναι και οι σημαίες του, όπως το πουλί της χούντας και ο αγκυλωτός των Ες-Ες. Ουδεμία σχέση, δηλαδή, με την ελληνικότητα των Ελλήνων εκ Νιγηρίας και όπου Γης.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... ασήμαντε, πρόσεχε ...

*

Κώστας Γιαννακίδης
("Citizen")
***
*

Ασήμαντος και ασφαλής

Ξέρω ανθρώπους που θα προτιμούσαν να τους παρακολουθεί η NSA σε συνεργασία με τη Μοσάντ, παρά η γυναίκα τους. Ομοίως, είμαι σε θέση να στοιχηματίσω ότι, παγκοσμίως, περισσότεροι έχουν υποστεί παρακολούθηση ή υποκλοπή δεδομένων από το έτερον ήμισυ, παρά από μυστικές υπηρεσίες. Σημειώνω δε ότι και στις δύο περιπτώσεις, έτσι και τα δεδομένα αποδειχθούν επιβαρυντικά, είναι εξαιρετικά πιθανό να σε βρουν στον δρόμο και σε ιδιαίτερα άσχημη κατάσταση.

Θα μου πείτε ότι πολιτικά είναι αδιάφορο αν σε παρακολουθεί η γυναίκα σου και άκρως ενδιαφέρον αν διαβάζει τα mail σου ένας πράκτορας της NSA – ο οποίος, παρεμπιπτόντως, μπορεί να έχει υποστεί τα πάνδεινα επειδή η γυναίκα του τον τσάκωσε με στοιχεία που όφειλε να εξαφανίσει. Δεν διαφωνώ. Όμως, ταυτοχρόνως, διαπιστώνω ότι η παγκόσμια και δικτυωμένη κοινωνία το έχει καταπιεί ως αυτονόητο. Και ως αναπόφευκτο. Από τη στιγμή που αναγνωρίζεις στην κάθε Google τη δυνατότητα να παρακολουθεί τη δικτυακή σου συμπεριφορά, ώστε να σου σερβίρει διαφήμιση, ουσιαστικά αποδέχεσαι ότι κάτι τέτοιο μπορούν να κάνουν και οι υπηρεσίες. Δεν σου αρέσει, αλλά όταν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει, τότε θα γίνει. Εν τέλει το θεωρείς και ως αναγκαίο κακό.

Ο Ομπάμα βγαίνει και σου λέει ότι έτσι απέτρεψαν πάνω από πενήντα τρομοκρατικές επιθέσεις. Και στο τέλος μένεις να το σκέφτεσαι πριν εκφράσεις τις αντιρρήσεις σου. Ίσως γι’ αυτό δεν έχουμε δει πλατείες να γεμίζουν με αιτήματα κατά των παρακολουθήσεων. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τη ματαιότητα του πράγματος, ενίοτε και τη χρησιμότητα του σκανδάλου. Και όμως, αν γυρίσεις απότομα και κοιτάξεις πίσω σου, θα δεις ένα βουνό από αριθμούς και λέξεις. Είναι τα τηλεφωνήματα που έκανες, τα SMS που έστειλες και τα email που έγραψες. Οι συναλλαγές της πιστωτικής σου κάρτας, τα like στο Facebook και τα favorite στο twitter. Μνήμη που δεν σβήνει και, ενίοτε, δεν συγχωρεί. Όμως, δεν σε πειράζει. Επειδή λες ότι κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί σου. Αισθάνεσαι ασφαλής επειδή νιώθεις ασήμαντος.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... κι εσύ... πλήρωνε κορόιδο !!!

*

avantipopolo.gr
***
*

Οι 17 Έλληνες ολιγάρχες

που χρωστούν €10.6 δις

.

Δείτε το Mega και άλλους 17 ολιγάρχες

που χρωστούν 10.6 δις (και είναι ανέγγιχτοι)

.

Σ.Σ.: Πλήρωνε κορόϊδο το... σώσιμο των τραπεζών από τους πολιτικούς εγκληματίες που ψηφίζεις. Πλήρωνε δίποδο για την ανακεφαλοποίηση ούτως ώστε να σωθούν οι τραπεζίτες και οι ολιγάρχες. Τρέχα ζώο και χειροκρότα τους ΣαμαροΒενιζέλους. Μα πόσο ζώα έγιναν οι Έλληνες Θεέ μου.
H υπερχρέωση των Ελλήνων πολιτών στις τράπεζες, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας...

Ποιος θα το περίμενε όμως, ότι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, βαριά ονόματα της ολιγαρχίας του πλούτου στη χώρα μας, θα ήταν κυριολεκτικά βουτηγμένοι στα χρέη; Αρκετοί από αυτούς μάλιστα, βρίσκονται σε άσχημη οικονομική θέση, καθώς οι επίτροποι, που έχουν τοποθετηθεί στις τράπεζες, κατ’ εντολή της τρόικας, έχουν «παγώσει» προς το παρόν, τις αναχρηματοδοτήσεις δανείων.

Χωρίς πολλά λόγια, δείτε τι αποκαλύπτουν οι ισολογισμοί, για τα... «θαλασσοδάνεια» μερικών εκπροσώπων του επιχειρηματικού κατεστημένου της χώρας μας. Έχουμε και λέμε:

AXON HOLDINGS: Το επιχειρηματικό όχημα του Θωμά Λιακουνάκου. Το 2012 παρουσίαζε τραπεζικό δανεισμό 447.200.000 εκατ. Ευρώ. Μόνο η θυγατρική του ομίλου EUROMEDICA, έχει χρέη προς τις τράπεζες, που ξεπερνούν τα 372.700.000 Ευρώ.

ΤΗΛΕΤΥΠΟΣ: Δηλαδή με άλλα λόγια, MEGA CHANNEL, το...μεγάλο κανάλι, των τριών.. ισχυρών, Μπόμπολα, Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη. Το 2012, λοιπόν, ο τραπεζικός δανεισμός έφτασε τα 
123.500.000 ευρώ περίπου, μαζί και με το νέο δάνειο των 98.000.000 ευρώ, που προκάλεσε την παρέμβαση των οικονομικών εισαγγελέων.

ΟΜΙΛΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ: Το δίκτυο των επιχειρήσεων που ελέγχει ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, έχει χρέη ύψους 861.300.000 ευρώ. Εδώ υπάρχει και το εξής ενδιαφέρον. Η Korinthoς Power, μια εταιρία στην οποία συμμετέχουν, κατά 65% ο Όμιλος Μυτιληναίου, και κατά 35% ο Όμιλος Βαρδινογιάννη, χρωστάει στις τράπεζες 172.500.000 ευρώ.

INTRACOM: Εδώ τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Intracom ίσον Σωκράτης Κόκκαλης. Ο όμιλος, από ομολογιακά και τραπεζικά δάνεια, χρωστάει 315.700.000 ευρώ.

ΌΜΙΛΟΣ ΠΗΓΑΣΟΥ: Η εκδοτική... «αυτοκρατορία» της οικογένειας Μπόμπολα έχει χρέη προς τις τράπεζες 164.300.000 ευρώ.

ΕΛΛΑΚΤΩΡ: Ο κατασκευαστικός όμιλος της οικογένειας Μπόμπολα. Δηλαδή βασικά, όπου δημόσια έργα, βλέπε Ελλάκτωρ. Και όμως, τα τραπεζικά δάνεια που έχει πάρει ο όμιλος, ανέρχονται σε 1.700.000.000 ευρώ.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗ: Μετά τον αείμνηστο Λαμπράκη, ισχυρός άνδρας του ομίλου είναι πλέον ο Σταύρος Ψυχάρης. Ο τραπεζικός δανεισμός αγγίζει τα 134.000.000. ευρώ.

ΜΟΤΟR OIL: Έχουμε ήδη αναφερθεί στην οικογένεια Βαρδινογιάννη. Πάμε να δούμε τι χρωστάει η πετρελαϊκή «ναυαρχίδα» της οικογένειας στις τράπεζες. 1.200.000.000 ευρώ περίπου.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ: Οικογένεια Στέγγου, Πόρτο Καρράς, σκάνδαλο στην Χαλκιδική, και πάει λέγοντας. Εδώ ο ισολογισμός μας δείχνει τραπεζικό δανεισμό μόλις 22.900.000 ευρώ.

STAR CHANNEL: Πάλι οι Βαρδινογιάννηδες. Ο τηλεοπτικός σταθμός έχει τραπεζικά χρέη 58.100.000 ευρώ.

ΟΜΙΛΟΣ ANT1: Το δημιούργημα του Μίνωα Κυριακού, το οποίο πλέον κατευθύνει ο υιός, Θεόδωρος Κυριακού. Τα δάνεια από τις τράπεζες ξεπερνούν τα 170.000.000 ευρώ.

ALPHA TV: Στον τηλεοπτικό σταθμό, κυρίως μέσω της INTERTECH, μεγαλομέτοχος είναι ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Τραπεζικός δανεισμός; 58 .000.000 ευρώ.

J&P ΑΒΑΞ: Ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστικούς ομίλους της χώρας, με τραπεζικό δανεισμό 268.900.000 ευρώ (Ιωάννου, Παρασκευαΐδης).

MARFIN INVESTMENT GROUP: Ο όμιλος, που μας έχει...ταλαιπωρήσει αρκετά τα τελευταία χρόνια με διάφορες υποθέσεις, όπως ΟΤΕ, Ολυμπιακή, Λαϊκή Τράπεζα κ.α., και δημιούργημα του Ανδρέα Βγενόπουλου. Τα χρέη προς τις τράπεζες ξεπερνούν τα 2.000.000.000 ευρώ.

ΒΙΟΧΑΛΚΟ: Μια παραδοσιακή δύναμη, στο χώρο των μετάλλων (Στασινόπουλος). Ο όμιλος έχει τραπεζικά ανοίγματα 1.100.000.000 ευρώ.

ΤΙΤΑΝ: Σχεδόν μονοπώλιο στο χώρο των τσιμέντων (Κανελλόπουλος) και με τραπεζικό δανεισμό, που φθάνει το 1.000.000.000 ευρώ περίπου.

FORTHNET: Ο τηλεπικοινωνιακός όμιλος που κατέχει το συνδρομητικό κανάλι NOVA, εμφανίζει τραπεζικό δανεισμό 331.000.000 ευρώ.

MINOAN LINES: Μεγάλη ιστορία. Πρώην Μινωϊκές Γραμμές, ναυάγιο ΕΧΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, αυτοκτονία Παντελή Σφηνιά. Και χρέη 270.100.000 ευρώ.

Το σύνολο του τραπεζικού δανεισμού αυτών και μόνο των επιχειρήσεων, ξεπερνάει τα 10,6 δις ευρώ. Και είναι ενδεικτικά παραδείγματα, του πόσο «φεσωμένοι» στις τράπεζες είναι οι περισσότεροι από τους ολιγάρχες του χρήματος στη χώρα μας. Γι΄ αυτό, όταν μιλάμε για «θαλασσοδάνεια», ας μην αναφερόμαστε μόνο στα δάνεια των πολιτικών κομμάτων!

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*

... δημοσιογράφοι και γόνοι ...

*

stavrovelonies
***
*

Παντελής Kαψής, το κερασάκι

στη «μεταρρυθμιστική τούρτα»

"Συμμορία μεταρρυθμιστών"

Κάποτε η ιερή λέξη “μάντρα” της πολιτικής σκηνής της χώρας, φανταχτερή και ταυτόχρονα κενή περιεχομένου, ήταν ο “εκσυγχρονισμός“. Επί αλήστου μνήμης κυβέρνησης Σημίτη, της οποίας τα στελέχη σήμερα κοσμούν το δικαστικό ρεπορτάζ. Η σημερινή "μάντρα", εξίσου φανταχτερή και τόσο κενή περιεχομένου, όσο η κουφάλα δοντιού έτοιμου να πέσει, είναι η “μεταρρύθμιση”.

Για την σωτηρία της χώρας λοιπόν (άλλο ένα χιλιοειπωμένο τσιτάτο άνευ περιεχομένου), πρέπει να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις (μη ρωτάτε ποιες, απλώς ό,τι ορίζει το εκάστοτε μνημόνιο). Γι’ αυτό λοιπόν συστρατεύτηκαν οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις και πάλι, σε μία εξαιρετικά ευέλικτη κυβέρνηση 42 μόλις υπουργών, αναπληρωτών και υφυπουργών.

Η έντονη μεταρρυθμιστική πνοή (βλ. μπόχα) του νέου σχήματος είναι πρόδηλη από τις λεπτομέρειές του: ένα στα τρία στελέχη της κυβέρνησης είναι γόνος πολιτικού (βουλευτή, υπουργού ή ακόμη και πρωθυπουργού) ή δημοσιογράφος (μέλος της ΕΣΗΕΑ), ή συνδυασμός των δύο.

... Στ. Ψυχάρης, Π. Καψής, Γ. Μπόμπολας ...

Σε ένα τόσο φρέσκο, ανεξάρτητο, καινοτόμο και μεταρρυθμιστικό σχήμα, δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα υφυπουργείο Δημόσιας Τηλεόρασης (όπως σε κάτι “πεφωτισμένες δικτατορίες” του Τρίτου Κόσμου) και βέβαια να το καταλάβει δημοσιογράφος, γιος υπουργού του ΠΑΣΟΚ, επίσης δημοσιογράφου, αδερφός δημοσιογράφου και όλοι μαζί στο στελεχιακό δυναμικό του ΔΟΛ και του "Πήγασου". Ο Παντελής Καψής είναι εμφανώς το κερασάκι σε αυτήν την μεταρρυθμιστική τούρτα*.

Πρωθυπουργός: Αντώνης Σαμαράς [ΕΓΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΝΗΨΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ]

Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: Σίμος Κεδίκογλου [ΑΝΗΨΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

Υφυπουργός Εξωτερικών: Δημήτρης Κούρκουλας [ΓΙΟΣ Γ.Γ. ΧΟΥΝΤΙΚΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ]

Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Κυριάκος Μητσοτάκης [ΓΙΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ]

Υπουργός Εσωτερικών: Γιάννης Μιχελάκης [ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Φώφη Γεννηματά [ΚΟΡΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ]

Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων: Κωνσταντίνος Γκιουλέκας [ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων: Συμεών Κεδίκογλου [ΑΝΗΨΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ]

Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού: Πάνος Παναγιωτόπουλος [ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

Υφυπουργός Αθλητισμού: Γιάννης Αδριανός [ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

Υφυπουργός Υγείας: Ζέτα Μακρή [ΚΟΡΗ ΒΟΥΛΕΥΤΗ]

Υπουργός Τουρισμού: Όλγα Κεφαλογιάννη [ΚΟΡΗ ΥΠΟΥΡΓΟΥ]

Υπουργός Ναυτιλίας: Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης [ΓΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ]

Υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης: Παντελής Καψής [ΓΙΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ]

* Σκόπιμα δεν άγγιξα τις σχέσεις του καθενός από τους παραπάνω “μεταρρυθμιστές” με τις οικονομικές ελίτ της χώρας. Εκεί κι αν θα γελούσε ο κάθε πικραμένος.

---

πηγή: Γαλαξιάρχης

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

---

*

... κυβέρνηση εξ ημισείας ...

*

Παντελής Μπουκάλας
***
*

Ο Τήλεφος και το τηλεσκότος

Από πολλές απόψεις, έτσι έπρεπε να είχε γίνει από πέρυσι τον Ιούνιο. Να πάρουν το τιμόνι του κυβερνητικού σκάφους εκείνοι ακριβώς που με όσα διέπραξαν και όσα απέφυγαν να πράξουν, από ανεμελιά, ιδιοτέλεια, πνευματική μετριότητα ή φαυλότητα, το οδήγησαν σε ναυάγιο, κάλπη την κάλπη, δεκαετία τη δεκαετία. Οι πράσινοι και οι γαλάζιοι. Για να πληρώσουν αυτοί πρωτίστως το κόστος της αντιδημοτικής «προσαρμογής», αφού αυτοί είναι οι κατεξοχήν υπαίτιοι. Από τη μια το ΠΑΣΟΚ. Ενα κόμμα που τα ποσοστά του, στα όρια της ανυποληψίας μετά τα θριαμβευτικά σαραντάρια που εξέθρεψαν την πεποίθηση της εν εξουσία αθανασίας, του στέρησαν το δικαίωμα στην καθεστωτική αλαζονεία του· κι ωστόσο, τα εναπομείναντα στελέχη του, μαθημένα μόνο στο να εξουσιάζουν, καμώνονται πως θέλουν να σώσουν την πατρίδα άλλη μία φορά.

Και από την άλλη, η υπό τον κ. Σαμαρά Ν.Δ., η οποία, με το εκλογικό άγχος τού εξ ακροδεξιών διεμβολιστή της, δείχνει πως αισθάνεται όλο και πιο άβολα μ’ εκείνο το «κεντρο-» της Κεντροδεξιάς που διαφημίστηκε προ ετών. Εξ ου και η επιστροφή στις ρίζες της γνησιότητας, ευδιάκριτη στις επιλογές προσώπων, στον χαρακτήρα της προωθούμενης πολιτικής, αλλά και στο ίδιο το ύφος της. Αρκετά πριν από το κλείσιμο της ΕΡΤ, που θα κοστίσει στην πολιτεία περισσότερα απ’ όσα υποτίθεται πως θα εξοικονομήσει, ο νόμος περί ιθαγένειας, η μοίρα του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, οι επιχειρήσεις τύπου «Ξένιος Δίας» (ούτε το 10% των βάσει χρώματος προσαχθέντων δεν αποδείχθηκε παράνομο), οι απανωτές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, η αλυσίδα των αιφνιδιασμών, οι στοχευμένες επιθέσεις κατά των τεσσάρων υπουργών και υφυπουργών που είχε η ίδια υποδείξει, είχαν ανοίξει την πόρτα της εξόδου για τη ΔΗΜΑΡ. Το συγκυβερνάν με αστερίσκους και υποσημειώσεις έχει τόση πολιτική ουσία όση και ο εμπαικτικός αντιιμπεριαλισμός του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν, στις αποφάσεις του ΝΑΤΟ, κατέγραφε σε ηρωικές υποσημειώσεις τις επιφυλάξεις του (με γράμματα εξαράκια). Και ύστερα, ούτε η συναίνεση είναι ουδέτερο μέγεθος, αδιάφορο πολιτικά, ούτε η ευθύνη αποκρυσταλλώνεται με έναν και μόνο τρόπο, και μάλιστα αυτόν που υπαγορεύουν όσοι πολιτεύτηκαν κατεξοχήν ανεύθυνα.

Οι δυο τους λοιπόν, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, έπρεπε να διαφεντέψουν από πέρυσι. Δίχως το πρόσχημα μιας κυβέρνησης «ευρύτερης εθνικής ευθύνης» που μόνο ψευδαισθήσεις καλλιεργούσε, όπως άλλωστε και το «προοδευτικό πρόσημο», το νέο εύρημα του κ. Βενιζέλου. Εχει και η Αριστερά, στις ποικίλες αντιμαχόμενες εκδοχές της, τις ευθύνες της, κυρίως επειδή συνεχίζει να αντιμετωπίζει ειδωλολατρικά ή αγιογραφικά έναν φασματικό «λαό» που μεγάλο τμήμα του «αφέθηκε κ’ ενδίδει». Αλλά το βάρος πέφτει σε όσους οργάνωσαν και διοίκησαν τη μεταπολιτευτική χώρα, αφήνοντας στην Αριστερά την αυταπάτη ότι κυριαρχεί ιδεολογικά και πολιτιστικά. Αυτοί πρωτίστως έσφαλαν, κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν. Αυτοί πολιτεύτηκαν με πιστεύω το δόγμα του εφαρμοσμένου λαϊκισμού. Αυτοί δαπάνησαν τα ευρωπαϊκά κεφάλαια με τον παλαιοκομματικότερο τρόπο, του ρουσφετιού. Αυτοί διόγκωσαν το Δημόσιο για να ταΐσουν πλουσιοπάροχα δικούς και φίλους. Αυτοί έσπειραν μη κυβερνητικές οργανώσεις, για να ’χουν λαμβάνειν «οι φίλοι της ορεσίβιας λιγδοπούλας» ή «οι υπέρμαχοι της αμφίβιας πέρδικας».

Αυτοί, με το κράτος σαν λεία τους, διόριζαν με κύριο κριτήριο την κομματική ταυτότητα, την καταγωγή ή την πιθανότητα να μεταστραφεί στις τάξεις τους ο διοριζόμενος, την ώρα που τραγουδούσαν λυρικότατους ύμνους υπέρ της αξιοκρατίας και της κατακαημένης ισοπολιτείας. Αυτοί συμπορεύτηκαν τρεκλίζοντας από τη μέθη των Ολυμπιακών, οι οποίοι μας κληρονόμησαν ένα χανγκόβερ που δεν περνάει με τα συνήθη γιατρικά. Αυτοί ερμήνευσαν την προστασία του περιβάλλοντος ως προστασία του περιβάλλοντός τους, της οικογένειας και της παρέας, για να βλέπουμε έτσι μονότονα στους σπουδαίους θώκους τους γόνους των ίδιων και των ίδιων οικογενειών, αξίζουν δεν αξίζουν. Αυτοί αφήνονταν ηδονικά στη διαπλοκή ενόσω διατυμπάνιζαν ότι αρματώνονται για να εκστρατεύσουν εναντίον της. Αυτοί ανασπούσαν κάθε τρεις και λίγο τη σπάθα της κάθαρσης, και δεν έμεναν καν στου δρόμου τα μισά, γιατί ουδέποτε ξεκινούσαν παρά καθηλώνονταν στην αφετηρία – και στη ρητορεία. Αυτοί δεν σχεδίασαν ποτέ τίποτα περισσότερο από την επιβίωση του κόμματός τους, που βέβαια το ταύτιζαν με το έθνος. Αυτοί κουτσούρεψαν τη δημοκρατία, για να φτάσουν στο τέλος να αποδεχτούν αδιαμαρτύρητα και τη μείωση της εθνικής κυριαρχίας, υπό την τροϊκανική επιτροπεία.

Οι δυο τους λοιπόν. Δίχως τη βακτηρία ή το άλλοθι της ΔΗΜΑΡ, η οποία (όπως ομολογούν πλέον δημοσίως και στελέχη της), ώσπου να χρησιμοποιήσει σαν αφορμή αποχώρησης το τηλεσκότος στην ΕΡΤ, είχε καταπονηθεί να μετράει προσβολές, διαψεύσεις και εμπαιγμούς. Αν είχε εγκαθιδρυθεί εξαρχής πρασινογάλανη δυαρχία, θα είχαν γλιτώσει από την ψυχική οδύνη όσοι υποχρεώθηκαν από τα πράγματα να εγκωμιάζουν με βαριά ψυχή και ελαφρότατες, σχεδόν άδειες λέξεις τούς «υπεύθυνους αριστερούς». Τώρα, απελευθερωμένοι από το βάσανο των σκοπιμοτήτων, βλέπουν τη γλώσσα τους να ξαναβρίσκει τον ρυθμό και τις συνήθειές της και να στολίζει πια και τη ΔΗΜΑΡ περίπου με τα ίδια κοσμητικά που μέχρι τώρα προόριζε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς, τόσον καιρό ταύτιζαν την υπευθυνότητα με την υποτακτικότητα και τους υπεύθυνους με τους πειθήνιους.

Καλύτερα οι δυο τους λοιπόν. Σαν νοσούντες και νοσογόνοι παράγοντες στον ρόλο του θεραπευτή. Ωστε να ανταποκριθούμε και στη μαγικοϊατρική εντολή των προγόνων μας, «ο τρώσας και ιάσεται». Για τον Τήλεφο το είπε αυτό η Πυθία, τον γιο του Ηρακλή και βασιλιά της Μυσίας, που το όνομά του παντρεύει το τήλε με το φως. Τον είχε πληγώσει στον μηρό ο Αχιλλέας με το δόρυ του, στην πρώτη εκστρατευτική απόπειρα των Αχαιών κατά της Τροίας, όταν λάθεψαν στον προορισμό τους και αντί να βγουν στη χώρα του Πριάμου βγήκαν στα μέρη της Περγάμου (το ’χουμε από πολύ παλιά το χούι να σχεδιάζουμε άριστα τα πράγματα). Για να μην ξανακάνουν λάθος έπρεπε να τους οδηγήσει ο Τήλεφος, αν πρώτα τον θεράπευε ο Αχιλλέας, με τα γιατροσόφια που είχε μάθει από τον Κένταυρο Χείρωνα. Ετσι κι έγινε. Τήλεφος δεν υπάρχει σήμερα. Υπάρχει όμως τηλεσκότος. Και μπορεί να μην έχουμε βασίλειο της Μυσίας, έχουμε όμως κυβέρνηση εξ ημισείας, κενταυρική, κάτι σαν ΝΔΣΟΚ. Αρα; Αρα το «ο τρώσας και ιάσεται» είναι υποχρεωτικό. Μπορούμε άλλωστε να ρωτήσουμε και τον αρχαιοπώλη υπουργό Υγείας.

---

Σημ.: την επιμέλεια της εικονογράφησης είχαν οι Stavrovelonies

*